“ အာနိုးရေ….ဟေ့ အာနိုး…”
“ လာၿပီ….အမေရ…”
နားစာစငးနေသော အာနိုးအိမဘေးမ မပေးရုံတမယလာခဲ့ပီး….အိမပေါသို့ လမးတကလိုကတော့ မခငအေးနင့ မကနာခငးဆိုငမိသည။
“ နင့ ဦးလေးလညး ပိုကတဲရောကရင ဲ
ပနမလာတော့ဘူး…နင့ပဲခိုငးရမာပ…ညနေစောငးရင မိုးရ့ ပနလာမယ့ပုံမပေါဘူး
ာလိမ့မယထငတယ….နင…နားတေသားသိမးခေတော့…နင့ ဦးလေးကတော…..”
“ အခုပဲ သားလိုကတော့မယ….အမ….”
အာနိုးက အိမရေ့မကနာစာ သံဇကာတငခိတထားသော ခမောကကို ဆဲပီး ထကသား
ဆောငးသည။ မခငအေး အိမပေါကဝမရပကည့ရငး ပုံးမိသည။ အာနိုငးက ဖငပေါ့သည။ သိတတသည။ သညလိုသူရငးငားမိုးရထားတာ သူ့တို့အဖို့ကံကောငးလသည။ ပီးတော့ အာနိုးက တစကောငကက မခငအေး ၏ယောကား ကိုသနးငေ၏ အဖေ မခငအေး၏ယောကမအိမတပီး
င ငယငယထဲက နေလာကိုသနးငေ့ သူတို့ဆီလာပီး သူရငးငားလုပနေတာဖစသည။
နင့ မခငအေး အိမထောငကတောအသကက (၅)နစခန့သာရိသေးသောလညး အာနိုးဆိုသော နာမညရအောင သူ့ခနာကိုယက ထားကိုငးလသည။ အခု ကိုသနးငေနင့ မခငအေးတို့ အိမထောငကပီး (၂)နစခန့အတ
ငးမာပင အာနိုး တောတောထားလာသည။ ဒီနစဆို ထနတုံးတောငနိုငနေခေပီ။ မခငအေးတို့တင လယဧက (၂)ကော ရိသည။ လယတေထနတုံးပိတကတညးက မခငအေး၏ယောကား ကိုသနးငေ
က ပိုကထဲသို့ စတဲခနေ သည။ ဒီနစ ခောငးရိုးတ့
င လိုငစငရသူက ကိုသနးငေ၏ သူငယခငး။ ဒီတောကိုသနးငေ တစယောက အရကပေါ၍ ပုစနရေ့။ အိမမာက သူ့သူရငးငား အာနိုးကို
း ငါးရေး မိနးမတေမားသည့ ပိုကထဲမ မပနတောယုံကညစိတခတာလညးပါသည။ သူကိုယတိုငက ပောပောပါးပါးနေတတတာလညး ပါသည ပေါ့။
ကိုသနးငေက အသက(၃)ခန့သာရိသောလညး အာနိုးက ငယငယထဲက အတူနေလာသူမို့ နုတကိုးပီး ဦးလေးဟုသာခေါသည။ မခငအေးကတော့ အသက(၂၇)နစတောငရိနေပီဖစပေမယ့ အမ ဟုသာသူကခေါလေသည။ အိမမ ကငးထဲသို့ထကသားသော အာနိုးတစယောက မငကငးထဲမ ပောက သားတော့မ မခငအေးက အိမထဲသို့လမးဝငရန ကံလိုကရငး ကောငးကငသို့မော့၍ ကည့လိုကမိသည။ တောငဘကဆီမ မိုးရိပတို့က တကစပုနေပီ။ သူမ အာနိုးကိုလတလိုကသညမာ မနသားသညဟုတေး ရငး မခငအေးသည အိမပေါကဝသံဇကာတံခါးကိုပိတကာ အိမထဲသို့ပန၍ ဝငခဲ့လေသည။
ရာမနေ၍ကည့လင တစပလောကအကာတ
င တောတနးလေးတစခုရိသည။ထိုတောတနးလေး
ပတလညတင စားကကကောငးသဖင့ ရာမကဲ
နားမားကို လတကောငးထားလေ့ရိသည။ အခုလညး အာနိုးတစယောက ထိုတောတနးလေးသို့ ရေ့ရု၍ လယကငးမားကိုဖတကာ လောကလာခဲ့၏။ “ ဟောဟိုရေ့မာ….ဒီဖကပနလာနေကတာ….အိမက ကောငတေလားမသိဘူး….” လမးခုလတအရောက နားတစစုပနလာနေသညကို တေ့လိုကရသည။ “ ဟုတတာပေါ့….အိမကကောငတေပဲ
…” ထိုအခိုက မိုးကတဖောကဖောကကလာသည။ နားသိမးဖို့တော့ မလိုတော့ဘူး။ မနေ့ကဦးလေး ကိုသနးငေပီးခူးလိုကအုံးမပ…. ဲ
မိုစားခငတယပောတယ…။ ကုံတုနး သားအာနိုးတစယောက ရေ့တငမဝေးတော့သော တောတနးလေးဆီသို့ဆက၍လာခဲ့သည။ ထိုအ ခိုက မိုးကသညးထနစာရဲပီးတော
ာလာသည။ အာနိုးတောတနးလေးသို့ အရောကလာခ့သည။့ သူမိုးခို နေက ညောငခေါငးပေါကကီး ရိရာသို့ အပေးအလားလာခဲ
့သည။ မိုးက တမိုးလုံးမဲမောငပီး သဲသထက သဲလာသည။
“ ဟင…ငါ့ အရင ဘယသူရောကနေတာလဲ….”
