ကနတော့ဇာတလမးက တော့ ရညမယဗာ။ ဟိုအခနးတေ နောကဆိုရငတော့ ဆကတိုကလာမယ၊ အစမာတော့ ဖညးဖညးပေါ့နော။ 😉 😉
အရေခုံ
ခိုငလေး တယောက သူမားတေ အပနအလနခပနေကသော ခပတငးတေကို ဖတပီး။ သူမ အဖုတကီးမာ ဖောငးကလာသလို ခံစားနေရသည။ အဖုတတငးမ အရညတေ လညး တစိမ့စိမ့ စီးကလာခဲ့လို့ အတငးခံ ဘောငးဘီတခုလုံးလညး ရဲနေခဲ့ပီ။
သူမ မနကစောစော ရုံးသားဖို့ ဖယရီစောင့နေတုနးဖုံးမညလာလို့ ကည့လိုကတော့ သူငယခငး ဇာခညဝငးမင့ ဆီမ ဖစနေသည။ သူ့ယောကား ပတစဝပ ကို ခိုငလေးအား ပောပခငးဖစလေသည။ ဇာတလမး ရေ့မဆကခင စာဖတသူမား သဘောပေါကစေရန ဇာတခံလေးကို နညးနညး ပနရေးပပါရစေ။
ဇာခညဝငးမင့က ခိုငလေးခေါ မင့မင့ခိုင နင့ တကသိုလ ကောငးသူဘဝက သူငယခငး အရငးဖစခဲ့ကလေသည။
ဇာခညဝငးမင့ ဆိုတာက သူ့အဖေ အကောငကီး ၏ အရိနကောင့ အိမမာ ခေမေးမီးမလောင လကမေးမီးမလောင ငယငယထဲက နေလာခဲ့ရသူဖစလေသည။ တကသိုလမာ ကထညးက သူ့အဖေ အရိနအဝါကောင့ ဘဲတေ လညး အလနတရာ မားပားကာ အပိုငအဆိုင ပိုးပနးကခငး ခံခဲ့ရသူ တယာကလညး ဖစလေသည။ အဲလို ပောလို့ ဇာခညဝငးမင့က မခောတာတာ့ မဟုတပေ၊ သူကိုယတိုငကလညး ဖူဝငးနေသော အသားအရည၊ ခပသယသယ ကိုယလုံးလေးနင့၊ ခစစရာ မကနာ သယသယလေး၊ ဆံပငဖောင့ဖောင့ပုခုံးလောကဖင့ ဂပနမလေးလို ခောသူလညး ဖစလေသည။ ခိုငလေး နင့ အတူတူ တဲလောကသားလင ကီးကနးဘဲဥခညသားသညဟု နောကပောငခငးခံရတတသည။
ခိုငလေးက သူနင့ ဆန့ကငဘက၊ မကနာဝိုငးဝိုငး အသားညိုညို နညးနညးပည့ပည့လေး၊ ( တခို့ မနာလိုသူတေကတော့ ဝတုတတုတဟု ကယရာမာ ပောကသည။) ဇာခည့ မကနာလေးမာ နာတံခနခနလေးဖင့ ခစစရာကောငးသောလညး ခိုငလေးကတော့ နာခေါငးလုံးလုံး အနညးငယပသယောငယောငရိလေသည။ သို့ရာတင နစဦးစလုံးတငတူညီသော အခကမားမာကား နစယောကစလုံး အပုံးခို၏ လို့ ပောရမညဖစလေသည။ ပုံးလိုကလင နစလိုဖယရိကသည။ မကနာပငပေါမ ထငရားသော အမတအသားမားမာ ဇာခညက မည့တလုံး နူတခမးအပေါ ဘယဘကအခမးမာ ရိသလို ခိုငလေးက မည့လေးတလုံး ညာဘကပါးပငမို့မို့ ပေါမာ ရိနေသည။
ကောငးပီးသားတော့ ခိုငလေးမာ လကလုပလကစား မိဘမ မေးဖားလာသူပီပီ၊ အလုပထဲ ဝငရတော့သည။ ဇာခညကတော့ အလုပလုပစရာမလိုသည့အပင အိမထောငလညး စောစောကသဖင့ အိမရငမ တာဝနကို သာ ယူပီး မိဘက ပေးထားသည့ လုပငနးတခုကို ယောကား ကို တာဝနယူစေခဲ့သည။
ခိုငလေးက လညး မကနရစပါ၊ ကိုယကိုယတိုငက မစံသောလညး မိဘက ကောငးမညထငလို့ စပပေးသည့ ကိုယ့ထက အနစနစဆယနီးပါးလောကကီး သည့ ယောကား ကို ၊ မိဘစကား နားထောငသည့ သမီးလိမာလိုလို ဘာလိုလို ဖစ့ ယူလိုကလေသည။ ကိုစိုးထိုက ဆိုသည့ အညာသား လူပိုကီး မာ လညး အလုပကိုသာ ရိုးရိုးသားသား ကိုးစားလုပ ပီး ဂေါမစံသူမို့ သူ့အမ ကီး က သူ့ မောငကို မိနးမလည သိနးကယ တို့ဖင့တေ့သား မာကို စိုးရိမသဖင့ ကားက ပဲစားတေ ဖင့ လိုကစပဟတတော့ ခိုငလေး ကို တေ့သားခငးပင ဖစလေသည။ ကိုစိုးထိုကလို အသက ၄ဝ လောက လူပိုကီး ၊ အသားမညးမညး ဂငတိုတို လူမိုး ကို လလ ခောခော ကောငမလေးမားဖင့လညး စိတမခ၊ ရပီးမ သူ့မောငကို ပစသားမာလညး စိုးတော့၊ ခိုငလေးကို တေ့လိုကရသညနင့ ကိုစိုးထိုကအမကီးက သဘောကသားတော့သည။
ခိုငလေး မာ ကိုစိုးထိုကကိုလညး မငလာဆောငကာနီးမ နီးနီးကပကပ မငတေ့ဖူးခငးပငဖစလေသည။ တကသိုလတုနးက လညး ရီးစားမထားဘူးခဲ့သော ခိုငလေး တယောက ကိုစိုးထိုက ၏ တောင့တောင့တငးတငး ကိုယလုံးကီးကို ကည့ရငး ရငဖိုခဲ့ရသည။ ယောကားလေး ဆိုလို့ ရငဖို တောငမသနးခဲ့ဖူးသော အမိုစစစစ ခိုငလေး နင့ လူပိုသိုးကီး ကိုစိုးထိုကတို့ မငလာဦး နေ့ ညကမ သာ ပထမဦးဆုံးအကိမအဖစ နဖူးတေ့ဒူးတေ့ တေ့ကရလေတော့သည။ ကိုစိုးထိုကကတော့ လူပိုကီးဖစသောလညး အတေ့အကုံတော့ရိသည။ ရီးစားသာ မစံလို့ မရိတာ။ အလုပလုပပီးငေစလေး ရငလာတော့ ဖာ တေ ခနခန ခဖူးသည။ တခါတုနးက ဖါသညမ တယောကကို ကနဒုံ မစတပဲ ဖငသားခမိလို့ ဂနိုကဖူးသေးသည။ အဲဒီအခိန သေးပေါကလို့ မရ လိငခောငးတငး ပညတညလို့ အရမးနာကာ ခံစားရလနးလို့ နောကဖာသညမ ခပပေါပေါတေ ခဖို့ လန့သားသည။ ခရငလညး အဖေါစပတော့သည။ စာတေ လိုကဖတကည့တော့ ကံကောငးလို့ သူဆစဖလစတို့၊ အေ တို့ မဖစတာ။ ဂနိုကတော့ တကယက ဖငပေါကက မသန့ရငးတာ သူက အဖေါမပါပဲ လုပလိုကလို့ ဖစသည။ ဖာသညမ မာ ရောဂါရိလို့မဟုတ။ နောကပိုငး အေကိုက တာတေ သတငးကားတော့ သူ မလုပရဲတော့ခေ။ ကက ဆိုတာကလညး သူ့လို လူမိုးက ရာဖို့မလယသလို သူကလညး မရာတတပေ။ ဟိုဟို ဒီဒီ သူငယခငး တယောကတလေ က စပပေးသော စိတခရသည၊ ကေးကီး သည့ ကောငမလေး လေးမိုး နင့သာ လုပဖစတော့သည။ အဲဒါကလညး ခနခန ကုံတတတာမိုးမဟုတတော့ ပုံမနစားလို့ရမည့ မိနးမ ယူဖို့ စဉးစားလာမိသည။ ထိုကာလ မာပင အမကီးက စပပေးလာတော့ သူခေါငးညိမ့လိုကတော့သည။ ခိုငလေးကို တေ့တော့ သူတောတော သဘောကသားသည။ ခိုငလေးက အသားက ညိုညို လူလေးက လုံးလုံးလေး ဖစသည။ မကနာဝိုငးဝိုငးနင့ ပါးခိုင့လေး လဲပါသည။ သူ့မကစေ့ထဲမာတော့ တောတောလေးကို ခောနေသည။ ကည့ရငးနင့ ငါဒီကောငမလေးကို နေ့တိုငး လိုးရတော့မာပါလား ဟူသော အတေးဖင့ လီးက ခကခငးတောငတကလာသည။
ထို့ကောင့မို့လညး မငလာဦးည မာ သူငယခငးတေက ဘကခလာနိုကလုပမည အရကသောကကရအောင အတငးခေါတာတောင မလိုက၊ မငးတို့သောက ကုနသလောက ငါပေးမညဟု ဆိုကာ နငလတလိုကသည။ မငလာဆောငပီး ဟနးနီးမနးမထကမီ ဧည့ခံသည့ ဟောတယမာ ပင တညအိပမည၊ နောကနေ့မ ခောငးသာ သို့ သား သုံးညခန့နေမည၊ နောကတော့ သူတို့ အတက ဝယထားသော အိမမာ နေမည။ အိမဆိုတာကလညး ငါးလာက အခနးလေးတခုပါ။ သူစုဆောငးထားသည့ ငေကေးဖင့ ဝယလိုကခငးဖစသည၊ မိနးမ တောငးသည့အခါ တင သူ့ကို အထငကီးအောငရညရယတာလညး ပါပါသည။ နဂိုက သူ့အမကီးနင့ ကပနေရငး စုထားသော ပိုကဆံကို အခု မ သုံးလိုကခငးဖစလေသည။
