ရမက်ထန်တဲ့ ခင်ထားငယ်

ရမကထနတဲ့ ခငထားငယ

ပေါငတနကိုထမးတငထားသေါကောင့ ခငထားငယ၏ ဖငသားကီးနစခုသည ပော့ပော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကီးဖစနေသည။ မငးဇောသည ခငထားငယ၏ဖငသားကီးနစခမးကိုလကဝါး တစခု စီဖင့ အုပကာ ခပတငး တငးကိုငလိုကသည။ ထိုသို့ကိုငရာတင လကခောငးမားကို ဖငသားနစခုအလယရိ အကဲကောငးကို ကကနန ကိုငမိစေရန ပုသည။ ဖငကို ခပတငးတငးဆုပကိုငလိုကသောအခါဖငအကဲကောငးကို ဆဲဖဲ သလို ဖစသားသည။ လကညိး နစခောငးက စအိုနင့လကနစလုံးသာသာခန့ ဝေးသော နေရာတငရိသည။ မငးဇောက ထိုလကညိးမားတငဖိအားကို ပိုထည့ပေးလိုကခငးဖင့ စအိုဝလေးကိုမပဲတပဲ ဆဲဖဲ နေသည့ သဘောမိုးဖစသည။ ထို့နောကလီးကို အသာဆဲထုတလိုက ပနသငးလိုက ညောင့လိုးလေး လိုးပေးလိုကသည . .. လီးကီးက တိုးဝငလိုက ပနထကလိုက ဖစသညနင့အမ အဖုတထဲမစောကရေမာအပငသို့ လံ ထကခါ ဖငခေါငးတလောက အောကသို့ စီးကသည။ စီးကလာသောစောကရေကညတို့သည စအိုဝလေးကို ဖတ၍သားရာ စအိုဝလေးမာ အေးကနဲ နေးကနဲဖင့ယားကိကိဖစလာသည။ ခငထားငယ၏ ဖငပေါကမာ အရိုငးမဟုတ..ဖငအပိုမဟုတ..ပယပယနယနယ အလိုးခံ ထားရသော ဖငပေါကဖစသည။ သညလိုစိုစို စတစတဖစလာသောအခါ ယားသလိုလိုနင့ မရိုးမရ ဖစလာသည။ ဖငခံခငသော စိတမားတဖားဖား ဖစပေါလာသည။

ဤအခိနမာပင မငးဇောသည စောကရေကညမားစီးကာ စိုစိုစတစတ ဖစနေသောခငထားငယ၏ ဖငပေါကထဲသို့ သူ၏ညာလက ခလယကို ဆတကနဲသငးလိုကသည။ ““ စတ..”” ““ အိုး..မာမီ..”” မငးဇောကလညး စောကဖုတထဲကို လီးသငးရာတင ညငသာသလောက၊ ဖငခေါငးပေါကထဲ လကထိုး သငးရာတငတော့ အတောကမးသည။ လကခလယတစခောငးလုံးကို တစခကထညးနင့ အဆုံးဝငအောင တအားထိုးသငးလိုကခငးဖစသည။ လီးခောငးကီးမား တအားထိုးသငးကာ လိုးတာကိုပငခံဖူးပီးသော ဖငခေါငးပေါကဖစသည့အတက လကခလယကိုတော့ အရေးမလုပပါ၊ ထိုးထဲ့လိုကရာတင လောကနဲဝငသားသည။ သို့သော မငးဇောက လကခလယကို သညအတိုငးအဖောင့ထိုးသငးခငးမဟုတဘဲ.. ခပကောက ကောကလေး ပုကာ ထိုးသငးလိုကသည့အတက အထိအတေ့ကတော့ တမူထူးသည။ ဆနးသည ..ကောငးတာလဲကောငးသည။ ဖငလိုးတာကိုခံဖူးသော ခငထားငယမာ ( သူမသည ဖငလိုးတာကို ခံဘူးယုံသာမက ဖငပေါက စေါကဖုတ ပါးစပပေါကတို့တင လီးသုံးခောငးတစပိုငထဲ ထိုးသငးလိုးတာကိုခံဘူးသည။) ဖငခေါငးပေါကထဲသို့ လကခောငး ထိုးသငးတာ ခံရယုံမနင့ရငထဲဖိုမောလိုကသားရသည။မငးဇောသည ကာမမု၌တစကယကမးကငသူဖစကောငးကို ခငထားငယဝနခံပါသည။ မငးဇောသည ခငထားငယကို စတင၍ဆောင့လိုးပါလေတော့သည။

ထိုသို့လိုးရာတင စေါကဖုတထဲရိ လီးနင့ ဖငခေါငးပေါကထဲ ထိုးသငးထားသော လကခလယတို့ကို အခိနကိုကလုပရားပေးသည။ စောကဖုတကို လီးဖင့လိုးကာ ဖငပေါကကိုလကခလယဖင့ လိုးခငး ဖစသည။သညလို လီးနင့လကခလယ ပိုငတူလိုလို လိုးခငးသည ခငထားငယကို အပတခိုကသား စေသည။ ခငထားငယ၏ တစကိုယလုံး လူးလူး လန့လန့ ဖစနေလေတော့သည။ မငးဇောသည တစခငခငးမနမနဆောင့သည ထိုဆောင့ခကတိုငးတင အားအပည့ပါလက လီးအဝင နကကာ ထိမိလပေသောကောင့ တစခကဆို ဆိုသလောကခငထားငယတစယောက ကော့ပံသားလေသည၊ စအိုပေါကထဲသို့ လညး လကခလယကိုအဆုံးသငးလိုက ကတလုလု ဆဲထုတလိုက အားဖင့ ဆပကနဲပန ဆောင့ထိုးလိုကလုပပေးသည။ ““ ဘတ..ခစ ..ဘတ..အင့ ““ ““ ဘတ..ဘတ..စပ..ဗစ.ပတ ”” ““ အား ..အောငမယလေး ကောငးလိုကတာရင ””ခငထားငယ ရမကပငးလာသည သူမသည ရမကစိတပငးထနပီး နာထလာလငရငသားအစုံကို ခပတငးတငး ဆဲကာ ခပပငးပငးဆောင့လိုးတာကို အရမးခံခငသည။

ယခုမငးဇော ၏ လကတစဖကက သူမ၏ ဖငကို လိုးဆောနေပီး ကနလကတစဖကကတော့ဘေးနားကိုထောကကာ အားပုထားရပေရာ နို့ကိုဆဲရနလကအပိုမရိဘဲဖစနေသည။ နို့အုံနစခုကို စုံကိုငကာဆဲနိုငရန ဖငပေါကကိုလိုးနေသည့လကခလယကိုလတရ ပေမည။ ထိုသို့လကခလယဖင့ ဖငခေါငးပေါကထဲ ထိုးကာလိုးပေးနေသညကလညး ခံလို့ကောငးလပေရာ ထိုအရသာကိုလညး မပကစေလို..၊ထောကကာ အားပုထားသော လကတစဖကဖင့ ရငသားနစလုံးကို တစလည့စီ ဆုပနယ ပေးခိုငး လင ကောငးမညလားဟု စဉးစားမိသေးသည။ သို့ရာတင ဤသို့လုပပါကအားပုထောက ထားမုပကကာ ဆောင့ခကအားလော့ပီး လီးအဝင သိတမနကရိုငးမထိရောကတော့ဘဲ အရသာ ပကသားမာ ကို ခငထားငယရိပစားမိသေးသည။ ထို့ကောင့ ခငထားငယသည မိမိ၏နို့အုံကီးနစခုကို မိမိလကမားဖင့ ပန၍တအားဆုပနယကာ တဟငး ဟငးဖင့ ဖီလငတေ အပတတကနေသည။ မကလုံးပငကောငးစာ မဖင့နိုငတော့ပေ..။ ဒါကိုမငရတော့ မငးဇောမာလညး တမိုးတစဖုံစိတပို၍လုပရားလာသည။

ထို့ကောင့ ဆောင့ခကမားကို မနပေးလိုကသည။တစခငခငးမနမနဆောင့လိုးမနေတော့ ၊ ဆကတိုက စကသေနတပစသည့နယတရကမးဆောင့လိုးသည။ လကခလယကိုလညး ဖငပေါက ထဲသို့ မနဆနစာထိုးသငးပနထုတ ခပကမးကမးလုပသည။လီးနင့လကခောငးထိုးသငးလိုကတိုငးသည၊ လိုးနေသူမငးဇောနင့ အလိုးခံနေသူခငထားငယတို့ နစယောကလုံး၏ သေးသားမား ဆူဝေလာသည။ မငးဇောက လီးနင့လကခလယ တို့ကို အားအငအပည့ဖင့ ထိုးဆောင့ဖိသငးလိုကလေတိုငး ခငထားငယသည ။စေါကဖုတနင့ ဖငခေါငးထဲသို့ဝငလာသည့ လီးတနနင့ လကခောငးတို့ကို ဆီး၍ဆီး၍ ညပပေးညစပေး စုပယူ ပေးနေသည။ စေါကဖုတအတငးသားနင့ ဖငခေါငး ကကသားမားကိုကောငးကောငးကီး အလုပ ပေး နေသည။ မငးဇောက ပို၍ပငးပငးဆောင့လိုးသည။ ပို၍ကမးကမး လိုးသညညောင့သည..ခငထားငယကလညး မငးဇော၏ လိုးခကဆောင့ခကမားနင့အပိုင ဖငဆုံကီးကို ကော့ကာ ပင့ကာ ခါးကလေးနဲ့ကာ ယမးကာနင့ အပတကိုခံယူသည အောကပေးကောငးကောငးပေးည စေါကရေတေကလညး စိုရဲနေပီမို့ အသံမားက တဘတဘတမညနေသည။

ခငထားငယသည ကောငးလနးလသညဖစရာ ပါးစပမ ““ အား..အား.. ဟင့..မနမနနဲ့ ကမးကမး ဆောင့လိုးပေးပါ ..ဆောင့ဆောင့ …အား..”” ခငထားငယက အာသာငနးငနးပငတောငးဆိုသည ပောဆိုပုံသည အငမးမရဖစသောလညး ရမကဇော ဟုနအလနအမငးထကသနနေသညမို့ စကားသံကတော့တုနတုနခိုကခိုကဖစနေသည။ မငးဇောမာလညး လရေကပနးခါနီးပီမို့ အရမးကိုဆောင့လိုးနေသည။ မငးဇော ကိုယတိုင လညး မိမိနညးတူ ကာမအရသာကိုခံစားနေရကောငး ခငထားငယက သိရိနေလေသည။ သညလိုသာဆိုပါကမိမိတို့နစယောကပိုငတူပီးတော့မညဖစကောငးခငထား ငယက ရိပမိကာ ဝမးသာကေနပလကရိသည။ခငထားငယအဖို့ ကာမစပရကခငးသည ( စေါကဖုတ ၊ ဖင၊ ပါးစပ၊ နို့အုံကား ) ဘာမမဆနးပါ သို့သော ယခုကဲ့သို့ ကာမစိတ အရမးကိုတကကကာ အငမးမရဖစနေတာမိုး၊အရသာထူးကဲကာ ဇိမရိတာ မိုး မကုံဘူးပါ။ ယခုလညး ကာမမရသာ၏အထတအထိပကိုရောကကာ ပီးတော့မညမို့ ခငထားငယ တစကိုယလုံးရိကကသားမား အကောအခငမားသည တငးကလာသည စေါကဖုတထဲမလညး တဆတဆတတုနတကနေသည။ ““ အာ.အား..ဟား.. အီး…ထကကုနပီ.ကိုဇောရေ..ကောငးလိုကတာရင အောငမယလေး. ကောငးလိုကတာ..”” ခငထားငယက ပါးစပမ ရေရတမညတမးရငးထန့ထန့ လူးလက ကော့ပံနေသည။ သူမ ၏စောကဖုတတငးမ စီးထကလာသောစေါကဖုတအရေမားကလညး မငးဇော၏ လီးတနကီးကို ပူနေးသားစေသည။ စေါကဖုတ၏ အတငးသားမားကိုလညး စူပ စူပလုပပေးလိုကခငးဖင့လီးတနကီးကိုဖစညစနေသလို ဖငခေါငး သညလညး တာဝနကေစာ ရုံ့လိုကပလိုကဖင့လကခလယကို စုပယူလကရိသည။ မငးဇောကိုယတိုငကလညး အရမးကို စိတထနေသည့အပင ခငထား၏ စောကဖုတညစအား မာလညး ကောငးလသညဖစရာ ဘယလိုမထိမးမထားနိုငတော့ဘဲလရေတေ ကို ခငထားငယ၏ စေါကဖုတအတငးသို့ အားကုန ပနးထည့လိုကတော့သည။“

“ ကိုဇော့လရေတေ ပနးလိုကပီ..ထားရေ့..ရော့..အား..အား..”” မငးဇောက အံကိတကာပော ရငးတဆပဆပတုနတကနေလေသည။ လုံးကစသော ဖငသားနစခုကလညး တန့ခါနေသည ခေါငးလညးပေါ့သား၏။ သူ့လီးထိပမ လရေမားသည ပစကနဲ..ပစကနဲ..ခပပငးပငးကို ပနးထကသားသည။ ပနးထကအားက အတော့ကိုပငးထနသညစေါကခေါငး၏ နကရိုငးလသည့ အတငးပိုငးရ ိ အသားနုနုလေးမားတိုငအောငပင သုတရေတို့တိုးဝငရောကရိ သားသည။ ထိုနေရာမားအထိ မညသည့ယောကားသား၏ လရေမရောကခငးမရိသေးးပါ။ ခငထားငယ ၏ သေးသားမားအဖို့ ထူးကဲလေသော အရာသာ အတေ့အကုံသစတစရပပငဖစတော့ သည။ မငးဇောသည သုတရေပနးထကလကရိသော လီးတနကီးကို ခငထားငယ၏ စေါကဖုတ အတငး အဆုံးတိုငအောငပင ဖိကပထိုးသငးထားလက ခငထားငယကိုယပေါတငဆန့ငငဆန့ငငဖစရငး ဇိမခံနေသည။ ခငထားငယကလညး မငးဇော၏လီးကို အားရပါးရစေါကဖုတကကသားမားဖင့ညစထားသလို ပေါငကီးနစလုံးကလညး မငးဇောကိုအားကုနညပထား လိုကကာ ကာမအရသာကို တငးပည့ကပပည့ ခံစားနေသည။