ညောငပငအခေါငးပေါကကီးရိရာသို့ လမး၍အမငရတင လူတစယောက ငုတတုတလေးထိုငနေ သညကို မိုးထဲလေထဲတင မသဲမကဲ့မငလိုကရသည။
တေ“ ဟင…..ထေးထေး….” “ ဟင….အာနိုး….” “ နင….ဘာလာလုပတာလဲ….” “ ငါ မိုလာခူးတာ….မိုးတေဲ
သဲလာလို့ မပနနိုငတော့တာ….ဒီမာတကိုယလုံးလညး ရနေပီဟာ…. ခမးလိုကတာ ” ထေးထေးက မေးရိုကသံလေးဖင့ ပောသည။ ထေးထေးတို့တဲက တောတနးလေးနင့ ရာအကား ကငးထဲ
တငရိသည။ တောတနးလေးမဆိုလင တခေါလောကသာဝေးသည။
“ အီး….ဟီး….ခမးလိုကတာ အာနိုးရာ…”
ထေးထေး တကိုယလုံး ခိုကခိုကတုနနေသည။ အာနိုး ထေးထေးကို သေခာကည့လိုကသည။ တကိုယလုံးရဲ
ရစိုနေ၍ အဝတအစားမားက တကိုယလုံး ကိုယတင ကပနေသည။ ထေးထေးမာ သူမ၏ လုံးလုံးတစတစ ခစစရာကိုယလုံးလေးမာ အတိုငးသားလပလကရိသည။
“ အား….ဟီး….ဟီး….လုပ….လုပပါအုံး….အာနိုးရ….ငါ…ငါ…ခမးလိုကတာ…..အီး….ဟီး….”
အာနိုး ဘာလုပရမနးမသိ…ခေမကိုငမိ လကမကိုငမိ ဖစနေသည။
“ နင့ အဝတတေခ
တပီး ညစ လိုကရငကောငးမယ….” “ ဟာ…..နင…..နင ကလဲ…” ထိုအခိုက လေကလညး ကမးလာသည။ “ အာ…နိုး…အမလေး….ဟီး…ဟီး….ခမးလိုကတာ….လုပ….လုပပါအုံး….” မထူးတော့ပီ
“ ကဲ….နင မကစိတေ မိတထားလိုက….”
ထေးထေးကလညး ဘာမစဉးစားမနေတော့….မကလုံးအစုံကို မိတခလိုကသည။ အာနိုး ထေးထေး၏ အဝတအစားတေကို ခ
တသည။ အဝတတေရေညစရငး အဝတအစားတေအားလုံးကတ သားသော ထေးထေးကို ကည့ကာ အာနိုးတစယောက စိတတေဖောကပနလာသည။ ထေးထေး၏ ထိပ ကလေးတေ နီနေသော နို့လေးနစလုံးက လိမောသီးခပရပီးတော့ ထေးထေ
ယရယလေးတေလောကရိ၏။ း၏ ပေါငနစလုံးကားမ စိမးမမ အမေးလေးတေနင့ တောငပူစာခုံးခုံးလေး….နုတခမး နစခုက စေ့ကပ၍ တငးနေသည။
“ ဟငး….ဟငး….ခမး….ခမးသေးတယ….”
“ ငါ…ငါ…ဖကားမယ္….”
အာနိုး ထေးထေးကို ဘေးမထိုင၍ ဖကလိုကသည။ ဗလကောငးသော အာနိုး၏ ရငခငထဲတင ထေးထေး၏ ကိုယလုံးလေးမာ ပောကလုမတတဖစနေ၏။ အသားခငးထိလိုကရတော့ အာနိုး၏ သေး တေက ဆူသထကဆူပကလာသည။ အာနိုး၏ ရငခ့ ထေးထေးမာ ခမးတာတော့
ငထဲရောကသားတောနညးနညးသကသာသားသည။ ဒါပေမယ့ အာနိုး၏ ပေါငနစလုံးကားမ အခောငးကီးက သူမ၏ ပေါငရငး တင တငကာ ဆီးခုံကို ကန့လန့ဖတထိ၍နေသည။ ယားတတသော ထေးထေိဖစနေ၏။ ခ
း ယားကိကဏအကာ ဘာကောင့မနးမသိ ထေးထေးတစယောက ဒီအခောငးကီးကို ပို၍ထိခငသည့သဘောဖင့ သူမ၏ ခါးလေးကို ပို၍ဖိကပပေးမိသည။ အတေ့အာရုံက နစယောကစလုံးကို တနေရာတညးတင ထိနး ခုပထားလိုကပီ။
“ ထေးထေး….ခမးသေးလား….”
“ အငး….နညးနညးတော့ ခမးသေးတယ….”
အာနိုး ထေးထေးကို ပငဖကရနအတက ကိုယခငးခာလိုကရာမ ငုံ့ကည့မိလိုကတော့ ထေးထေ
း၏ ကိုယလုံးအရေဖစသားသော နို့လေးနစလုံးက အာနိုး၏ မကလုံးထဲမနေ၍ ခနာကိုယတ
့ လုပကနဲငး ထိ ဝင၍သားသည။ အာနိုး သတိလကလတဖစကာ ထေးထေး၏ နို့လေးတစလုံး ကို ငုံ့၍စို့ပစလိုက သည။
“ အာ…..နင္…..နင္….ဘာ….ဘာလုပ္….”
ပောသာပောသည…ထေးထေးက မရုနးဖယ…သူမပောလိုကကာမ အာနိုးက ပို၍ဖိစုပလိုက သည။
“ အာ….ေဟ့….အ….”
ထေးထေးရငဘတလေးကော့တကသားသည။ စောစောက ခမးတာတေ ဘယရောကသားမနး မသိဘဲ တကိုယလုံးဖိုးဖိုးဖငးဖငးဖစကာ တဖေးဖေးနုံးကလာသည။ အာနိုးကလညး ခေသူမဟုတပါ။ လကတေ့မရိပေမဲ့ ရာလယက တိုးလိုငတို့ဗီဒီယိုရုံတင သနးခေါငလောကမပသည့ နိုငငံခားအပာကား တေကို ခဏခဏကည့ဖူးထားသူဖစသည။
အာနိုးက သူမ၏နို့လေးနောကတစလုံးကို ပောငး၍အစုပ ထေးထေးက အာနိုး၏ကိုယလုံးကီးကို ပနဖကထားလိုကမိသည။ ပီးတော့ သူမ၏ ဆီးခုံကိုလာ၍ ထောကနေသော အာနိုး၏ ဟာကီးကလညး တဆတဆတခုံးထနေသညကို ထေးထေးသတိထားမိသည။ အပိုမလေး ထေးထေးကလညး လကတေ့ မရိပေမယ့ အဖေနဲ့အမေတို့ အဝါပုကတာကို မကည့ခငမငလကသား မကာခဏတေ့မငခ့ဖူးသူဖစ ဲ
သည။
အာနိုး ထေးထေးကို ပကလကလနလဲလိုကသည။ ပီးတော
့ သူ့ပုဆိုးကို ခတအခ ထေးထေးက
ပေါငနစလုံးကို ထောငလိုကသည။ အာနိုး ဒူးထောက၍ ဝငကာ လီးကို နုတခမးနစခုကား တေ့၍ဖိခ သည။
“ အမေ့….အီး….အာနိုး….မလုပ….မလုပပါနဲ့ဟာ….”
