သဲစုတို႔အေဆာင္က ဝန္ထမ္းေတြခ်ည့္ ျဖစ္သည္။ ဌာနေပါင္းစုံကျဖစ္ၿပီး ပညာေရးဝန္ထမ္းဆိုလို႔ သဲစုတစ္ေယာက္ထဲပါသည္။ လူေပါင္း၄၀ေက်ာ္မွာ သူ႔အုပ္စုႏွင့္သူျဖစ္သည္။ သဲစုက ႐ြယ္တူအေကာက္ခြန္က ဒုအေကာက္ခြန္မႉး စိမ့္ရယ္ စီမံကိန္းက ျဖဴရယ္ ဘ႑ာအခြန္က သူသူရယ္ ေလးေယာက္က တစ္တြဲျဖစ္သည္။ အေနၾကာေတာ့လည္း ညီအစ္မအရင္းေတြလို ျဖစ္ေနသည္။ ဒီေန႔က ႐ုံးပိတ္ရက္မို႔ သဲစုနဲ႔ စိမ့္အခန္းမွာ ေလးေယာက္စုမိၿပီး ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေျပာရင္း စိမ့္ကသူ႔ဘဲနဲ႔ ခ်ိမ္းေတြ႕တဲ့အေၾကာင္းကို…
အန်တီမမ အရွယ်တွေ မြင်တိုင်း လိုးချင်နေမိတယ်၊ အဲဒီမှာ ဒေါ်စံပါယ်နဲ့ စတွေ့တာပဲ၊ ဒေါ်စံပါယ်က အသက် ၄၅ လောက်ရှိပီ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ အန်တီ…
( နရသူ )ခြံဝင်းကျယ်ကြီးအနောက်ဖက်က ဒရိုင်ဘာအတွက် သီးသန့်ပေးထားသည့် အခန်းကလေးထဲမှာ ကားဒရိုင်ဘာမြတ်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ဖီလင်နှင့်သူ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။ ဒီနေ့ သူ အလုပ်အားသည်။ အိမ်ကြီးရှင်တွေ တစ်ယောက်မှမရှိကြဘဲ မေမြို့ဖက်ကိုခရီးထွက်သွားတာကြောင့် အိမ်မှာမာလီဘိုးစိန်ရယ် အိမ်ဖော်မအုန်းတို့သားအမိရယ်သာရှိကြသဖြင့် ပင်ကိုယ်ကပင် အသောက်အစား မက်လွန်းသူပီပီ ဇာတိပြပြီး လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ အရက်နှစ်လုံးသွားဝယ်လာခဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ချရင်း ဆက်ရက်မင်းစည်းစိမ်ခံစားနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ မြတ်ထွန်းအသက် ၄၀ ကျော်ပြီ။ဒီအိမ်မှာပဲ အိမ်ကြီးရှင်၏ကားဒရိုင်အဖြစ်ကျိုးနွံစွာ…
မဇင်…အတူးလေးအိပ်သွားပြီလား…အိပ်သွားပြီတေဇ…မင်းရော မအိပ်သေးဘူးလား…ဧည့်ခန်းထဲရှိထင်းမိုးဖိုလေးရှေ့တွင် မီးဖိုကအလင်းရောင်ရယ် နံရံကပ်မီးအဝါလေးတွေရဲ့ မစို့မပို့ အလင်းရောင်ထဲ မွေးပွကော်ဇော်ပေါ်ထိုင်ကာ ဆိုဖာကိုမီထားသည့် စိုးတေဇ အမေးကိုဖြေလည်းဖြေသလို ဇင်မိုးသူ အနိမ့်သံလေးဖြင့် ပြန်လည် မေးလိုက်လေသည်…စိုးတေဇလည်း အသားဖြူဖြူ မှာ နက်ပြာရောင်ဆွယ်တာလေးနဲ့ လိုက်ဖက်လှတဲ့ ဇင်မိုးသူကို မော့ကြည့်နေရင်း… အကြည့်ပြန်လွဲလိုက်ကာကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာ…မဇင်တို့သားအမိဘာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကိုလိုက်လာတာလည်းလို့အမကိုတစ်ခွက်လောက်တိုက်ပါလား တေဇမှန်စားပွဲပုပေါ်ရှိ စိုးတေဇသောက်လက်စ ဝိုင်ပုလင်းနှင့် ဖန်ခွက်ကိုကြည့်ပြီးမေးလိုက်ကာ စိုးတေဇမီထားသည့် ဆိုဖာပေါ်တွင် ညှင်သာစွာထိုင်ချလိုက်သည်…ပိန် ပါးသွယ်လျတဲ့…
