သဒ္ဒါလွန်တဏှာကျွံ

သဒါလနတဏာကံ (စ/ဆုံး)

အလနခောလတဲ့ ကောငမလေး သုံးယောက အကောငးကို အရငဆုံး ပောပလိုသည ။ သူတို့ကတော့ ဘဲ့…..မူးအိမနဲ့ တိမဂမး တို့ပါဘဲ ။ ပထမဆုံး ပောပလိုတာက ဘဲ့….ရဲ့ အကောငး ။ နံမည အပည့အစုံက ဘဲ့ထူးမောငမောင ။ အငမတနလတဲ့ ကောငမလေး…။ ဆတဆတဖူတဲ့ အသားနဲ့ မကလုံး ဝိုငးဝိုငးနကနကကီးတေနဲ့ ဆံပငရည မဲမဲဖောင့ဖောင့သနသနတေကောင့ မိနးကလေးတေ ကားထဲ ထငးနေဝငးနေတဲ့ ကောငမလေး ။ ကိုယလုံးက တောင့တောင့ထညထညကီး မဟုတပေမယ့ ရိသင့တာတေ လိုအပသလောက ရိသည ။ ရငမို့မို့က အမဲ အသားပော့ပော့ အကx{103E}တေကို ဝတတတလို့ သိပမ ကီးပေမယ့ သိသိသာသာ လနေသည ။ ခါးလေးက သေးသည ။ တငတေက သိပမကီး မကားပေမယ့ လသည ။ ရုပလရုံတင မက စာတောလို့ရယ ဘဲ့ အဖေက နံမညကီး ပုဂိုလကီး တယောကမို့ရယကောင့ လူသိမား နံမညကီးသည ။ ဘဲ့က ကောငးမာ လမးလောကရင ခေါငးကိုငုံ့ပီး မနမန သကသက လောကတတသည ။ ဘဲ့ကောင့ မူးအိမနဲ့ တိမဂမး တို့လညး လမးလောကတာ မနလာကသည ။

သူတို့ သုံးယောကသည သညလို သကသကလမးလောက ကတာကောင့လညး လူတေက ပို သတိထားမိကသည ။ သတိထားမိကတော့ နံမညကီးလာသည ။ အရိုငးစား ဝတထားတဲ့ ကောငမလေး သုံးယောက သည တကသိုလ အမိုးမိုးက ကိုကိုကာလသားတေ အတက ပောစရာလေးတခု ဖစလာ သည ။ ဘဲ့တို့ သုံးယောကကို မမငဘူးလို့ တခားတကသိုလတေက ကောငးသားတေက လာကည့ကရသည ။ ကောငးသားအမားစုရဲ့ စိတကူးအိပမက တေထဲမာ ဘဲ့တို့ သုံးယောက နစအတနကာ ရိနေခဲ့သည ။ ဘဲ့တို့ အုပစုမာ ဘဲ့က အလဆုံး အခောဆုံးလို့ ကောငးနေဖက ယောကားလေးတေက  သတမတတာကို ခံရသည ။ ဘဲ့ ထငတာကတော့ ဘဲ့တို့ အဖဲ့မာ မူးအိမရော တိမဂမးရော အားလုံး ဘဲ့လိုဘဲ လကသညလို့ ။ ဘဲ့သည သူ့ကို လာခဉးကပ တဲ့ ကောငလေးတေကို လကမခံခဲ့လို့ မာနကီးသည မောကနေသည လို့ ကောင လေးတေ ကားထဲမာ နံမညကီးခဲ့သည ။