““ ကောငးလိုကတာ..ကိုဇောရယ ..နောကကို ဒီလိုမိုးလိုးပေးရမယနော..ဒါဘဲ”” ““ ကိုဇောလညးကောငးလိုကတာ..ထားရယ ..ထားအဖုတကအရမးကိုကောငးပါလားကာ ဒီအဖုတ ထဲမာထုတပေးလိုကတဲ့ လရေမိုး တစခါမမပနးထုတပေးခဲ့ ဖူးဘူး..သိတကောငးတယ ကာ..အရမးကိုဘဲ..””သုတရေတေပနးထည့ရငး မငးဇောကတဖဖပောနေသည။ သည့နောကတော့ နစယောက သား ထပလကသား မိနးနေကသည..လူတေကသာမိနးနေကသည လီးနင့စေါကဖုတ ကမူ မိနးမ နေကပါ အဆောင့ အလိုး အကော့အပင့သာ ရပသားသောလညးအရိနမသေနိုငသေးဘဲ မငးဇောက လီးကို ဆတကနဲဆတကနဲလုပ ပေးလကရိသလိုခငထားငယကလညး မငးဇောနင့အတူ အနိုငမခံ အရုံးမပေးဘဲ စေါကဖုတကကသားမားနင့ တောငနေဆဲလီးကို မနမန ညစပေးလက ရိသည။ ပါးစပမလဲ.. ““ အရမးကိုကောငးတာဘဲ ကိုဇောရယ နောက တစခါလိုးရင..စေါကဖုတတငမကဘူး ဖငကိုပါလိုးပေးပါနော..ထားဖငခံခငတယကယ ”” ““ ထားနဲ့လိုးရတာ သိတကိုကောငးတယကာ..စိတခထားရေ..ကိုကလညးထားဖငကိုကိုယ့လီးအဆုံး သငးပီးလိုးခငတယကာ..””အတနကာအောငမိနးနေပီး အသကရူမနလာသောအခါမငးဇောက ခငထားငယ ၏ညာဖက ပါးပငလေးကို နမးလိုကသည။

တစကယမတနိုးမုနင့နမးသည့အနမးမို့ခငထားငယ၏ ရငထဲတင ကေနပနစသိမ့သားလေသည။ မငးဇောသည ခငထားငယအပေါမ ဘေးသို့လိမးဆငးလိုကသည ယခုထကတိုငပငမာနမကခငသေးသော လီးက ခငထားငယ၏ စောကဖုတထဲမ ဖတကနဲမညကာကတသားသည။ ခငထားငယ၏ ရငထဲတငလညး လီးကတသား၍စေါကဖုတအတငး၌ ခောငသားကာ ရငထဲတငလညး ဟာသားသည။ လရေမားစီးကလကရိသော မိမိ၏စေါကဖုတကိုလညး မငးဇောက အဝတတစခုနင့ ယုယစာသုတလိုကသည အရေးထဲအဝတစကစေါကစေ့ကို ပတမိလိုက၍ ကကသီးမားဖနးဖနးထသားရသေးသည။ ““ ကနနေသေးတဲ့ ထားရဲ့ အတိတကအဖစဆိုးတေကို နားထောငခငသေးလားကိုဇော..”” ““ ကောကောမိုးတို့ လူသိုကက ထားကို အတငးဝိုငးပီး လုပ့ခဲ့တဲ့အပငအခားအဖစဆိုးတေ ကုံ ရသေးလို့လား..”” ““ အငး..ကုံရသေးတယ သိတကိုဆိုးဝါးလတဲ့ အဖစတေပါဘဲ ကိုဇောရယ..”” ခငထားငယကပောရငး မကနာကလေးညိုးကသားသည။ မငးဇောက ခငထားငယကို သိုငးဖကထားသည။

စိတမကောငးစရာကတော့ အမနဘဲ ကိုဇော ဒါပေမဲ့ ထားပောပပါမယ၊ ဒီလို ကိုယ့အပေါမာ ကငနာတဲ့လူတစယောကဆီမာ ဖင့ထုတပောပခင တာကာပါပီ..၊ ထားရဲ့ပထေးက ထားအပေါမာ ဘယလောကယုတမာခဲ့တယဆိုတာပောပပါမယ။””““ ထားရဲ့ ပထေးကထားကို ဟို..ဟို..”” ““ ဟုတတယ သူကလညး ထားကို ဗငး ကင့ခဲ့သေးတယ ကင့တာမ ရိုးရိုးတနးတနး တောငမဟုတဘူး”” ခငထားငယက သူ့ကို ပထေးဖစသူ ဦးကောမိုးက ရကစကစာပုကင့ခဲ့ပုံကို ခရေစေ့တငးက ပနပော ပလေတော့သည…။ဦးကောမိုးသညကား ခငထားငယ၏ ပထေးဖစသည။ ခငထားငယမိခင၏ နောကအိမထောင ဖစကာ အတူတူနေကသည။ ထိုညက မိခငဖစသူ ဒေါခငထားလညးအိမတငမရိပေ။ ဦးကောမိုးသည အရကသောက တတသူဖစပီးအရကမူးလာပါက သေးဆိုးတတသည။ ထိုသို့အရကမူးလာလင မိခငဖစသူ ဒေါခငထားကိုလူမဆနစာ လိုးတတသညကိုလညး ခငထားငယသိသည ။ အခနးခငးက ကပရကဆိုတော့ အသံမားက အကုန ကားနေရသည ။ တခါတုနးက ညဖကခငထားငယ တစယောကတရေးနိုးစဉမာ တစဖကခနးမ တိုးတိုးတိုးတိုး နင့အသံမားကားရ၍ နားထောငကည့ရာ မိခငဖစသူနင့ပထေးဖစသူတို့ လိုးနေကောငးသိရသည။

စူးစမးလိုသည့စိတကောင့ ခောငးကည့ မိရာ .. မိခငဖစသူကိုလေးဘကထောကပီး နောကမ ဖငကို ၆ လိုးနေတာကို တေ့လိုကရသည။ ထိုအခါကတညးက မိနးမတေအတက ခံစရာသညစောကဖုတသာ မက ဖငလညးခံလို့ ရကောငး လီးကိုလညး စုပကကောငးကို သိလိုကရသည။ ယခုညတင မိခငဖစသူက အပငသို့သားနေပီး ဦးစောမိုးသည အရကမားမူးနေသည။ခငထားငယလညး အခနးထဲတင ဝင၍ဂကခထားလိုကသည။ ထိုသို့တံခါးပိတဂကခပီးခိနမာပင ဦးကောမိုး အခနးရေ့သို့ ရောက လာသည။ ““ ဟေ့ ငယငယ တံခါးဖင့စမး ငါ့သားပောပထားတဲ့ နင့အကောငးတေနဲ့ပါတသကပီး ပောစရာရိတယ ငါနငနဲ့ စကားနဲနဲပောခငတယ..”” ““ ဟင့အငး အနကယ အရကမူးနေတယ ဒီလိုမူးနေတုနး ငယငယစကားမပောခငဘူး””““ တောက ခေးကောငမလေး စေါကစကားမရညနဲ့ တံခါးကိုဖင့စမး မဖင့ရင ငါအတငးဖင့ပီး ဝငလာ မာနော ”” ““ဟင့အငး ဟင့အငး မဖင့ဘူး မဖင့ဘူး ”” ခငထားငယသည အိပယာပေါတငကောကလန့စာ ကုတကုတကလေး နေရငးအသံကုန ပနအောသည ကေကစိတဖင့ သူမတစကိုယလုံး တုနရငနေသည။ သူမသည ရာဂကယဝကာ နာကီး သေးဆူသော မိနးမစားမိုးဖစရာ တနညးနညးဖင့ စိတလုပရားမိ သညနင့ ရမကဇော နိုးကားလာမဲဖစသည။ ယခုလညး အလနကောက့လန့ တုနလုပ နေရာ ကောကစိတနင့ ယဉသည့ ရမကဇော နိုးကားမုဖစနေသည။ ခငထားငယ၏စေါကဖုတသည တိုး၍တိုး၍ဖေါငးကနေသည။

နို့သီးခေါငးမားထောငထလာသည။ သညကားထဲ ညဖကမိမိအိပခနးထဲတင ရိနေခိနမို့ အတငးခံဘောငးဘီလညး ဝတမထား ဘလောကအကx{103E}နင့ တကထရနထမီ တပါတနမးကိုသာတစထပတညး ဝတထားသည။ ဘလောကအကx{103E}မာ အဟောငးဖစကာ ယခုကိုယလုံးနင့ အတောကိုကပနေသည။အသားကပ အခေ အနေနီးပါးဖစနေသည။ ပီးတော့ပါးလပခငးမရိသောလညးပောငးအိသော အလပစတစသားဆိုတော့ မို့ဝနး သောရငသားဆိုငတို့ကို သညအတိုငးမငနေရသည။ အထူးသဖင့ နို့သီးခေါငးမားက ခနကော့ကာ ထောငတကနေပုံက အပတကိုပီပငနေသည။ (ကောကောမိုးတို့ လူသိုကဆဲကိုင စို့ထားပီးပီမို့ခငထားငယ၏ရငသားမား သည အထူးပင ဖံဖိုးကီးထားကာ နို့သီးခေါငးမားကလညး ရညနေပါသည။) ဦးစောမိုးသည စိတကမးကိုယကမးဖစနေပါသည။ အရကမူးလငသေးဆိုးတတသည။ယခု ဦးစောမိုး အရကအတောကလေး မူးနေသည။ အမနအတိုငးဝနခံရလင ဦးစောမိုးသညခငထားငယ ကို တပမကနေသည။ ယခုကောကောမိုးတို့တစသိုကက ခငထားငယကို ဝိုငးလိုးခဲ့ကပီး လီးကိုလညးစုပခိုငး ခဲ့ကပီး ဖစသည ဟုသိရသောအခါ ဦိးစောမိုး၏စိတတင အရမးကိုမနာလိုဖစနေသည။ သညကားထဲ အရကကလညး မူးနေသည ဖစရာ ပို၍ဆိုးနေသည။ ထို့ပငခငထားငယကလညး တံခါးကို အတငးက ပိတထားသဖင့ဦိးစောမိုး၏ကမး ကမးရမးရမးလုပခငသော ဗီဇကို နိုးဆ ပေးသကဲ့သို့ ဖစနေ သည။ ဦးစောမိုးသည ပိတထားသော တံခါးကို ကိုယလုံးနင့တိုကဖင့သည အရပက ခောကပေ ကောပီး ထားကိုငးတောင့တငးပီး အားအငလညးကီးမားသနစမးလသည။ပုခေါငးစောငးနင့ တိုကပစလိုကရာ တစခကထညးနင့ အခနးတံခါးဂက ပင့ထကသားစေသည။

တံခါးလညး ဝုနးကနဲ ပင့သားသည။ သညလိုတံခါးကို အတငး တနးဖင့နိုငသည့အတက ဦးစောမိုး၏ ကမးခငရမးခင စိတမားသညပို၍ဒီဂရီမင့တကလာသည။ အရကရိနက လညးရိနေသေးရာ၊ ထိုစိတမားကိုထိနးခုပနိုငသည့အသိစိတကလညး အလနကိုအားနညးလကရိသည။ ဦးစောမိုးသည သေးညီနံကရသည့ ငမနးလိုမိုုးဖစနေသည။ တစစုံတစယောကကို အထူးသဖင့ ဆန့ ကငဖကလိင မိနးမတစယောကကို အတငးအကမးပတမးပုခငသည့စိတမားက တဖားဖားဖစပေါ၍နေသည။ တံခါးပင့သားပီးနောက ဦးစောမိုးသည အခနးထဲသို့ လားကနဲ ဝငရောကလိုကသည။အရကမူးနေသည့အပင စိတလညးအရမးခကထနနေသညမို့ ဦးစောမိုး၏ မကနာကီးကတငးမာခကထနနေကာ မကထောင့နီကီးဖင့ တကယ့ဘီလူးသရဲစီးသလိုဖစနေသည၊ နဂိုကမအကောကကီးကောကနေရာသူ ခငထားငယမာ အခနးထဲ ခုနဝငရောကရိလာသောဦးစောမိုးကိုတေ့လိုကသောအခါ လိပပာလင့မတတဖစကာ ငယသံပါအောင အောလိုကသည။ ““ အား..အား..”” သူတို့အိမရိရာနေရာသည လူသူအရောကအပေါက အလနနညးပါးကာ အိမနီးနားခငး မားကလညး အလမးဝေးလသညဖစရာ ခငထားငယအောသံကို မညသူမမကားနိုငပေ။ ခငထားငယ အဖို့မာလညး ဖစပေါလာသော တဏာရမကစိတသညလညး တဟုနထိုး အခေါငအဖားသို့ရောကရိသားသည။

စောကဖုတထဲမစောကရေမား ယိုစီးကနေ သညမာလညး စောကဖုတတစခုလုံး စိုရဲနေယုံသာမက ဖငကားဖင မတစဆင့ ထမီကိုပါစိုနေပေပီ ““ ကိုငး နငနဲ့ ကောကောမိုး ဘာတေဖစကတယဆိုတာ ငါ့ကိုပောပစမး… ”” ““ သူတို့က ငယငယ့ကို ဝိုငးပီးဗငး ကင့ကတာပါ။ ပီးတော့လီးစုပခိုငးလို့လဲ စုပပေး ရပါသေးတယ ”” ဦးစောမိုးက ကားဟိနးသံကီးနင့မေးလိုကရာ ခငထားငယကလညး အလန့တကားပင ပနဖေလိုက၏ သူမ ပောသည့စကားမားသည အမနအတိုငးသာဖစသည။ မနလနးသည့အတက တိတိကက နင့ တစတစခခ စကားးလုံးမားပါသားသည။ သညလိုစကားအသုံးအနုံးမိုးကို အမိုးသမီးတေ ရင့ရင့သီးသီးပောလေ့မရိကပါ အထူးသဖင့ ယောကားကီး တစယောကရေ့တငပောလေ့မရိကပါ။ ခငထားငယမာလညး သညလောကအထိ နုတရဲလာရဲ ရိသူမဟုတပါ ။ သညလို တစတစခခပောဆိုလိုကမုသည၊ ခငထားငယအပေါ ဦးစောမိုး အနေဖင့မကောငးပိုမငသား သည။ ကမငးကောဆဲကာ နန့ကောဆဲလိုသည့ မိနးခလေးမို့သာ ၈ သညလို တစတစခခနင့ ရုနးရမး ကမးတမး သော စကားမိုး ဖင့ပောဆိုခငးဖစမညဟုဦးစောမိုးက တေးလေတော့သည။