မငလာဦးညမာ ကိုစိုးထိုက တယောက ခိုငလေးကို လိုးလိုကသညမာ ထောငးလမောငးကို ကေသားသညဟု ဆိုရမလားမသိ။ နားသိုးကိုးပတ ဆိုတာ ဒါမိုးလားမသိ။ ခိုငလေးကလညး အပို ကတော့ အပို စစစစ၊ ယောကားလီး နင့ တခါမီ မဆကဆံဘူးခဲ့။ သို့သောလညး ခေတသစသမီးပို ပီပီ ဟိုဟာ ဒီဟာလေးတေနင့တော့ စမးခဲ့ဘူးသည၊ သို့အတကကောင့ သေးစိမးရငရငပနးတာမိုးတော့ မဖစ။ မနကကတော့ ကိုယတေ လကတေနာ၊ စောကဖုတထဲ စပဖငးဖင့း နင့ နေမကောငးခငသလို ဖစ၊ လမးလောကရင ကတတ ဖစရတာလောကပင။ ဟနးနီးမနးပင မထကခင ဒီဟောတယမာပင ဆကနေလိုကခငသောလညး အားလုံးစီစဉထားပီးပီမို့ မကောငးတတတော့ ထကလာရသည။
ခောငးသာ ရောကတော့လညး ကိုစိုးထိုကက အနားမပေး၊ တနအောငကို ဆောလေသည။ သို့နင့ ညားပီး နစလလောကမာ ကိုယဝနတညတော့သည။ ညားသည့အခိနမာ ကိုစိုးထိုကက အသကလေးဆယ၊ ခိုငလေးက နစဆယ့တစနစ။ ခိုငလေး နစဆယ နစနစမာ သားလေး စိုးမငးထိုက ကို မေးဖားခဲ့လေသည။
ခိုငလေး မာ နဂိုဓါတခံ ကိုက တဏာအားပငးပ သူဖစသလို၊ ကိုစိုးထိုကနင့ ရတော့ ကိုစိုးထိုက၏ အနားမနေ လိုးနေမုကောင့ သူမ၏ တဏာစိတမားမာ ပို၍ ဖံ့ဖိုးလာခဲ့ ရပီး၊ ကိုယဝနဆောငကာလတင့မာပင ဖစနိုငသည့ အနေအထားမိုးဖင့ လိုးခဲ့ကသေးသည။ ဘာကောင့မနးတော့ မသိ စိုးမငးထိုက မေးပီးတော့ ခိုငလေး နောကထပ ကလေးထပမရတော့ခေ။ ခုဆိုရငစိုးမငးထိုက တောင ဆယတနးကောငးသား ဖစနေလေပီ။
ခိုငလေးမာ ၃၈ နစအရယ သေးသား ဆူဖိုး တဏာ အကဆုံးအခိန၊ ကိုစိုးထိုက က ၅၆ နစ အရယ အကပိုငးရောကနေလေပီ။ အရငတုနးက လိုလညး မလုပနိုငတော့ပီ။ ကိုစိုးထိုကအဖို့ကလညး တအားဏာထနသော ခိုငလေးကို ဆနပည့ဖို့ တခါတလေ ဆေးဝါးမီဝဲ ပီးတော့ လုပရသည့ အခေအနေရောကနေလေပီ။ ဆိုတော့ ခိုငလေး အတက က မဝရေစာ သုံးစဲနေရသလို ရိခေသည။ သို့ပေမဲ့ အဲလို မိုးက ခုမ မဟုတ တော့။ ခိုငလေးက သူ့ပ နာ သူ့နညးသူဟနဖင့ ရငးခဲ့ဘူးတဲ့ ဇာတလမးတေ ရိလေသည။ ထိုဟာမားကိုတော့ အလငးသင့လင ဖေါပသားပါမည။
လောလောဆယဇာတလမးပနဆကရလငဖင့။… ဇာခည့ယောကားမာ အခုနောကပိုုငးရေပနးစားလာသည့၊ ခပတငးတေ ပေါမာ ဖေါကပနရေးဇာတလမးခငးနေသညဟု ပောလာသည။ ခိုငလေးက ကနပူတာ နညးနညးကမးသညမို့၊ ဇာခည့ကို အကံပေးသည၊ သူ့ယောကား အကောင့ပတစဝတကို ခိုးရနဖစသည။ သူပေးသည့အကံညဏအတိုငးလုပ၍ အောငမငသောအခါ၊ ဘယလို ဝင ဘယလိုကည့ဟု ထပပီး သငပေးရ၏။ ထိုအခါမာ ဇာခညတယောက သူ့ယောကား ဆယကောသကအရယကောငမလေး တယောကနင့ ဖေါကပနတာကို တေ့ရိရတော့လေသည။ ဇာခညမာ ငယငယကတညးက သူမားတေ ဖူးဖူးမုတ ပီးလိုခငတာကို ရခဲ့သော သူဖစလေရာ တောရုံကိစ မားမာ ကိုယတိုင မဖေရငးတတတော့ခေ။ သူမမေးသဖခင အကောငကီးကီး မာလညး ယခု ကယလနသားပီ ဖစလေရာ သူမ ခမာ အားကိုးမဲ့ရရာသည။ ထို့ကောင့ သူငယခငးအရငး ခိုငလေးကို အားကိုးတကီးတိုငပငရာသည။ နင့ယောကားပတစဝပငါ့ကိုပေး ငါဝငကည့ပီး ကည့လုပပေးမယဟု ပောလိုကသဖင့ ယခု သူရုံးသားဖို့ဖယရီစောင့နေခိန ဇာခညခေါပီး ပေးလိုကခငးပငဖစသည။ ထို့ကောင့ ရုံးရောကတာနင့ လဘကရညလေး ရီဒီမစ တခကဖော ကိတမုန့လေး တခပဖင့ ကနပူတာဖင့ကာ ဇာခည့ယောကား အကောင့ကို ဝငလိုကသည။
ထိုအခါမာတော့ ဇာခည့ယောကား နင့ ဆယကေယသကကောငမလေးတို့ ခပတငးကို ဖတပီး၊ ယခုဇာတလမးအစတုနးကလို ခိုငလေးတယောက၊ ဖီးတေတကကာ စောကဖုတကီး တအုံလုံး ဖောငးကလာခဲ့ရခငး ဖစတော့သည။
ဇာခည့ယောကားမာ တောတောလညး အပောကောငးသူဖစသည။ သူကောငမလေးကို ဘယလို လုပခငသည၊ ဘယလို မုတမည ဘယလို ဖုတမညဆိုတာတေကို ကောငးကောငးရေးခပထားခငးဖစသဖင့၊ ခိုငလေး ဖတရသညမာ အောစာတေ ဖတနေရသလို ဖစပီး သူလညး စိတတေကလာခဲ့ရသည။ ကောငမလေး နေရာမာ သူက ဝငခံစားကည့မိနေရာမ သူ့အတေးတေက သူငယစဉအတေ့အကုံတခုစီသို့ ပနရောကသားရလေတော့သည။
ငယစဉဟု ဆိုသောလညး တကယတော့ မငယတော့ပါ၊ ကိုစိုးထိုကနင့ အိမထောငကကာ သားလေး စိုးမငးထိုက မေးပီး နစနစလောက အတငးမာ ဖစသည။ သူ့အသကက ၂၃ လောကသာရိသေးသည။ ခိုငလေးမာ အိမထောငမကခငအထိ အပိုစငလေးဖစပီး လိငကိစ အတေ့အကုံမရိခဲ့ရာမ အိမထောငလညးက ရော၊ နဂိုဓါတခံ ကာမ ဆနကီးမားမုမာ ငုံ့လိုးနေရာက ထကလာခဲ့ရသည၊ ထိုအတငးမာမ ခလေးမေးလိုက ရသဖင့ ခနတာ ပတသားသည။ နောက ခလေးတနစသား ရောကသညအထိ ပနလိုးက ဆောကဖစပနသည။ ထို့သို့ ကောငးနေသော အခိနမာမ ကိုစိုးထိုကမာ ရောဂါတခု ဖစသည။ ဘာမနးတော့မသိပထမက ဘောမာ အောင့အောင့လာလို့ လုပမရ၊ နောကတော့ အူကတာလိုလို၊ ဘိုကထဲက တခုခု ဖစသလိုလို တရောငရောငဖစလာသည။ ဆေးရုံလညး အကိမကိမတကလိုကရသည။ ဘာရောဂါမနး သေခာရာမရနိုငက။ ထိုအခိနတငးမာ ခိုငလေး အတက အပောငးအလဲ ဖစခဲ့ရခငးဖစလေသည။ ပထမဆုံး ကိုစိုးထိုက ဆေးရုံတကတော့ သူ့မာ ခလေးအငယနင့ ကသီလငတ ဖစတော့၊ ခိုငလေး မိဘ တေဆီမာ အလညရောကနေသော ခိုငလေးဘကီး ဦးကီးထား က အိမလာစောင့ပေးသည။ ဘကီးထား က ခိုငလေး မေမေ့ အကို ဖစလေသည။ တောမာနေပီး လယယာလုပကိုငနေသူဖစလို့ အသက ၅ဝနားကပနေပေမဲ့ ကနမာရေးက ဒေါငဒေါငမည ဖစသည။ ခိုငလေး အမေတို့က လညး အလုပလုပနေကတုနးမို့ အလညအပတရောကနေသော ကိုကီးထားကို ခိုငလေး အိမမာ စောင့ပေးဖို့ လတထားပေးလိုကသညလေ။ ဘကီးထားက လညး မိနးမဆုံသညမာ ဆယနစခန့ ရိပီမို့ ပတနေတာ ကာပီ။ လူက သနတုနးမနတုနးဆိုတော့ စိတဆနကလညး ရိနေသေးသည။ ယခု စောင့ပေးနေရသော တူမ ခိုငလေး မာကလေး ငယငယ နင့၊ သူ့ကိုလညး ဘကီး ဆိုတော့ အသိဖင့ သူ့ရေ့လညးမရောင ခလေးနို့လနတိုကတာတေ ဘာတေ လုပမိသည။ ညိုမတလုံးထားလသော နို့လုံးတေ ကို မငရတော့ ငထားတယောက လီးတောင လာ၏။ ဝဝကစကစ၊ တူမ ခိုငလေး ရဲ့ ပေါငတနတုတတုတလေး ဖငလုံးလုံးလေး တေကလညး ငထားစိတကို ထကလာစေသည။ ခိုငလေး အဖို့ကလညး ကာမ ဆနတကကကောငးနေတုနး ကိုစိုးထိုက မမာမကနးဖစတော့၊ ဟာတာတာ ကီးဖစနေရသည။ နဂိုထဲက လညး ခစလို့ ယူထားတာမဟုတ မငလာဆောငသည့ ညကမ စတေ့ဖူးပီး အလိုးခံရသဖင့ စဲသားပီး သံယောဇဉဖစမိခငးသာရိသည။ ခုလို တရောငရောငဖင့ သူ့ကို မလုပနိုငတော့ သူမရဲ့ ကာမဆနတေကို သူ့ဘာသာ ဖေဖောကနေရသည။ သားလေး အိပပောသားခိန သူမ ထမိနအောကလကလိုပီး စောကစေ့လေးကို ပတသတရငး အာသာဖေမိသည။ ထိုအရာတေကို ငထားက ကောငးကောငးရိပမိသည။ ထို့ကောင့ လညး သူ့တူမပငဖင့လင့ကစား ကုံးသငးပီး လိုးပစဖို့ ဂငဖနတော့သည။
အိမမာနေရင ပုဆိုးပါးပါး ကို အတငးခံမပါပဲ ဝတသည။ အမဲလဲ မာနေအောင လုပထားလို့ ထိုးထိုးထောငထောငနင့ ခိုငလေးကို အမူမဲ့ အမတမဲ့ မငစေအောင လုပပေးသည။ ခိုငလေး မကနာ ရကသလိုလို ဖစနေတာတေ့ရသဖင့ သူပသည့ရိုးတေကို ခိုငလေး မငကောငး ငထားကကောငးကောငးရိပမိသည။ ကိုစိုးထိုက ဆေးရုံသို့ အသားအပန ဘတစကားပေါမာ တယောကနင့ တယောက ပတသပတိုကမိကတာတေက ကာမ ဆနအုံနေးနေး ဖစနေကသူနစယောက ကို အခိနမရေးထပေါကတော့မည့ ယမးတေလို ဖစနေခဲ့ရသည။
တနေ့ ဆေးရုံမာ ကိုစိုးထိုကဆီ သားရာ ထိုနေ့က ကိုစိုးထိုက အမကီးက တလည့စောင့မည့ အလည့ဖစလေသည။သူမ နင့ အတူလိုကလာကသော သားသမီးမားက သူတို့၏ကာစင မငးစိုးထိုကကို ခေါသားခငသဖင့ ခိုငလေးက လညး ထည့လိုကလေသည။ ထိုနေ့ ဆေးရုံက အပနတငတော့။
ဘတစကားကလညး ထုံးစံအတိုငး ကပ ဘကီးထားကလညး သူတူမကီးကို အကာကယပေးခငတော့ အနောကဘကမ ရပပီး ရငခငထဲ ထည့ထားပေးလေသည။ ခိုငလေး ရဲ့ စံ့ကားသော တငသားမား၏ လုပခါ ထိပတနေမုကောင့ ဘကီးထား ငပဲကီးကလညး ထောငကလာခဲ့သည။ သူ့တူမ တငစိုင နစလုံးကားမာ အမောငးလိုကကီးမာတငးလာသော ဦးကီးထား၏ လိငတနကီးက ခိုငလေး ခေါ မင့မင့ခိုင ကို ဒူးတေ ညတခေ မတတခံစားနေရလေသည။ ထိုသို့လဲ မတမတမရပနိုငပော့ခေနေသဖင့ ဘကီးထား ရငခငထဲ သို့ ပိုရောကလာရလေသည။ ဘကီးထားကလညး ခိုငလေး ပုခုံးကို အသာပေ့ဖကပီး ထိနးထားပေးရလေသည။ သူ၏မာတငးထောငမတနေသော လီးကီးက တူမခောဖငကားထဲ ထောကနေသညမာ ဘယလိုမ မသိခငဟနဆောငလို့မရတဲ့ အခေအနေမို့ ဒီထကပို ထူးလာမာ မဟုတသည့အတူ ရေ့ဆကသာ တိုးတော့မညဟု တေးလိုကသော ဘကီးငထား လကဖဝါးတေက လူအုပကားထဲမာ ခိုငလေး ရငအုုံပေါသို့ ရောကလာခဲ့လေတော့သည။ ခိုငလေးမာတော့ ဖငကားထဲမာလဲ ပူနေးသော အခောငးကီးက ပတလို့၊ နို့ပေါလညး လကဖဝါးတဘကက အုပကိုငလို့၊ ဖစညစနေပီဆိုတော့ ထနနေသော စိတတေက ပိုပို ကလာရကာ ၊ စောကဖုတတငးမာ အရညတေပင စီးကလာရတော့သည။
ဘတစကားပေါမ သူတို့ တိုကခနးဆီ သို့ အပနလမးမာတော့ ဦးကီးနင့ တူမ နစယောက အပေးပိုငသည့အလား လောကလာခဲ့ကတော့သည။ အခနးထဲ ဝငသညနင့ ခိုငလေးမာ သူမတို့ လငမယားအခနးကို ဝငပေးလေသည။ ဦးထားကလညး အိမရေ့တံခါး ဂလန့ခပီး တူမလေး အခနးကို အပေးလိုကသားလေသည။ အခနးထဲမာတော့ ခိုငလေး တယောက ကုတငပေါ ပကလကလဲအိပလက ခေါငးအုံးတလုံးကို မကနာပေါတငကာ လကဖင့ ဖိပိတထားသညကို တေ့လိုကရလေသည။
ခိုငလေး ကို သူလိုးဖို့ရန မာ မီးစိမးပနေပီ ဖစကောငးသိနေသော ဘကီးထားက သူ့အကx{103E}ပုဆိုးတေကို ကုတငနားလောကလာစဉမာပင ခတပစခဲ့သည။ နောကတော့ ကုတငစောငးမာ ထိုငလိုကပီး ခိုငလေး၏ ထမိနအနားစမ ဆဲကာ ခတပစလိုကသည။
“အို” ကနဲ အသံထကကာ သူမလကတဖကဖင့ ပေါငခဆုံကားထဲကို အုပကိုငလိုကသောလညး လကတဖကကတော့ မကနာကို ဖုံးထားသည့ ခေါငးအုံးကို မဖယ၊ ထို့ကငေ့လညး ခိုငလေး၏ အတငးခံဘောငးဘီ လေးကိုလညး ဘကီးထားက လယလင့တကူပင ဆဲခတနိုငခဲ့လသေည။ ခိုငလေး ၏ညိုဝငးနသေော ပေါငတန တုတတုတလေး နစခုကို လိနကစထားသောလညး ပေါငခဆုံမ အမေး နကနက ကလေးတေ ဖုံးနသေည့ စောကဖုတကိုကား မကာကယနိုငပါခေ။ ဘကီးထားက ပေါငနစလုံးကားမာ နရောဝငယူလိုကပီး သူ့ပုခုံးနစဘကနဲ့ ပေါငလေးနစဘကကို တနးလိုကပီး ပေါငခစုံမာ သူ့မကနာအပလိုကသည။ ရကကိုးရကကနးဖင့ မလုံတလုံ ကာနသေော ခိုငလေး လကကို ဆဲဖယပီး ဘားကနဲ ပေါလာသော ခိုငလေး၏ စောကဖုတပေါကို သူ့ပါးစပကီးဖင့ အပလိုကလသေည။
ဘကီးထားက အရညစိုတိုတိုလေး ဖစနေပီဖစသော ခိုငလေး စောကပတ ကို တအားရကလေရာ ခိုငလေး ကခေါငးအုံးကို မကနာပေါတငထားလကက သူ့လကနစဖကဖင့ ဘကီးထားခေါငးကို လမးကိုငထားမိနေလေသည။ ဘကီးထားက တခကတခက စောကစေ့လေးကို လာဖင့ ထိုးဆတော့ ခိုငးလေး ခမာကော့ကော့တကလာရလေသည။ ဘကီးထားလီးကီးမာလညးတအားတောငနေပီမို့ ကာကာတော့ မဂာနိုငပါ။ ခိုငလေး ပေါငနစလုံးကားဒူးတုတထိုငလိုကတော့ သူ့လီးကီးက ခိုငလေး အဖုတဝမာ ရောကနေခေပီ။ ခိငလေး စောကပတဝကို လကခောငးတေဖင့ ဖဲကာ သူ့ဒစကီးကို ဖိသငးလိုကလေသည။ ခိုငလေးမာ ကလေးတယောကမေးဖူးသောလညး ဗိုကခဲမေးထားခငးမို့ စောကဖုတကတော့ အပိုစောကဖုတအတိုငးပင၊ ကိုစိုးထိုက နင့ ဘကီးထား လီးတံတုတတာခငးကလညးမကာသောလညး ခိုငလေးမာ မဆကဆံဖစတာ ကာပီမို့ စောကဖုတလေးက စေးကပနေလေသည။ ဘကီးထား က သူ့လီးကီး တဝကလောကသငးပီးတော့ခန ခေါငးမော့ကာ ခိုငလေးကို ကည့လိုကသည။ ခိုငလေးက မကနာပေါမာ ခေါငးအုံး တငထားတုနး။ ဘကီးထားက ပုံးပီး ခေါငးအုံးကို ဆဲဖယလိုကလေသည။ သို့သောလညး ခိုငလေးက မကလုံးကို ပိတထားပီး ခေါငးအုံးနေရာမာ သူ့လကဖဝါးတေဖင့ ကာထားလိုကသည။ ဘကီးထားက ဆဲဖယဖို့ မကိုးစားသေးဘဲ သူ့လီးကီး ကိုသာ ခိုငလေး စောကဖုတထဲ ဝငစေရန နဲ့သငးလေသည။ နညးနညးလေး ဆဲထုတလိုက ပနဖိသငးလိုက ခနလုပလိုကသညနင့ အဆုံးထိ ဝငသားတော့သည။ ထိုအခါမ သူ့လီးကီးကို စောကဖုတအဝနား ဒစရောကသညအထိဆဲထုတပီးမ ခပကမးကမးလေး ပနဆောင့သင့းခလိုကလေသည။