လက္ထဲမွာ ပူခနဲျဖစ္သြားသျဖင့္ ေ၀လင္း တစ္ေယာက္ ေငးေမာျပီး အေတြးႏြံထဲနစ္ေနရာမွ သတိ၀င္လာသည္။ သူ႔လက္ထဲကစီးကရက္မီးက အစီခံကုိ ထိလာျပီးသူ႔လက္ကုိ အပူဟပ္ သြားသည့္တုိင္ေအာင္ သူ႔အသိစိတ္ေတြက ဆုံးစမဲ့လြင့္ေမွ်ာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြေၾကာင့္ သူ႔ရင္ထဲမွာျပည့္က်ပ္ေနသည္။ ေဖေဖ၊ေမေမရဲ႕သားအရင္းမဟုတ္ဖူးဆုိေသာ အသိကသူ႔ရင္ထဲမွာ လြမ္းမုိးေနသည္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကုိမခ်စ္လုိ႕လားခ်စ္ပါသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက သူ႔ကုိသားအရင္းလုိပင္ သေဘာထားျပီး ခ်စ္ခဲ့ၾကသည္။ သူ႕ကလည္း ေဖေဖ ဦးေ၀မင္းႏွင့္ ေမေမေဒၚျဖဴျပာလင္းတုိ႔ကုိ ခ်စ္ပါသည္။…
ဇော်ဇော်မှဖျားနေသဖြင့် အေးအေးနို့ကိုစို့နေသောဇော်ဇော်ပါးစပ် မှပူနွေးနေလေသည်။ဖျားနေသော်လည်းဇော်ဇော်၏ နို့စို့ချက်ကသန်သည်။ပြီတော့လည်းလူသာဖျားနေသည် လီးကဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသည်။အေးအေးက ဇော်ဇော်လီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးရင်း အင်း ဒါညိုညိုကိုလိုးပေးနေတဲ့လီးကြီးပါလား ဟုစဉ်းစားလိုက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။မနာလိုသဝန်တိုတာမျိုးလည်းမဟုတ်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားသလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစစ်ခနဲဖြစ်သွားတော့ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။စောက်ရည်ကတော့ဇော်ဇော်နို့များကိုငုံစို့လိုက်ကထဲကရွှဲနေလေပြီ။ ဤတွင်လည်းအေးအေးတစ်ခုစဉ်းစားမိပြန်သည်။အခုနောက်ပိုင်းအောင်အောင်နှင့်လိင်ဆက်ဆံတာအကြိမ်ရေဝေးသွားသလိုအောင်အောင်၏အထိအတွေ့အနမ်းအရှုံ့များတွင်သာယာနေဆဲဖြစ်သော်လည်း အရင်လိုစန်းစန်းတင့် မဖြစ်တော့။အခုတော့ဇော်ဇော်ကကစုပ်အားသန်သန်ဖြင့်နို့ကြီးကိုဆွဲစုပ်နေတာနှင့်အေးအေးစောက်ပတထဲမှာ ရွထနေပေပြီ။စောက်ရည်များကလည်းမတရားရွှဲနေပေပြီ။အောင်အောင့်အကြောင်းစဉ်းစားလိုက်မိတာနှင့် အောင်အောင်ရောက်ချိန်လည်းတန်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ဖုန်းဆက်ကြည့်ရန်စိတ်ကူးလိုက်သည်။တော်ကြာဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းပေါက်ချလာလျင် ဇော်ဇော်နှင့်မိသွားမှာကိုစိုးရိမ်သည်။ထို့ကြောင့်ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှဖုန်းကိုယူ၍အောင်အောင်ကိုဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ” ဟယျလို အောငျ အငျး အောငျပွနျလာပွီလား “အေးအေးဖုနျးပွောနခြေိနျတှငျဇောျဇောျကတော့အေးအေးနို့ကွီး ၂ လုံးကိုတဖကျပွီးတဖကျပွောငျးစို့နသေညျ။အေးအေးကသူမနို့မြားကိုစုပျအားသနျသနျဖွငျ့စုပျပေးနသေောဇောျဇောျ ၏ဦးခေါငျးကိုဘယျလကျဖွငျ့ပှေ့ပိုကျထားပွီးညာလကျဖွငျ့ ဖုနျးကိုငျရငျပွောနသေညျ။” အောျ ဘာဖွဈတယျ…
အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးေသာ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ား အသက္အ႐ြယ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္ထဲသို႔ ဝင္လာၾကၿပီဆိုလွ်င္ လူပ်ိဳႀကီး အပ်ိဳႀကီးဆိုေသာ ဘြဲ႕ကိုရလာၾကသည္။ မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္း၊ သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအဝိုင္း၊ အိမ္နီးခ်င္းအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားၾကားတြင္ ဘာပဲေျပာေျပာ၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အပ်ိဳႀကီး လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ရတာကို အျပစ္ႀကီးတစ္ခုသဖြယ္ ေစာင္းပါးရိပ္ေျခအေျပာခံရသည္သာမက ေနာက္ေျပာင္သေရာ္ျခင္းကိုပါ ခံၾကရေတာ့သည္။ လူပ်ိဳႀကီး အပ်ိဳႀကီးေတြဆိုတာကလည္း ဘယ္သူမွ လူပ်ိဳႀကီး အပ်ိဳႀကီးဘဝကို ခုံမင္ႏွစ္သက္လြန္းလို႔ ဒီဘဝကို ခံယူထားၾကတာမဟုတ္ပါ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္…
သန့်စင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲတွင် အရမ်းလိုချင်တောင့်တနေသည်။မိန်းမနှင့် လဲခွဲနေရတာလေးလလောက်ရှိနေပြီး ဆန္ဒဖြေဖျောက်စရာ အပျော်တွေကလဲမရှိ။ဒါကြောင့်အွန်လိုင်းပေါ်တက်လိုက် အပြာစာအုပ်များဖတ်လိုက်နဲ့ တကိုယ်ရည်အာသာဖြေနေရသည်။ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုတော့မရှိပေ။တနေ့တော့ သူတာဝန်ကျရာ နေရာအနားရှိ မြို့ပေါ်သို့ အလုပ်ကိစ္စနှင့်သွားရာ မြို့ထဲတွင် သူ သင်တန်းတက်ခဲ့တုန်းကကောင်မလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်ခင်သန်းနုဆိုသည့်ကောင်မလေး။အသက်ကတော့ ၃ဝပတ်ဝန်းကျင် သူ့ထက်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ငယ်သည်။ကလေးတစ်ယောက်အမေ။သူ့အမျိုးသား နှင့်လဲရင်းနှီးသည်။သင်တန်းပြီးသွားတော့ လူချင်းမတွေ့ဖြစ်ကြပေမယ့်လိုင်းပေါ်တွင်အ မြဲစကားပြောဖြစ်ကြသည်သူ့အမျိုးသား နှင့် ကိုယ်နဲ့က ဘောလုံးပွဲဝါသနာတူ။လောင်းကြေးများကိုအွန်လိုင်းပေါ်မှတဆင့် တူတူလောင်းကြသည်သူ့အမျိုးသားကသူ့ ထက်နှစ်နှစ်ငယ်သည်။ပွဲစားတစ်ဦးပင်။ခင်သန်းနုကရုပ်ရည်အားဖြင့်အချောစားကြီးထဲကမဟုတ်။ယဉ်ယဉ်လေးနှင့်ချစ်စရာ ကောင်းသည်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အရပ်က၅ပေ၂လက်မမို့ပုသည်ဟုမဆိုနိုင်ပေမယ့် ရှည်တဲ့အထဲတော့မပါ။ အရပ်နဲ့အလိုက်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က…
မျိုးကို ဘားအံကိုရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန်ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ် လိုက်သည်။လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန်အဆင်ပြေမပြေ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့အတွက် အဆင်ပြေသည်။လတ်တလောက ဘာမှမ ဆောက်ရသေးတာမို့ သူ ဘားအံတွင်နေဖို့ စုံစမ်းရာ အဆောင်သဘောမျိုးငှါးနေလို့ရတာ နဲ့ အဲ့အိမ်မှာငှါးနေလိုက်သည်။ငှါးနေတဲ့သူ လေးငါးဦးရှိပြီး ငယ်ရွယ်သူတွေချည်းမို့ သူနဲ့အဆင်ပြေသည်။ယောက်ကျားလေးတွေမို့လဲ ခဏနဲ့…