ပောနေပေမယ့ ထေးထေ
း၏ပေါငနစလုံးက ပို၍ကားသားသည။ တစကိမလညးမဝင နစကိမ လညးမဝင အာနိုး၏စိတတေက ထရုံမဟုတ ကမးလာသည။ ထေးထေး၏ စေ့ကပနေသော စောကပတ နုတခမးသားနစခုကို ဖဲကာ ဟသားတော့ လီးကိုတေ့ပီး အတငးဖိခလိုကသည။
“ ဗစ….ဗစ….အမလေး….သေပါပီ…အင့….အီး….ဟီး….”
နာလနး၍ ထေးထေးငိုခလိုကသည။ သူမ၏ အသားလေးတေ တဆတဆတတုနနေသည။ နစယောကစလုံး မသိသည့အခကကတော့ ထေးထေး၏ စောကပတနုတခမးအောကစပလေး တစ လကမလောက ကဲပီး သေးတေထကလာသည။ ဒါတငမဟုတ ထေးထေ
သားး၏ စောကခေါငးထဲမ လညး သေးလေးတေစီး၍ ထကလာသည။ တကိုယလုံးတဆတဆတတုနကာ ငိုနေသော ထေးထေးကောင့ အာနိုးတစယောက ဘာလုပရ မနးမသိအောင ဖစသားသည။ ထေးထေကီးကို ဖိကပ
း၏ စောကခေါငးထဲသို့ တဆုံးဝငနေသော လီးထားလိုကပီး ထေးထေး၏ ကိုယလေးကို ငုံ့၍ ဖကထားလိုကသည။ ခဏတာငိမပီးနေလိုကတော့ နာကငတာတေပီး ပူနေးတောင့တငးသနမာလသော လီးကီး၏အတေ့က ပို၍လာသည။
လော့သား
အာနိုးမာလညး တဆုံးမုပနံထားသော လီးကီးကို ပတလညကပညပ၍နေသော စောကပတ သားနုနုလေးမားက ဝိုငးဝနးဆုတနယပေးသလို ဖစလာသောကောင့ မရိုးမရဖင့ မနေနိုငဖစလာပီး လီး ကီးကို ဆဲဆဲထုတပီးဆောင့သည။
“ ဗစ္….ဗစ္….ပလတ္….ဖတ္…..အေမ့…..အား…..အေမ့….”
ထေးထေး၏ ကိုယလုံးလေး တသိမ့သိမ့ဖစနေသည က
မးကငမုမရိသေး၍ အာနိုးက လီးကို တဆုံးထုတ၍ မဆောင့ဘဲ လကနစလုံးလောက တဝကလောက ထုတ ထုတပီးဆောင့သည။ ဘယလိုပဲ ဖစဖစ လီးကရေ့တိုးနောကငငဖင့ ရေ့လားနေလေတော့ လီးခောငးကီးတစခုလုံးက စောကပတအ တငးသားလေးတေကို တောကလောကပတတိုက၍နေသဖင့ နစယောကစလုံးအရသာထူးနေကသည။
ကိုယလုံးလေးတသိမ့သိမ့ဖစကာ ရေ့တိုးနောကငငဖင့ တလုပလုပဖစနေတော့ ခနာကိုယ အ ပေါယံမ နို့အုံလေးနစလုံးက ယမးခါ၍နေသည။ လုပရမနးသိ၍တော့မဟုတ အာနိုးကထေးထေး၏ နို့အုံ နစဖကကို လကနစဖကဖင့ လမးဆဲ
သည။ နို့သီးရဲရဲလေးတေကို လကညိုးလကမတို့ဖင့ ညပကည့ သည။ အဆောင့ကလညး မပကပေ။ ဘယအရာနင့မမတူအောင အရသာထူးနေသူက ထေးထေပငးကားက
း။ တဟငးဟငး အသကရုသံပငး တေ့ခငဇောဖင့ အာနိုးကို မကလုံးလေး ဖင့ ဖင့ကည့ပီး မကလုံးလေးလညကာ ပနမိတ မိတသားသည။ ခံစားရခကလာတော့ ထေးထေးတစယောက ခါးလေးကော့ကော့တကလာသည။ လီးကို တဝကလောက တဝကလောက ထုတ ထုတပီး ဆောင့နေရတာ အာနိုး စိတထဲသိပပီး အားမရခငတော့ ပေ။
အာနိုးတကိုယလုံးလညး ဆိမ့၍ အရသာရိလသည။ အာနိုး သူ့လီးခောငးကီးကို အဆုံးနီးပါး ထုတ၍ ဆောင့သည။ ထိုသို့ဆောင့လိုးလိုကတိုငး ထေးထေးမာ ခါးလေးကော့တကနေသည။
“ ပတ….ဖတ….ဗစ….ဒုတ….အာ…..အာနိုး…..ငါ…..ငါ…..ဘယလိုဖစ……ဗစ…..ဖတ…..”
“ အငး…..ထေး….ထေး….”
အာနိုးဒီလောကပဲ ပောလိုကနိုငသည။ ထေးထေး တကိုယလုံး လူးပံလာခိုက အာနိုးက အသ ကုန ငါးခကလောကဆောင့ပီး လီးထိပမ အရညတေကို တပတပတ ပနးထုတပစလိုကတော့သည။ ထေးထေးက သူ့ကိုလမး၍အဖက အာနိုး တကိုယလုံးက ထေးထေ
း၏ ကိုယပေါသို့မောကကသားလေ တော့သည။
“ ကဲ…ဖယပါအုံး….ဒီမာ အသကရုလို့တောင မရဘူး….”
ဒီတော့မ အာနိုးက ထေးထေး၏ ကိုယပေါမ ထပီး လီးကိုပါ စောကခေါငးထဲါထဲ ခတ လိုကသည။
မ တခ
“ သား…အပငထကနေ….ငါ အဝတတေဝတအးမယ….” ုံ
“ နင…ခမးသေးလား….”