“အ” ကနဲ အသံထကလာသည။ ဘကီးထားက နောကတော့ ဆကတိုက ထိုကဲ့သို့ဆောင့လေသော ခိုငလေး လကနစဖကက ဘကီးထား လကဖံတေကို ဆုပကိုငလာသည။ မကလုံးတေကတော့ မဖင့ အောကနူတခမးလေး ကိုကကာ အသံမထက ခံရာလေသည။ နစပေါငးမားစာ အတေ့အကုံရိလာခဲ့သော လီးကီး၏ မနမနဆောင့ခကကို ကာတော့ ခိုငလေး မခံနိုငတော့။ ကိုယလုံးလေး လိနကစပီး ဖီးတေ တအားတကလာပီး တခီပီးသားရလေသည။ ဘကီးထားမာလညး စေးပိုငနေသော စောကဖုတလေးကောင့ ခိုငလေး အပီးနင့ မရေးမနောငးပင သုတရညမား ပနးထကပီး တခီပီးသားရလေသည။
ဘကီးက ခိုငလေး အပေါမောကခလိုကပီး မကလုံးစုံမိတထားသော ခိုငလေး မကနာအနံ့ ကို ခစစနိုးအနမးမိုးလေး ရာခပေးလိုကလေတော့သည။ ဘကီးထားက သူ့လီးကီးကို ခိုငလေး စောကဖုတထဲမ မခတသေးပဲ ခိုငလေးကိုယပေါမာ မောကရကနေနေသောလညး သူ့ကိုယအလေးခိနမပိစေရန ခိုငလေး ကိုယတဖကတခကမေ့ယာကို တတောငဖင့ ထောကထားလေသည။ ခိုငလေးမာ သူမ ဘကီးထား လညကုတအပေါမာ ဘယအခိနက တယဖကထားမိမနးမသိသောသူမ လကမားကို ကမနးကတမး လတလိုကပီး ဘကီးထား ရငဘတကို တနးထုတဖို့ ကိုးစားလိုကသေးသည။
” ခိုငလေး ခုခိနထိ ရကနေတုနးလားကာ၊ ဒီလောကထိ ဖစပီးမဟာကို”
ခိုငလေးက စကားဖင့ ပနမဖေ ခေါငးကိုသာ ယမးပသည။ အဲဒါလေးကို က ဘကီးထား အတက ပိုခစစရာကောငးနေသလို ဖစရပနသည။ ဘကီးထားက ခိုငလေး နူတခမးတေကို သူ့နူတခမးဖင့ ငုံစုပလိုကပီး သူ့လာကီးကို ခိုငလေး ပါးစပထဲ ထိုးသငးဖို့ ကိုးစား လေသည။ ခိုငလေးက သား မားကို စေ့ထားသဖင့ သား ဖုံးမားလောကထိသည ထိုးသငးလို့ ရသည။ ဘကီးထားက ညာဘကတတောငကို အားပုထောကပီး ခိုငလေး အကx{103E}ကယသီးမားကို ဖုတပနသည။ ခိုငလေးက သူ့လကကလေး ဖင့ ဘကီးထား လကကီးတေကို လိုကဖမးပီး ဆဲနေသေးသည။ ထိုကဲ့သို့ ခိုငလေးက ရုနးကနနေမုမာ ဘကီးထား ၏ စိတကို ပိုထလာစေပီး ခိုငလေး စောကဖုတထဲ စိမထားသော ဘကီးထား လီးကီးက တဖညးဖညး ပနမာကောစ ပုလာလေသည။ ထို့ အတူပင ခိုငလေး ၏ ကာမ စိတတေကလညး ပနလည တကကလာပနလေသည။ တူမခော၏ ကိုယခနာအပောငးအလဲ ကို သတိထားမိသော ဘကီးထားက တခကပုံးလိုကပီး သူ့လီးကီးကို စောကဖုတထဲ ဖိကပထားရာမ မလုပပဲ ငိမနေလိုကလေသည။
သူ့လကကတော့ ဖုတစရာရိသညမားကို ဖုတနေလေရာ အခုအခံမရိတော့သော ခိုငလေး ကောင့ ယခုတော့ ဖံ့ထားလသော ခိုငလေး ၏ နို့ကီးမား မာ အကx{103E} ဘောလီမား အောကမ ကုနးရုံးထပေါလာလေတော့သည။ ခလေး နို့ဆဲနေတုနး အခိနအခါမို့ ခိုငလေး နို့ကီးမား မာ တငးရငး ဖောငးကားနေပီး နို့သီးခေါငး ညိုညို တုတတုတလေးမား မာလညး ထောငမတနေလေသည။ ဘကီးထားက ငုံပီး စုပလိုကတော့ နို့ရညမား စစကနဲ ပါးစပထဲသို့ ပနးထကလာလေသည။ ခိုငလေး မာလညး ခုတော့ ဘကီးထား ခေါငးကို သူ့လကကလေးမားဖင့ ဖကတယပီး ပတသတပေးနေမိတော့သည။
ဘကီးထား က ဖငကိုကကာ ဖညးဖညးခငး စလိုးတော့ ခိုငလေး ဖငကီးတေ ကကတကလာရတော့သည။ ဘကီးထားက အတေ့အကုံမားသူ ပီပီ တခကခငး အားယူ ဇိမဆဲကာ ဆောင့သည၊ ဆောင့နေရငးဖင့ မကစေ့ကို အခုခိနထိ စုံမိတထားသေးသော ခိုငလေး မကနာကို ကည့ရငး စိတကူးပေါကလာသဖင့ သူ့လီးကီးကို စောကဖုတထဲက ကတကာနီးထိဆဲထုတကာ တနးလနးရပထားလိုကသည။ နောက ခိုငလေး၏ မကနာကို စေ့စေ့ကည့နေလိုကသည။ ခိုငလေးမာ အရသာ ကောငးနေတုနး ဆောင့ကာနီး ဆဲဆဲ ရပသားသောကောင့ ဘာမားဖစလို့လဲဟု မကလုံးကို ရုတတရကဖင့ကည့လိုကမိရာ၊ သူ့ကို ပုံးပုံးကီး ကည့နေသော ဘကီးထား ကိုတေ့လိုကရလေသည။ ရကသားသော ခိုငလေးမာ ဘကီးထား လကမောငး ကို သူ့လကသညးမားဖင့ ဆဲဆိတပစလိုကလေသည။
“သူသိပအနိုငကင့တာပဲ၊ အာ့တာက ဘာလုပတာလဲလို့”
“ကလေး မကလုံးဖင့တာ ကည့ခငလို့ပါကာ၊ ဘဘ က ကလေး မကလုံးလေး ကည့ပီး လိုးခငလို့လေ”
“ဟနး ညဏကီးပဲ တောတော့ လုပတော့ တခါထဲ အရကလညးမရိဘူး”
” အေးပါကာ၊ ကလေးကို ဘဘ ကလုပမာပါ။ နောကလုပလနးလို့ တောပါပီ မပောနဲ့”
“အငးပါ ကည့သေးတာပေါ့ ခုတော့ လုပတော့ဘဘရယ ခိုငလေး မနေနိုငတော့ဘူး”
ထိုနေ့က ဘကီးထား နောကတခီမာ လေးဘကထောကခိုငးတော့ ခိုငလေး မငငးတော့ အသာတကညပငထောကပေးရာသည။ သူတူမလေး၏ ညိုညိုလုံးလုုံး တငပါးဆုံကီးမား အောက ပေါငခဆုံမ စောကဖုတဖောငးဖောငး လေးကို အားရပါးရ အနောကမ ခေးတေလို လိုးပီးသည့အခိနမာတော့ ဘကီးထား အတောပိုငးသားပီ။ ခိုငလေးကတော့ အေးဆေးပင။ ဘကီးထားက အငး ဒီကောငမလေး ကတော့ မိုးနဲ့ ရိုးနဲ့ ထနတဲ့ အမိုးပေပဲ ဒီလောကတော့ ရိမာပေါ့လေဟု တေးရငးဖင့ အိပမောကသားရလေတော့သည။