မူးအိမ နံမည အပည့အစုံက မူးအိမသူ ။ မူးအိမသူက ဘဲ့လိုဘဲ အသား အရမးဖူတဲ့ ကောငမလေး ။ နကပောငတဲ့ဆံပငတိုတိုလေးနဲ့ မူးအိမသည ဂပနမလေးတယောကလို့ ထငရသည ။ မူးအိမရဲ့ အဖေကလညး ဘဲ့ရဲ့ အဖေလိုဘဲ ကီးမားတဲ့ ဂုဏပုဒရာထူးရိသည ။ ဘဲ့လိုဘဲ စာတောတဲ့ ကောငမလေး ဖစသည ။ မူးအိမကိုလညး ကိုကက လိုကက ဖနကကံကတဲ့ ဘဲတေက အရမးမားသည။ မူးအိမက တယောကကိုမ မကနာသာ မပေးလို့ ဘဲ့လိုဘဲ  မာနသခငမလေး လို့ နံမညပေးကပနသည ။  တိမဂမး နံမည အပည့အစုံက တိမဂမးဆိုင ။ တိမဂမးသည လညး ဘဲ့..မူးအိမတို့လိုဘဲ အသားဖူဖူ ကိုယလုံး လလနဲ့ ခောခောလေး ပါ ။ ဘဲ့နဲ့မူးအိမတို့ထက တိမဂမးက တငပိုကီးသည လို့ သူငယခငး မိနးကလေးတေက ပောကသည ။ သို့သော
သိပအကီးစားကီးတော့ မဟုတပါဘူး ။ တိမဂမးနဲ့ သူတို့နစယောကနဲ့က မတိမးမယိမးပါလို့ တိမဂမး ထငပါသည ။ ရေလငပနးနဲ့ အခငးဆေး ရေဘုံပေါမာ စံရတဲ့ ကောငမလေး ။ ခမးသာလနးတဲ့ မိဘတေကောင့ တိမဂမးဆိုငသည ဘဲ့တို့ မူးအိမတို့လိုဘဲ ခောမောလပတဲ့ ကောငမလေးတယောက ဖစသည ။

တိမဂမးဆိုငကို ရယူပိုငဆိုငလိုတာကောင့ ရူးသပရတဲ့ လူတေ အမားကီး ရိခဲ့သညလို့ တကသိုလတခငမာ နံမညကောခဲ့သည ။ တိမဂမးဆိုငကတော့ မောငညိုမိုငး ဆိုတဲ့ စာတောတဲ့ ရိုးသား ကိုးစားတဲ့ ဆငးရဲသားကောငးသားလေး တယောကကို ခငမငလိုကသေးသည ။ သို့ပေမယ့ ခစသူ ဘ မရောကလိုက ။ မောငညိုမိုငးသည ဆငးရဲတငး နကတဲ့ ဒါဏတေ ပိပီး ကောငး ဆကမတကနိုငဘဲ တကသိုလနယမေကို ကောခိုငးသားခဲ့လို့ တိမဂမးဆိုငလညး  စိတဝေဒနာကို တောတောဘဲ ခံစားလိုကရသည ။ ဘဲ့ စေ့စပကောငးလမးတော့ မညလို့ ကားလိုကလို့ မူးအိမ ဘဲ့ဆီကို ဖုနးဆကလိုကသည ။ ဘဲ့က သူမ  စေ့စပပဲမာ မူးအိမကို ရိစေခငသည ။ တိမဂမးလညး လာမညလို့ ဘဲ့က ပောပသည ။

ဘဲ့နဲ့ မူးအိမ ..တိမဂမးတို့က တကသိုလမာ လေးနစတာ ကောငးတကခဲ့ စာကကခဲ့ တဲခဲ့ ကဲခဲ့သူတေပါ ။ အမဲ တတဲတဲ အတူတူစား အတူတူသားတဲ့ သူတို့သုံးယောကစလုံးက အခောအမိုကလေးတေမို့ ကောငးတုံးက သူတို့သုံးယောကကို လူသိမားခဲ့သည ။ ကောငးသားတေရဲ့ ပါးစပဖားမာ ရေပနးစားခဲ့တဲ့ သူတို့ သုံးယောကသည ကောငးသူဘဝမာ သုံးယောကပေါငးပီး အပောလနခဲ့ကလို့ သူတို့ကို ခဉးကပတဲ့ ယောကားတေ တပုံတခေါငးကီး ရိခဲ့တာကို လစလူရုခဲ့ကတာ ကောငးလညး ပီးရော သူတို့ သုံးယောကစလုံး ရညးစားမရိကသေး။ ကောငးပီးသားတာနဲ့ သူတို့သည ရယတူ ယောကားလေးတေနဲ့ တေ့ဆုံကဖို့ လမး မရိသလောက ဖစကုနပီး သညအတိုငး ဆိုရင အပိုကီးမမတေ ဘ တေနဲ့ အရိုးထုတကရတော့မည လို့ အခငးခငး ဖုနးပောကရင တေ့ဆုံကရင ဟာသ အဖစ ပောဖစကသည ။ ကောငးသူဘဝမာ အရိုးမားတယ ခေးခါးတယ လုပပီး ရေးနေခဲ့ကတဲ့ သူတို့ သုံးယောကဟာ ကောငးလညးပီးရော တယောကတနေရာဆီ အလုပခင ဝငကတဲ့အခါ တယောကနဲ့ တယောက မတေ့ဖစကတော့ဘဲ မား သောအားဖင့ ဖုနးနဲ့ဘဲ ဆကသယခဲ့ကသည ။ ဒီအခါ “ သယရငး…ဘဲရပီလား…” ဆိုတဲ့ မေးခနးကို တယောကနဲ့ တယောက မေးဖစကသည ။ အလုပခငတေမာ သူတို့ တေ့ကုံရတဲ့ အတေ့အကုံတေကို ဖလယကတော့ မူးအိမက သူ့အထကက အရာရိက မိနးမနဲ့ ကလေးတေ ရိရကနဲ့ သူမကို ကိုကနေလို့ အလုပတောင ထကခငသညလို့ စိတပကလကပက ပောပသည ။ တိမဂမးကတော့ သူ့လုပဖေါကိုငဖက ဖစလာတဲ့ ဘဲက သဘောကောငးပေမယ့ လူက ဘိုကရဲရဲ ဖိုင့ဖိုင့ပုပု ဖစနေလို့ ခငလညးခင ဒီထကတဆင့တကဖို့ရာလညး အားနာစာနဲ့ ငငးပယမိနေသညလို့ပောပသည ။