ဦးစောမိုးသည ဒေါသနင့ တဏာရောငထနေသော မကလုံးကီးမားဖင့ ခငထားငယကို ကည့လိုကသည ထိုသို့ကည့လိုကခိနတင ခငထားငယ၏ ရငသားမားကိုလညးမငလိုကသည။ အလန ကောကလန့ တုနလုပကာ စိတအရမးလုပရားနေခိနမို့ ခငထားငယ၏ အသကရူသံမားက ပငးထနနေသည။ ရငဘတသည မို့တကလာလိုက နိမ့ကသားလိုကနင့ နိမ့မင့ လုပရား လကရိ သည။ခပကပကပဖစနေသော ဘလောကအကx{103E} တစထပတညးသာ ရိနေသညမို့ …တကလာလိုကကသားလိုကနင့ လုပရားနေသောရငသားကီးနစခုနင့ ခနကော့ တကကာ အကx{103E}သားကိုပင ထိုးဖေါကလုဖစနေသော နို့သီးခေါငးကလေးမားက ဦးစောမိုးကိုကို မူဆယ နေက သည။ ဦးစေမိုး၏မကလုံးမားက ရငသားဆိုငမားပေါသို့ကရောကလကရိသည။ ကတထကမတတ ကို စူးစူးစိုက စိုကကီးကည့နေသည။ ခငထားငယသည ဘရာစီယာကိုပင ဝတထားခငးမရိကောငးကို ဦးစောမိုးသိလိုက၏။ ဒေါသရောငပေါကနေသော မကလုံးမားသည ရမကခိုးမား ပည့လံလာသည။ ဒေါသစိတနေရာတင ရမကစိတသည ရုတခညးပောငးလဲ ရောကရိလာသည။ ““ အနကယ့ကိုတောင သူ့အလိုလိုကအောင ကံဖနပီး ကုံးသငးလိမ့ဦးမယ လို့ကနတော ထငတယ ”” ကောကောမိုး၏စကားမားကို ဦးစောမိုးပနလည ကားယောငလာသည။

မိမိကိုမူဆယလက သူမအလို ကဖစစေလက အပိုငကိုငလာနိုငအောင ခငထားငယကဘရာစီယာပငမဝတဘဲ ရငသားစိုငမားကို ပကတိ အတိုငးနီးပါး ပေါတငကီးဖစနေစေမည့အခေအနေ ဖနတညး ထားခငး ဖစမည ဟု ဦးစောမိုးက ထငမိ၏။ ““ အငး..ဒီခာတိတမ..ငယသာငယတယ အလာကီးပါလား ၊မအေ့သေး အပည့ရိနေတယ။”” ဦးစော မိုးသည ဒေါခငထားကို အတိအလငးမဟုတဘဲ တိတတိတပုနးသိမးပိုက ထားခငးဖစသည။ ဒေါခငထား မညသို့ရာဂကယကာ အလိုရမကပငးပထကသနသညကို ဦးစောမိုး ကောငးကောငးကီး သိသည။ ““ ငါ့ကိုလိုရာ ကုံးသငးပီး လိုရာခိုငးမလို့ ..ဟငး ကောကောမိုးကိုဘဲ ရမယ ငါ့ကိုဘယရမလဲ သူ့ကိုတောင ငါက အပတလိမ့နေအောင လိုးပစလိုက ဦးမယ ။ကည့ကသေးတာပေါ့ ” ”အရကလညးမူးနေရာ ဦးစောမိုးသည သိတပီးကိုးကောငးဆငခငကာ မစဉးစားနိုငတော့ အရကမူးနေ သူတို့ထုံးစံ ရမကစိတကလညး ပငးပနေသညဖစရာ ကိုယလိုရာဖကသို့သာ ဆဲတေးလိုကတော့သည။ ထိုသို့ တေးတောပီးသညနင့ဦးစောမိုးသည ခငထားငယဝတထားသော ဘလောက(စ) အကx{103E} ရငဖတကို အတငးဆဲ ဖဲလိုကသည။ ““ ဗစ ”” အကx{103E}ရငဘတပဲသားသည ခငထားငယမာ ရငဘတ ဟငးလငးဖစလက မို့ဝငး ထားအိ လေသော နို့အုံကီး နစခုသည တုနလုပကာပေါလာသည။ ခငထားငယမာကောကလနး၍ ကကသေသေနေမိသည။ အထငးသား အရငးသား ပေါလာသော နို့အုံကီးနစခုကို ဖုံးအုပ ကာကယ ဖို့ကိုပင သတိမရ မငတကမိကာ သညအတိုငးမလုပ မယကရိနေသည။

အလန့တကားပုလိုကရသညမို့ ရငသားတို့ကိုလကဖင့ကာ သည့အသငမဟုတဘဲ လကဖင့ဆုပကိုငဖစညစကာပသည့သဘောမိုး ထငစရာဖစသားသည။ ကနလကတစဖကက ပေါငကားရိစေါကဖုတကို ဖမးနိုကသည ဖေါငးမို့လက စေါကရေတေ ရမးရမးစိုနေသော စေါကဖုတမို့မို့ကီးကို စမးမိသည။ ““ ဟော.ကည့စမး နင့စေါကဖုတက ဖေါငးမို့နေပီး စေါကရေတေစိုရဲနေပါပကောလား၊ သိတကို အလိုး ခံခငနေတယဆိုတာ ထငရားနေပီ။ နငက ကောကောမိုးပောသလို သိတကမငး ကော ထခငတဲ့ မိနးခလေးဘဲ ”” ဦးစောမိုးက ပောပောဆိုဆို အရေတေ စိုရဲနေသော စေါကဖုတထဲသို့ လကခလညကို ဆပကနဲ ထိုးထဲ့ လိုကသည။““ အို…”” ခငထားငယ ဆတကနဲတန့ကာ ပါးစပမရေရတသံကလေးပေါထကလာသည။ မိမိသေးသားတေလုပရားနိုးကနေကောငးကို ခငထားငယယခုမသိရသည။ သညလိုဖစနေသည့အတက အရမးကိုရကရံ့မိသည။ ဘာကောင့မား သညလို ရမကတေ နိုးကား နေရသည ကိုတော့ ခာတိတမလေးမသိရာပါ ထို့ပင ဦးစောမိုး၏လီးတနမတထောငနေပီ ဖစကောငးကို သူမ၏ ထမီပေလောက၍ တစဝကကောကောပေါ နေသည့တငပါးကီးတင ဖုဖုထစထစဖင့ ထောကမိ နေသည့ အတေ့အထိအရ ခငထားငယသိလိုကရပနသည။ ““ အခု နငက ငါ့ကိုလညး လာပီးမူဆယနေပနပီ နင့ကို အရမး လိုးခငစိတတေပေါလာအောင နငက လုပနေတာ မဟုတလား ငယငယ..ဟင”” ဦးစောမိုး၏စကားတေကရင့သီးလနး လသည။ ““ မဟုတပါဘူး အနကယရယ မဟုတရပါဘူးရင လတပါ ..ကနမကိုလတပါ ”” ခငထားငယက ငိုရိုကကာပောရငး ရုနးမိသည။ ဦးစောမိုးသညကဲပေါကတစကောငလို သနစမးသည ဖစရာ ခငထားငယအနေဖင့ဘယမလင လတအောငရုနးနိုငမညနညး လတအောငမရုနးနိုငသည့အပင ရုနးရငးကနရငးနင့ပငအထကဆငပုတကာ လော့ရဲရဲဖစနေသော ထမီကို ပို၍ပေလောကသည၊ ကားအိနေသောတငပါးကီး အဖေးသား အပောငသားပေါလာသည။ ထို့ပင လုပရား ရုနးကနနေသည့ သူမ၏တငပါးကီးသည ဦးစောမိုး၏ဆီးစပကိုပတမိနေသည။

ဖငကီးကို နောကသို့ ကော့ကာ ပတပေးနေသကဲ့သို့ဖစသည။ ခငထားငယတစယောက ရာဂစိတနိုးကလာကာ အပတကိုအလိုးခံခငနေသညဟု ထငထား သည့ စိတကလညး ပို၍ခိုငမာလာသည။ ထူးဆနးသညဟုတော့ဆိုရမည ထငမငစဉးစားတတသည့ ဦးနောကက ကောက လန့ကာ ငငးဆနနေသောလညး ဖိုမဓါတကို လိုလားတောင့တနေလေအောင ခငထားငယ၏အသေးအသားမား ကမူ ကာမစပရကမုကို အထူးလိုလားတောင့တလကရိလေသည။ ယခုအခိန၌ ဘယယောကား၏လီးဖစဖစ အလိုးခံခငနေသည။ ပီးတော့သူမကို စိုးရိမ ကောကလန့ အောင ကမးကမးတမးတမး ကိုငတယ ပုကင့မုကို ထူးထူးခားခားကီး လိုလား တောင့တလက ရိလေသည။ ရမကစိတရော ကောကစိတရော ပိုငတူဖစပေါနေ၏။ ဦးစောမိုးသည ခငထားငယကို ကုတငပေါတနးလဲလိုကသည၊ အစုတစုတအပတပတ အကတကတ အလော့လော့ ဖစနေသောထမီနင့ အကx{103E}တို့ကို အပတခတပစလိုကသည။ ခငထားငယမာ အဝတမပါ ဗလာ ကိုယထညးဖစသားရသည ။ ပေါငကားမ စေါကဖုတမာလညး ဦးစောမိုးကို စိနခေါသလိုဖစနေသည။

““ ကဲ ငယငယ နင့ကို ငါလိုးတော့မယ နငကအလိုးခံခငနေတာဆိုတော့ မတလောက သားလောက အောငကို လိုးမယ။ လိုးတာမ စေါကဖုတကို မဟုတဘူး ဖငကိုလိုးမယ ..သိရဲ့လား ”” ဦးစောမိုးက တစကယပငလူစိတပောကနေပေပီ၊ ခငထားငယသညလညး သိတကို ကောကနေသလို အရမးကိုအလိုးခံနေခငသညမာ ဦးစောမိုးပောသည့အတိုငးပင။ သို့သော လစသညနင့ ကောကကနကနသည့ အနေဖင့ ဦးစောမိုးပေါငကားမ လီးကီးကို လကဖင့ လမးကိုငကာ လီးကိုတအားညစလိုကသည ဦးစောမိုးမာ လညး ဂေးတကလုမတတ နာကငသားသည။ ““ အား..”” နာကငမုကောင့ ဦိးစောမိုးမာ နောကသို့ဆုတသားသည၊ ခငထားငယကို ခုပဖမးထားမု တေလညး လတသားသည ၊ထိုခဏ၌ ခငထားငယ ထပေးသည ..သို့သောမရ ဦးစောမိုးက ခငထားငယကိုဖမးခုပကာ ကုတငပေါ ပနလဲခလိုကသည။ မကနာကို လကဝါးကမးကီးဖင့ ဘယပနညာပနရိုကသည။ ဝမးပိုကကိုလကသီးဖင့တစခကထိုးလိုကသည ခငထားငယမာ အသကရူပငကပသားကာ ကုတငပေါဝယပကလကကလေးဖစသားရ ရာသည။ ဦးစောမိုးသည ဝတထားသော ပုဆိုးကို ဂငးလုံးပုံခတကာ ခငထားငယပေါ တကမောက လိုကသည။ ဘယဖကလကမောငးကို လညမိုပေါဖတတငကာ ခပတငးတငးဖိထားလေရာ ခငထားငယမာ ဘယလိုမရုနးကနခငး မပုသာပါ၊ ဦးစောမိုး၏ညာလကကတော့ ခငထားငယ၏ ပေါငကားသို့ ရောကလာသည။ စေါကဖုတကိုဆုပကိုငကာ ခပကမးကမးပတသည။ စေါကစေ့ကို ဆဲလိမသည စေါကခေါငးထဲသို့လကညိုးနင့ လကခလညကိုထဲ့ကာ မေပေးသည ထုတလိုက သငးလိုက လုပနေသည။ဦးနောကက သဘောမတူ လကမခံသောလညး ဦးစောမိုး၏ကမးတမးစာပုကင့နေသညကို ခငထား ငယတစယောက နာကငမုမားအပေါမာသာယာဇိမတေ့နေသည။

ဦးစောမိုးကတော့ ခငထားငယအောဟစနေ သညကို နညးနညးလေးမ ဂရုမစိုကပါ ။ လီးကိုခငထားငယ၏ ဖငထဲသို့သာ အတငးသငးနေသည ၊ ခငထားငယ ကလညး တိုးဝငလာသော လီးထိပပဲဒစလနကီးကို မဝငအောင ဟန့တားသည့အနေဖင့ ဖငခေါငးထဲမကကသား မားကိုအတငးညစလိုကသည ဤသို့ပုလိုကသညကိုက ဦးစောမိုးကို ကောငးသထကကောငးအောင အောကပေး ပေးလိုကသည့နယ ဖစသားကာ ဦးစောမိုးမာလညး မတေ့ဘူးသည့ထူးခားသော အရသာကိုခံစားရငးလီး ထိပပဲ ကီးကို ဖငထဲသို့အဆုံးထိအောငဆောင့သငးလိုကသည။ ဖငခေါငးက ကဉးသောလညး လီးဒစဝငနေပီမို့ သငးလငသငးသလောက ကနအပိုငးကလညး တိုးဝငသားသည။ ခငထားငယမာ ကောငးတာရော နာတာပါရောပမးပီး ဦးစောမိုးမာတော့ အပတကို ပီတိဖစနေသည ကဉးကပ လသည့ဖငခေါငး၏ အရသာအတေ့အထိကလညး ဇိမရိလသည ခငထားငယ၏ နာကငသာယာစာ အောညီးသံ ကလညး ဦးစောမိုးကို အားရစေသည တစကယတော့ခငထားငယမာ ဖငခံရတာကို အလနကိုကသည ဦးစောမိုး အားရပါးရမိမိဖငကိုလိုးမာကိုလညး အရမးကိုကေနပနေသည။ လီးက ဖငထဲသို့ ပိုတိုးဝငသားလေလေ ဦးစောမိုးအဖို့အံပငကိတယူရလောကအောငပင အရသာရိလေ လေဖစသားသည။သငးကောငးကောငးနင့ဖိသငးရာ နောကဆုံးတင ရစလကမကော ရညသည့ လီးတနကီးတစခောငးလုံး ဖငခေါငးပေါကလေးထဲသို့ အဆုံးဝငသားလေတော့သည။