“ မသာကောင….စကားမမားနဲ့….အပငထကနေပါဆို….”
အာနိုးသူ့ပုဆိုးကို ကောကယူ၍ ညောငပငအခေါငးပေါကကီးထဲမ ထကလိုကရသည။ စောစော ကတော့ ခံခငတိုငး အလိုးခံနေပီး ခုမမိနးကလေးတေမား ရကတောမူနေကသည။ ဒါကို အာနိုးမသိ။ ဘယလိုလဲဟ ဟူသော အတေးဖင့သာ စဉးစားရခကနေသည။ ခဏနေတော့ ထေးထေက အဝတအ စားစုံလငစာဖင့ ညောငပငအခေါငးပေါကကီးထဲပငသို့ထကလာသည။
မ ကိုယလုံးလေးလည့ကာ အ“ အာနိုး….နင ဒီကို ဘာလာလုပတာလဲ….” “ ငါ…မို ခူးမလို့….” အာနိုး ထေးထေးမကနာကို ရဲရဲ
မကည့ရဲ…ထေးထေးမာလညး ထိုနညးတူ မကနာလေးအောက ငုံ့၍ ပောနေသည။
“ နင….မို မခူးရသေးဖူးပေါ့….”
“ အငး….”
“ ဒါဆိုရော့….အဝတယူသား….”
ထေးထေးက ညောငပငခေရငးတငခထားသော ပုခုံးတငလယရနကိုးတပထားသော တောငး လေးအပည့မိုတေကို နိုကပီး အာနိုးကို လမး၍ပေးသည။ အာနိုးက သူ့ပုဆိုးခါးပုံစထဲ ထည့သည။
“ ကဲ…အာနိုး….နင ပနတော့….”
“ ငါ နင့ ကို လိုကပို့အုံးမလားလို့….”
“ မရညနဲပနတတတယ….နင
့….ငါ့တဲ ငါပနနင့တော့….”
အာနိုး လေးလေးပငပငနင့ထ၍ ရာကိုဦးတည၍ လောကသည။ အာနိုးအတောဝေးဝေးရောက သားတော့မ ထေးထေးက ညောငမစဆုံကို လကထောက၍ အားယူပီးထသည။ ပီးတော့ မိုတေထည့ ထားသော တောငးလေးကို လယလိုကပီး လေကလမးလိုကသည။ ထေးထေ
းတစယောက လမး လောကတာ ကတတနင့ ထော့နငးထော့နငးဖစနေသညမဟုတပါလား။ သူမကိုယ သူမဒီလိုဖစမညကို ခန့မနးမိသော ထေးထေးက သူမဒီလိုပုံလောကလမးတာကို အာ နိုး
မငတေ့သားမာစိုး၍ အာနိုးကို အရငပနခိုငးခ့တာပငဖစတော့သည။ ဲ
ကိုသနးငေ လတခငတိုငးလတ၍နေသည။ ပိုကတဲမာစား ပိုကတဲမာအိပသည။ မခငအေး စိတ ညစရသည။ သူက ယောကား အကောငးမဟုတ။ ပိုကတဲ မာက မိနးမတေပေါသည။ မခငအေးတို့ မိနးမသားမာသာ စိတညစနေရသည။ သနးငေပနမအိပတာ ရက (၂)ကောပီ။ နေ့ခငးဖက ပနလာ တတသောလညး ခဏသာ။ အာနိုးကို ခိုငးစရာ ရိတာခိုငး။ သူမကိုလညး ပောစရာရိတာပောပီး ပန သားတတသည။ မခငအေး စိတတေ လေနေပီ။ သူမ၏ လိုအပသော ဒုကအတက ဘယလိုဖေရငးရ မညမနးမသိ။ ရေခိုးပီးစ သနပခါးလိမးနေသော မခငအေးတစယောက တေးမိပီး စိတသောကရောက နေခိုက သူမ၏ ရေ့မ မနထဲတင အရိပတစခု တေ့လိုကသည။
ခပလမးလမးတငထိုင၍ နားနဖားကိုးအတကကိုးထိုးနေသော အာနိုးက သူမ၏ နောကကော ကို ကကကည့ကကကည့ လုပနေခငးပင။ အာနိုးတစယောက ထဘီရငလားဖင့ သနပခါးထိုငလိမးနေ သော မခငအေးကို ခိုးကောငခိုးဝကကည့ရငး သူနင့ကိုယခငးရငးနီးခဲ့ဖူးသော ထေးထေးနင့ နိုငးယဉ ကည့နေမိသည။
ထေးထေးက သူနင့ သကတူရယတူ အသက (၅) (၆) လောကသာရိသည။ တောသူတောင သား အလုပကမးပါမရောငလုပနေကရသူမို့ ခနာကိုယကတော့ တောင့တငးသနမာထားကိုငးလသည။ ဒါပေမယ့ ထေးထေး၏ အလက အပိုပေါက မပည့စုံသေးသောအလ။ မခငအေး ဆိုတာက အသကက အစိတပတဝနးကငဆိုတော့ အလက ပည့စုံနေပီ။ ပီးတော့ အိမထောငသည။ အိမထောငသညဘဝဆို တာ က ယောကားနင့ သဟဇာတဖစကာ တည့လငတည့သလို စိုပေလနးဆနး၍ အလတေတိုးတတ တာမိုး။ ဒီတော
့ မခငအေး၏ အလက ထေးထေး၏ အလထက ပိုသည။ အာနိုး၏ အတေးထဲ့ ဒါမိုးတေမရိ။ အာနိုး စဉးစားမိသညက ထေးထေ
တငတေားထက မခငအေး က ပို၍ကည့ကောငးသည။ ပီးတော့ ထေးထေးကို ကည့ရ မငရ တေ့ရသညထက မခငအေးကို မငရ တေ့ရ ကည့ရသညက သူ့စိတတေပို၍ထလာသညဟု တေးမိသည။ ဒါပေမယ့ မစရဲ သူက သူရငးငား မခငအေးက သူရငးတိုင ပီးတော့ သူ့အပေါမိဘကဲ့သို့ ကောငးသည။ ဒီတော့ အာနိုးဘာမမတတနိုင။ ကည့၍သာနေရသည။ ကည့တာတောင ခိုးကောငခိုးဝကကည့ရသည။ ဗောငမကည့ရဲပေ။
့မတူဘဲ ငါ့ကို ဘာလို့တမဲ
ဒီကောငလေး အရငကနဲိုးပောငးလာရတာလ။ ဟုတပီ။ အာနိုးဆိုတာ က ငါ သေဆိုသေ ရငဆိုရငရမဲ့သူပဲ။ ငါ့ သဘောပဲ။ အာနိုး သူမကိုကည့တာတေ့ရပီး မခငအေး၏ စိတ တေက ပောငးလာရသည။ ခေထောကကိုဆငး အာနိုးဘကကို ဘေးခေါငးပူ၍ အာနိုးရိနေ ကည့နေ တာကို မသိခငယောငဆောင၍ ထမီကို ပေါငရငးထိဆဲ
တငပီး ခေထောကနစခောငးကို သနပခါး စိမ ပေနပေလိမးပစလိုကသည။ မခငအေး၏ ဖူဖေးတောင့တငးသော ပေါငတံကီးတေက အာနိုးကို တ ဖကပနမလည့ဘဲ ငေးကည့မိသညထိ ဖစသားသည။
ဒါတငမကသေး မခငအေးက ရငလားထားသော ထဘီကို ဖတကနဲ ဖညခကာ ရငဘတကို သနပခါး ကဗာကယာပ
တတိုကပေးသည။ ကလေးမမေးသေးသော အိမထောငသည၏ နို့ကီးတေက ဖေးနု၍ ဖံ့ထားတငးမာလသည။ လစကနဲ ခဏတာဖစသောလညး အာနိုးတစယောက ဖငကပီး ထရပ တော့မလိုပငဖစသ့ ကာရငခကမည။
ားရသည။ ဆကပီးတော့လညး အာနိုးထိုငပီး မနေခငတော
ထိုငရာမထကာ အိမဘေးသို့ဆငးလာခဲ့
့သည။ အိမဘေးရောကတောပုဆိုးကိုဖညပီး လီးကိုကည့သည။
လီးထိပတင အရေလေးတေက စို့နေရုံမမက ညောငစေးတနးကာပင ကနေကသေး၏။
ဗုံးကနဲ အာနိုးစိတထတင ထေးထေးကို သတိရလိုကသည။ ဒဲါပေမယ့ သူခကခငး ခေါငးခါ လိုကသည။ မနေ့က ထေးထေးတို့တဲဆီ သူရောကခဲ့သည။ ဘယသူမမရိဘဲ ထေးထေးတစယောကထဲ သာရိပေမယ့ ထေးထေးက “ နင….ငါ့ ဆီမလာနဲ့အုံးဟာ….မတေ့ခငသေးဘူး ” ဟု သူ့ကို ပောလိုက သည မဟုတပါလား။ အာနိုး စိတပကလကပကဖင့ အိမဘေးရိပဉခပကဲနေသဖင့ မောကထားသော နားစာခကကီး ပေါတငထိုင၍ငိုငနေလိုကသည။
“ အာနိုး ရေ….ထမငးစားမယဟေ့…”
ဘယမကာသားသည မသိ။ အိမပေါမ မခငအေး၏ ခေါသံကားရမ အာနိုးဖတကနဲ သတိထား မိလိုကသည။ မောငရီပိုးနေပီ။
“ လာၿပီ….အမေရ…”
ထမငးစားရန အိမပေါသို့တကလာသော အာနိုး အိမပေါသို့ရောကတော့ ထူးဆနးသောမငကငး ကို တေ့လိုကရသည။ ပငထားသော ထမငးပဲ ပီးတော့ ထမငးပနးကနက နစခပ။ ခါတိုငးဆို သူတို့ စား ပီးမ အာနိုးက ကိုယ့ ပနးကနကိုယခူးပီး စားရသည။ အခုတော့….
“ လကဆေးလေ….အာနိုး…..အမနဲ့ အတူတူစားရအောင ”
မီးဖိုထဲက ဟငးပနးကနကို ကိုင၍ထကလာသော မခငအေးကပောသည။ အာနိုး မီးဖိုထဲဝင၍ လကဆေးသည။ လကဆေးပီး ထမငးပဲကိုပနရောကတော့ ထူးဆနးတာကို ထပတေ့ရပနသည။ တ ဝကလောကရိသော အရကပုလငးနင့ ကိုငးဖနခကတစလုံး ပီးတော့ မတခကတစခကနင့ ရေကအ ပည့။
“ နင ပငလညး ပငပနးတယ…ပီးတော့ မိုးလညးအေးတယ….သောကခငရင သောကလိုက… အမ… သရကသီးမည့တေ လီးလိုကအုံပီးမ အတူတူ ထမငးစားကတာပေါ့….”
းမယ္….
မခငအေး မီးဖိုထဲသို့ ပနဝငသားသည။ အာနိုး အကိုကတေ့ပီ….ခထားသော ကကသားဟငး နင့ မညးကာ အရကတစပိုငးကို ခဏအတငး ကုနအောင သောကပစလိုကသည။ သူအရကသောက၍ ပီးလောကမ မခငအေးက မီးဖိုထဲမ လီးထားသော သရကသီးမည့ပနးကနကို ကိုငပီးထကလာကာ ထမငးစားပဲကနာခငးဆိုငကာ စားသည။
ပေါတငခရငး အာနိုးနင့ မ
အိမထဲတင ထနးထားသော ဘကထရီမီးရောငက ပပလေး။ မခငအေး၏ ကိုယမ မေးပံ့သောရ နံ့တို့က အာနိုး၏ အရကရိနကို တိုးမင့ပေးနေသယောင။ အင ီမပါသော အာနိုး၏ ကိုယလုံးကီးက လညး မခငအေး၏ သေးတို့လည့ပတမုကို မနဆနနေစေသည။ မခငအေး က ဟငးတေတပုံကီးကို အာနိုးပနးကနထဲ ခပထည့ပေးပီး ထမငးစစားသည။
မကလာခထားရာမ တခကတခက အာနိုးကို ကည့ရငးစားသည။ မခငအေးက သူ့ကိုကည့၍ စားနေခိနတင အာနိုးက မကလာခထားသည။ မခငအေး မကလာခထားခိနတင အာနိုးက သူမကို ကည့ရငး ထမငးစားသည။ ထမငးစားပီးသားတော့ အာနိုးက စားပီးပနးကနတေကို ဆေးရနထပသည။
“ နေ….နေ….အမ ဆေးလိုကမယ….မငး လကဆေးတော့….ဟိုမာ အမ ထနးလကနဲ့ ရေနေး ကမးလုပထားတယ။ သားသောကခေ။ ပီးတော့ အင ီလညး ဝတထားအုံ
း မိုးအေးတယ….” မခငအေး အသံက ရတတလေး။
“ ဟုတဲ့….အမ…”
အာနိုးက အင ီဝတပီး ထနးလကနင့ ရေနေးကမးကို အခိုတဲသည။ ခဏနေတော့ မခငအေး ကပါ ရောကလာပီး အာနိုးဘေးတင ထိမတတထိုငကာ ထနးလကဖင့ အခိုတဲသည။
“ အာနိုး….နင နောကဖေးက ထငးတဲမာ မအိပနဲ့
့တော့….အိမပေါမာလာအိပ….မိုးကောငးတောငါ တစယောကထဲ မနေရဲပနလာအိပမ နင
ဘူး…နင့ ဦးလေးကလညး ရိတာမဟုတဘူး….နင့ ဦးလေး ထငးတဲပနအိပပေါ့…..သူ မရိရင အိမပေါမာပဲ လာအိပ….”