ဘဲ့ကတော့ အလုပခငမာလညး မတေ့ ဘယမာမလညး ခစသူအဖစ အိမထောငဖက အဖစ လကတဲနိုငမယ့ ဘဲ မတေ့လို့ အေးအေးဘဲ တကိုယတညးနေလိုကတော့မယ လို့ ဆုံးဖတထားခိန သမီးကို အိမထောငပုစေခငတဲ့ မိဘတေက သူတို့ရဲ့ မိတဆေတေရဲ့ သားတေထဲ ဘဲ့နဲ့ လကဆကပေးဖို့ တယောကယောကမား ရိလေမလား ဆိုပီး ရာပုံတောဖင့ကတော့ ပညာလညးတတ ထကမကထူးခနသညလို့ ထငတဲ့ လူရယတယောကကို သူတို့ တေ့ကပီး ဘဲ့ကို သဘောကလား လို့ ပကသည ။ ဘဲ့ကလညး သညလူနဲ့ လူခငး တေ့ကည့ခငသေးသညလို့ ပနပောလိုကလို့ ဘဲ့မိဘတေက သညလူရဲ့ မိဘတေနဲ့ တိုငပငပီး တနေ့မာ သညလူနဲ့ ဘဲ့ကို တေ့ကဖို့ စီစဉပေးကသည ။ သူ့နံမညက ဉာဏထကဖိုးဝေ ။ သူက မိဘမိုးရိုး ဘကဂရောငးရော ပညာ အရညအခငး လုပရညကိုငရညရော ဘာမ ပောစရာ မရိသလို ရုပရညသငပငကလညး ဘဲ့နဲ့ လိုကဖကတဲ့ လူတယောက ဖစနေလို့ ဘဲ့ကလညးသူနဲ့  တေ့ကဖို့ မိဘတေကို ခေါငးငိမ့လကခံခဲ့သည ။

ဉာဏထကဖိုးဝေနဲ့သူ့မိဘတေက ဘဲ့တို့ အိမကို ညနေစာ စားဖို့ ရောကလာကပီး မိဘတေက ဉာဏထက ဖိုးဝေနဲ့ ဘဲ့ကို တေ့ပေးကသည ။ သမီးတို့ခငး စကားပောကည့ကပေါ့ လို့ မေမေက ပောသည ။ ဘဲ့ လညး ဉာဏထကဖိုးဝေနဲ့ ဘဲ့တို့ ခံအနောကဖကမာ လမးလောကကရငး စကားစပောဖစသည ။ ဉာဏထကဖိုးဝေသည ရုပသန့သလို စိတသဘောလညး ကောငးမညလို့ တေ့တေ့ခငး အကဲခတမိသည ။ ဘဲ့လိုဘဲ ကောငးနေတုံးက ခစသူ မရာခဲ့လို့ အခု သူလညး မိဘက ရာပေးတာကို လာကည့တာ ။ ဘဲ့နဲ့ စကားပောလို့ အဆငပေသည ။ သူတို့ ပနသားတော့ မေမေတို့က ဘယလိုသဘောရသလဲ မေးတဲ့အခါ ဘဲ့လညး ဖစနိုငခေ ရိသည အခိနနဲနဲတော့ ပေးပါဦးလို့ မေမေ့ကို ပောလိုကသည ။ သညအခိနက စပီးတော့ ရေလမးငေလမး ပေါကသားပီမို့ ဉာဏထကဖိုးဝေလညး ဘဲ့တို့ အိမကို အမဲ ဝငထကတော့တာဘဲ ။ ဘဲ့ကလညး သူ့ကို ခငမိလာသလို သူ့အကောငးကိုလညး ဒီထက ပိုသိခငလို့ သူနဲ့ အတူတူ ထမငးစားထက ဈေးဝယထကခဲ့သလို သူ့အိမကိုလညး လိုကလညခဲ့သည ။ အခုထိ ဉာဏထက အပေါဘာမ မကိုကတဲ့အခက မတေ့မိပါဘူး ။ ဘဲ့ကို စိတလုပရားစေတဲ့ လူတယောကတော့ မဟုတဘူး ။

