ဒေါက်တာ နွေးနွေးလှိုင်[M.B.B.S, M.Med. Sc (Surgery)] ခွဲစိတ်အထူးကုဆရာဝန်ဆေးရုံကြီးအပြင်ဘက်မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ညက ဆိုင်ကယ် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တဲ့ လူနှစ်ယောက် ရောက်လာတော့ ၂ယောက်လုံး နွေး ကိုယ်တိုင်…
အောင်အောင် အမိမြေမှ ခွဲခွာပြီး နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည် တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေသည်မှာ လေးနှစ်ခန့် ရှိလေပြီ။ စထွက်လာစဉ်ကာလက Gmail gtalk ပဲ ခေတ်စားချိန် ၂၀၁၀ လောက်၊ မြန်မာပြည်မှာလည်း အင်တာနက်က ကောင်းကောင်းမရဆိုတော့ သူငယ်ချင်း အားလုံးနှင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားသည်။ လေးနှစ်နေအပြီး ၂၀၁၄ လောက်တွင်တော့ မြန်မာပြည်မှာလည်း ဖေ့ဘုတ်က တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် သုံးလာတော့ ငယ်သူချင်းတွေနဲ့ တစ်ယောက်ပြီး…
ရေးသူ~ဒေါင်းဖြူ ကျွန်တော်ဘေးနားမှာတစ်စောင်းလေးအိပ်ပျော်နေတယ်မိန်းမရဲ့ဖင်လုံးလေးတွေကိုအသာအယာပွတ်သပ်ရင်းဆွဲဆွဲညှစ်လိုက်မိသည်။မိန်းမကတော့အခုထိမနိုးသေးပါဘူးကျွန်တော့်မှာတော့စိတ်တွေထကြွနေပြီးလီးကတော်တော့်ကိုထောင်မတ်နေပါပြီကျွန်တော်မိန်းမရဲ့ဖင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေရင်းလည်တိုင်လေးကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ရာမှမိန်းမနိုးလာခဲ့သည်။ ”ကိုမောင်…… ရှင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒီမှာအရမ်းအိပ်ချင်နေတယ်” ကျွန်တော်သူ့ပြောစကားကိုဂရုမစိုက်ဘဲထမိန်ပေါ်ကနေဖင်ပေါက်နဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ပြီးတော့ကျွန်တော့်ရဲ့တောင်နေသောလီးနဲ့သူမဖင်ကိုခပ်ဆတ်ဆတ်နှစ်ချက်သုံးချက်ခန့်ရိုက်လိုက်ပြီး လီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာဖင်ကြားထဲကိုပွတ်နေလိုက်တယ်။အဲ့ဒီမှာမိန်းမကထထိုင်လိုက်ပြီး” ကျွန်မနေမကောင်းဘူး ခံလဲမခံနိုင်ဘူးရှင်လုပ်တာ”ကျွန်တော် အရမ်းစိတ်တိုကာ ဒေါသထွက်သွားပြီး” မိန်းမယူထားတာ တစ်ခါမှအားရပါးရလိုးရတယ်မရှိဘူး ……အားနေ …………နေမကောင်းဖြစ်ရတာနဲ့ အလိုးမခံနိုင်ရတာနဲ့ ……ငါတော်တော်စိတ်ကုန်လာပြီ” အဲ့တော့မိန်းမက ”ကျွန်မ ညီမလေးနဲ့အမေတို့ကို နေမကောင်းလို့ဆိုပြီးသွားနှိုးလိုက်မယ်” ပြောရင်းခြင်ထောင်ထဲကထထွက်ဖို့ပြင်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်မှာတော့တော့ဒေါသလဲဖြစ်လိုးလဲလိုးချင်ဖြစ်နေပြီး” မလုပ်ပါနဲ့ဟာ……ငါတော်တော်လိုးခြင်နေလို့ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးမထည်ပဲအပြင်ကလိုးမယ်လေ” မိန်းမကဘာမှပြန်မပြောတော့ ကျွန်တော်သူမပုခုံးကိုကိုင်ကာအိပ်ယာပေါ်သို့ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။ပြီးနောက်ထမီကိုလှန်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အိပ်ယာပေါ်က နေဖင်လုံးတွေမြောက်တက်ပြီးစောက်ဖုတ်ကော့တက်လာတဲ့အထိမြှောက်လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ်တောင်မတ်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုတင်ပြီးခါးအားနဲ့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လီးက…
ယနေ့သည် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်ရှိ ချစ်သူများအတွက် သတ်မှတ်ထားသည့် valentine day (ဖေဖော်ဝါရီ ၁၄ရက်နေ့) ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ ရည်းစားရှိသူတွေက နေ့လည်ကတည်းက တလှုပ်လှုပ် တရွရွနှင့် ရုံးဆင်းရင်တော့ ဘယ်သွားမည် ဘယ်လာမည်ဆိုပြီး ပြောနေခဲ့ကြသလို၊ အတွဲမရှိသေးသူများကလဲ ညနေကျရင်တော့ ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ဖို့ရှိတယ် ဘယ်ဝါနှင့် တွေ့ဖို့ ရှိတယ်ဆိုပြီး ဒိတ်လုပ်နေကြတာကို ကိုယ့်စာရင်းစာရွက်တွေနဲ့ ကိုယ် အလုပ်များနေသော လေးနွယ် နားကြားပြင်းကပ်အောင်ကို…
မမရီလွင်ယောကျာ်း က ပြည်နယ်တစ်ခုမှာတာ ဝန်ကျ နေသည်။ဌာနကည်းအုပ်ချူ ပ်ရေးဌာနတစ်ခု။ရာထူးကလည်း အဆင့်သိပ်မနိမ့်။လုပ်ပိုင်ခွင့်လေးရှိတော့တစ်ဖက်နိုင်ငံသူဌေးတွေနဲ့ဆက်သွယ်ပြီး ငွေရပေါက်ရှာသည်။တော်တော်လေးအောင်မြင်ပါသည်။ပြောရရင်တော့ မြေကွက်တွေကတော်တော်အကျိူ းပေးတယ်ပြောရမည်။သူလုပ်နေသည့်ကာလအတွင်းသိန်းပေါင်းသောင်း..သိန်းချီ ပြီးစားရသည်။နာမည်ခံတော့တိုင်းရင်းသားထဲကပေါ့။ထားပါတော့….ဒါကအတွင်းရေး ဆိုင်လည်းမဆိုင်။ဆိုင်တာက ကိုစိုးမြတ်ငွေချမ်းသာသည့်ဒဏ်ကိုမခံနိုင်..။အလုပ်ကထွက်ပစ်သည်။အကျိူ းဆောင်ကုမ္ပဏီဆိုပြီး အလုပ်ချဲ့ထွင်လာသည်။ပိုပြီးအောင်မြင်လာတော့..