ကိုထားအဖေ မာ ရာသူကီး လညးဖစစီးပားရေးသမားလညး ဖစသဖင့ ငေကေးအာဏာပည့စုံသူဖစလေသည။ ငထား အမေ မာ သူ့ ပထမဆုံးမယားဖစ၏။ ဦးဖူးညို ကို လူအမားက သူ့ကယရာတငသူ့အား မိနးမ ကိုလိုးပီးသတသူဟု နောကပောငပောဆိုခငးခံရသူ ဖစလေသည။ ငထားကို မေးပီးတော့ မကာခငငထား အမေဆုံးသားသည၊ နောကမိနးမ တယောကယူသည။ ငထား ညီမလေးမမူ မေးသည။ နောက မကာခငမာပင မမူ အမေ ဆုံးသားသည။ သို့ဖင့ နောကမိနးမ တယောကထပယူသည။ ခလေး မရ တောတောကာသည။ ငထား လူပိုပေါက ဖစတော့ ထိုမိနးမလညး ဘာရောဂါမနးမသိဆုံးသားပနသည။ မမူ ၆နစ အရယရောကတော့ နောကမိနးမတယောကထပယူသည။ ထိုအခိနမာ ငထားက ၈ မမူက ၆ ဦးဖူးညိုက လေးဆယ့ခောက မာ ၊ သူ့ထက ၂နစငယသည့ အသက ၂၅နစအရယ မလေး ဆိုသော မိနးခလေးကို လေးယောကမောကမယားအဖစ ကောကယူလိုကလေသည။
ဦးဖူးညိုက ခမးသာသောသူကီးပီပီ၊ မမူကို ငယငယလေးထဲက မို့မာ ကောငးအိပကောငးစားလတထားလေသည။ ထို့ကောင့ မမူမာ နေရာသီကောငးပိတရကလောကသာ အိမပနလာလေ့ရိသည။ ငထားကတော့ သူဌေးသား သူကီးသား ပီပီ စာကို စိတမဝငစား ရာထဲမာသာ ကာလသားတသိုကနင့ ထနးရညသောက၊ ဖဲရိုက ဆောရုတ အဲလို လုပရငးဖင့ ပောမေ့နေသူဖစလေသည။ တခါတလေမ အဖေခိုငးသဖင့ သူတို့ ပိုင ပဲရုံမား ရိရာ မို့ငယလေးမား တင နညးနညးပါးပါး မယောငမလယဖင့ ကီးကပသညဟု လေပစကာ လူရိပလူယောငပ သား တတလေသည။ ထိုပဲရုံမားကို ကီးကပနေသူမားမာ ဦးဖူးညို ၏ စိတခရသော အမိုးအဆေမားသာ ဖစလေသည။
နေကောငးပိတရက အတငး ရာပနလာသော မမူမာ တကယက မို့မာပင အနေမားကာ မို့မာ ပငသူငယခငးမားရိသဖင့ ရာပနလာရတာ အလနပငးနေသည။ ခါတိုငး ဆို ဟိုသူငယခငးအိမလိုကလည၊ ဒိသူငယခငးဖင့ တနေရာအလညသားလုပလေ့ရိသောလညး ဒီနစ ဘယမ သားစရာ မရိသဖင့ ရာသို့ ပနလာခဲ့ရခငးဖစသည။ ထိုညမာပင သူ့အဖေနင့ နောကဆုံးမယား အငယဆုံးလေး တို့ လိုးကသည့ပဲကို မကဝါးထငထင တေ့လိုကရသည။ သူတို့ ရာမာ တရာလုံးမာ မီးစက သုံးလေးလုံးသာ ရိရာ ကနအိမမားမာ စားသောကဆိုင မားဖစပီး အိမမာ မီးစကရိသညမာ သူတို့ အိမသာ ရိသည။ ဦးဖူးညိုကလညး သမီးပနရောကနေတာတောင မေ့နေပီးမယားအသစစကစက လေးကို ကောငးကောငးဗငးနေသညမို့ အပိုလေး မမူအတက ရငဖို လိုကမောခဲ့ရသည။ သို့သောလညး သူ့ကို ပနခောငးနေသော ကိုထားကိုတော့ သူသတိမထားမိပါခေ။
ငထားမာ အလုပမရိ လညရာပနစား ဘဝမာ ထနးရညလေးသောက၊ အလောငးကစားလေးလုပ၊ ဒီကားထဲ မာက ပေလိုကသေးသည။ အတေ့အကုံမားနေပီ ဖစသော သူ့အဖေဦးဖူးညိုက ငထားကို မာထားသည။ ရုတခငသလို ရုတ ဗိုကမကီးစေနင့ ဟူသတညး။ ငထားမာ ရာထဲမ သူနင့အဆငပောသော ကောငမလေးမား ဖင့လညးကောငး၊ မို့တကသည့အခိန သားခသည့ဖာ မားကောင့လညးကောငး ၈ နစမာ တောတော အတတစုံနေပီ ဖစသည။ သူ့ မိထေး ငယငယလေး ရတော့ သူ့အဖေ နင့ မိထေး ကို ညတိုငး နီးပါး ခောငးနေကဖစသည။ နောက သူ၏ အဖေတူ အမေကဲ ညီမလေး မမူမာ တခါ တခါမသာ ရာ ပနလာသဖင့ မတေ့ရသညမာ တောတောကာ ပီး ပနလာတိုငးလညး မို့သူ အပငအဆငလေး မို့ သူ့မကစေ့ထဲမာ အလနလနေသည။ နောကပီး ရာမာ တေ့ရခဲသော ဂါဝနပေါငလညလောကကလေး လညး အိမနေရငး ဝတတတရာ၊ ပေါငလုံးတုတတုတလေးကို ကည့မဝ ဖစနေခဲ့ရသည။ ထို့ကောင့လညး အခုတခေါက ၆ နစကောလာပီမို့ သေးသား ဆူဖိုးစ အရယကောငးလေးမို့ သူ့ညီမလေးကိုလညး သူခောငးဖို့ ဆုံးဖတလိုကသည။
ကံကောငးခငတော့ သူတို့ အဖေနင့ မယားအငယဆုံးလေးတို့ ကောငးကောငးလိုးနေတာကို သူ့လိုပင ဝါသနာကီးလသော မမူ ကခောငးနေစဉမာပင ငထားက တေ့သားခငး ဖစသည။
မမူ မာ မနေ့ညက တပိုငးတစ မငလိုကရသော မငကငးကောင့ ဒီညတော့ စောစောစီးစီး အခနးထဲ ဝငကာအိပခငယောငဆောငနေလိုကသည။ သူ အခနးတံခါးမာ သေခာပိတလို့ မရ၊ သစသားတေက ကာလို့ ရဲ့ပီး ဘောငမာ အံမက ဖစနေသညမာ သူငယစဉကထဲက မို့ တံခါးကို ဂလန့ခတာ ထုံးစံမရိ အခနးဆီး ပိုသာ ပိတထားလိုကသဖင့ အခနးဝမ ဖတလောကသားသူတို့ ဟနေသည့တံခါးကားမ ခောငးကည့မာ မစိုးရိမရ။
နယမို့တမေို့ ညဘက မောငလာသညနင့ ကာလသားမားမ လဲ၍ အိပယာဝငကုနကသညမာ မားသည။ မနကလညးစောစောထရမညမဟုတလား။ ညကိုးနာရီလောကမာ သူမ အဖေ ဦးဖူးညို နင့ မိထေး တို့ လုပငနးစ တော့သည။ ထိုအခိနမာတော့ မမူ က နရောကောငးကောငးယူထားပီးပီ။ ဘကထရီမီးခောငးအောကမာ ဖူဝငးနသေော မိထေး နင့ ညိုညို တုတတုတ ဦးဖူးညိုတို့ ကိုယလုံးတီးဖင့။ ဦးဖူးညိုက တဏာရကမကကီးသူ ပီပီ သူ့မယားငယကလေးကို ကိုယတုံးလုံးခတကာ မီးရောငအောကမာ အရသာခံ လိုးလသေည။ ဗီဒီယိုတေ မပေါသေးခငကာလမို့ ဒါမိုး ဆိုတာက မငရခဲ့လပါဘိတောငး၊ အပိုလေး မမူ ခမာ ရငတတေုံ ဒူးတေ ခောင ဖင့ ခောငးကည့နမေိလသေည။ သူမ စောကဖုတလေးမာလညး အရညတကေ စိုထိုငးနပေီ။ ဦးဖူးညို လီးတုတတုတကီးဝငထကနသေညကို မကလုံးလေးမေး အံလေးကိတကာ ဇိမခံနရောသည့ မိထေး ကိုကည့ရငး မနာလို ဖစနရေသည။ ဦးဖူးညို ဆိုတာ သူ့အဖဆေိုတာကို မေ့ပောကပီး မိထေး နရောမာ သူမပဲ ဖစလိုကပါတော့ဟု တေးနမေိသည။ မမူ မကလုံးထဲ မငတာကတော့ အကေော ပိုငးပိုငးထနတေဲ့ လီးညိုညိုတုတတုတကီးပဲ ဖစတော့သည။ တဖကခနးမ လိုးနကေသော မငကငးကို ကည့ရငး သူမ လကဖားကလေးတကေ သူမ ဝတထားသော ဂါဝနအောကမ လိုကာ ပိပိလေးကို ပတမိနသေညမာ ဘယလောကပင စိတတကေ လတသားသညမသိ သူ့အနောကနားမာ လူတယောက ရောကလာတာပင မသိလိုက။ သို့သော ရုတတရကသတိပုမိသားပီး လန့အောမညအပုမာ သတိရိနသေော ငထားက ကမနးကတမး မမူပါးစပတကေို လကဖဝါးဖင့ အုပကိုငလိုကလသေည။
“ညီမလေး အကိုကီး အကိုကီး ငထား လေ”