“ ဟုတဲ့….အမ….”
နစယောကသား စကားမဆိုမိက။ တစယောကခနာကိုယကို တစယောကခိုးကည့ရငး အသကရု သံတေက ပငးလာရသည။ အတောလေးကာတော့မ မခငအေး၏ စကားသံက ထကလာသည။
“ အာနိုး….တံခါးတေပိတတော့ မိုးရာလာပီ….”
အာနိုး ထိုငရာမထပီး အိမတံခါးတေကို လိုကပိတသည။ မခငအေးက အာနိုးကို မကစေ့ဒေါက ထောကကည့နေသည။ ကည့နေသော သူမ၏ မကလုံးမားက အရောငတလကလကဖင့ ဖစသည။ တံ ခါးတေပိတပီးသားတော့ အာနိုးက မခငအေး၏အနားတင လာထိုငသည။
“ နင့ အိပယာခငးပေးဖို့ အခနးထဲုံးနဲခငထောငသားယူလိုကအုံးမယ…..နင ဖာခငး
မာ ခေါငးအ့ ထား….ငါ ဘကထရီမီးယူသားမယ….” အာနိုးက ထောငထားသော သငဖူးဖာလိပကို ဖည၍ ခငးသည။ မခငအေးက ဘကထရီမီး ခောငးနင့ ဘကထရီအိုးကိုယူပီး အတငးဖကရိ သူမတို့၏ အိပခနးထဲ
ဝငသားသည။ မကာမီတင အိပ ခနးထဲမ မခငအေး၏ အသံက ထကလာသည။
“ အာနိုးရေ….ဒီမာ လာယူဟေ့…”
“ လာၿပီ…အမ…”
အာနိုး မခငအေးတို့လငမယား အိပခနးထဲသို့ဝငသားသည။ အခနးထဲတင ဘကထရီမီးက လငး နေသည။ သူရောကသ့ မခငအေးက ပုဆစတုတထိုငရငး သူတို့၏ နစယောကအိပမေ့ယာကီး
ားတောအောကမ ဖာကိုလန၍ ကမးပငကို ငုံ့၍ကည့နေသည။ အာနိုးဖကကို နောကကောပေးထားသော မခင အေး ဖငဆုံကီးက အယ၍ လုံးတစနေသည။ ဒါကို နောကမကည့ရငး စောစောထဲက မခငအေးနင့ နေ ရငး တထောငထောငဖစနေသည့ အာနိုး၏ လီးက ပိုပီး မာကောတငးထောငလာသည။
“ အာနိုး ခဏ….ဒီမာ ပုရကဆိတတေ
လား မသိဘူး…” အာနိုး မခငအေး၏ အနားကို တိုးကပသားပီး ကားအယနေသော ဖငကီးကို အနီးကပကည့ရငး ရငတေ တဒိနးဒိ
နးခုနလာသည။
“ ဒီမာဟ….”
“ အမေလး….”
ဒီမာဟ ဆိုပီး အာနိုးကိုမကည့ဘဲ နောကပနလကဖင့ ပုတလိုကသော မခငအေး၏ လကက တောငမတနေသော အာနိုး၏လီးကီးကို ခပဆတဆတရိုကမိသည။
“ အမလေး…” ဆိုပီး ဗုံးကနဲ လန့လညးလန့ နာလညးနာသားသော အာနိုးက လီးကိုပုဆိုးပေါမ
အုပကိုငလိုကရငး ကိုယက နောကသို့ ယို့သားသည။
“ ဟင…ဘာဖစသားလဲ
….”
မခငအေး ခကခငးလည့ကည့ပီး အာနိုး၏ လကတဖကကို ဆဲပီးပောသည။
“ ဟို….ဟို…..အမ….”
“ တခုခုဖစသားရငခကမယ….အိပယာပေါလဲလိုက….အမ ကည့ပေးမယ….”
မခငအေးက အာနိုး၏ လီးနေရာကို ကည့၍ပောသည။ မခငအေး၏ နာသီးဖားတစခုလုံး နီမနး နေသညကို ဘကထရီမီးရောငအောကတင ထငထငရားရားမငနေရသည။ အာနိုးက သူမကို ကောင၍ ကည့နေသည။
“ ကဲ….လဲမာ လဲ
စမးပါဟာ….”
မခငအေးက လကကိုဆဲ့ ကီးပေါသို့
၍ အတငးလဲခိုငးတောအာနိုးက နစယောကအိပမေ့ယာပကလကလဲခလိုကသည။ အာနိုး၏ ဘေးသို့ မခငအေး ဒူးထောက၍ထိုငခလိုကပီး အာနိုး၏ ပုဆိုးကို ကငးလုံးကဲ
တထကသားအောင ခေဖားမနေ၍ ဆခတပစလိုကသည။ ထောငးကနဲ ထကလာသော အာ နိုး၏ လီးက အသကသာငယသောလညး သိပပီးတော့ ့ မဟုတလပေ။
သေးသေးကေးကေးတောကိုသနးငေကီးကို ငေးစိုကကည့
၏ လီးလောက မကီးပေမယ့လညး စံခိနတော့မီသညဟု မခငအေး လီးရငး တေးမိလိုကသည။ အာနိုး မကနာကို လည့ကည့လိုကတော့ သူမလီးကီးကို စိတဝငတစား ငေးစိုက ကည့နေသညအား သူက ကည့နေသည။ မခငအေး ရကသလိုဖစသားသည။
“ အာနိုး….နင့ မကလုံးတေ မိတထား….”