အချွေအရံ အသိုင်းအဝန်းတွေများလာပြီး မိန်းမတွေတန်းစီရှုပ်ပါလေရော..။စပွန်ဆာပေးထားတာတွေလည်းအများကြီး။မမရီလွင်ကိုအလှည့်မပေးနိုင်တော့။မမရီလွင်က အသက်နှစ်ဆယ့်ခြောက်ပဲရှိသေးသည်။သူကလေးဆယ်ပတ်ဝန်းကျင်..။ တစ်လနေလည်း မမရီလွင်အလှည့်မရောက်..နှစ်လနေလည်း..ပေါ်မလာ….ငယ်ငယ်လေးတွေကဝိုင်းဖဲ့နေကြသည်။မြို့မှာလည်းနေတယ်လို့ကိုမရှိတော့..။ဟိုဖက်နိုင်ငံသွားလိုက်..ရန်ကုန်သွားလိုက်..နေပြည်တော် ရောက်လိုက်…မမရီလွင် လင်နဲ့အတူမနေရ..အလိုးမခံရတဲ့အတူတူတော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီးရွာကိုပြန်လာသတဲ့.။ပျော်သလိုနေမယ်..ဆိုပါလား…။ အိမ်ထောင်ပြုပြီးရွာကထွက်သွားကတည်းကအခုမှအိမ်ပြန်ရောက်သည်။မွေးစားမောင်လေးသော်က ဆယ့်သုံးနှစ်သားကျောကျော်ကထွက်သွားတာဆိုတော့အခုအသက်နှစ်ဆယ်မှတ်တောင်မမှတ်မိ..ပုံစံချင်းကွာသွားသည်။ခပ်ချောချော အရပ်မြင်ြ့မင့်မှ.။ငယ်ရုပ်လေးပြန်တွေးကြည့်မှရေးရေးပဲထင်တော့သည်။ရီရီလွင်ကအစ်မဖြစ်သူရီရီနွယ်နှင့် အထက်.အောက်။ငယ်စဉ်ကတည်းက သွားအတူလာအတူရင်းနှီးသည်။ရီရီသွယ်နေသွားသည့်အိပ်ခန်းမှာနေသည်..။တစ်ညပဲအိပ်လိုက်ရသည်…သိတော့တာပါပဲ..။သူလည်း ညသေးပေါက်ထ,ရင်းသိလိုက်တာပါပဲ..။ ”…
“လှလိုက်တာ မ ရယ်”“အို မောင်ရယ် တွေ့တွေ့ခြင်းမြှောက်နေပြန်ပြီ”“တကယ်ပြောတာဗျာ မ ဝင်လာထဲက မောင်ကြည့်နေတာ မော်ဒယ်တွေရှုံးလောက်တယ်မရယ် မောင်တော့အရမ်းချစ်တယ်”“သွားပါ အပိုတွေ အရင်တုန်းကစော်တွေကိုလည်း ဒီလိုပဲပြောခဲ့တယ်မှတ်လား”မောင်က ပြန်မဖြေပဲ ပြုံးပြီးကြည့်နေသဖြင့် ရှက်ပြီးခေါင်းလေးကိုပသာငုံနေမိတော့သည်။ ရင်ဘတ်ထဲလှိုက်ဖိုနေပြီး အရင်တုန်းကမခံစားဘူးသည့် ခံစားချက်များတဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာပါတော့သည်။ အချိန်အတော်ကြာသည့်အထိ စားကြသောက်ကြရင်း နှစ်ယောက်သားချစ်စကားလေးတွေတွတ်ထိုးကာ ညဉ့်နက်လာတာနဲ့ မောင်လဲအတော်အသင့်မူးလာပြီး ရဲတင်းလာပါတော့သည်။ဘားထဲရှိလူများကလည်း သူ့ကိစ္စကိုယ့်ကိစ္စဖြင့်အ လုပ်ရှုပ်နေကြပြီး ဓာတ်လှေကားဖြင့်အတူတူတက်လာသည့်လူသုံးယောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ဝိုင်းဖွဲ့ကာစကားပြောနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။“မောင်…