ဟု လေသံလေးဖင့ ပောပီး သူ့မကနာကို ဓါတမီးအသေးလေးနင့ ထိုးပတော့မ ခေါငးညိမ့ ပရာသည။ ငထားက သူ့ပါးစပကို လကညိုးဖင့ ကန့လန့ဖတထောငပပီး အသံမထကဖို့ ပောလိုကတော့ မမူခေါငးငိမ့ရာသည။ နောကတော့ မောငမဲနေသော သူမ အခနးထဲမ နေ သူတို့ အဖေနင့ မိထေးတို့ လိုးခနးကို ဆကခောငးကလေသည။ မောငထဲမာမို့ မမူမာ ပနခောငးကည့ရငး ဖီးပနတကလာကာ သူ့အကိုကို မေ့သားလေသည။ သို့သောလညး ဟိုဘကခနးမာ အရိနကောငးနေတုနး ငထားလကဖဝါးကီးက သူမ ပေါငလုံးလေး တေကို ပတပေးရငး သူမစောကဖုတဆီကို ရောကလာတာ သတိပုမိလေသည။ သို့သောလညး သူမ ကိုယတိုငက လညး စိတဆာနေပီမို့ အသာငိမနေလိုကလေသည။ ငထားမာလညး အခေအနေကောငးနေတာကို သိသဖင့ ခောငးတာကို စိတမဝငစားတော့ပဲ ညီမခောမမူ စောကဖုတကိုသာ စိတဝငတစား နိူကကာ ဆော့ကစားလေတော့သည။
မမူမာ တခါမ သူမစောကဖုတကလေးကို တခားလူတယောကကိုငတာ မခံဘူးသည့အပင၊ ခောငးကည့နေရငး ဖီးတအားတကနေပီမို့ တကိုယလုံးပင ကကသညးတဖနးဖနးထကာ ဒူးမားပင မခိုငခငတော့ပေ။ အတေ့အကုံရင့နေပီ ဖစသော ငထားက ယိုငလာသော မမူကိုယလေးကို ထိနးပေ့ ရငး မမူ ကုတငလေးပေါ အသာလဲတငပေးလိုကတော့သည။ မမူကတော့ ရကသဖင့ မကလုံးလေးကို ပိတထားလေသည။ ငထားမာ လညး တငးနေပီမို့ ဘာဘာညာညာ မစဉးစားတော့ သူ့ပုဆိုးကို ကငးလုံး ခတပစခဲ့ပီး ကုတငပေါ ပကလကလေး ဖစနေသော မမူကိုယလေးပေါတကမောကလိုကလေသည။ ငထားမာ မမူ ပေါငလေး နစလုံးကားမာ နေရာယူပီး ပေါငလေးကို တနးကားလိုကလေသည။ မမူ ဂါဝနတိုတိုလေးက ပေါငရငးသို့ ရောကနေပီဖစရာ ငထားက လတလတကငးကငးဖစစေရန ဗိုကပေါသို့ လနတငလိုကလေသည။ ငထားက သူ့ လီးကီးကို လကဖင့ ထိနးကိုငကာ မမူပေါငခစုံကားသို့ မနးကာ အဖုတလေးရိရာ လမးတေ့လေသည။ မောငမောငမဲမဲ ထဲမာမို့ အရေတေ စိုစိုစိစိ ဖစနေသည့ စောကဖုတဝလေးကို သူ့လီးထိပဖင့ ခံစားတေ့လိုကရတာနင့ အသာလေးပငဖိထိုးလိုကလေသည။
“အား..အု”
ရုတတရက နာသားသဖင့ အသံထကသားသော မမူ ပါးစပကို ငထား ကမနးကတနး သူ့လကဖဝါးဖင့ ပိတလိုကရလေသည။ သို့သောလညး လီးကတော့ မရပ ဝငသလောကကို နဲ့နဲ့ ထိုးလေသည။ တဝကလောကဝငတော့ မမူစောကပတလေးမာ တအားလညး ကပသဖင့ သူ့လီး မေးသိုငးကိုး ပဲတော့မတတ နာလာသဖင့ အသာနားလိုကရသည။ တဖကခနးမ မီးရောငကိုးတိုးကဲတဲက နံရံကားမ ဝငနေသဖင့ မငနေရသော မမူမကနာလေးမာ မကရညတေ ဝိုငးနေသဖင့ သနားသားပီး သူ့လီးကီးကို လုံးဝ ရပထားလိုကသည။ မမူ ပါးစပမာ ပိတထားသော သူ့လကဖဝါးကို ဖယလိုကတော့ မမူမာ တိုးတိုးလေး ပောရာသည။
“အရမးနာတယ ကိုကီး.. မူ့ဟာလေး ကဲသားပီထငတယ”
ငထားက သူ့ညီမ နူတခမးလလလေးကို ငုံနမးလိုကသည။ နောကတော့ လာဖင့ နူတခမးထဲ ထိုးထည့မေ ကာ စုပယူနေတော့ ဖီးပနတကလာသောမမူ ကိုယလုံးလေး မာ လုပရားလာလေတော့သည။ ငထားလီးကီးမာလညး အနာသကသာလာပီး မမူ စောကဖုတထဲမ အရညမားထပမံစိမ့ထကလာလေရာ ငထားလီးကီးကို စလုပရားတော့သည။ ဒီတခါတော့ နောကတလကမ ဆုပပီး ရေ့ တလကမခဲ လောက နူနးဖင့ ဝငထကလုပပေးလေရာ လီးကီး လေးပုံသုံပုံထိ ဝငသားလေတော့သည။ ထိုအခါမာတော့ ငထား မာ မမူခံနိုငပီ ဆိုတာကို သိသဖင့ ဆောင့ခလိုကရာ အဆုံးထိ ဝငသားလေတော့သည။
တကယက မမူမာ ယောကား ဖင့ အတေ့အကုံမရိဘူးသောလညး ဆော့ရငးပုရငး စကဘီးစီးရငးဖင့ အပိုမေးမာ ပေါကနေပီ ဖစပီး ၊ တဏာကီးသူ ပီပီ ခရမးသီး အသေးလေးမားဖင့ ကိုယ့ဘာသာ စိတဖေ ထားဘူးသူ ဖစသဖင့လညး ဒီလောကကီး အရမးတော့ နာတာ မဖစပေ၊ သို့သောလညး တကယ့ယောကား လီးကီး မို့ တငးကပ နေသညကိုတော့ ခံစားနေရသည။ ငထားလညး အဆုံးထိ ဝငသားသော သူ့လီးကီးကို ခနကာ စိမထားပီး တော့ မမူ အကx{103E}ကို ကယသီးမား ဖုတလေသည။ မမူကတော့ ရကသောလညး နာထနသူလေးမို့ ဘာမ မပောတော့။ မမူ နို့ကလေးမားမာ လိမောသီး အသေးလေးမားလို လုံးလုံးလေး ဖင့ နို့သီးခေါငး စူစူလေး မားမာ ခစစရာ ကောငးလလေသည။ ငထားမာ အငမးမရ ကုံးစုပလိုကတော့ မမူခမာ ကော့တကလာရသည။ ငထားက သူ့ အဖေတူ အမေကဲ ညီမလေးကို နို့တေ တဖကစီ အားရပါးရ စို့ပီးမ ဖညးဖညးခငး စလိုးတော့သည။ ခနအကာမာတော့ တဖကခနးကမ သူတို့ အဖေ လငမယားနင့ အပိုင ငထားတို့ မောငနမ နစဦး လိုးနေကလေတော့သည။
ငထား နင့ မမူတို့ မောငနမ မာ ထိုမ စ၍ မမူ ရာပနလာတိုငး လငမယားသဖယ လိုးဖစကလေသည၊ မမူ ကောငးတက ဖို့ မို့ပနသားခိန မာ ထုံးစံအတိုငး ငထားက ရုတ၊ မမူ ပနလာရငတော့ မမူ နဲ့ပဲ နေ၊ ထိုသို့နေလာရငး သုံးနစခန့ ကာတော့ ပနာ အမိုးမိုး ပေါပေါလာတတသည့ ငထားကို ခေငိမ အောငဆိုပီး သူ့ အဖေက မိနးမ ပေးစားလိုကလေတော့သည။
ငထား မိနးမ ရပီး နောက သုံးလေးနစကာတော့ မမူလညးဘဲ့ရပီး သူနင့ ကောလိပကောငးမ ရီးစား ကိုတငမောင ဆိုသူ နင့ အိမထောငကကာ မို့ မာပဲ နေတော့သည။ ကိုထားမာ ပထမအိမထောငဖင့ သမီးတယောက သားတယောက၊ ရပီး မိနးမ ကယလနသားသဖင့ သူ့အဖေခေရာနငးကာ နောကမိနးမ တယောကကောကယူထားလေတော့သည။ သူ့အဖေလညး ကယလနသားပီ ဖစရာ မောငနမ နစယောက အမေခဲ ပီး ငထားက အဖေ့ လကငုတ စီးပားရေး ကိုသာ ဆကလုပနေရငး နယမာပဲ နေနေတော့သည။ အမေခဲသညဆိုတာကလညး စတိလောကသာသာပါ၊ သူတို့ အဖေမာလညး သုံးဖနး ငထားကလညး ဘာမ မလုပတော့ တကယက ဘာမ မကနတော့ မမူ က ပညာမတတ ဘဲ တောမာပဲ နေခဲ့ရသော သူ့အကိုကီး ကို ခစသနားတော့ သူက လကဝတလကစားနညးနညးသာယူပီး ကိုထားကို စီးပားရေးလကငုတလကကန အကုနယူစေပီး ဆကလကလုပဆောငစေခဲ့ခငးသာဖစလေသည။
မမူကတော့ မို့လေးမ ရနကုနသို့ ပောငးရေ့ အခေခပီး လငမယား နစယောကစလုံး အစိုးရ ဝနထမးမား အဖစ တာဝနထမးဆောငရငး သမီးလေး မင့မင့ခိုင ခေါ ခိုငလေး ကို မေးခဲ့လေသည။
……………………………..
