“အားးး သေပါပြီ ရဲကျော်ရယ် အဟင့်” ကျနော့်ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အရည်တွေ ဝေါကနဲ ထွက်လာတာပေါ့။ စွဲစွဲ သူ့အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခွေခွေလေး အိပ်နေတာပေါ့။ သူလဲ တော်တော်မောသွားရှာမှာပဲ။ မျက်နှာလေးက တော်တော်ပင်ပန်းသွားတဲ့ပုံပဲ။ နွမ်းကျသွားတယ်။ ချွေးတွေလဲ စို့လို့။ ကျနော် စွဲစွဲကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး စွဲစွဲ နှဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးလိုက်တယ်။ “ချစ်တယ် စွဲစွဲရယ်” “အဟင့်” စွဲစွဲ ငိုနေတယ်။ စွဲစွဲက တော်တော့်ကို အငိုသန်တာ။ အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ပြီး စွဲစွဲ…
ရန်ကုန်မြို့ – မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသ အပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး – နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က မှဲ့လေးနဲ့ ရီလိုက်ရင် သွားတက်ကလေးက အရမ်းဆွဲဆောင်မှု့ရှိသည်။ မန္တလေးသူ ညိုချောလေးပေါ့ ။ ဦးစီးအရာရှိ နေရာအတွက် နေပြည်တော်တွင် လျှောက်ထားရာ နောက်ဆုံးအဆင့် လူတွေ့ လာဖြေရန်ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ လူတွေ့ စာမေးပွဲဖြေပြီးသဖြင့် မန္တလေးသို့ ပြန်ရန် ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး ခဏနားနေစဉ်…
မနက်၇ခွဲလောက်တွင် စည်သူဝင်း အိပ်ယာမှနိုးကာ သူတို့ အိမ်၏ နောက်ဖက်ရှိရေချိုးခန်းရှိရာသို့လာကာ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပီး အဝတ်အစားလဲ၍ မီးဖိုခန်းထဲလာကာ အမေပြင်ဆင်ပေးထားသောမနက်ဆာ ထမင်းကြော်နှင့် ကော်ဖီအားအမေနှင့် သူစားသောက်ကြပီးသောအခါသူ့ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်သို့သွားရန် သူမအားအမေ သားဆိုင်သွားလိုက်အုံးမယ်အေး..အေး..သား..ဟုသူ့အားအမေကပြောလိုက်သည် သူလည်းဆိုင်ရှိရာ သူတို့လမ်းထိပ်ရှိ သူ့ဆိုင်သို့သွားကာ ဆိုင်ဖွင့်လိုက်လေသည်စည်သူဝင်း အဖေသည်ဆုံးပါးသွားသည်မှာ ၃နှစ်ခန့်ရှိပီဖြစ်ပီး ဒီဆံပင်ညှပ်ဆိုင်လေးမှာလည်းသူ့အဖေလက်ထက်ထဲကဆိုင်ဖြစ်ကာ အဖေလည်း ဆံပင်ညှပ်သူတယောက်ဖြစ်၍ စည်သူဝင်း အသက်၁၄လောက်ထဲမှစကာ အဖေ့ထံမှ ဆံင်ညှပ်ပညာသင်ယူကာ အသက် ၁၅နှစ်မှာ အဖေ သူ့အားလက်လွှဲထား၍ရသွားကာ ပိုက်ဆံကလည်းရသောကြောင့်သူ ပညာရေးအားစိတ်ဝင်စားမှုမရှိတော့ပဲ ၁၀တန်းနှစ်ဝက်လောက်မှာပင် ကျောင်းမတက်တော့ပဲ အဖေနှင့်အတူဆံပင်ညှပ်ကူကာ တဖက်တလမ်းမှ မိဘအား အထောက်ကူပြုခဲ့လေသည်…
လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦးသာလှတို့နှင့်တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကိုနေထိုင်စေသည်။ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည်ကျယ်ဝန်းသဖြင့် ထိုခြံထဲတွင် သနပ်ခါးပင်များ စိုက်ပျိုးထား၏။မရင်မေက စိုက်ပျိုးရေးဝါသနာပါသည်။ဆယ်တန်း အောင်ပြီးလည်းဖြစ်၏။မေထုန်နို့စားနွားမ သုံးကောင်လည်းရှိသည်။ထို့ကြောင့် သူတို့ တူဝရီးမှာ ဤရွာတွင် စီးပွားရေးချောင်လည်သူများဖြစ်ကြ၏။အမျှော်အမြင် ရှိသူများ ဖြစ်ကြ၍ အဝီစိတွင်းတူးကာ စိုက်ပျိုးရေးကို တိုးချဲ့ကာလုပ်ကိုင်ကြသည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်၍ မရင်မေသည် ဤရွာသူလုံးလုံးဖြစ်နေပါပြီ….ရွာ၏သာရေး…
ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး ဟိုယောင် ယောင် ဒီယောင်ယောင် ၊ အိပ်လိုက်စားလိုက် ၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ထုံးနှလုံးမူကာ မိဘပိုက် ဆံကိုထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း တစ်နေ့ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး ‘သားရေ မင်းလည်းအလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီတောင်းချင်လို့’ ‘ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ်။’ ‘ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမကဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်းအပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလားလို့’ ‘ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော်နည်းနည်းပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ်’ ‘အေးကွယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်းမလွှတ်ချင်ဘူး၊ဟိုမှာကလူစုံတယ်လေ’ ‘ရပါတယ်။ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ’ ‘မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။လခကတော့’ ‘မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။…
ကျောင်းစိမ်းဝတ်ထားသော မိန်းကလေးတစ်ယောက် လွယ်အိတ်လေးလွယ်လျှက် နှစ်ထပ်တိုက်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ မိန်းကလေး၏ မျက်နှာမှာ နုနယ်လှပလွန်းသည်။ရင်သားအစုံမှာကြွတတ်နေ၍ မို့မောက် လှသည်။ ခါးလေးမှာသေးငယ်သော်လည်း အောက်ပိုင်းမှ တင်သားကြီးများက အယ်၍တင်းမာနေသည်။အသက်ငယ်သော်လည်း အိုးကောင်းသောသူလေးပင်။ ကောင်မလေး အယ်ခန်းထဲအဝင်၌လူကြီးတစ် ယောက် ထိုင်၍ လငိနသ ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လူကြီး၏နာမည်မှာ ဦးဝင်းသော်ဟုခေါ်၍ ကောင်မလေးမှာ သူ့မိန်းမ၏ တူမဖြစ်သည်။လူကြီးသည် ကောင်မလေးကို မြင်လျှင်လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။“အေမီ-သမီး-လာပါအုံး-ဦးက သမီးကိုစောင့်နေတာ““သိသားဘဲ-လီးစုပ်ခိုင်းမလို့မဟုတ်လား-ခုလဲ အောကားတွေကြည့်ပြီး သမီးကိုထိုင်စောင့်နေတာမဟုတ်လား”“အင်းပါသမီးရယ်-ဦးစိတ်ထတိုင်းသမီးနဲ့ဘဲအာသာဖြေနေရတာ-သမီးအဒေါ်ကအသက်ကြီးတော့လုပ်လို့မကောင်းတော့ဘူး-သမီးလဲဦးလီးကိုကြိုက်တယ်မို့လား““အင်းပါ-လီးကြီးလို့ကုန်းနေတာပေါ့-မဟုတ်ရင် အဒေါ့်ယောက်ျားကို အလိုးခံပါ့မလား ” ဦးဝင်းသော်မှာ ပုဆိုးကိုချွတ်၍ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ လက်ကောက်ဝတ်လောက်တုတ်…
RC တစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ဦးအေးမောင်မှာ အရင်ကလက်သမားဆရာ၊ ပန်းရံဆရာကြီးဖြစ်သည်။ သူကအများတွေလို လက်သမားသီးသန့်၊ပန်းရံသီးသန့် ကျွမ်းကျင်တာမျိုးမဟုတ်ပေ။ လက်သမားလုပ်ငန်းကော၊ ပန်းရံလုပ်ငန်းပါ ကျွမ်းကျင်တာဖြစ်သည်။ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊ ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေကသူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ “ မောင်ကျော်ရေ………မောင်ကျော် ”“ လာပြီဆရာ…… ”ဦးအေးမောင်၏ ခေါ်သံကြောင့် ပေကြိုးတစ်ချောင်းဖြစ် အလုပ်ရှုပ်နေသော အသက်(၂၅)နှစ်အရွယ်လောက်ရှိသော လူငယ်တစ်ဦးက ဦးအေးမောင်၏ အနားသို့ရောက်လာသည်။“ ငါအမိုးပြားဝယ်ဖို့သွားဦးမယ်………….လှသန်းကို ခေါ်သွားမယ်….မင်းဒီမှာနေလိုက်ဦး…”“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ… ”မောင်ကျော်မှာ…