ပောသည့အတိုငး အာနိုးက မကလုံးကို ခကခငးမိတလိုကသည။ မခငအေး ပုံးလိုကပီး တောငမတနေသော လီးကီးဆီသို့ သူမ၏ လကတဖကဖင့ ကတုံကယင လမးဆုတလိုကသည။ အာနိုး ဆတကနဲ ဖစသားသည။ မခငအေး တံတေးတခကကိတ၍ မိုခလိုကသည။ ပီးတော့ လီးကီးကို ခပဖ ဖလေး ပတပေးရငး မရိုးမရဖစလာကာ ကနလကတဖကဖင့ အောကမ ဂေးဥမဲကီးကို ဖဖလေး
မဲလုံးလုံးဆုတပေးသည။ ဒီလိုအယုအယ အကိုငအတယမိုး အာနိုး တစခါမ မခံစားဖူးခဲ့ မကလုံးနစလုံးကို မိတရငး အ သာမိနးနေသည။ ထောငမတနေသော လီးတနကီးက ထိပဝတင နီးတပားလောက အရေခ
ံလနနေ သည။ မခငအေး လီးပေါမ အရေခံကို အောကသို့ခပဖေးဖေးဆခရငး ထကလာသော လီးထိပနီနီကီး ကို ဲကည့ကာ မရိုးမရဖစလာကာ နုတခမးကို ကိုကလိုကမိသည။ မခငအေး လီးဒစကို ဆုတကိုငလိုက ရငးက လကမဖင့ လီးခေါငးကီးကို ဖဖလေးဖိ၍ ပတလိုကသည။
ပေါငနစဖကကို ဟလိုကရာမ အာနိုးကော့တကသားသည။ လကတဖကက လီးကိုပတပေးရငး မခငအေး၏ ကနလကတဖကက ကကသားအမောငးလိုကထနေသော အာနိုး၏ ပေါငတံကီးကို မခင့မ ရဲဖင့ လိုကဆုတနေသည။ အုံမထူသေးသောလညး သနစမးလသည့ လမေးမားကို လကခောငးလေး တေဖင့ ထိုးဖလိုကသေးသည။ လီးကီးက မခငအေး၏ လကထဲတင စောစောကထက သိသိသာသာ ကီး မာကော၍လာရုံမမက လီးထိပတင အရညကညလေးတေ စို့လာသည။ အရိုငးလေးကို စိတပါလာ အောင မနညးလုပရမညဟု ထငထားသော မခငအေး ပောသားသည။
“ နာသေးလား….ဘယ…ဘယလိုနေသေးလဲ…”
“ မနာတော့ဘူး….ကောငး….တယ….”
မခငအေး ပုံးလိုကမိသည။
“ အမေလး….”
“ ဟင….အမ…ဘာဖစတာလ…”ဲ
အရသာရိနေခိုက မခငအေး က အလန့တကား ကိုယလုံးကိုခါလိုကသဖင့ လန့သားသော အာနိုး ထ၍ ထိုငလိုကသည။
“ ပုရကဆိတတေ….ပုရကဆိတတေ…”
ပောရငး မခငအေးက သူမ၏ အကင္
ီတေကို ခတပစလိုကသည။ “ ပတပေးစမးပါဟ…..ပုရကဆိတတေ တကနေတယ…” မခငအေး၏ကိုယလုံးဖူဖူလေးကိုလကတဖကဖင့လမးဖကလိုကပီးအာနိုးက အကင္ ီက
တသား သော မခငအေး၏ အပေါပိုငးကို လကဖဝါးဖင့ပတပေး၏။ ပတရငး နို့နစလုံးကို ကိုငမိလိုကရငး ဘာကို မမစဉးစားတော့ဘဲ နို့ကိုငုံ့၍ စုပတော့သည။ မခငအေး ရငဘတကို ကော့ပေးရငး နို့စို့နေသော အာနိုး၏ လညပငးကို လကတဖကဖင့ဖကရငး အာနိုး၏ ခေါငးကို သူမ၏ ရငဘတသို့ဖိကပပေးထားသည။ အာနိုး နို့တစလုံးပီး တစလုံးစို့သည။ ပီးတော့ လကကထိုငထားသော မခငအေး၏ ဖငဆုံကီးတေကို လမး၍ ကိုငကာ ညစလိုကသေးသည။ မခငအေးတစယောက အပိုမလေးသဖယ အသားလေးတေ တဆတ ဆတတုနလာသည။
“ နေ…နေအုံး…အာနိုး….ပုရကဆိတက အောကကို ဝငပနပီ….” အာနိုးခေါငးက သူမ၏ ရငဘတမ ခာသားတော့ မခငအေး ခါဲ
းမ ထဘီကိုဆခတလိုကပီး ပကလက လနလဲလိုကသည။ ပေါငတစခောငးကိုလညး ထောင၍ ကားလိုကသည။
“ ပတါဟဲ့….အာx{1014}x{103D}ိုးရဲx{1037}….”
စိတထနေသော အာနိုး မခငအေး၏ အမေးမဲတေဖုံးနေသော စောကဖုတကီးကို အတငးဖိ၍ပတ သည။ သူရငးတိုငနင့ သူရငးငားကားတင ကာထားသော သူတို့နစယောကကားမ တံတိုငးက ကိုး ပေါကသားခေပီ။
“အဲဲဲ
…အ…အဒီထိပကို ကိုကသားတယ….ဖိပတစမး….”
အာနိုးက ပူးထကနေသော စောကစေ့ကို ဖိ၍ ဖိ၍ ပတပစလိုကသည။ မခငအေး ဆတကနဲ ဆတကနဲ ခါသားရငး စောကရညကညတေ စိမ့ထကလာသည။
“ အထဲ….အထဲကိုဝငသားပီ….လကခလယနဲ့ ထိုးထည့ပီး စမး…စမး…”
“ ဟုတပီ…..ဟုတပီ….ဘေးတေကို လကထိပနဲ့ ကော ကောပီးစမး…..”