ကိုထားမာ သူမိနးမ ကယလနသားတော့ သမီးတင့တင့နိုငခေါ နိုငလေး၊ သား မိုးနိုင တို့ နစယောက ကနခဲ့ပီး နောကအိမထောငပုလိုကလေသည။ သို့သောလညး နောကမိနးမက နစအနညးငယအတငးမာ ပင သူ့ ပဲရုံမာ ထားထားသည့ လူယုံ ကောငလေးနင့ လိုကပေးသားလေသည။ ထိုအခါမာတော့ ကိုထားမာ စိတရုတခံပီး နောကအိမထောငပုဖို့ကို မစဉးစားတော့ပေ။ သူ့ခလေးနစယောကကိုသာ ပုစုပိုးထောင ပေးဖို့ စိတကူးကာ စီးပားရေးကို ကောငးကောငးမနမန လုပလေတော့သည။ ခလေးနစယောကစလုံးကိုလညး နီးစပရာ မို့ကောငးသို့ သားရောက နေစေခဲ့လေသည။
တင့တင့နိုငမာလညး ဆယတနးအောငပီး တကသိုလ ဒုတိယနစမာ ပင ယောကားနောကလိုကပေးသဖင့ မငလာဆောငပေးလိုကရလေသည။ နောကတော့ ကိုထားခမာ သမကကို ကောငးဆကထားပေးနေရပီး သမီးက ဗိုကတလုံးဖင့ အိမမာပင အဝေးသင ပောငးယူပီး နေလေတော့သည။ သားကို ကတော့ ပညာလေး ပညစုံခငသဖင့ ဆယတနးအောင တော့ ရနကုနမ ညီမ ဖစသူ မမူ တို့ ဆီမာ သားနေပီး ကောငးတကစေရန လတလိုကတော့သည။
ကိုထား မေးကလေး ၂နစသား ရတော့ သမီး မာ ယောကား နင့ကဲကာ သူ့အိမမာ သောငတငနေတော့သည။ အသက နစဆယ အရယ နိုငလေး ခေါ တင့တင့နိုငမာ ငယငယရယရယ ဖင့ ခလေးတယောကအမေ ဖစနေရရာပီး၊ သူ့အဖေ ကိုထား၏ အလုပမားကို ဦးစီး လုပကိုငနေရ လေသည။ ထို့ကောင့လညး ကိုထားမာ အလုပမ နညးနညး အနားရကာ လူပို ဘဝက လိုပင ပနပေရုတနေပနတော့သည။ အသက လေးဆယ့နစနစ ဖင့ သနတုနး မနတုနး မိနးမ ဝါသနာကီးသော ကိုထား တယောက၊ရာထဲ မ အပို အအို ဘာပဲ ဖစဖစ ခောခော တောင့တောင့ ဆိုလင ဖနလို့ ရပါက လိုးလိုကသညသာ ဖစသဖင့ ထုံးစံအတိုငး မနာလို မုနးတီးသူမား ရိလေသည။
တည တငတော့ ကိုထားတို့ အိမသို့ ဓမ ဝငစီးတာ ခံလိုကရလေသည။ ထိုအခိနအခါက သူတို့ နယတဝိုကတင ထိုကဲ့သို့ အဖစအပကမားမာ အလနရားပါးသဖင့ လုံခုံရေးကို ဂရု မစိုကမိလိုကသော ကိုထားတယောက အငိုကမိသားလေတော့သည။
ထိုညက ကိုထားမာ အိမသို့ စောစော ပနရောကပီး ထနးရညရိနလေးဖင့ အိပမောကနေခိုက သူ့ကို ပငးပငးထနထနလုပနိုးခငးခံရသဖင့ လန့နိုးလာခဲ့လေသည။ သူအိပယာပေါထထိုငလိုကသညနင့ သူ့နားထငကို ဖောငးကနဲ လကဖဝါးဖင့ အုပထည့လိုကတာ ခံလိုကရသဖင့ လန့သားလေသည။ နားတေအူပီး ဘာဖစမနးမသိခငမာပင သူ့ကို လကနောကပနကိုးတုတခညတာခံလိုကရလေသည။ နောကပါးစပကိုလညး ပိတစတခုဖင့ ပတစညးလိုကတာခံလိုကရသည။
နောကတော့ အိမရေ့ခနးထဲ က ကမးပငမာ ထိုငခိုငးထားတော့ သူ့လိုပင လကပနကိုးတုတလက ပါးစပကို အဝတစညးလက၊တင့တင့နိုငကို တေ့လိုကရလေသည။ တင့တင့နိုငခလေးက တော့ မတေ့၊ သူတို့မကစေ့ရေ့မာ ကဒါးတရမးရမးနင့ လူသုံးယောက မကနာဖုံးစပတေနင့။ ကမးပငပေါမာ ပုဆိုးတထညကို ဖန့ခငးထားပီး ထိုအပေါမာတော့ တင့တင့နိုငရဲ့ လကဝတလကစား ရေငေ တေနင့ ပိုကဆံ ထုတတခို့တေ့ရသည။
တယောကက တင့တင့နိုငလညပငးနားကို ဒါးသားကပထားပီး နောကတယောကက ကိုထားနား ကပလာကာ။ မငး ကိုစကားပောနိုငအောင ငါတို့ အဝတဖေပေးမယ အောမယမကံနဲ့ မငးသမီး လညပငးပတသားမယ ဟိုမာ တေ့တယမလား၊ ဟုပောတော့ ကိုထားက ခေါငးငိမ့ပလိုကသည။
ကိုထားကို ပါးစပမ အစညးဖေပီးတော့၊ ကဲ မငးမနာခငရင ငါတို့မေးတာဖေ၊ မငးရဲ့ ပိုကဆံတေ ရေငေတေ ဘယမာ ထားသလဲ ပော၊ ရိတာကို အကုနပော၊ မငး မပောပဲ ခနထားခဲ့တာကို ငါတို့ ဘာသာ ရာလို့ တေ့ရငမငးသမီး သေပီသာမတလိုက နားလညလားဟု ဆိုတော့ ကိုထားမာ တုံတုံရီရီနင့ ခေါငးငိမ့ပရာသည။
နောကဆုံး ကိုထားဆီမ ရသလောကကို ကေနပပီ ဆိုတော့မ တင့တင့နိုငကို မတတတရပခိုငးပီး အဝတအစားမား ကို ဆုပဖဲ ခတပစလိုကကလေသည။ တင့တင့နိုင ပါးစပထဲတင အဝတစတခု ထိုးထည့ထားသဖင့ သူမ မာ အသံမထကနိုင မကရညမားမာ စီးကလာလေတော့သည။ ကိုထားကိုလညး ပါးစပပနပိတထားပီမို့ ကိုထားတယောက ဒေါသတကီး ဖင့သာ မကလုံးပူးကည့နိုငရာသည။ မညသို့မ အကူညီမပေးနိုငခေ။
နောကတော့ ကိုထားကိုလညး ဆဲခေါလာပီး အိမရေ့ခနးမ သစသားကပပစကလေးပေါ မာ ပကလကလဲစေကာ အကx{103E}လုံခညမားကို ဆဲခတပစလိုကကသည။ နောကတော့ ဓါးပနစယောကက တင့တင့နိုငကို လကမောငးတဖကတခကမ ဆဲမကာ ကိုထား ၏မကနာပေါမာ ဆောင့ကောင့ထိုငခိုငးလေသည။
“ကဲ ခေးမသား တဏာရူး ငထား မငး သူမား သားသမီးတေကို လိုကဖကစီးနေတဲ့ကောင အခု မငးသမီးစောကဖုတ ကို အရသာခံကည့စမး ဘယလိုလဲ ဆိုတာကို”
ဓါးပတယောကက ကိုထား ပါးစပမ အဝတစကို ဆဲထုတပီး ပောလိုကပောလိုကလေသည။ ကိုထားက တခုခု ပနပောမလို့ ပငနေစဉ တင့တင့နငကို ဓါးပ နစယောကက အတငးခူပကိုငကာ ကိုထားမကနာပေါထိုငခစေလိုကရာ ကိုထားမာ ပါးစပကို ကမနးကတနးပိတလိုကရလေသည။ တင့တင့နိုင ၏ အမေးထူထူ စောကဖုတကီးမာ ကိုထား ပါးစပပေါတည့တည့ကို ဖိကပမိလေသည။
“ဟေ့ကောင ငထား ပါးစပဟ လိုက မငး လာကို ထုတပီး မငးသမီး စောကပတကို ရကစမး ငါပောတာ မလုပရင မငးသမီးမကနာကို ဓါးနဲ့ မနးလိုကမယ တေ့လား”
တင့တင့နိုငမကနာနားကို ဓါးမောငထိပဖားဖင့ တရမးရမးလုပနေသော ဓါးပဗိုလ၏ အမူအယာကောင့ ကိုထားမာ လန့ဖန့ပီး ပါးစပကို ဟကာ တင့တင့နိုင စောကဖုတကီးကို ရကပေးနေမိသည။ ဓါးပဗိုလ သူ့သမီးကို ဓါးဖင့ ခစလိုကမာကို ကောကလန့သဖင့ သာ ပါးစပကို ဟကာ လာဖင့ ရကပေးနေရသောလညး ကိုထား စိတထဲမာ မကောငးခေ သို့သောလညး ဓါးပတေ သူ့သမီးကို မုဒိနးတကမကင့တာကို ပင ကိတပီး ကေးဇူးတငနေမိသေးသည။ ဒါပီးရင ဘာဖစမညဆိုတာကို သူမသိနိုငဘူး မလား။ ထို့ကောင့လညး ကောကကောကလန့လန့ဖင့ ဓါးပပောစကား ကို နားထောငပီးလုပပေးနေမိလေသည။ သို့သောလညး သူသတိမထားမိခငမာပင သူ၏ အတေ့အကုံရိပီးသား လာက တင့တင့နိုင ၏ ကာမခလုပတေကို အလိုလို ဖင့ပေးနေသလို ဖစနေလေသည။ သူ့လာထိပကလေးဖင့ တင့တင့နိုငစေ့စေ့လေးကို ထိုးဆလိုက နူတခမးသား တန့တန့လေးတေကို ရကပေးလိုက ဖင့ လုပနေပေရာ တင့တင့နိုင ပိပိလေးမ အရညမားပင စီးကလာရလေသည။