အိမထောငဖက အဖစ ရေးခယဖို့ ကောငးတဲ့လူ လို့တော့ ဘဲ့သိသည ။ လကခံသည ။ မိဘနစဖကစလုံးကလညး ဒိတဒိတကဲတေမို့ အကောငးဆုံး ဟိုတယမာ ထိပဆုံးအဆင့နဲ့ မငလာပဲ ကငးပကမည လို့ စဉးစားပငဆငနေကသည ။ မေမေနဲ့ ဖေဖေက ဘဲ့ကို ဉာဏထကနဲ့ ပတသကပီး ထပမေးကသည ။ သမီးဆန ဘယလိုလဲပေါ့ ။ ဘဲ့က ဉာဏထကကို ငငးစရာ မရိပါဘူး လို့ ဖေလိုကသည ။ မေမေတို့က ဉာဏထကရဲ့ မိဘတေနဲ့ စကားပော တိုငပငကပီး တရားဝင စေ့စပကောငးလမးတဲ့ ပဲ လုပလိုကကမညလို့ ဆုံးဖတလိုကကပါသည ။ ဘဲ့ စေ့စပကောငးလမးတော့မညလို့ ဘဲ့က အရငဆုံး တဲဖေါတဲဖက ခစသူငယခငးတေကို အကောငးကားလိုကသည ။ တိမဂမးဆိုငက မနလေးမာ မိဘလကငုတ စီးပားရေး လုပငနးတေကို ဦးစီး လုပကိုငနေသလို မူးအိမက မစကီးနားမာ အလုပ စဝငနေသည ။ နစယောကစလုံးက ဘဲ့ရဲ့ စေ့စပပဲကို တကရောကကမညလို့ဘဲ့ကို အကောငးပနကသည ။ စေ့စပကောငးလမးပဲမာ ဘယလို အဝတအစား ဝတကမည ဆိုတာကို သူငယခငး သုံးယောက တိုငပငရတာ အေမာ ။ စေ့စပပဲ မတိုငခင သုံးရကလောကထဲက ရနကုနကို လာကဖို့ ဘဲ့က ခေါသည ။ မူးအိမနဲ့ တိမ ဂမးတို့က ဘဲ့ ဖူရင လိုကဖူ ဘဲ့မဲရင လိုကမဲသူ အသံတူတဲ့ တကယ့အရငးအခာတေမို့ ဘဲ့ဘာပောပောလုပသည ။ လကခံသည ။