““ အား..နင့ဖငထဲကို ငါ့လီးအကုနလုံးဝငသားပီ..နင့ဖငပေါကက ကဉးပီး..စီးပိုငနေတာဘဲ ကောငး လိုကတာကာ..တစကယတော့ ဖငကိုလိုးရတာကစေါကဖုတကို လိုးရတာထက ဆယဆပိုကောငးတယက.. သိရဲ့လားငယငယ..”” ““ ဟုတကဲ့..ရင့ ”” လီးကိုအဆုံးသငးညောင့ရငး ဦးစောမိုးက ကေနပအားရစာပော လိုကသည။ ခငထားငယကလညး ကောငးပေမဲ့ အားရပါးရမခံစားရသေးပေ..။ ခငထားငယခမာမာတော့ ဖငခေါငးပေါကထဲသို့ ကီးမားတုတခိုင ရညလားသော လီးတနကီး အဆုံးထိုးသငး မုကို ခံနေရသောကောင့ ၊ ဖငခံခငးအရသာကို တငးပည့ကပပည့ ခံစားနေရသည ၊ နာကငပည့ကပခငးနင့ ဖငဇိမရိခငးတို့သည အရာရာကို မေ့ပောကနိုငစမးရိနေသည။ လီးကိုအဆုံးဝငအောငသငးပီးနောက ဦးစောမိုးသည ခငထားငယဖငကို ခပကမးကမးပင စတငကာ ဆောင့လိုးနေတော့သည။ ဖငခေါငးလေးက ကဉးကပသည့အတက ဆောင့လိုး ရတာသည အပိုစင စေါကဖုတကို လိုးရတာထက အပနတစရာသာသည ထို့ကောင့လညး ဦးစောမိုးသည ဖငလိုးရတာကိုပိုကိုကသည။ ဦးစောမိုး အဖို့ရာမာ လောကစညးစိမကိုရကာ ဖီး(လ)ပိုတကနေသည။ ခငထားငယမာတော့ ကောငးလိုကနာလိုကဖစကာ အကိုကတေ့နေသည သို့သောနာသည ဟုသာ တငတငပောနေသည။

ဆောင့လိုးခကမားက ပငးထနလသညဖစရာ ကောငမလေးခမာ ဦးစောမိုး၏ လီးကီးဖငထဲသို့ ဝငလိုကတိုငးထကလိုကတိုငး အင့ကနဲ အင့ကနဲ အသကရူမားကာ နာကငအောင့ကောငးကီးဖင့ ဖငကီးကိုပို၍ပငထောငပေးလိုကသည လိုးပါစေလေ..။ စောကဖုတထဲမ အရေတေကလညး အရမးကိုထကနေသည သညကားထဲ ခငထားငယက နောကထပ လီးတစခောငးကစေါကဖုတကိုလိုးနေရင ပိုကောငးမယဟုတေးကာ ဖီလင ပိုတကနေပနသည။ ကောကစိတ နာကင မု..ဖငခေါငးထဲမအရသာတို့က ယဉတဲ၍..စညးစိမ အပည့ ရနေသည။ ““ ဘယနဲ့လညး ငယငယ နင့ဖငကိုငါတကလိုးနေတာ ခံလို့ကောငးတယ မဟုတလား..နင့လိုကောင မမိုးက ဒီလိုဖငလိုးပေးမကိုကတာမဟုတလား ”” ခငထားငယက ဘာမပနမပောပေ ကုတငပေါဝယပားပားမောကထားကာ ဖငကီးကို အစမးကုန ထောငထားကာ ဦးစောမိုး၏ဖငလိုးမုကိုခံနေသည ထောငထားသော ဖငကီးကိုလညး ဦးစောမိုးလီးကီး အားရပါးရ အရိန နင့ဝငလာတိုငး ပနကော့၍အာခံနေသည။ ထိုသို့ ပုလုပ လိုကသဖင့ လီးအရငးနင့ တငပုဆုံတို့ ပငးပငးထနထန ထိမိကာ တဘုတဘုတအသံထကသလို အားရလသည။ ခငထားငယ၏ဖငက လိုး၍ကောငးလသညမို့ ဦးစောမိုးသည အငမးမရပငဖစနေသည။

တအားကိုဆောင့ လိုးနေသည သူ၏ဂေးဥကီးမားကလညးခငထားငယ၏စောကဖုတကို တစခီတစခီ လာရိုကမိသည။ လိုးကောငး ကောငးနင့မီးကုနရမးကုနဆောင့လိုးနေရာ ခဏမာပင လရေတေ ပနးထကလုဖစလာသည။ လရေပနးထုတတော့ မညမို့ဆောင့ခက လိုးခကတေက အရမးကို ပငးထနကာ လီးတနကီးမာလညး သံခောငးတစခောငးလို မာတငး လာသည ။ ဆောင့ လိုးခက တေကပငးထန မနဆနလနးသောကောင့ ဖငလိုးခံနေသော ခငထားငယမာ လီးတန ကီးသညဖငခေါငးထဲသို့ ဝငလာသလား ထကသားသလားမသိနိုငအောငပင ဖငဇိမတေ့နေသည။ နာလညးနာ ကောငးလညးကောငးနင့ စောကဖုတကိုလိုးတာကိုခံရတာထက ဖငလိုးတာကိုခံရတာ ပိုကိုကနေ သည။ စောကဖုတကလညး အလိုးမခံရသောကောင့မကေမနပဖစကာ စောကရေတေကို တလကမး ပနးထုတ နေသည။ မောကလကအနေအထားဖင့ ဖငထောငကာအလိုးခံနေသောကောင့ စောကဖုတ ထဲမ ထကလာသော စောကဖုတရေမားက အဖုတအောကတည့တည့ မေ့ယာပေါသို့ တလကမး ထကက ကုနသည။ ခငထားငယသည ယောကားလီး၏သဘောကို နားလညနေပီဖစရာ လရေတေ ပနးထကလာမသာ လိုးနေ သူယောကားမာ အားရကေနပမညဖစပီး မိမိမာလညး ထိုအခိနသည အလိုးခံရခငး၏ ကေနပအားရမုအမင့ဆုံး ဖစသည။ ထိုကောင့ ဘယလိုမပင ညငးဆန ရုနးကနမနေတော့ဘဲ ဦးစောမိုး၏ လရေမား ပနးထက လာစေရနသာ ဖငကီးကိုထောငကာ ကော့ပေးခငး ဖငခေါငးထဲမကကသားမားဖင့ ဝငလိုကထကလိုကအားရပါးရလိုးနေ သောလီးကို ညစပေးညပပေး လုပနေလိုကသည။

ဖငကီးကိုကော့ကာရမးပေးသည ပါးစပမလညး တအင့အင့နင့ အသံမား ထကကာအားပေးနေမိသည။ ““ အေး..ဒီလိုမပေါ့က..ဟုတပီ ဖငကီးကိုကော့ပေးစမး ..နာနာလေးကော့ ..ကောငးလိုကတာ နင့ဖငလိုးရတာ ဘယလိုကောငးမမသိတော့ဘူး ငယငယရယ နငရောဖငလိုးခံရတာ ကိုကတယမဟုတလား ”” ““ပောလေကာ..”” ““ အား..ကောငးပါတယရင့ လိုးပါ..လိုးပါ နာနာဆောင့ပါ အနကယရယ ..ကောငး လိုကတာရင ဖငထဲမာဘယလိုအရသာရိမနးမသိအောငပါဘဲရင ””ခငထားငယသညနာကငမုပနးသော ဖငလိုးမုကိုအရမးပငနစခိုကလာသည။ ထိုသို့ဖစသောကောင့ ခငထားငယသည ဖငဆုံကီးကို အပတကော့ကော့ပေးသည ဝေ့ဝိုကခါရမးပေးသည ဒါတငမက စေါကဖုတကို လာလာပုတသောလီးဥကီးမားကိုလညးလကနင့ကိုငတယကာ ပတသပပေးနေသည ဦးစောမိုး၏လီးအကုနမဝငမာကိုစိုးရိမနေသေးသည။ ခငထားငယတစယောက မိမိ၏ဖငလိုးမုကို အားရပါးရတုန့ပနနေသဖင့ ဦးစောမိုးသည သိတကို အားရကာ တဏာစိတလညးအပငးအထနဆုံးအခိနသို့ရောကရိလာသည။

သညကားထဲ လဥနစလုံးကိုပါ ပတသပဆုပနယ ခငးခံရသဖင့ ဘယလိုမပငစိတမထိနးနိုငတော့ဘဲ ပါးစပမ ““ ငယငယရေ..ငါတော့ နင့ဖငထဲကိုလရေတေ ပနးထည့လိုကတော့မယနော ”” ခငထားငယကအားမရသေးသဖင့ ““ မပနးပါနဲ့ဦး..လိုးပါဦး နာနာလေးလိုးပါ ဦး ..ကောငးလနးလို့ပါ.အောငမယလေးကောငးလိုကတာနော..”” ““ မရတော့ဘူး လာပီ..လာပီ..အား..အားးးးးး”” ဦးစောမိုးသည ပါးစပမရေရတမညတမးရငး ခငထားငယ၏ ဖငခေါငးထညးသို့လီးကို အခက နစဆယခန့ အားရပါးရဆောင့လိုးပစလိုကရငး လရေတေကို ပနးထုတလိုကသည ခငထားငယမလညးဆောင့ခကက ပငးထနလနး၍ ခေါငးပငထောငလာသည ဦးစောမိုးက ပောလညးပောဆောင့လညးဆောင့ ပနးလညးပနး ပုလုပ လိုကရာ ခငထားငယ၏ ဖငခေါငးထဲဝယ ““ ပူု ူ”” ကနဲဖစကာ အရမးကိုဇိမကသားသည ဖငလိုးခံရသောလညး စောကဖုတ အလိုးခံရဘိ သကဲ့သို့ပင ကောငးလသည။ လရေမားပနးထုတပီးနောက လီးကီးက တဖေးဖေးပော့ကသားသညကို ခငထားငယ သိနေ သည ဦးစောမိုး၏လီး ဖငထဲမထကသားသည ဦးစောမိုးလညး ခငထားငယပေါမ ဆငးသားသည။ ခငထားငယခမာမာသာ ကုတင ပေါဝယမောကရကသားလေးကနရစသည နောကတစကိမမား ထပလိုးမလားဟုစောင့နေလိုကသေးသည သို့သော ဦးစောမိုးက အခနးထဲမထကသားပီဖစသည..ခငထားငယကတော့ အားမရသေး ခံလို့မဝသေး ..

 

Zawgyi

 

ရမကနဲ့ ခငားငယ္

ေပါငနိုထမ္းတငားေသါေၾကာင့္ ခငားငယ္၏ ဖငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုသည္ ေပာ့ေပာ့ အိအိ ပုံx{1037}ပုံx{1037} x{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနသည္။ မင္းေဇာည္ ခငားငယ္၏ဖငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စမ္းကိုလကါး တစု စီဖင့္ အုပာ ခပင္း တင္းကိုငိုကည္။ ထိုသိုx{1037}ကိုငာတင္ လက္ေခာင္းမားကို ဖငားx{1014}x{103D}စုအလယိ အကဲေၾကာင္းကို ကကနန ကိုငိေစရန္ ပဳသည္။ ဖငို ခပင္းတင္းဆုပိုငိုက္ေသာအခါဖငကဲေၾကာင္းကို ဆဲၿဖဲ သလို ဖစားသည္။ လကိး x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းက စအိုx{1014}x{103D}င့က္x{1014}x{103D}စုံးသာသာခနx{1037}္ ေဝးေသာ ေနရာတငိသည္။ မင္းေဇာ ထိုလကိးမားတငိအားကို ပိုထည့္ေပးလိုကင္းဖင့္ စအိုဝေလးကိုမၿပဲတၿပဲ ဆဲၿဖဲ ေနသည့္ သေဘာမိဳးဖစည္။ ထိုx{1037}ေနာကီးကို အသာဆဲထုတိုက္ ပနင္းလိုက္ ေညာင့ိုးေလး လိုးေပးလိုကည္ . .. လီးx{1039}x{101C}ကီးက တိုးဝငိုက္ ပနကိုက္ ဖစည္x{1014}x{103D}င့မ အဖုတဲမေစာက္ေရမာအပငိုx{1037} လံ ထကါ ဖင္ေခါင္းတေလာက္ ေအာကိုx{1037} စီးကသည္။ စီးကလာေသာေစာက္ေရၾကညိုx{1037}သည္ စအိုဝေလးကို ဖတ္၍သားရာ စအိုဝေလးမာ ေအးကနဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲဖင့ားကိကိဖစာသည္။ ခငားငယ္၏ ဖင္ေပါကာ အရိုင္းမဟုတ္..ဖငပိဳမဟုတ္..ပယယယယ္ အလိုးခံ ထားရေသာ ဖင္ေပါကစည္။ သညိုစိုစို စတတစာေသာအခါ ယားသလိုလိုx{1014}x{103D}င့္ မရိုးမx{101B} ဖစာသည္။ ဖငံခင္ေသာ စိတားတဖားဖား ဖစ္ေပၚလာသည္။

ဤအခိနာပင္ မင္းေဇာည္ ေစာက္ေရၾကညားစီးကာ စိုစိုစတတ္ ဖစ္ေနေသာခငားငယ္၏ ဖင္ေပါကဲသိုx{1037} သူ၏ညာလက္ ခလယို ဆတနဲသင္းလိုကည္။ ““ စတ္..”” ““ အိုး..မာမီ..”” မင္းေဇာလည္း ေစာကုတဲကို လီးသင္းရာတင္ ညငာသေလာက္၊ ဖင္ေခါင္းေပါကဲ လကိုး သင္းရာတင္ေတာ့ အေတာ္ၾကမ္းသည္။ လကလယစ္ေခာင္းလုံးကို တစကည္းx{1014}x{103D}င့္ အဆုံးဝင္ေအာင္ တအားထိုးသင္းလိုကင္းဖစည္။ လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးမား တအားထိုးသင္းကာ လိုးတာကိုပငံဖူးၿပီးေသာ ဖင္ေခါင္းေပါကစည့တက္ လကလယိုေတာ့ အေရးမလုပါ၊ ထိုးထဲ့လိုကာတင္ ေလာကနဲဝငားသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ မင္းေဇာ လကလယို သညတိုင္းအေဖာင့ိုးသင္းခင္းမဟုတဲ.. ခပ္ေကာက္ ေကာက္ေလး ပဳကာ ထိုးသင္းလိုကည့တက္ အထိအေတx{1037}ကေတာ့ တမူထူးသည္။ ဆန္းသည္ ..ေကာင္းတာလဲေကာင္းသည္။ ဖငိုးတာကိုခံဖူးေသာ ခငားငယာ ( သူမသည္ ဖငိုးတာကို ခံဘူးယုံသာမက ဖင္ေပါက္ ေစါကုတ္ ပါးစပ္ေပါကိုx{1037}တင္ လီးသုံးေခာင္းတစ္ၿပိဳငဲ ထိုးသင္းလိုးတာကိုခံဘူးသည္။) ဖင္ေခါင္းေပါကဲသိုx{1037} လက္ေခာင္း ထိုးသင္းတာ ခံရယုံမx{1014}x{103D}င့ငဲဖိုေမာလိုကားရသည္။မင္းေဇာည္ ကာမမx{103C}၌တစယၽမ္းကငူဖစ္ေၾကာင္းကို ခငားငယနံပါသည္။ မင္းေဇာည္ ခငားငယို စတင္၍ေဆာင့ိုးပါေလေတာ့သည္။