ကိုထား၏ လီးကီးမာလညး စောကဖုတအနံ့အရသာတို့ကောင့ တဖညးဖညး မာတောင တောင့တငးလာလေတော့သည။
“ဟဲဟဲ ငထား ခေးမသား ကိုယ့သမီးကိုယ စောကဖုတရကပေးရငးနဲ့ လီးတောငလာပီတေ့လား လိုးရမယ လိုးရမယ စိတမပူနဲ့ ဟေ့ကောငတေ ကောငမလေးကို မလိုကတော့”
“ဆရာရယ ကောငမလေးက ဒီလောကမိုကတာ ကနတောတို့ကို ပေးစားပါလား တယောကတခီစီပါပဲ”
“တောစမး ခေးမသား တေ ထောငထဲမာ သေသားခငလို့လား မုဒိနးမု က အပစဘယလောကကီးတယထငလို့လဲ၊ ဒီမာ ငါက ဓါပမုကို ဒီကောင ပနမတိုငရဲအောင စီစဉနေတာ မငးတို့ အမုကို ထပမကီးစေနဲ့ ငါပောသလိုလုပစမး၊ ကောငမလေးလကတေကို ငထားကို ဖကရကသားနဲ့ ငထားနောကကောဘကမာ ကိုးနဲ့ ခညလိုက”
ကိုထားကိုယပေါ ကို တင့တင့နိုငအား မောကရက လဲစေကာ တင့တင့နိုင နို့ကီးမား ကိုထားရငဘတပေါ အိကနဲ လာဖိကပတော့ ကိုထား လီးကီးမာ မို မာလာရသည။ ကိုထားနင့ တင့တင့နိုငကို ကိုယလုံး ခငးထပ၍ ကိုးတုပလိုကလေရာ ကိုထား၏ထောငမတနေသော လီးကီးမာ တင့တင့နိုငပေါငခဆုံမ စောကဖုတကို အမောငးလိုက ဖိကပနေလေတော့သည။ ဓါးပဗိုလက တင့တင့နိုင ပေါငနစလုံးကို ဖဲကာ ဟသားသော စောကဖုတ အဝကို ကိုထားလီးကီးပေါတေ့ကာ ဖိတနးခလိုကတော့သည။
“အားးးးးအိ…”
ကိုထားပါးစပမ အသံထကလာရသည။ တင့တင့နိုင မကလုံးအစုံမာလညး ပိတထားလက။ အခုတော့ သူမစောကဖုတထဲ ကိုထားလီးကီး အဆုံးထိ ဝငနေခေပီ။
“ကဲ ငထား မငး ငါတို့ ဓါးပတိုကတဲ့ ကိစကို ရဲတိုငရဲရင တိုငကည့တော့ မငးတို့ သားအဖ နစယောက ဘာဖစသလဲဆိုတာကို ငါတို့ ဖင့ပောလိုကရုံပဲ။ မငး ကိုကတဲ့လမးရေးပေတော့ ဟုတလား၊ ငါတို့ မသားခင ပဲလေး နညးနညးကည့သားရအောင ဟဲဟဲ”
‘ဖနး”
“အီး”
ဓါးပဗိုလက ပောပောဆိုဆို တင့တင့နိုင၏ ဖံထား စံ့ကားလသော ဖငလုံးကီးကို လကဖဝါးဖင့ ဖနးကနဲ ရိုကထည့လိုကရာ ပါးစပမာ အဝတစို့ထားသဖင့ အီးကနဲသာ အသံထကနိုငသော တင့တင့နိုငမ စပသားသဖင့ ဖငကီးကို ကတကလာရလေသည။ ဖငကီးကလိုကမုကောင့ ကိုထားလီးကီးမ သူ့စောကဖုတကို ဆဲယူလိုကသလို ဖစသားသောလညး ကိုယခငးခညထားသော ကိုးကောင့ လီးကီးမာ စောကဖုတထဲမ မကတထကသားခေ။ ကာကာကုုံးလညးမထားနိုငသဖင့ ကိုယကို လော့ခလိုကရာ ကိုထားလီးကီးမာ သူ့စောကဖုတထဲသို့ ပနတိုးဝငလာတော့သည။
“ဖနး” “အီး” “ဖနး” “အီး”
ထိုသို့ ခပစပစပအရိုကခံလိုကရ ဖငကမိလိုက လီးကီးတိုးဝငလာလိုက နောကတခါရိုကလိုက ဖငကမိလိုက ဖငပနခတော့ လီးကီးတိုးဝငလာလိုကနင့ နောကတော့ ဓါးပဗိုလ သူ့ဖငကို မရိုကမီ ဓါးပဗိုလ အကိုက သူ့ဖငကီးကို ကကာ နိမ့ကာ ဖင့ ကိုထားလီးကီးပေါ လိုးနေသည့အခေသို့ ရောကသားရတော့သည။ စောကဖုတနင့လီး အတငးကက လိုးနေပီ ဆိုတော့ လညး အရိနရလာတော့ မညသူနင့ လိုးနေသညဆိုတာကို ပငမေ့သားပီး ကိုထားနင့ တင့တင့နိုငတို့ တယောကနင့ တယောက အားရပါးရလိုးနေမိကသည။ နောကတော့ တင့တင့နိုငလညး ကိုယလုံးလေး တန့တကပီး ကိုထားလီးကီးမ လညး သုတရညတေ ပနးထကပီး နစယောကစလုံး ပီးသားကတော့သည။ ထိုအခါမ ပတဝနးကငတခုလုံး မောငမဲနေပီး ဓါးပတေလညး အိမထဲမာ မရိတော့ကောငး နစယောကစလုံး သတိထားမိလိုကကတော့သည။
……………
ကိုထားတို့ သားအဖမာ နောကနေ့ကတော့ အရာရာ ကို တကခကပီး ရဲမတိုငတော့ဟု ဆုံးဖတခကခလိုကလေသည။ သူတို့ နစယောကစလုံးလညး တယောကကို တယောက မကနာပူနေကပီး စကား ဟဟ ပငမပောဖစကခေ။ ကိုထားမာ လညး ဓါးပဗိုလခိနးခောကသားသညကို စဉးစားပီး သူရုတခဲ့သော ကောငမလေးတယောကယောကနင့ ပတသကနေရမညဟု တေးကာ ဓါးပလကထဲပါသားသော ပစညးမားကို လောကေးပေးလိုကသညဟုသာ သဘောထားလိုကတော့သည။
ဤသို့ဖင့ ကိုထားတယောက ခေငိမ သားပီး အလုပကိုသာ ဖိလုပနေမိတော့သည။ တင့တင့နိုငမာလညး သူ့အဖေ အရငက လို အပငထက မသောငးကနးတော့ပီမို့ ဝမးသာကာ အိမမာ ထမငးဟငး မား ဖယဖယရာရာ ခကပီး ပုစုရငး သားလေးကို လညး ဂရုစိုကရငး တဖညးဖညး ဖင့ စိတတေ ပနလညကာ ပုံမနဖစလာတော့သည။ ယောကား ရဖူးပီး ခလေးတယောကပင ရပီးထားသော တင့တင့နိုင ကလညး ကိုထားတို့ သေးဖကလိုကသညမို့ တခါတရံတော့ ငတမတနေသော အရသာတခုကို တောငးတမိလေသည။ ဓါးပ တိုကစဉက ကိုထားနင့ ကုံလိုကရသည့ အတေ့အကုံကို လညး ပနပီး သတိရမိနေတတလေသည။
ကိုထားမာလညး အရငကဲ နေကမ ခေငိမလိုကရပီး အပငမာ မလုပရားရဲတော့သောလညး နဂို ဝါသနာကီး ကာမ အားသနသူမို့ စိတကတော့ အမဲ ထက နေတတသည။ သို့သောလညး အခုတော့ စိတထလာတိုငး သူ့လကဖင့ သာ အာသာဖေနေရလေသည။ ထိုသို့ အာသာဖေတိုငး သူ့စိတထဲ ရောကလာသညက ဓါးပတိုက သားသည့ညက သူ့သမီးတင့တင့နိုင နင့ အတေ့အကုံလေးပငဖစသည။ ထိုအခိနက နေးထေး စေးပိုငသော တင့တင့နိုင ၏ စောကခေါငးသားလေးမား၏ အထိအတေ့တေ။ သူ့လို အတေ့အကုံမားနေသူ အဖို့ တင့တင့နိုငစောကဖုတမာ ဘယလောကအရသာရိသညဆိုတာကို သူသိနေသည။ သူ့စိတထဲမာ မကောငးပါဘူး ဆိုတာကို သိရကနင့ စိတကို မဖောကနိုင ဂငးထုလိုကတိုငး အဲဒီညက လိုးခဲ့ကတာကို ပနပန မနးထုနေမိတော့သည။