မူးအိမ မစကီးနားက ရောကလာတဲ့အခါ ဘဲ့က လေယာဉကငးက စောင့ကိုနေသည ။ တိမဂမး မနလေးကရောကလာတဲ့အခိနမာ ဘဲ့နဲ့ မူးအိမတို့နစယောကက လေယာဉကငးက စောင့ကိုသည ။ သူငယခငးသုံးယောက အရမးပောကသည ။ ဘဲ့အိမမာ ရေးဟောငးနောငး ဖစ ကောငးသူ ဘဝက ဟာတေကို ပနပောလို့ မဆုံးအောငဘဲ ။ အတူ စားခဲ့တဲ့ အစားအစာတေ ကို ပနစားက သည ။ ဘဲ့က ဉာဏထကနဲ့ သူငယခငးတေကို မိတဆကပေးသည ။
ဉာဏထကသည သူတို့ ထငတာထက ရုပဖောင့ သညလို့ မူးအိမနဲ့ တိမဂမးတို့က ဘဲ့ကိုပောကသည ။ ဉာဏထကက ဘဲ့ရဲ့ ခစသူငယခငးတေမို့ မူးအိမ နဲ့ တိမဂမးတို့ကို အရမး ဂရုစိုကသည ။ သဘောကောငးတဲ့ ဉာဏထကကို သူတို့နစယောက တအား ခငမငသားကသည ။ စေ့စပကောငးလမးပဲကို နစဖကမိဘတေ ဆေမိုးမိသားစုတေနဲ့ ဘဲ့နဲ့ ဉာဏထကတို့ရဲ့ အရငးနီးဆုံး ကောငးနေဖက သူငယခငးတေ တကရောကကသည ။ သုံးလလောကအတငး မငလာပဲ လုပမည လို့ မိဘတေက ပောဆိုကသည ။ စေ့စပပဲအပီး သူငယခငး သုံးယောက ကိုယ့မို့ကို မပနခင မငလာပဲမာ ပနဆုံဖို့ ခိနးကသည ။ တိမဂမးက “ မငလာပဲ မတိုငခငလညး ဒို့သုံးယောက ဆုံရအောငကာ…ဘဲ့ က မကာခင အိုရတော့မာ.. အပိုဘ နဲ့ ရိနေတုံး ဒို့ အပိုသုံးယောက အတူတူ ပောကခငသေးတယ… ယူတို့နစယောက မနးလေးကို လာခဲ့ကပါလား….” လို့ ပောလို့ မူးအိမကလညး တိမဂမး ပောတာကို သဘောတူသည ။

“ ဟုတတယ..ဘဲ့..ဒို့ မနးလေးမာ ဆုံကရအောင.. ယူက ရနကုနက တကလာ..ဒို့က မစကီးနားက ဆငးခဲ့မယ.. မငလာဆောငတဲ့အခိန မရောကခင  နောကဆုံး အပတကဲမယလေ…” လို့ မူးအိမက ပောလိုကသည ။ တိမဂမးက “ ဟုတတယ..မငလာဆောငပီးရင ယူက ကိုဉာဏထကကီးနဲ့ ဆို ဒို့တတေနဲ့ အရငလို မလတလပတော့ဘူးလေ…. ဒို့သုံးယောက ကောငးတုံးကလို ကလပသားပီး အပတက လိုကကရအောင…” လို့ ပောသည ။ ဘဲ့ကလညး.. “ ယူတို့ကလညး ကဲဖို့ဘဲ စဉးစားနေကတယ… ခုထိကဲခငတုံး….” လို့ ပောလိုကပေမယ့ သူငယခငးတေ ရဲ့ အကံအစညကို အမဲ လိုကနာနေကပါဘဲလေ  ။ ဘဲ့ မငလာ မဆောငခင သူငယခငး သုံးယောက အပိုဘ နောကဆုံး ပောခငး ခရီး ထကကဖို့ ကိစကို ဉာဏထကနဲ့ ညစာ ထကစားကရငး အမတမ ထင အရေးမကီးသလို ပောမိတော့ ဉာဏထကက မသားစေခငတဲ့အမူအရာတေ ပလို့ ဘဲ့လညး အံ့သသားရသည ။ ဉာဏထကသည ဘဲ့ ဘာလုပလုပ ထောကခံသူ ဘဲ့ ဘာပောပော သဘောကသူလို့ ဘဲ့က ထငထားတာ ။ ထငခဲ့တာ ။ ပထမဆုံး အကိမ ဉာဏထကက ဘဲ့ပောတာကို လကမခံခငတာ ။ ဘဲ့လညး ဉာဏထက ဒီလိုလေး ဖစလိုကတာနဲ့ဘဲ ဉာဏထကနဲ့ တသကလုံး ပေါငးဖို့လကထပတဲ့ ကိစကို နဲနဲ ပနစဉးစားသားသည ။ လကထပပီး လငမယား ဖစကရငကော ဘဲ့လုပတာတေကို သူ တားမစနေမာလား ဆိုတဲ့ မေးခနး က ဘဲ့ခေါငးထဲကို ရောကလာသည ။