ထိုသိုx{1037}လိုးရာတင္ ေစါကုတဲရိ လီးx{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေခါင္းေပါကဲ ထိုးသင္းထားေသာ လကလယိုx{1037}ကို အခိနိုကx{103C}ပားေပးသည္။ ေစာကုတို လီးဖင့ိုးကာ ဖင္ေပါကိုလကလယင့္ လိုးခင္း ဖစည္။သညို လီးx{1014}x{103D}င့ကလယ္ ၿပိဳငူလိုလို လိုးခင္းသည္ ခငားငယို အပတိုကား ေစသည္။ ခငားငယ္၏ တစိုယုံး လူးလူး လနx{1037}နx{1037}္ ဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ မင္းေဇာည္ တစငင္းမနန္ေဆာင့ည္ ထိုေဆာင့ကိုင္းတင္ အားအပည့ါလက္ လီးအဝင္ နကာ ထိမိလေပေသာေၾကာင့္ တစကို ဆိုသေလာကငားငယစ္ေယာက္ ေကာ့ပံသားေလသည္၊ စအိုေပါကဲသိုx{1037} လည္း လကလယိုအဆုံးသင္းလိုက္ ကၽတုလု ဆဲထုတိုက္ အားဖင့္ ဆပနဲပန္ ေဆာင့ိုးလိုကုပ္ေပးသည္။ ““ ဘတ္..ခစ္ ..ဘတ္..အင့္ ““ ““ ဘတ္..ဘတ္..စပ္..ဗစ္.x{1039}x{101D}ပတ္ ”” ““ အား ..ေအာငယ္ေလး ေကာင္းလိုကာရင္ ””ခငားငယ္ ရမကင္းလာသည္ သူမသည္ ရမကိတင္းထန္ၿပီး x{1014}x{103D}ာထလာလငငားအစုံကို ခပင္းတင္း ဆဲကာ ခပင္းပင္းေဆာင့ိုးတာကို အရမ္းခံခငည္။

ယခုမင္းေဇာ္ ၏ လကစက သူမ၏ ဖငို လိုးေဆာ္ေနၿပီး ကနကစကေတာ့ေဘးနားကိုေထာကာ အားပဳထားရေပရာ နိုx{1037}ကိုဆဲရနကပိုမရိဘဲဖစ္ေနသည္။ နိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စုကို စုံကိုငာဆဲနိုငန္ ဖင္ေပါကိုလိုးေနသည့ကလယိုလx{103E}တ ေပမည္။ ထိုသိုx{1037}လကလယင့္ ဖင္ေခါင္းေပါကဲ ထိုးကာလိုးေပးေနသညလည္း ခံလိုx{1037}ေကာင္းလေပရာ ထိုအရသာကိုလည္း မပက္ေစလို..၊ေထာကာ အားပဳထားေသာ လကစကင့္ ရငားx{1014}x{103D}စုံးကို တစည့ီ ဆုပယ္ ေပးခိုင္း လင္ ေကာင္းမညားဟု စဥ္းစားမိေသးသည္။ သိုx{1037}ရာတင္ ဤသိုx{1037}လုပါကအားပဳေထာက္ ထားမx{103C}ပကာ ေဆာင့ကားေလာ့ၿပီး လီးအဝင္ သိတနကိုင္းမထိေရာက္ေတာ့ဘဲ အရသာ ပကားမာ ကို ခငားငယိပားမိေသးသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ခငားငယည္ မိမိ၏နိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုကို မိမိလကားဖင့္ ပန္၍တအားဆုပယာ တဟင္း ဟင္းဖင့္ ဖီလင္ေတ အပတက္ေနသည္။ မကုံးပင္ေကာင္းစာ မဖင့ိုင္ေတာ့ေပ..။ ဒါကိုမငေတာ့ မင္းေဇာာလည္း တမိဳးတစုံစိတို၍လx{103C}ပားလာသည္။

ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေဆာင့ကားကို မန္ေပးလိုကည္။တစငင္းမနန္ေဆာင့ိုးမေနေတာ့ ၊ ဆကိုက္ စက္ေသနတစည့ယရၾကမ္းေဆာင့ိုးသည္။ လကလယိုလည္း ဖင္ေပါက္ ထဲသိုx{1037} မနနာထိုးသင္းပနုတ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပည္။လီးx{1014}x{103D}င့က္ေခာင္းထိုးသင္းလိုကိုင္းသည္၊ လိုးေနသူမင္းေဇာ္x{1014}x{103D}င့္ အလိုးခံေနသူခငားငယိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး၏ ေသးသားမား ဆူေဝလာသည္။ မင္းေဇာ လီးx{1014}x{103D}င့ကလယ္ တိုx{1037}ကို အားအငပည့င့္ ထိုးေဆာင့ိသင္းလိုက္ေလတိုင္း ခငားငယည္ ။ေစါကုတ္x{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေခါင္းထဲသိုx{1037}ဝငာသည့္ လီးတန္x{1014}x{103D}င့္ လက္ေခာင္းတိုx{1037}ကို ဆီး၍ဆီး၍ ညပ္ေပးညစ္ေပး စုပူ ေပးေနသည္။ ေစါကုတတင္းသားx{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေခါင္း x{1039}x{101E}ကကားမားကိုေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး အလုပ္ ေပး ေနသည္။ မင္းေဇာ ပို၍ပင္းပင္းေဆာင့ိုးသည္။ ပို၍ၾကမ္းၾကမ္း လိုးသည္ေညာင့ည္..ခငားငယလည္း မင္းေဇာ္၏ လိုးခက္ေဆာင့ကားx{1014}x{103D}င့ၿပိဳင္ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးကို ေကာ့ကာ ပင့ာ ခါးကေလးx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကာ ယမ္းကာx{1014}x{103D}င့္ အပတိုခံယူသည္ ေအာက္ေပးေကာင္းေကာင္းေပးည္ ေစါက္ေရေတကလည္း စိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီမိုx{1037} အသံမားက တဘတတည္ေနသည္။

ခငားငယည္ ေကာင္းလန္းလသညစာ ပါးစပ ““ အား..အား.. ဟင့္..မနနဲx{1037} ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့ိုးေပးပါ ..ေဆာင့္ေဆာင့္ …အား..”” ခငားငယ အာသာငန္းငန္းပင္ေတာင္းဆိုသည္ ေပာဆိုပုံသည္ အငမ္းမရဖစ္ေသာည္း ရမက္ေဇာ ဟုနလနမင္းထကန္ေနသညိုx{1037} စကားသံကေတာ့တုနုနိုကိုကစ္ေနသည္။ မင္းေဇာာလည္း လေရကပန္းခါနီးၿပီမိုx{1037} အရမ္းကိုေဆာင့ိုးေနသည္။ မင္းေဇာ္ ကိုယိုင္ လည္း မိမိနည္းတူ ကာမအရသာကိုခံစားေနရေၾကာင္း ခငားငယ သိရိေနေလသည္။ သညိုသာဆိုပါကမိမိတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ၿပိဳငူၿပီးေတာ့မညစ္ေၾကာင္းခငား ငယ ရိပိကာ ဝမ္းသာေကနပကိသည္။ခငားငယဖိုx{1037} ကာမစပကင္းသည္ ( ေစါကုတ္ ၊ ဖင္၊ ပါးစပ္၊ နိုx{1037}အုံၾကား ) ဘာမမဆန္းပါ သိုx{1037}ေသာ္ ယခုကဲ့သိုx{1037} ကာမစိတ္ အရမ္းကိုတက္x{1039}x{101E}ကကာ အငမ္းမရဖစ္ေနတာမိဳး၊အရသာထူးကဲကာ ဇိမိတာ မိဳး မx{1039}x{101C}ကဳံဘူးပါ။ ယခုလည္း ကာမမရသာ၏အထတထိပိုေရာကာ ၿပီးေတာ့မညိုx{1037} ခငားငယ္ တစိုယုံးရိx{1039}x{101E}ကကားမား အေၾကာအခငားသည္ တင္းx{1039}x{101E}ကလာသည္ ေစါကုတဲမလည္း တဆတတုနက္ေနသည္။ ““ အာ.အား..ဟား.. အီး…ထကုန္ၿပီ.ကိုေဇာ္ေရ..ေကာင္းလိုကာရင္ ေအာငယ္ေလး. ေကာင္းလိုကာ..”” ခငားငယ ပါးစပ ေရx{101B}တညမ္းရင္းထနx{1037}နx{1037}္ လူးလက္ ေကာ့ပံေနသည္။ သူမ ၏ေစာကုတင္းမ စီးထကာေသာေစါကုတေရမားကလည္း မင္းေဇာ္၏ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ပူေx{1014}x{103D}းသားေစသည္။ ေစါကုတ္၏ အတင္းသားမားကိုလည္း စူပ စူပလုပ္ေပးလိုကင္းဖင့ီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကိုဖစစ္ေနသလို ဖင္ေခါင္း သညည္း တာဝန္ေကစာ ရx{103C}ံx{1037}လိုကလိုကင့ကလယို စုပူလကိသည္။ မင္းေဇာိုယိုငလည္း အရမ္းကို စိတေနသည့ပင္ ခငား၏ ေစာကုတစား မာလည္း ေကာင္းလသညစာ ဘယိုမထိမ္းမထားနိုင္ေတာ့ဘဲလေရေတ ကို ခငားငယ္၏ ေစါကုတတင္းသိုx{1037} အားကုန္ ပန္းထည့ိုက္ေတာ့သည္။“

“ ကိုေဇာ့ေရေတ ပန္းလိုက္ၿပီ..ထားေရx{1037}..ေရာ့..အား..အား..”” မင္းေဇာ အံx{1039}x{101C}ကိတာေပာ ရင္းတဆပပုနက္ေနေလသည္။ လုံးကစ္ေသာ ဖငားx{1014}x{103D}စုကလည္း တနx{1037}ါေနသည္ ေခါင္းလည္းေပါ့သား၏။ သူx{1037}လီးထိပ လေရမားသည္ ပစနဲ..ပစနဲ..ခပင္းပင္းကို ပန္းထကားသည္။ ပန္းထကားက အေတာ့ကိုပင္းထနည္ေစါက္ေခါင္း၏ နကိုင္းလသည့္ အတင္းပိုင္းရ ိ အသားx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးမားတိုင္ေအာငင္ သုတ္ေရတိုx{1037}တိုးဝင္ေရာကိ သားသည္။ ထိုေနရာမားအထိ မညည့္ေယာက္ားသား၏ လေရမေရာကင္းမရိေသးးပါ။ ခငားငယ္ ၏ ေသးသားမားအဖိုx{1037} ထူးကဲေလေသာ အရာသာ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံသစစပငစ္ေတာ့ သည္။ မင္းေဇာည္ သုတ္ေရပန္းထကကိေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ခငားငယ္၏ ေစါကုတ္ အတင္း အဆုံးတိုင္ေအာငင္ ဖိကပိုးသင္းထားလက္ ခငားငယိုယ္ေပၚတငနx{1037}ငနx{1037}ငစင္း ဇိမံေနသည္။ ခငားငယလည္း မင္းေဇာ္၏လီးကို အားရပါးရေစါကုတ္x{1039}x{101E}ကကားမားဖင့စားသလို ေပါင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကလည္း မင္းေဇာိုအားကုနပား လိုကာ ကာမအရသာကို တင္းပည့ပည့္ ခံစားေနသည္။

““ ေကာင္းလိုကာ..ကိုေဇာယ္ ..ေနာကို ဒီလိုမိဳးလိုးေပးရမယ္ေနာ္..ဒါဘဲ”” ““ ကိုေဇာည္းေကာင္းလိုကာ..ထားရယ္ ..ထားအဖုတအရမ္းကိုေကာင္းပါလားကာ ဒီအဖုတ္ ထဲမာထုတ္ေပးလိုကဲ့ လေရမိဳး တစါမမပန္းထုတ္ေပးခဲ့ ဖူးဘူး..သိတ္ေကာင္းတယ္ ကာ..အရမ္းကိုဘဲ..””သုတ္ေရေတပန္းထည့င္း မင္းေဇာတဖဖေပာေနသည္။ သည့္ေနာက္ေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ သား ထပကား မိန္းေနၾကသည္..လူေတကသာမိန္းေနၾကသည္ လီးx{1014}x{103D}င့္ေစါကုတ္ ကမူ မိန္းမ ေနၾကပါ အေဆာင့္ အလိုး အေကာ့အပင့ာ ရပားေသာည္းအရိနေသနိုင္ေသးဘဲ မင္းေဇာ လီးကို ဆတနဲဆတနဲလုပ္ ေပးလကိသလိုခငားငယလည္း မင္းေဇာ္x{1014}x{103D}င့တူ အနိုငခံ အရx{103C}ံးမေပးဘဲ ေစါကုတ္x{1039}x{101E}ကကားမားx{1014}x{103D}င့္ ေတာင္ေနဆဲလီးကို မနန္ ညစ္ေပးလက္ ရိသည္။ ပါးစပလဲ.. ““ အရမ္းကိုေကာင္းတာဘဲ ကိုေဇာယ္ ေနာက္ တစါလိုးရင္..ေစါကုတငကဘူး ဖငိုပါလိုးေပးပါေနာ္..ထားဖငံခငယယ္ ”” ““ ထားနဲx{1037}လိုးရတာ သိတိုေကာင္းတယာ..စိတထားေရ..ကိုကလည္းထားဖငိုကိုယ့ီးအဆုံး သင္းၿပီးလိုးခငယာ..””အတန္ၾကာေအာငိန္းေနၿပီး အသကx{103D}မနာေသာအခါမင္းေဇာ ခငားငယ္ ၏ညာဖက္ ပါးပင္ေလးကို နမ္းလိုကည္။