ဒီနေ့လည်း အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်းကို စောစောစီးစီး ရောက်နေတယ် ။ သူ့ထက် စောတာက သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော် ။ သူ့ကား ထိုးဆိုက်လိုက်တာနဲ့ သိန်းအုပ်ကျော် ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်အပြားလေးကို သိန်းအုပ်ကျော်က လှမ်းယူလိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က“ ဒီနေ့ ရှိုင်းတို့အမှု ရုံးချိန်း ရှိတယ် မဟုတ်လား…. တပည့်…”လို့ မေးလိုက်တယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က ချက်ချင်းဘဲ..“ ဟုတ်တယ်..ဆရာ…၁၁နာရီ …”လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ ရုံးခန်းပေါ်ကို တက်လာတဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က“ တပည့်ရေ..ဆရာ့အတွက်…
မိသက်အိုးကြီးလိုးချင်နေတာ မိသက်ကအရင်ဒီလောက်အိုးကမကြီးဘူးယောက်ျားရမှအိုးကြီးကထွားလာလိုက်တာများတင်းနေတာပဲ သူများဖင်းတုံကြီးလိုပျော့ဖတ်ဖတ်မဟုတ်ဘူးတောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ လိုးလိုက်ရင်စီးခံနေမှာဗျမိသက်ကနို့ကတော့လုံးမနေဘူးတွဲတွဲလေးမိသက်ကိုမှန်းလိုးရအောင်။ မိသက်ရေ ခနလောက်အားလားအင်း အားပါတယ်ကိုကြီးဘာလုပ်မလို့လဲဘာမှမလုပ်ဘူးဖင်းလိုးမလို့ရှင်ထိုင်ခုံကိုင်ပေးထား ငါအပေါ်တက်မလို့ သေချာကိုင်ထားဟုတ်ခယ်မမိသက်အသံကြားထဲက လီးကတောင်နေတာလိုးချင်နေတာကြာပြီ အကွက်ဆင်လိုက်အုံးမယ်ထိုင်ခုံပေါ်တက်ပြီး မျက်နှာချက်ကိုမီးစင်နေတုံးပုဆိုးကကွင်းလုံးကျွတ်ပြီး လီးကြီးကထောင်နေတာပေါ့ကိုကြီး ကိုကြီး ကိုကြီးဟာကြီးလုပ်ပါ ညီမပါးစပ်ထဲဝင်တော့မယ်အသံကြားလိုက်တော့ လီးကိုရှေ့နဲနဲကော့ပေးလိုက်တော့မိသက်ပါးစပ်နဲ့ ထိုးမိပြီးကိုကြီး လုပ်ပါအုံးမိသက်ပါးစပ်ထဲရောက်နေပီမိသက်ကပြောလေကော့ကော့ပေးလေပါးစပ်နဲ့ထိလေ ကြာလာတော့မိသက်မခံစားနိုင်တော့ဘူး လျှာလေးနဲ့လာလာပြီးတို့တို့နေတာကျတော်လဲမသိသလိုနဲ့ ခနလေးပါဟာပီးတော့မှာ ခနကိုင်ထားမိသက်ဟုတ် ရတယ်ကိုကြီး ကိုကြီးအဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါလျှာနဲ့ထိလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့သူ့လင်လီးကျနေတာပဲ စော့နေတာများမိသက်တဖြေးဖြေးအတင်းရဲလာပီ ပါးစပ် နဲ့ထိရုံတင်အားမရတော့ဘူး စသလိုနောက်သလိုနဲ့လီးကိုသွားနဲ့လာကိုက်တာကောင်မ သိတော့သိတယ်နာအောင်တော့မကိုက်ဘူးတဆင့်ထိုးပေးပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲကော့ထိုးပေးလိုက်တယ်အိုး ကောင်မကအကြိုက်တွေ့သွားလားမသိဘူးလီးကိုစုပ်တောင်ပေးလိုက်သေးတယ်အား အား အားပါးပါး ကောင်းလိုက်တာ မိသက်ရှင် ကိုကြီးခံချင်နေပီလားအင်းအောက်ဆင်းပြီး တင်းနေတဲ့ဖင်နှစ်ခြမ်းအားရအောင်ကိုင်နို့သီးကို လျှာနဲ့ထိုးပေးလိုက်မှအိုး…
ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်က ငယ်ငယ်ကတည်းက အထန်ကောင်… အိမ်မှာနေအားရင် လိမ့်ထုနေတာ ….. ကိုယ့်အခန်းနဲ့ကိုယ်မို့တော်သေး…..အိမ်မှာက အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ် အဒေါ်ရယ် ဦးလေးသမီး-ကျွန်တော့်ညီမဝမ်းကွဲ (မီးမီး) ရယ် စုစုပေါင်းလေးယောက် အမြဲနေတယ် အဖေကတော့ အဝေးမှာ အလုပ်နဲ့.အဲ့တုန်းကမှန်မှတ်ရရ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ အားနေတဲ့အချိန် …. မြင်မြင်သမျှဏှာထန် … အသက် ၁၅/၁၆ ဆိုတာ အပေါက်မှန်သမျှလျှိုချင် မိန်းမလိုချင်ကိုးဗျ…. မလွတ်လပ်တဲ့ အရွယ်လဲဖြစ်တော့ အနားရှိတဲ့လူကိုအဓိကထားပြစ်မှားပါလေရော….. မီးမီးးးးး-မီးမီးက ကျွန်တော့ထက် သုံးနှစ်ပဲငယ်တယ် သူက ဆယ့်သုံးနှစ် …အပျိုပေါက်လေးကလဲဖြစ် ရင်လေးကလဲစူလာ ဖင်လေးကလဲကောက်လာတော့…