ဘဲ့က ငယငယလေးထဲက မိဘတေ မကိုကတာကို လညး မလုပလို့ မိဘတေကလညး ဘဲ့ကို အလိုလိုကသည ။ လိုတာ အကုနရတဲ့ ကလေး ဖစခဲ့သည ။ တကသိုလကောငးသူ ဖစလာတော့ ပီးပါလေရော ။ ဖေဖေနဲ့ မေမေက ဘဲ့ ဖစခငတာတေ ကို အကုန ဖစစေဘဲ ။ ဘဲ့ကို ဖူးဖူးမုတထားသညလို့ ပောရမည ။ ဉာဏထကက “ ကိုယက စိတပူလို့ပါ..ဘဲ့ကို အမဲ စောင့ရောကခငတာ.. ကိုယမပါတော့ စိတပူတယ…ဝကဒငပီးမဘဲ ကိုယနဲ့ ခရီးတေ ထကကရင မကောငးဘူးလား…” လို့ ပောသည ။ ဘဲ့လညး သူငယခငး ခငမငတဲ့စိတက အရမးမားတော့ သူပောတာကို မကိုကဘူး ။ “ ကိုဉာဏနဲ့လညး သားမယ..မူးအိမတို့ တိမဂမးတို့နဲ့လညး သားမယ…ဘဲ့ ကိုဉာဏနဲ့ လကမထပသေးခင ကိုဉာဏ ဘာမ ဘဲ့ကို မခုပခယပါနဲ့…” လို့ နဲနဲ စိတတိုတဲ့ အသံနဲ့ သူ့ကို ပနပောလိုကမိပီး ဖါလူဒါသားသောကဖို့ ရိတာကို ဖကလိုကသည ။ “ မသောကတော့ဘူး..အိမဘဲ ပနမယ…” လို့ ပောလိုကသည ။ ဉာဏထကလညး ဘဲ့ စိတဆိုးသားမနး သိလို့ ပနခော့ဖို့ ကိုးစားသည ။ ဉာဏထကသည စေ့စပပီးကပီ ဖစလို့ အရငကထက ရဲတငးလာသည ။ မကာခငလညး  မငလာဆောငဖို့ လုပတော့မာမို့ ဘဲ့ကို ဖကခင နမးခင ကိုငတယပတသပတာတေ လုပခငလာသည ။ ဘဲ့လညး အခု အရယ အထိ ယောကားတေရဲ့  အထိအတေ့ကို တခါမ ရဘူးတာ မဟုတလို့ သူ့အထိအတေ့ အကိုငအတယတေကို သာယာမိတာ အမနပါဘဲ ။ သူနဲ့ ခစသူတေ မဖစကဘဲနဲ့ အခုလို  ကိုငတယပတသပ တာ ခံရတာတော့ တမိုးဘဲ ။ ဉာဏထကက ဘဲ့ကို တခါမ ခစပါတယလို့ မပောခဲ့ဖူးဘူးလေ။ ဉာဏထကက ဉာဏမားလာသည ။ လူကားထဲကို သိပ မသားခငတော့ဘဲ သူ့အိမကို အခေါမားလာသည ။

သူ့အိမမာ ညနေပိုငးဆိုရင သူ့မိဘတေလညး မရိကဘူး ။ ခိုငးတဲ့ အိမဖေါတေဘာတေလညး သူက ရောငခိုငးထားသလား မသိဘူး။ မတေ့ဘူး ။ ဘဲ့ကို သူ့အိမကို ခေါသားရင စနယားတီးခငတဲ့ ဘဲ့ကို စနယားရိတဲ့ အခနးကို ခေါသားသည ။ ဘဲ့ စနယားတီးတာကို သူ နားထောငသည ။ အရမးတောတာဘဲ  ဘဲ့ထူးရယ ဆိုပီး ပောရငး နမးတတသည ။ ဘဲ့လညး သူနဲ့ နစယောကထဲ နေရတာ စိတလုပရားမိရသည ။ သူက နမးလိုက ဖကလိုကနဲ့ ဘဲ့ပေါငတေ ခါး တေကိုလညး ကိုငတတ ပတတတသညလေ ။ ဒီနေ့လညး ထုံးစံအတိုငး ညနေပိုငး သူ ဘဲ့ကို အိမမာ လာခေါသည ။ ဘဲ့တို့ ဒီနေ့ ကိုးမိုငဖကမာ ကောဖီဆိုင လလလေး တဆိုင ဖင့လို့ အစမး အနေနဲ့ သားကည့မလို့ တိုငပငထားကတာ ။ ဉာဏထက နဲ့ ဆိုငလလလေးမာ ကောဖီ အကောငးစားနဲ့ မုန့အဆနးတေ ထိုင စားသောက ကပီးတော့ သူက “ ဘဲ့ထူး…ဒီနေ့လေ ကိုယ ဘဲ့ထူးရဲ့ ပီယာနို လကရာတေကို နားထောငခငတယ” လို့ ပောလို့ ဘဲ့လညး
“ ဘယကနေ ဘယလို စိတကူးပေါကလဲ ကိုဉာဏ..” လို့ သူ့ကို မေးမိသည ။ သူက “ ဖေ့စဘတခ မာ ဘဲ့ထူး တငထားတဲ့ ပီယာနိုတီးတာတေ ကိုယ ပနကည့ပီး အပငမာ ကိုယတိုင နားထောငခငလို့ပါ…” လို့ ပောသည ။ အငး..ဉာဏထကတော့ ဉာဏမားပီ ။ သူ့အိမခေါသားပီး အဖကအပေ့တေ လုပခင လို့ ဇာတလမးထငနေတာလို့ ဘဲ့လညး သဘောပေါကလိုကသည ။ ဘာဘဲဖစဖစ သူက ကိုယ့ခငပနးလောငး မကာခင လကထပတော့မယ့ သူဘဲလေ ။