တစယတိုးမx{103C}x{1014}x{103D}င့မ္းသည့နမ္းမိုx{1037}ခငားငယ္၏ ရငဲတင္ ေကနပ္x{1014}x{103D}စိမ့ားေလသည္။ မင္းေဇာည္ ခငားငယေပၚမ ေဘးသိုx{1037}လိမ္းဆင္းလိုကည္ ယခုထကိုငငာနကခင္ေသးေသာ လီးက ခငားငယ္၏ ေစာကုတဲမ ဖတနဲမညာကၽတားသည္။ ခငားငယ္၏ ရငဲတငည္း လီးကၽတား၍ေစါကုတတင္း၌ ေခာငားကာ ရငဲတငည္း ဟာသားသည္။ လေရမားစီးကလကိေသာ မိမိ၏ေစါကုတိုလည္း မင္းေဇာ အဝတစုx{1014}x{103D}င့္ ယုယစာသုတိုကည္ အေရးထဲအဝတကေစါက္ေစ့ကို ပတိလိုက္၍ ၾကကီးမားဖန္းဖန္းထသားရေသးသည္။ ““ ကန္ေနေသးတဲ့ ထားရဲx{1037} အတိတအဖစိုးေတကို နားေထာငင္ေသးလားကိုေဇာ္..”” ““ ေကာ္ေကာိုးတိုx{1037} လူသိုက ထားကို အတင္းဝိုင္းၿပီး လုပ့ဲ့တဲ့အပငခားအဖစိုးေတ x{1039}x{101C}ကဳံ ရေသးလိုx{1037}လား..”” ““ အင္း..x{1039}x{101C}ကဳံရေသးတယ္ သိတိုဆိုးဝါးလတဲ့ အဖစ္ေတပါဘဲ ကိုေဇာယ္..”” ခငားငယေပာရင္း မက္x{1014}x{103D}ာကေလးညိုးကသားသည္။ မင္းေဇာ ခငားငယို သိုင္းဖကားသည္။

စိတေကာင္းစရာကေတာ့ အမနဲ ကိုေဇာ္ ဒါေပမဲ့ ထားေပာပပါမယ္၊ ဒီလို ကိုယ့ေပၚမာ ၾကငာတဲ့လူတစ္ေယာကီမာ ဖင့ုတ္ေပာပခင္ တာၾကာပါၿပီ..၊ ထားရဲx{1037}ပေထးက ထားအေပၚမာ ဘယ္ေလာကုတာခဲ့တယိုတာေပာပပါမယ္။””““ ထားရဲx{1037} ပေထးကထားကို ဟို..ဟို..”” ““ ဟုတယ္ သူကလည္း ထားကို ဗင္း ကင့ဲ့ေသးတယ္ ကင့ာမ ရိုးရိုးတန္းတန္း ေတာငဟုတူး”” ခငားငယ သူx{1037}ကို ပေထးဖစူ ဦးေကာိုးက ရကကာပဳကင့ဲ့ပုံကို ခေရေစ့တင္းက ပန္ေပာ ပေလေတာ့သည္…။ဦးေကာိုးသညား ခငားငယ္၏ ပေထးဖစည္။ ခငားငယိခင္၏ ေနာကိမ္ေထာင္ ဖစာ အတူတူေနၾကသည္။ ထိုညက မိခငစူ ေဒၚခငားလည္းအိမငရိေပ။ ဦးေကာိုးသည္ အရက္ေသာက္ တတူဖစ္ၿပီးအရကူးလာပါက ေသးဆိုးတတည္။ ထိုသိုx{1037}အရကူးလာလင္ မိခငစူ ေဒၚခငားကိုလူမဆနာ လိုးတတညိုလည္း ခငားငယိသည္ ။ အခန္းခင္းက ကပကိုေတာ့ အသံမားက အကုန္ ၾကားေနရသည္ ။ တခါတုန္းက ညဖကငားငယ္ တစ္ေယာကေရးနိုးစဥာ တစကန္းမ တိုးတိုးတိုးတိုး x{1014}x{103D}င့သံမားၾကားရ၍ နားေထာင္ၾကည့ာ မိခငစူx{1014}x{103D}င့ေထးဖစူတိုx{1037} လိုးေနေၾကာင္းသိရသည္။

စူးစမ္းလိုသည့ိတ္ေၾကာင့္ ေခာင္းၾကည့္ မိရာ .. မိခငစူကိုေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ေနာက ဖငို ၆ လိုးေနတာကို ေတx{1037}လိုကသည္။ ထိုအခါကတည္းက မိန္းမေတအတက္ ခံစရာသည္ေစာကုတာ မက ဖငည္းခံလိုx{1037} ရေၾကာင္း လီးကိုလည္း စုပ္ၾကေၾကာင္းကို သိလိုကသည္။ ယခုညတင္ မိခငစူက အပငိုx{1037}သားေနၿပီး ဦးေစာမိုးသည္ အရကားမူးေနသည္။ခငားငယည္း အခန္းထဲတင္ ဝင္၍ဂကထားလိုကည္။ ထိုသိုx{1037}တံခါးပိတကၿပီးခိနာပင္ ဦးေကာိုး အခန္းေရx{1037}သိုx{1037} ေရာက္ လာသည္။ ““ ေဟ့ ငယယ္ တံခါးဖင့မ္း ငါ့သားေပာပထားတဲ့ နင့ေၾကာင္းေတနဲx{1037}ပါတက္ၿပီး ေပာစရာရိတယ္ ငါနငဲx{1037} စကားနဲနဲေပာခငယ္..”” ““ ဟင့င္း အနယ္ အရကူးေနတယ္ ဒီလိုမူးေနတုန္း ငယယကားမေပာခငူး””““ ေတာက္ ေခးေကာငေလး ေစါကကားမရညဲx{1037} တံခါးကိုဖင့မ္း မဖင့င္ ငါအတင္းဖင့္ၿပီး ဝငာ မာေနာ္ ”” ““ဟင့င္း ဟင့င္း မဖင့ူး မဖင့ူး ”” ခငားငယည္ အိပာေပၚတင္ေၾကာကနx{1037}ာ ကုတုတေလး ေနရင္းအသံကုန္ ပန္ေအာည္ ေၾကကိတင့္ သူမတစိုယုံး တုနင္ေနသည္။ သူမသည္ ရာဂx{1039}x{101E}ကယကာ x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီး ေသးဆူေသာ မိန္းမစားမိဳးဖစာ တနည္းနည္းဖင့္ စိတx{103C}ပားမိ သည္x{1014}x{103D}င့္ ရမက္ေဇာ နိုးၾကားလာၿမဲဖစည္။ ယခုလည္း အလန္ေၾကာက့နx{1037}္ တုနx{103C}ပ္ ေနရာ ေၾကာကိတ္x{1014}x{103D}င့္ ယဥည့္ ရမက္ေဇာ နိုးၾကားမx{103C}ဖစ္ေနသည္။ ခငားငယ္၏ေစါကုတည္ တိုး၍တိုး၍ေဖါင္းx{1039}x{101E}ကေနသည္။

နိုx{1037}သီးေခါင္းမားေထာငလာသည္။ သည္ၾကားထဲ ညဖကိမိအိပန္းထဲတင္ ရိေနခိနိုx{1037} အတင္းခံေဘာင္းဘီလည္း ဝတထား ဘေလာကကx{103E}x{1014}x{103D}င့္ တကx{101B}နမီ တပါတ္x{1014}x{103D}မ္းကိုသာတစပည္း ဝတားသည္။ ဘေလာကကx{103E}မာ အေဟာင္းဖစာ ယခုကိုယုံးx{1014}x{103D}င့္ အေတာိုကပ္ေနသည္။အသားကပ္ အေခ အေနနီးပါးဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ပါးလပင္းမရိေသာည္းေပာင္းအိေသာ အလပတစားဆိုေတာ့ မိုx{1037}ဝန္း ေသာရငားဆိုငိုx{1037}ကို သညတိုင္းမင္ေနရသည္။ အထူးသဖင့္ နိုx{1037}သီးေခါင္းမားက ခၽန္ေကာ့ကာ ေထာငက္ေနပုံက အပတိုပီပင္ေနသည္။ (ေကာ္ေကာိုးတိုx{1037} လူသိုကဲကိုင္ စိုx{1037}ထားၿပီးၿပီမိုx{1037}ခငားငယ္၏ရငားမား သည္ အထူးပင္ ဖံၿဖိဳးx{1039}x{101C}ကီးထားကာ နိုx{1037}သီးေခါင္းမားကလည္း ရည္ေနပါသည္။) ဦးေစာမိုးသည္ စိတ္ၾကမ္းကိုယ္ၾကမ္းဖစ္ေနပါသည္။ အရကူးလင္ေသးဆိုးတတည္။ယခု ဦးေစာမိုး အရကေတာေလး မူးေနသည္။ အမနတိုင္းဝနံရလင္ ဦးေစာမိုးသညငားငယ္ ကို တပက္ေနသည္။ ယခုေကာ္ေကာိုးတိုx{1037}တစိုက ခငားငယို ဝိုင္းလိုးခဲ့ၾကၿပီး လီးကိုလည္းစုပိုင္း ခဲ့ၾကၿပီး ဖစည္ ဟုသိရေသာအခါ ဦိးေစာမိုး၏စိတင္ အရမ္းကိုမနာလိုဖစ္ေနသည္။ သည္ၾကားထဲ အရကလည္း မူးေနသည္ ဖစာ ပို၍ဆိုးေနသည္။ ထိုx{1037}ပငငားငယလည္း တံခါးကို အတင္းက ပိတားသဖင့္ဦိးေစာမိုး၏ၾကမ္း ၾကမ္းရမ္းရမ္းလုပင္ေသာ ဗီဇကို x{1014}x{103D}ိုးဆ ေပးသကဲ့သိုx{1037} ဖစ္ေန သည္။ ဦးေစာမိုးသည္ ပိတားေသာ တံခါးကို ကိုယုံးx{1014}x{103D}င့ိုကင့ည္ အရပ ေခာက္ေပ ေကာ္ၿပီး ထားx{1039}x{101C}ကိဳင္းေတာင့င္းၿပီး အားအငည္းx{1039}x{101C}ကီးမားသနမ္းလသည္။ပုေခါင္းေစာင္းx{1014}x{103D}င့္ တိုကစိုကာ တစကည္းx{1014}x{103D}င့္ အခန္းတံခါးဂက္ ပင့ကားေစသည္။

တံခါးလည္း ဝုန္းကနဲ ပင့ားသည္။ သညိုတံခါးကို အတင္း တန္းဖင့ိုငည့တက္ ဦးေစာမိုး၏ ၾကမ္းခငမ္းခင္ စိတားသညို၍ဒီဂရီမင့ကာသည္။ အရကိန လည္းရိေနေသးရာ၊ ထိုစိတားကိုထိန္းခဳပိုငည့သိစိတလည္း အလနိုအားနည္းလကိသည္။ ဦးေစာမိုးသည္ ေသးညီနံကရသည့္ ငမန္းလိုမိဳုးဖစ္ေနသည္။ တစုံတစ္ေယာကို အထူးသဖင့္ ဆနx{1037}္ ကငကိင္ မိန္းမတစ္ေယာကို အတင္းအၾကမ္းပတမ္းပဳခငည့ိတားက တဖားဖားဖစ္ေပၚ၍ေနသည္။ တံခါးပင့ားၿပီးေနာက္ ဦးေစာမိဳးသည္ အခန္းထဲသိုx{1037} လx{103E}ားကနဲ ဝင္ေရာကိုကည္။အရကူးေနသည့ပင္ စိတည္းအရမ္းခကန္ေနသညိုx{1037} ဦးေစာမိုး၏ မက္x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီးကတင္းမာခကန္ေနကာ မက္ေထာင့ီx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ တကယ့ီလူးသရဲစီးသလိုဖစ္ေနသည္၊ နဂိုကမအေၾကာက္x{1039}x{101C}ကီးေၾကာက္ေနရာသူ ခငားငယာ အခန္းထဲ ခုနင္ေရာကိလာေသာဦးေစာမိဳးကိုေတx{1037}လိုက္ေသာအခါ လိပာလင့တတစာ ငယံပါေအာင္ ေအာိုကည္။ ““ အား..အား..”” သူတိုx{1037}အိမိရာေနရာသည္ လူသူအေရာကေပါက္ အလနည္းပါးကာ အိမီးနားခင္း မားကလည္း အလမ္းေဝးလသညစာ ခငားငယ္ေအာံကို မညူမမၾကားနိုင္ေပ။ ခငားငယ္ အဖိုx{1037}မာလည္း ဖစ္ေပၚလာေသာ တဏာရမကိတညည္း တဟုနိုး အေခါငဖားသိုx{1037}ေရာကိသားသည္။

ေစာကုတဲမေစာက္ေရမား ယိုစီးကေန သညာလည္း ေစာကုတစုလုံး စိုx{101B}x{103E}ဲေနယုံသာမက ဖင္ၾကားဖင္ မတစင့္ ထမီကိုပါစိုေနေပၿပီ ““ ကိုင္း နငဲx{1037} ေကာ္ေကာိုး ဘာေတဖစ္ၾကတယိုတာ ငါ့ကိုေပာပစမ္း… ”” ““ သူတိုx{1037}က ငယယ့ို ဝိုင္းၿပီးဗင္း ကင့္ၾကတာပါ။ ၿပီးေတာ့လီးစုပိုင္းလိုx{1037}လဲ စုပ္ေပး ရပါေသးတယ္ ”” ဦးေစာမိုးက ကားဟိန္းသံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ေမးလိုကာ ခငားငယလည္း အလနx{1037}ၾကားပင္ ပန္ေဖလိုက္၏ သူမ ေပာသည့ကားမားသည္ အမနတိုင္းသာဖစည္။ မနန္းသည့တက္ တိတိကက x{1014}x{103D}င့္ တစစခ စကားးလုံးမားပါသားသည္။ သညိုစကားအသုံးအx{1014}x{103D}x{103C}ံးမိဳးကို အမိဳးသမီးေတ ရင့င့ီးသီးေပာေလ့မရိၾကပါ အထူးသဖင့္ ေယာက္ားx{1039}x{101C}ကီး တစ္ေယာက္ေရx{1037}တင္ေပာေလ့မရိၾကပါ။ ခငားငယာလည္း သည္ေလာကထိ x{1014}x{103D}x{103C}တဲလာရဲ ရိသူမဟုတါ ။ သညို တစစခေပာဆိုလိုကx{103C}သည္၊ ခငားငယေပၚ ဦးေစာမိုး အေနဖင့ေကာင္းပိုမငား သည္။ ကမင္းေၾကာဆဲကာ နနx{1037}္ေၾကာဆဲလိုသည့္ မိန္းခေလးမိုx{1037}သာ ၈ သညို တစစခx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ုန္းရမ္း ၾကမ္းတမ္း ေသာ စကားမိဳး ဖင့္ေပာဆိုခင္းဖစညုဦးေစာမိုးက ေတးေလေတာ့သည္။