ေဇာ္ထြန္းႏိုင္ဆိုတဲ့က်ေနာ္ကအခုတစ္ ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္ေနၿပီ။ငယ္ငယ္ကတည္းကအေမဆုံးတယ္။ေက်ာင္းၿပီးေတာ့အေဖဆုံးပါးသြားျပန္တယ္။လူ႔ေလာကအလယ္မွာတစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနတယ္။ပ်င္းရိစရာအရမ္းေကာင္းတယ္။ဒါေတာင္မွအေဖကေနစ ရာအခန္းေလးတခန္းေပးထားခဲ့ၿပီးပညာ ေလးတတ္ေအာင္ေက်ာင္းထားေပးခဲ့လို႔ပါ။တကယ္တမ္း တစ္ေယာက္တည္းသမားဆိုတာကအကြပ္မရွိတဲ့ၾကမ္း ပရမ္းဗတာလို႔ေျပာေပမယ့္က်ေနာ္အဲဒီလိုမေနခဲ့ဘူး။ဘာလို႔မေနတာလဲေမးရင္က်ေနာ္မိမဆုံးမဖမဆုံးမလို႔အေျပာမခံႏိုင္တာ။တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္မိဘမရွိေတာ့တဲ့က်ေနာ္ကိုအဲဒီလိုေျပာရင္မွန္ေနတာေလ။ဆုံးမေပးမယ့္မိဘမွမရွိေတာ့တာ။က်ေနာ္သာဆုိးသြမ္းေနရင္က်ေနာ့္ဘဝကအခ်ဳပ္ထဲေရာက္ရင္လည္းလာထုတ္ေပးမယ့္သူကမရွိဘူးေလ။အခုေတာ့က်ေနာ္ေလတမလြန္ဘဝေရာက္ေနတဲ့မိဘေတြ စိတ္မပူေစရဖို႔ဘဝကိုရိုးရိုးသားသားႀကိဳးစား ၿပီးရပ္တည္တယ္။အေဖအေမတို႔ဆုံးမခဲ့တဲ့ ရိုးသားမႈ့႔ဂုဏ္ကတသက္စားမကုန္ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ၾကဳံရေတာ့တယ္။က်ေနာ္မွာေန ထိုင္ဖို႔အိမ္ရွိတယ္။အဲဒီအတြက္စိတ္မပူရဘူး၊ ဒါေပမယ့္ေငြမရွိဘူး။ကုမၸဏီတစ္ခုမွာအလုပ္ဝင္ရင္းကခင္ခင္ၿငိမ္းဆိုတဲ့မိန္းကေလးႏွင့္ေတြ႕ၾကတယ္။ခင္ခင္ၿငိမ္းကလည္းနယ္ကပဲအေဆာင္မွာေနရင္းအလုပ္လာလုပ္တာပါ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေဖးမကူညီၾကရင္းနီးစပ္လာခဲ့တယ္။ ကုမၸဏီကCEOကလည္းသေဘာက်တယ္။ရိုးသားတဲ့အျပင္လုပ္ငန္းစီစဥ္တာေကာင္းမြန္တဲ့အတြက္သူ ေဌးကလည္းခ်စ္တယ္။အစကေတာ့ က်ေနာ္ခင္ ခင္ၿငိမ္းအေပၚရိုးရိုးသားသားပဲခင္တယ္။စေနာက္တာေတာ့ရွိတယ္။ခင္ၿငိမ္းလဲဒီလိုပဲေနမွာပါ။ဒါေပမယ့္ခင္ၿငိမ္းကက်ေနာ့္အတြက္ဆိုရင္ေစတနာပိုပါတယ္။ေယာက္က်ားေလးကတစ္ေယာက္တည္းဘဝဆိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းခ်က္မစားႏိုင္ျဖစ္သလိုပဲခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္တတ္တာ။သူကေတာ့သူ႔ဘာသာခ်က္ျပဳတ္စားတတ္တဲ့အတြက္အျမဲပဲက်ေနာ့္အတြက္ဟင္းပိုထည့္ခဲ့တယ္။”ခင္ၿငိမ္း ဘာခ် က္လာသလဲ” ကိုေဇာ္ ကေရာဘာခ်က္လာသလဲ” “ၾကက္ဥေၾကာ္ပဲ” ထင္သားပဲ” အင္းေလငါလဲဒါပဲခ်က္တတ္တယ္” လာပါခင္ၿငိမ္းမွာစုံတယ္၊ခင္ၿငိမ္းအပိုခ်က္လာတယ္” ဟ့ခင္ၿငိမ္းနင္ကကိုေဇာ့္အတြက္ပဲခ်က္လာသလား၊ငါတို႔အတြက္မပါဘူးလား” CEOကလွမ္းစတယ္။ “အာဆရာကလည္းဆရာမွာကအစစအရာရာျပည့္စုံတယ္။ သမီးဟင္းဆရာဘယ္စားမလဲ””နင္ကမေကြ်းခ်င္ရင္ဒီလိုပဲ””မဟုတ္ပါဘူးဆရာရယ္၊ဆရာစားခ်င္တာေျပာခင္ၿငိမ္းေသခ်ာခ်က္လာပါ့မယ္””ဟားးးဟားးစတာပါခင္ၿငိမ္းရာ၊ကိုေဇာ္ကိုပဲေသခ်ာခ်က္ေကြ်းလိုက္ပါ။ဒီေကာင္ဟင္းၾကည့္လိုက္ရင္ၾကက္ဥေၾကာ္ပဲ””ဟုတ္တယ္ဆရာေရ” “ကိုေဇာ္…