ဘဲ့က တန့တိုနေစရာမရိပါဘူး ။ လကထပမယ့ညကမ အပိုဘဝကို စန့လတမယ လို့လညး ရေးက မနမာမိနးမတေ လိုလညး ဘဲ့က သဘောမထားလိုပါဘူး ။ သူ့ကိုငတဲ့အခါ နမးတဲ့အခါ ဘဲ့လညး စိတတေ လုပရားမိရတာ အမနပါ ။ သေးနဲ့ကိုယ သားနဲ့ ကိုယဘဲလေ ။ မိနးမတေမာက ဒီစိတတေ ယောကား တေလောက မပငးထနရငသာ ရိရမယ ။ မိနးမတေလညး လူဘဲ လေ။ ကာမစိတ ရိကပီး လိုလားကတာပါဘဲလေ ။ ဘဲ့ သူနဲ့ သူ့အိမကို လိုကလာလို့  ဉာဏထက တအား ပောသားသည ။ သူ့အမူအရာက သိသာသည ။ ဘဲ့မာလညး အပိုကီးမမ သူငယခငး နစယောကက ညတိုငး ဖုနးပောကရင “ ဉာဏထကနဲ့ ဘာဖစကလဲ…” ဆိုတဲ့ မေးခနးကို အမဲမေးတတလို့ တခါတလေ ပောစရာ မရိရင ကံဖနပီး လုပဇာတပောလိုကမိသည ။ သူတို့ ကားခင နေတာကို ပောပေးတာပါ ။ ဘဲ့လညး အနလိုငးက မနမာဆိုကတေကို ဝငလိုကပီး အဲဒီက စာရေးဆရာတေ ရေးထးတဲ့ အပာဇာတလမးလေးတေကို ဖတ ပီး ကိုယ့ဇာတလမးလိုလိုနဲ့ ပောပလိုကတာ ။ မူးအိမဆိုရင တကယ့ဘရုတ ။ “ဘဲ့ရယ.. နင့ဇာတလမးကောင့ ငါလညး မနေနိုငတော့ဘူး…. လကတေ လညး ဟိုရောကဒီရောကနဲ့…” လို့ ပောလို့ ရယနေကရသည ။ ဒီနေ့ညနေ ဉာဏထကရဲ့ အိမကို ရောကသားတော့ ခံတံခါး ဖင့ပေးမယ့လူတောင မရိဘူး ။ ဉာဏထူး ကိုယတိုင ကားပေါက ဆငးဖင့ရသည ။ တိုကကီးတခုလုံးလညး တိတဆိတ ငိမသကနေသည ။