ဦးေစာမိုးသည ေဒါသx{1014}x{103D}င့္ တဏာေရာငေနေသာ မကုံးx{1039}x{101C}ကီးမားဖင့္ ခငားငယို ၾကည့ိုကည္ ထိုသိုx{1037}ၾကည့ိုကိနင္ ခငားငယ္၏ ရငားမားကိုလည္းမငိုကည္။ အလန္ ေၾကာကနx{1037}္ တုနx{103C}ပာ စိတရမ္းလx{103C}ပားေနခိနိုx{1037} ခငားငယ္၏ အသကx{103D}သံမားက ပင္းထန္ေနသည္။ ရငတည္ မိုx{1037}တကာလိုက္ နိမ့သားလိုက္x{1014}x{103D}င့္ နိမ့င့္ လx{103C}ပား လကိ သည္။ခပ္ၾကပ္ၾကပစ္ေနေသာ ဘေလာကကx{103E} တစပည္းသာ ရိေနသညိုx{1037} …တကာလိုကသားလိုက္x{1014}x{103D}င့္ လx{103C}ပားေနေသာရငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုx{1014}x{103D}င့္ ခၽန္ေကာ့ တကာ အကx{103E}သားကိုပင္ ထိုးေဖါကုဖစ္ေနေသာ နိုx{1037}သီးေခါင္းကေလးမားက ဦးေစာမိုးကိုကို မx{103B}ူဆယ္ ေနၾက သည္။ ဦးေစမိုး၏မကုံးမားက ရငားဆိုငားေပၚသိုx{1037}ကေရာကကိသည္။ ကၽတကတတ္ ကို စူးစူးစိုက္ စိုက္x{1039}x{101C}ကီးၾကည့္ေနသည္။ ခငားငယည္ ဘရာစီယာကိုပင္ ဝတားခင္းမရိေၾကာင္းကို ဦးေစာမိုးသိလိုက္၏။ ေဒါသေရာင္ေပါက္ေနေသာ မကုံးမားသည္ ရမကိုးမား ပည့ံလာသည္။ ေဒါသစိတ္ေနရာတင္ ရမကိတည္ x{101B}ုတည္းေပာင္းလဲ ေရာကိလာသည္။ ““ အနယ့ိုေတာင္ သူx{1037}အလိုလိုက္ေအာင္ x{1039}x{101C}ကံဖန္ၿပီး ကဳံးသင္းလိမ့္ဦးမယ္ လိုx{1037}ကၽန္ေတာ္ ထငယ္ ”” ေကာ္ေကာိုး၏စကားမားကို ဦးေစာမိုးပနည္ ၾကားေယာငာသည္။

မိမိကိုမx{103B}ူဆယက္ သူမအလို ကဖစ္ေစလက္ အပိုငိုငာနိုင္ေအာင္ ခငားငယဘရာစီယာပငဝတဲ ရငားစိုငားကို ပကတိ အတိုင္းနီးပါး ေပၚတင္x{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနေစမည့ေခအေန ဖနည္း ထားခင္း ဖစည္ ဟု ဦးေစာမိုးက ထငိ၏။ ““ အင္း..ဒီခာတိတ..ငယာငယယ္ အလာx{1039}x{101C}ကီးပါလား ၊မေအ့ေသး အပည့ိေနတယ္။”” ဦးေစာ မိုးသည္ ေဒၚခငားကို အတိအလင္းမဟုတဲ တိတိတုန္းသိမ္းပိုက္ ထားခင္းဖစည္။ ေဒၚခငား မညိုx{1037}ရာဂx{1039}x{101E}ကယာ အလိုရမကင္းပထကနညို ဦးေစာမိုး ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး သိသည္။ ““ ငါ့ကိုလိုရာ ကဳံးသင္းၿပီး လိုရာခိုင္းမလိုx{1037} ..ဟင္း ေကာ္ေကာိုးကိုဘဲ ရမယ္ ငါ့ကိုဘယမလဲ သူx{1037}ကိုေတာင္ ငါက အပတိမ့္ေနေအာင္ လိုးပစိုက္ ဦးမယ္ ။ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့ ” ”အရကည္းမူးေနရာ ဦးေစာမိုးသည္ သိတ္ၿပီးကိဳးေၾကာင္းဆငငာ မစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ အရကူးေန သူတိုx{1037}ထုံးစံ ရမကိတလည္း ပင္းပေနသညစာ ကိုယိုရာဖကိုx{1037}သာ ဆဲေတးလိုက္ေတာ့သည္။ ထိုသိုx{1037} ေတးေတာၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ဦးေစာမိုးသည္ ခငားငယတားေသာ ဘေလာက္(စ္) အကx{103E} ရငတို အတင္းဆဲ ၿဖဲလိုကည္။ ““ ဗစ္ ”” အကx{103E}ရငတ္ၿပဲသားသည္ ခငားငယာ ရငတ္ ဟင္းလင္းဖစက္ မိုx{1037}ဝင္း ထားအိ ေလေသာ နိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}စုသည္ တုနx{103C}ပာေပၚလာသည္။ ခငားငယာေၾကာကန္း၍ ၾကက္ေသေသေနမိသည္။ အထင္းသား အရင္းသား ေပၚလာေသာ နိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုကို ဖုံးအုပ္ ကာကယ္ ဖိုx{1037}ကိုပင္ သတိမရ မငကိကာ သညတိုင္းမလx{103C}ပ္ မယကိေနသည္။

အလနx{1037}ၾကားပဳလိုကသညိုx{1037} ရငားတိုx{1037}ကိုလကင့ာ သည့သငဟုတဲ လကင့ုပိုငစစာပသည့ေဘာမိဳး ထငရာဖစားသည္။ ကနကစက ေပါင္ၾကားရိေစါကုတို ဖမ္းx{1014}x{103D}ိုကည္ ေဖါင္းမိုx{1037}လက္ ေစါက္ေရေတ x{101B}x{103E}မ္းx{101B}x{103E}မ္းစိုေနေသာ ေစါကုတိုx{1037}မိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးကို စမ္းမိသည္။ ““ ေဟာ.ၾကည့မ္း နင့္ေစါကုတ ေဖါင္းမိုx{1037}ေနၿပီး ေစါက္ေရေတစိုx{101B}x{103E}ဲေနပါပေကာလား၊ သိတို အလိုး ခံခင္ေနတယိုတာ ထငားေနၿပီ။ နင ေကာ္ေကာိုးေပာသလို သိတမင္း ေၾကာ ထခငဲ့ မိန္းခေလးဘဲ ”” ဦးေစာမိုးက ေပာေပာဆိုဆို အေရေတ စိုx{101B}x{103E}ဲေနေသာ ေစါကုတဲသိုx{1037} လကလညို ဆပနဲ ထိုးထဲ့ လိုကည္။““ အို…”” ခငားငယ္ ဆတနဲတနx{1037}ာ ပါးစပေရx{101B}တံကေလးေပၚထကာသည္။ မိမိေသးသားေတလx{103C}ပားနိုးx{1039}x{101E}ကေနေၾကာင္းကို ခငားငယခုမသိရသည္။ သညိုဖစ္ေနသည့တက္ အရမ္းကိုရက္x{101B}ံx{1037}မိသည္။ ဘာေၾကာင့ား သညို ရမက္ေတ နိုးၾကား ေနရသည္ ကိုေတာ့ ခာတိတေလးမသိရာပါ ထိုx{1037}ပင္ ဦးေစာမိုး၏လီးတနတ္ေထာင္ေနၿပီ ဖစ္ေၾကာင္းကို သူမ၏ ထမီေပေလာက၍ တစက္ေကာ္ေကာ္ေပၚ ေနသည့ငါးx{1039}x{101C}ကီးတင္ ဖုဖုထစစင့္ ေထာကိ ေနသည့္ အေတx{1037}အထိအရ ခငားငယိလိုကပနည္။ ““ အခု နင ငါ့ကိုလည္း လာၿပီးမx{103B}ူဆယ္ေနပန္ၿပီ နင့ို အရမ္း လိုးခငိတ္ေတေပၚလာေအာင္ နင လုပ္ေနတာ မဟုတား ငယယ္..ဟင္”” ဦးေစာမိုး၏စကားေတကရင့ီးလန္း လသည္။ ““ မဟုတါဘူး အနယယ္ မဟုတပါဘူးရင္ လx{103E}တါ ..ကၽနကိုလx{103E}တါ ”” ခငားငယ ငိုရိုကာေပာရင္း x{101B}ုန္းမိသည္။ ဦးေစာမိုးသညၽဲေပါကစ္ေကာငို သနမ္းသည္ ဖစာ ခငားငယေနဖင့ယလင္ လတ္ေအာင္x{101B}ုန္းနိုငညည္း လတ္ေအာငx{101B}ုန္းနိုငည့ပင္ x{101B}ုန္းရင္းကနင္းx{1014}x{103D}င့ငထကငဳတာ ေလာ့ရဲရဲဖစ္ေနေသာ ထမီကို ပို၍ေပေလာကသည္၊ ကားအိေနေသာတငါးx{1039}x{101C}ကီး အေဖးသား အေပာငားေပၚလာသည္။ ထိုx{1037}ပင္ လx{103C}ပား x{101B}ုန္းကန္ေနသည့္ သူမ၏တငါးx{1039}x{101C}ကီးသည္ ဦးေစာမိုး၏ဆီးစပိုပတိေနသည္။

ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ေနာကိုx{1037} ေကာ့ကာ ပတ္ေပးေနသကဲ့သိုx{1037}ဖစည္။ ခငားငယစ္ေယာက္ ရာဂစိတိုးx{1039}x{101E}ကလာကာ အပတိုအလိုးခံခင္ေနသညု ထငား သည့္ စိတလည္း ပို၍ခိုငာလာသည္။ ထူးဆန္းသညုေတာ့ဆိုရမည္ ထငငဥ္းစားတတည့္ ဦးေx{1014}x{103D}ာက ေၾကာက္ လနx{1037}ာ ငင္းဆန္ေနေသာည္း ဖိုမဓါတို လိုလားေတာင့ေနေလေအာင္ ခငားငယ္၏အေသးအသားမား ကမူ ကာမစပကx{103C}ကို အထူးလိုလားေတာင့လကိေလသည္။ ယခုအခိန္၌ ဘယ္ေယာက္ား၏လီးဖစစ္ အလိုးခံခင္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့သူမကို စိုးရိမ္ ေၾကာကနx{1037}္ ေအာင္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကိုငယ္ ပဳကင့x{103C}ကို ထူးထူးခားခားx{1039}x{101C}ကီး လိုလား ေတာင့လက္ ရိေလသည္။ ရမကိတ္ေရာ ေၾကာကိတ္ေရာ ၿပိဳငူဖစ္ေပၚေန၏။ ဦးေစာမိုးသည္ ခငားငယို ကုတင္ေပၚတန္းလဲလိုကည္၊ အစုတုတပတတ္ အကၽတၽတ္ အေလာ့ေလာ့ ဖစ္ေနေသာထမီx{1014}x{103D}င့္ အကx{103E}တိုx{1037}ကို အပတၽတစိုကည္။ ခငားငယာ အဝတပါ ဗလာ ကိုယည္းဖစားရသည္ ။ ေပါင္ၾကားမ ေစါကုတာလည္း ဦးေစာမိုးကို စိန္ေခၚသလိုဖစ္ေနသည္။

““ ကဲ ငယယ္ နင့ို ငါလိုးေတာ့မယ္ နငအလိုးခံခင္ေနတာဆိုေတာ့ မတ္ေလာက္ သားေလာက္ ေအာငို လိုးမယ္။ လိုးတာမ ေစါကုတို မဟုတူး ဖငိုလိုးမယ္ ..သိရဲx{1037}လား ”” ဦးေစာမိုးက တစယငူစိတ္ေပာက္ေနေပၿပီ၊ ခငားငယညည္း သိတို ေၾကာက္ေနသလို အရမ္းကိုအလိုးခံေနခငညာ ဦးေစာမိုးေပာသည့တိုင္းပင္။ သိုx{1037}ေသာ္ လစည္x{1014}x{103D}င့္ ေၾကာကနနည့္ အေနဖင့္ ဦးေစာမိုးေပါင္ၾကားမ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို လကင့္ လမ္းကိုငာ လီးကိုတအားညစိုကည္ ဦးေစာမိုးမာ လည္း ေဂးတကုမတတ္ နာၾကငားသည္။ ““ အား..”” နာၾကငx{103C}ေၾကာင့္ ဦိးေစာမိုးမာ ေနာကိုx{1037}ဆုတားသည္၊ ခငားငယို ခဳပမ္းထားမx{103C} ေတလည္း လတားသည္ ၊ထိုခဏ၌ ခငားငယ္ ထေပးသည္ ..သိုx{1037}ေသာရ ဦးေစာမိုးက ခငားငယိုဖမ္းခဳပာ ကုတင္ေပၚ ပနဲခလိဳကည္။ မက္x{1014}x{103D}ာကို လကါးၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဘယနာပနိုကည္။ ဝမ္းပိုကိုလကီးဖင့စကိုးလိုကည္ ခငားငယာ အသကx{103D}ပင္ၾကပားကာ ကုတင္ေပၚဝယကကေလးဖစားရ ရာသည္။ ဦးေစာမိုးသည္ ဝတားေသာ ပုဆိုးကို ဂင္းလုံးပုံခၽတာ ခငားငယ္ေပၚ တက္ေမာက္ လိုကည္။ ဘယကက္ေမာင္းကို လည္ၿမိဳေပၚဖတငာ ခပင္းတင္းဖိထားေလရာ ခငားငယာ ဘယိုမx{101B}ုန္းကနင္း မပဳသာပါ၊ ဦးေစာမိုး၏ညာလကေတာ့ ခငားငယ္၏ ေပါင္ၾကားသိုx{1037} ေရာကာသည္။ ေစါကုတိုဆုပိုငာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပတည္။ ေစါက္ေစ့ကို ဆဲလိမည္ ေစါက္ေခါင္းထဲသိုx{1037}လကိုးx{1014}x{103D}င့္ လကလညိုထဲ့ကာ ေမx{103E}ေပးသည္ ထုတိုက္ သင္းလိုက္ လုပ္ေနသည္။ဦးေx{1014}x{103D}ာက သေဘာမတူ လကခံေသာည္း ဦးေစာမိုး၏ၾကမ္းတမ္းစာပဳကင့္ေနသညို ခငား ငယစ္ေယာက္ နာကငx{103C}မားအေပၚမာသာယာဇိမ္ေတx{1037}ေနသည္။