အာနိုးက စောကခေါငးထဲ လကခလယထိုးထည့ကာ မေပတပတရငး လကထိပဖင့ စောက ခေါငးအတပီး
ငးသားတေကို ပတ၍ ပတ၍ စမးသည။ မခငအေး ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ တကတကသားစောကရညတေက ထပပီးစိမ့ထကလာသည။ စောကဖုတကီးကလညး မငမကောငးအောင ဖေါငး၍ ခုံး
ထလာသည။
“ တော….တောပီ…”
အာနိုးက လကကို စောကခေါငးထဲမ ထုတကာ နောကသို့ ကိုယကို ယို့လိုကသည။ မခငအေးက လဲနေရာမ ဆတကနဲထိုင၍ ဘာမပော ညာမပောဖင့ အာနိုးကို ကစကစပါအောငဖက၍ နမးသည။ ဒီ တော့ အာနိုးက မခငအေးကို တအားဖကကာ ပနနမးသည။ အာနိုးစိတတေ မထိနးနိုငတော့။ မခငအေး ၏ ပခုံးနစဖကကို ကိုငကာ နောကသို့ ခပဖေးဖေးတနးလဲ
သည။ မခငအေးက ရုနးသည။
“ အာ…အာx{1014}x{103D}ိုး….အကx{1039}x{1004} ီခၽတိုက္….”
အာနိုး အင ီကို အမနခတလိုကသည။ နစယောကစလုံး ဝတလစစလစဖစသားသည။ မခငအေး အာနိုးကို လမးဖကလိုကပီး ဖုထစနေသော ရငအုံကီးကို နုတခမးဖားလေးဖင့ စုပပီးနမး သည။ ပီးတော့ အာနိုးကို ဖကပီး ပကလကလနလဲပေးလိုကသည။
မိုးပေါထောငနေသော လီးကီးက တောင့တငးလနးသဖင့ တဆတဆတဖစနေသည။ လီးထိပမ အရညလေးတေက ညောငစေးတနး၍ကနေပီ။ မခငအေး လီးကီးကို နုတခမးဖားလေးဖင့ တစခကနမး လိုကရငး လီးကီးကို မခင့မရဲဖင့ ညစကိုငရငး အာနိုးပေါသို့ ခတကသည။
ကုနးကုနးကဖင့ စောကပတဝတင လီးထိပကိုတေ့ရငး စောကစေ့ကို လီးထိပ ဖင့
ကအနေအထားသုံးလေးခကပပီးတော့မ တဖေးဖေးခငး ထိုငခရငး မခငအေး၏ မကလုံးမား က
တလိုကသေးသည။ စငးကသားသည။ လီးတဆုံးဝငသ
ားသညနင့ မခငအေးက ဒူးထောကခလိုကပီး အာနိုးကို ငုံ့၍ဖက ကာ ဖုထစနေသော ရငဘတကီးပေါ မကနာအပရငး ဖငက၍ ဆောင့၏။
“ ဗစ္…ဗစ္…ပတ္…ဖတ္….ဗစ္…ဒုတ္….ပလတ္….”
“ ဟငး…ဟငး…အာနိုး ရယ…”
မခငအေးက တစခကခငး ခပမနမနဆောင့လိုက အားမလိုအားမရဖစလာခိုက ခပပငးပငး ခပ သကသကဖင့လိုးသည။ မခငအေး ဆောင့လိုးတာက ရိုးရိုးမလိုး။ လီးကို စောကပတနုတခမးနစခုဖင့ အ တငးညပပီး လိုးသည။ မခငအေးက အအိုဆိုပေမယ့ အပိုမ ထေးထေး၏ စောကပတထကပိုပီး အရသာရိကောငး အာနိုး တေးမိသည။ ခငတယစိတက မခငအေးကို ပိုသားသည။ ပီးတော့ စောကပတ ဝဖင့ လီးအရငးဆီးခုံကိုဖိကပကာ စကောဝိုငးလည့ပေးလိုကသေးသည။
“ အာ….အငး……မမ……အ…..”
အာနိုး ဆတဆတခါသားသည။
“ ကောငးရဲ့လား…..ဟင…..အာနိုး…..”
“ ကောငးတယ…..”
“ မမလညး သိပကောငးတာပဲ….မောငလေးရာ…..ကော့ပီးအောကကနေ ပနဆောင့…..ဟုတပီ …… ဟုတပီ…..အငး…..ဟငး……”
မခငအေး တစခကခငးမဆောင့တော့။ ခပပငးပငးဖင့ သကသကကီးကို ဆောင့နေသည။ နစ ယောကစလုံး တရူးရူးဖင့ အသကရုပငးလာရုံမမက အပေါက ဆောင့လိုးနေသော မခငအေး မောလာ သည။ ဒါပေမယ့ သူမ၏ ဆောင့လိုးခကကို မလော့ အံကိုကိတ၍ ဝမးခေါငးသံ တအငးအငးဖင့ ဆောင့ လိုးသည။ မခငအေး၏ လကနစဖကကလညး မခင့မရဲဖင့ အာနိုး၏ လကမောငးအိုးကီးတေကို ဖစညစ
သည။ ရငဘတကီးကို နုတခမးဖင့ စုပစုပနမးရငး အသကုနဆောင့သည။
“ ဗစ……ဗစ…ပတ….ဖတ…..ဒုတ…..ပလတ…..ဟ…..အ….ဟငး….”
စောစောက နူးနပတာကာထားသဖင့ မထိနးနိုငတော့ပါ။ နောကတစခီမ ခပကာကာလေးခံ တော့မညဟု တေးရငး မခငအေး စိတကိုလော့ကာ အသကုနဆောင့၍ လိုးလိုကစဉ အီးကနဲ အီးကနဲ ဖစကာ အာနိုး၏ လီးထိပမ သုတရညမားပနးထကလာခိုက မခငအေး မာလညး စောကပတထမ သုတ ဲရညတေ ဒလဟော ပနးထုတလိုကကာ အာနိုး၏ ဆီးခုံပေါသို့ သုတရညမား စီးကလာပီး တကတကတစုပသပရငး ပော့ခေကာ ကသားလေတော့သည။
ၿပီးပါၿပီ။