မောင်မောင်ပြာမဲညစ်နေတဲ့ထမင်းအိုးကိုကြည့်ပြီး ဇင်မေတစ်ယောက်သက်ပျင်းမောကြီး အကြိမ်ကြိမ်ချ မိနေသည်။ဒီထမင်းအိုးကိုပဲ သုံးလာတာနှစ်တွေဘယ်လောက်ကြာပြီလဲဆိုတာဇင်မေ မမှတ်မိတော့။မဲညစ်နေပြီးချေးအလိမ်းလိမ်းတတ်နေသည်မှာ မြင်မကောင်း။ဒါပေမယ့် ဒီအိုးလေး သက်ဆိုးရှည်နေတာကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမည်။တကယ်လို့ ဒီအိုးလေးသာပျက်စီးသွားရင်ဖြင့်။ အို…ဇင်မေ မတွေးရဲတော့။ထမင်းချက်လည်းဒီအိုး။ဟင်းချက်လည်းဒီအိုး။နောက်ဆုံးထမင်းစားရင်တောင် တစ်ခါတစ်လေ ပန်းကန်မလောက်လို့ ဒီအိုးလေးထဲပဲ ထည့်စားရတယ်မဟုတ်လား။ ဒီထမင်းအိုးလေးသာ ပျက်စီးသွားရင်ဖြင့် ဇင်မေတို့ ထမင်းငတ်ရချည်ရဲ့။ဇင်မေတစ်ယောက်အတွေးလွန်နေတာနဲ့ ထမင်းအိုးဆူတော့မှပဲသတိပြန်လည်လာတော့သည်။ အဖျား ပဲ့နေတဲ့သစ်သားယောင်းမကို ယူပြီး နည်းနည်းမွှေလိုက်တော့မှထမင်းအိုး ဝေ နေတာ အနည်းငယ်ငြိမ်သွားတော့သည်။ထမင်းအိုးနှပ်ရင်း ညနေက တောစပ်နားက…
Credit-မူရင်းရေးသားသူ“နှင်း ဂျာကြီးက နှင်းကိုကြွေနေပုံပဲ”“ဘာလို့လဲ ကိုရဲ့”“နှင်းရဲ့ အိုးပုံတေတိုင်း သူကြည့်တယ်”“ဟုတ်လား သူကနဂိုထဲကနှာဘူး ”“နှင်း သတိထားကြည့် ဒီလူကြီး နှင်းကိုစားချင်နေတာဖြစ်မယ်” “ဟာ ကိုကလဲ”“အဲ့လူကြီးက လီးကြီးမယ့်ပုံကွ နှင်းရဲ့”“ဟုတ်တယ်နော် ကို အမလေး”“ဘာဖြစ်တာလဲ နှင်း”“အဲ့လိုကြားတာ အူယားလို့”“ပြစမ်း နှင်းစက်ပက်လေး”“အ ယားတယ်”စောက်ရည်တောင် စိုပြန်စိုနေပီ အခုပဲလိုးပီးတယ်။“ကို ကိုခုနဟိုလူကြီးအကြောင်းပြောတာ နှင်းမျက်စိထဲ ပုံဖော်မိတယ်”“ဟုပီ ကိုနှင်းစက်ပက်ပွတ်ရင်း အဲ့လူကြီးအကြောင်း ပြောပြမယ်”ကျတော်နှင်းစက်ပက်လေးကိုပွတ်ရင်း“နှင်း အဲ့လူကြီးလီးကတုတ်တုတ်ကြီး…
ဒေါ်နီလာ…. သူမ ကို တောင်ကြီးမြို့ … ရပ်ကွက် တခုလုံး မသိသူ မရှိ။ နှုတ်ကြမ်း လျှာကြမ်း နှင့် တိုင်းရင်းသား အမျိူးသမီး တဦးပင်..။ အိမ်ထောင်သုံး ဆက် ကျဖူးပီး ပထမ အိမ်ထောင် နှင့် သားသမီး မထွန်းကား၊ ဒုတိယ အိမ်ထောင် နှင့် သမီး နှစ် ယောက်မွေး၊ နောက်ဆုံး…
ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တတ်သော အကြောင်းအရာများ ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။ ထွေးထွေးက.အရပ်၅ပေ ၃လက်မ၊ အသားဖြူ၊ မပိန်မဝ..ဆိုပေမယ့်.. ပိန်တဲ့ဘက်.. ပါတယ်..။ တင်ပါးတွေက.. လှပြီး.. ကြည့်လို့.. အရမ်းကောင်းတယ်။ ဆံပင်က…..