ဦးေစာမိုးကေတာ့ ခငားငယ္ေအာစ္ေန သညို နည္းနည္းေလးမ ဂx{101B}ုမစိုကါ ။ လီးကိုခငားငယ္၏ ဖငဲသိုx{1037}သာ အတင္းသင္းေနသည္ ၊ ခငားငယ္ ကလည္း တိုးဝငာေသာ လီးထိပ္ၿပဲဒစန္x{1039}x{101C}ကီးကို မဝင္ေအာင္ ဟနx{1037}ားသည့ေနဖင့္ ဖင္ေခါင္းထဲမx{1039}x{101E}ကကား မားကိုအတင္းညစိုကည္ ဤသိုx{1037}ပဳလိုကညိုက ဦးေစာမိုးကို ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ေအာက္ေပး ေပးလိုကည့္x{1014}x{103D}ယ္ စားကာ ဦးေစာမိုးမာလည္း မေတx{1037}ဘူးသည့ူးခားေသာ အရသာကိုခံစားရင္းလီး ထိပ္ၿပဲ x{1039}x{101C}ကီးကို ဖငဲသိုx{1037}အဆုံးထိေအာင္ေဆာင့င္းလိုကည္။ ဖင္ေခါင္းက ကဥ္းေသာည္း လီးဒစင္ေနၿပီမိုx{1037} သင္းလငင္းသေလာက္ ကနပိုင္းကလည္း တိုးဝငားသည္။ ခငားငယာ ေကာင္းတာေရာ နာတာပါေရာx{1039}x{101D}ပမ္းၿပီး ဦးေစာမိုးမာေတာ့ အပတို ပီတိဖစ္ေနသည္ ကဥ္းၾကပ္ လသည့င္ေခါင္း၏ အရသာအေတx{1037}အထိကလည္း ဇိမိလသည္ ခငားငယ္၏ နာကငာယာစာ ေအာီးသံ ကလည္း ဦးေစာမိုးကို အားရေစသည္ တစယ္ေတာ့ခငားငယာ ဖငံရတာကို အလန္x{1039}x{101C}ကိဳကည္ ဦးေစာမိုး အားရပါးရမိမိဖငိုလိုးမာကိုလည္း အရမ္းကိုေကနပ္ေနသည္။ လီးက ဖငဲသိုx{1037} ပိုတိုးဝငားေလေလ ဦးေစာမိုးအဖိုx{1037}အံပင္x{1039}x{101C}ကိတူရေလာက္ေအာငင္ အရသာရိေလ ေလဖစားသည္။သင္းေကာင္းေကာင္းx{1014}x{103D}င့ိသင္းရာ ေနာကုံးတင္ ရစကေကာ္ ရညည့္ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးတစ္ေခာင္းလုံး ဖင္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲသိုx{1037} အဆုံးဝငားေလေတာ့သည္။

““ အား..နင့ငဲကို ငါ့လီးအကုနုံးဝငားၿပီ..နင့င္ေပါက ကဥ္းၿပီး..စီးပိုင္ေနတာဘဲ ေကာင္း လိုကာကာ..တစယ္ေတာ့ ဖငိုလိုးရတာကေစါကုတို လိုးရတာထက္ ဆယပိုေကာင္းတယ.. သိရဲx{1037}လားငယယ္..”” ““ ဟုတဲ့..ရင့္ ”” လီးကိုအဆုံးသင္းေညာင့င္း ဦးေစာမိုးက ေကနပားရစာေပာ လိုကည္။ ခငားငယလည္း ေကာင္းေပမဲ့ အားရပါးရမခံစားရေသးေပ..။ ခငားငယမာမာေတာ့ ဖင္ေခါင္းေပါကဲသိုx{1037} x{1039}x{101C}ကီးမားတုတိုင္ ရညားေသာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီး အဆုံးထိုးသင္း မx{103C}ကို ခံေနရေသာေၾကာင့္ ၊ ဖငံခင္းအရသာကို တင္းပည့ပည့္ ခံစားေနရသည္ ၊ နာကငည့ပင္းx{1014}x{103D}င့္ ဖငိမိခင္းတိုx{1037}သည္ အရာရာကို ေမ့ေပာကိုငမ္းရိေနသည္။ လီးကိုအဆုံးဝင္ေအာငင္းၿပီးေနာက္ ဦးေစာမိုးသည္ ခငားငယငို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ စတငာ ေဆာင့ိုးေနေတာ့သည္။ ဖင္ေခါင္းေလးက ကဥ္းကပည့တက္ ေဆာင့ိုး ရတာသည္ အပိဳစင္ ေစါကုတို လိုးရတာထက္ အပနစာသာသည္ ထိုx{1037}ေၾကာင့ည္း ဦးေစာမိုးသည္ ဖငိုးရတာကိုပိုx{1039}x{101C}ကိဳကည္။ ဦးေစာမိုး အဖိုx{1037}ရာမာ ေလာကစည္းစိမိုရကာ ဖီး(လ္)ပိုတက္ေနသည္။ ခငားငယာေတာ့ ေကာင္းလိုကာလိုကစာ အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေတx{1037}ေနသည္ သိုx{1037}ေသာာသည္ ဟုသာ တငင္ေပာေနသည္။

ေဆာင့ိုးခကားက ပင္းထနသညစာ ေကာငေလးခမာ ဦးေစာမိုး၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖငဲသိုx{1037} ဝငိုကိုင္းထကိုကိုင္း အင့နဲ အင့နဲ အသကx{103D}မားကာ နာကင္ေအာင့္ေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုပို၍ပင္ေထာင္ေပးလိုကည္ လိုးပါေစေလ..။ ေစာကုတဲမ အေရေတကလည္း အရမ္းကိုထက္ေနသည္ သည္ၾကားထဲ ခငားငယ ေနာကပ္ လီးတစ္ေခာင္းကေစါကုတိုလိုးေနရင္ ပိုေကာင္းမယုေတးကာ ဖီလင္ ပိုတက္ေနပနည္။ ေၾကာကိတ္ နာကင္ မx{103C}..ဖင္ေခါင္းထဲမအရသာတိုx{1037}က ယဥဲ၍..စည္းစိမ္ အပည့္ ရေနသည္။ ““ ဘယဲx{1037}လည္း ငယယ္ နင့ငိုငါတကိုးေနတာ ခံလိုx{1037}ေကာင္းတယ္ မဟုတား..နင့ိုေကာင္ မမိဳးက ဒီလိုဖငိုးေပးမx{1039}x{101C}ကိဳကာမဟုတား ”” ခငားငယ ဘာမပနေပာေပ ကုတင္ေပၚဝယားပားေမာကားကာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို အစမ္းကုန္ ေထာငားကာ ဦးေစာမိုး၏ဖငိုးမx{103C}ကိုခံေနသည္ ေထာငားေသာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုလည္း ဦးေစာမိုးလီးx{1039}x{101C}ကီး အားရပါးရ အရိန္ x{1014}x{103D}င့ငာတိုင္း ပန္ေကာ့၍အာခံေနသည္။ ထိုသိုx{1037} ပဳလုပ္ လိုကဖင့္ လီးအရင္းx{1014}x{103D}င့္ တငုဆုံတိုx{1037} ပင္းပင္းထနန္ ထိမိကာ တဘုတုတသံထကလို အားရလသည္။ ခငားငယ္၏ဖင လိုး၍ေကာင္းလသညိုx{1037} ဦးေစာမိုးသည္ အငမ္းမရပငစ္ေနသည္။

တအားကိုေဆာင့္ လိုးေနသည္ သူ၏ေဂးဥx{1039}x{101C}ကီးမားကလည္းခငားငယ္၏ေစာကုတို တစီတစီ လာရိုကိသည္။ လိုးေကာင္း ေကာင္းx{1014}x{103D}င့ီးကုနမ္းကုန္ေဆာင့ိုးေနရာ ခဏမာပင္ လေရေတ ပန္းထကုဖစာသည္။ လေရပန္းထုတ္ေတာ့ မညိုx{1037}ေဆာင့က္ လိုးခက္ေတက အရမ္းကို ပင္းထနာ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးမာလည္း သံေခာင္းတစ္ေခာင္းလို မာတင္း လာသည္ ။ ေဆာင့္ လိုးခက္ ေတကပင္းထန္ မနနန္းေသာေၾကာင့္ ဖငိုးခံေနေသာ ခငားငယာ လီးတန္ x{1039}x{101C}ကီးသညင္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ဝငာသလား ထကားသလားမသိနိုင္ေအာငင္ ဖငိမ္ေတx{1037}ေနသည္။ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္းx{1014}x{103D}င့္ ေစာကုတိုလိုးတာကိုခံရတာထက္ ဖငိုးတာကိုခံရတာ ပိုx{1039}x{101C}ကိဳက္ေန သည္။ ေစာကုတလည္း အလိုးမခံရေသာေၾကာင့ေကမနပစာ ေစာက္ေရေတကို တလၾကမ္း ပန္းထုတ္ ေနသည္။ ေမာကကေနအထားဖင့္ ဖင္ေထာငာအလိုးခံေနေသာေၾကာင့္ ေစာကုတ္ ထဲမ ထကာေသာ ေစာကုတ္ေရမားက အဖုတ္ေအာကည့ည့္ ေမx{1037}ယာေပၚသိုx{1037} တလၾကမ္း ထက ကုနည္။ ခငားငယည္ ေယာက္ားလီး၏သေဘာကို နားလည္ေနၿပီဖစာ လေရေတ ပန္းထကာမသာ လိုးေန သူေယာက္ားမာ အားရေကနပညစ္ၿပီး မိမိမာလည္း ထိုအခိနည္ အလိုးခံရခင္း၏ ေကနပားရမx{103C}အမင့ုံး ဖစည္။ ထိုေၾကာင့္ ဘယိုမပင္ ညင္းဆန္ x{101B}ုန္းကနေနေတာ့ဘဲ ဦးေစာမိုး၏ လေရမား ပန္းထက္ လာေစရနာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေထာငာ ေကာ့ေပးခင္း ဖင္ေခါင္းထဲမx{1039}x{101E}ကကားမားဖင့္ ဝငိုကကိုကားရပါးရလိုးေန ေသာလီးကို ညစ္ေပးညပ္ေပး လုပ္ေနလိုကည္။

ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့ကာရမ္းေပးသည္ ပါးစပလည္း တအင့င့္x{1014}x{103D}င့္ အသံမား ထကာအားေပးေနမိသည္။ ““ ေအး..ဒီလိုမေပါ့က..ဟုတ္ၿပီ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့ေပးစမ္း ..နာနာေလးေကာ့ ..ေကာင္းလိုကာ နင့ငိုးရတာ ဘယိုေကာင္းမမသိေတာ့ဘူး ငယယယ္ နင္ေရာဖငိုးခံရတာ x{1039}x{101C}ကိဳကယဟုတား ”” ““ေပာေလကာ..”” ““ အား..ေကာင္းပါတယင့္ လိုးပါ..လိုးပါ နာနာေဆာင့ါ အနယယ္ ..ေကာင္း လိုကာရင္ ဖငဲမာဘယိုအရသာရိမန္းမသိေအာငါဘဲရင္ ””ခငားငယညာကငx{103C}x{1039}x{101D}ပန္းေသာ ဖငိုးမx{103C}ကိုအရမ္းပင္x{1014}x{103D}စိဳကာသည္။ ထိုသိုx{1037}ဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခငားငယည္ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးကို အပတ္ေကာ့ေကာ့ေပးသည္ ေဝ့ဝိုကါရမ္းေပးသည္ ဒါတငက ေစါကုတို လာလာပုတ္ေသာလီးဥx{1039}x{101C}ကီးမားကိုလည္းလက္x{1014}x{103D}င့ိုငယာ ပတပ္ေပးေနသည္ ဦးေစာမိုး၏လီးအကုနဝငာကိုစိုးရိမ္ေနေသးသည္။ ခငားငယစ္ေယာက္ မိမိ၏ဖငိုးမx{103C}ကို အားရပါးရတုနx{1037}န္ေနသဖင့္ ဦးေစာမိုးသည္ သိတို အားရကာ တဏာစိတည္းအပင္းအထနုံးအခိနိုx{1037}ေရာကိလာသည္။

သည္ၾကားထဲ လဥx{1014}x{103D}စုံးကိုပါ ပတပုပယ္ ခင္းခံရသဖင့္ ဘယိုမပငိတထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ ““ ငယယ္ေရ..ငါေတာ့ နင့ငဲကိုလေရေတ ပန္းထည့ိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ”” ခငားငယအားမရေသးသဖင့္ ““ မပန္းပါနဲx{1037}ဦး..လိုးပါဦး နာနာေလးလိုးပါ ဦး ..ေကာင္းလန္းလိုx{1037}ပါ.ေအာငယ္ေလးေကာင္းလိုကာေနာ္..”” ““ မရေတာ့ဘူး လာၿပီ..လာၿပီ..အား..အားးးးးး”” ဦးေစာမိုးသည္ ပါးစပေရx{101B}တညမ္းရင္း ခငားငယ္၏ ဖင္ေခါင္းထည္းသိုx{1037}လီးကို အခက္ x{1014}x{103D}စယနx{1037}္ အားရပါးရေဆာင့ိုးပစိုကင္း လေရေတကို ပန္းထုတိုကည္ ခငားငယလည္းေဆာင့က ပင္းထနန္း၍ ေခါင္းပင္ေထာငာသည္ ဦးေစာမိုးက ေပာလည္းေပာေဆာင့ည္းေဆာင့္ ပန္းလည္းပန္း ပဳလုပ္ လိုကာ ခငားငယ္၏ ဖင္ေခါင္းထဲဝယ္ ““ ပူု ူ”” ကနဲဖစာ အရမ္းကိုဇိမသားသည္ ဖငိုးခံရေသာည္း ေစာကုတ္ အလိုးခံရဘိ သကဲ့သိုx{1037}ပင္ ေကာင္းလသည္။ လေရမားပန္းထုတ္ၿပီးေနာက္ လီးx{1039}x{101C}ကီးက တေဖးေဖးေပာ့ကသားသညို ခငားငယ္ သိေန သည္ ဦးေစာမိုး၏လီး ဖငဲမထကားသည္ ဦးေစာမိုးလည္း ခငားငယ္ေပၚမ ဆင္းသားသည္။ ခငားငယမာမာသာ ကုတင္ ေပၚဝယ္ေမာကကားေလးကနစည္ ေနာကစ္x{1039}x{101C}ကိမား ထပိုးမလားဟုေစာင့္ေနလိုက္ေသးသည္ သိုx{1037}ေသာ္ ဦးေစာမိုးက အခန္းထဲမထကားၿပီဖစည္..ခငားငယေတာ့ အားမရေသး ခံလိုx{1037}မဝေသး ..