“ ကိုဉာဏ့အဖေအမေကော…မရိကဘူးလား…” “ မရိကဘူး..ဘဲ့ထူး….” တကယ အမနက သူ့မိဘတေက စငကာပူကို ခရီးထကနေကတာ ။ သူက ဘဲ့ကို မပောပဘူး ။ “ အိမသားတေရော…ဘယရောကနေကတာလဲ ..” “ မသိဘူး ဘဲ့ထူး..ကိုယမသိဘူး…ရိမာပေါ့….” ဘဲ့ကို စနယား ရိတဲ့ အတငး ဧည့ခနး ဆီ ကို သူ ခေါသားသည ။ သူတို့ အတငး ဧည့ခနးမာက စနယား..အောဂငနဲ့ ကာရာအိုကီ စကတေ ရိသည ။ မိသားစု အပနးဖေတဲ့အခနးပေါ့ ။ ဘဲ့ စနယား  တီးသည ။ တိတဆိတနေတဲ့ ဉာဏထကတို့ အတငးဧည့ခနးမာ ဘဲ့လကသံက ငိမ့ငိမ့ညောငးညောငးလေး ထကပေါနေသည ။ ဉာဏထကက ဘဲ့တီးနေ တာကို ဗီဒီယို ရိုကသည ။ ဖေဖေနဲ့ မေမေတို့က ဘဲ့ကို ငယငယလေးထဲက စနယား သငပေးခဲ့သည ။ အိမမာ ဆရာမ ခေါပီးသငတာ ။ ဖေဖေနဲ့ မေမေတို့ ရဲ့ မိတဆေတေထဲမာ စနယားမိုးမငးဆေ ဆိုတာ ရိပေမယ့ ဖေဖေကဘဲ့ကို ယောကားဆရာနဲ့ မသငခိုငးစေခငလို့ မစစဘဲနက ဆိုတဲ့ အငလိပမကီးကို  ခေါပီး သငခိုငးခဲ့သည ။ ဘဲ့ရဲ့ လကခောငးလေးတေက စနယား ခလုပလေးတေကို နိပနေတဲ့ အခိနမာ ဉာဏထကရဲ့ လကတေက ဘဲ့ရဲ့ ကိုယပေါမာ  နေရာအနံ့ ပေးလား ဆော့ကစားလာသည ။ “ ဟိတကိုဉာဏ…ဘဲ့တီးလို့ မရတော့ဘူး.. ကဲတယကာ..လုပနဲ့…” လို့ ဟန့လညး မရဘူး ။ ဉာဏထက သည  ခုတလော ကဲလာရဲလာသည ။ ဉာဏထကရဲ့ လကတဖကက ဘဲ့ရဲ့ တငပါးအိအိတေကို ပတနယနေသည ။ ပေါငတနတေဆီ ကိုလညး ရောကသားသည ။

“ ဘဲ့..ခစတယ…ကာ….ကိုယ ဘဲ့ကို အရမးခစတယ….” ဉာဏထက ပထမဆုံး ပောတဲ့ ခစစကား ။ ရမကပငးပငးနဲ့ ကိုငတယနေရငး ပောတဲ့စကား ။  ခစတယလို့ ပောပေမယ့ ဘဲ့က သူ့ကို ခစသလားလို့လညး သူ မမေးဘူး ။ သူဦးတညနေတာ ဘယကိုလညး ဆိုတာကို ဘဲ့သိသည ။ သူ့လကတေက ဘဲ့  အဝတတေကို ခတဖို့ ကိုးစားနေသည ။ ဘဲ့လညး သူ့အထိ အတေ့တေကောင့ စိတတေ လုပရားလာသည ။ ကိုယပေါက ကာကသားတဲ့ ဖယသားတဲ့  အဝတအစားတေကို ဘဲ့မဆဲတားလိုကမိဘူး ။ အသားဖူတဲ့ ဉာဏထကရဲ့ မကနာနဲ့ နားရကဖားတေ ရဲတတနေကတာကို တေ့ရသည ။ ဘဲ့ရဲ့ ကိုယ ပေါပိုငး အဝတမဲ့နေပီ ။ တုနခင ခုနခငနေတဲ့ ဘဲ့ရဲ့ ရငသားစိုငလလတေကို သူ အငမးမရ စို့စုတသည ။ “ အို..ကိုဉာဏ..အငဟင…အိုး….ဟင့ဟင့… ကဲတယကာ…..” ကထနေတဲ့ စိတတေကောင့ မာတငး ထောငထနေကတဲ့ ဘဲ့ရဲ့ ရငသီးဖုလေးတေကို ဘယဖကပီး ညာဖက တလည့စီ သူစို့နေသည ။ သူ့လာက နို့သီးလေးတေကို ပတခာလည့ ယကနေသည ။ ဘဲ့ရဲ့ စိတတေ လတထကသားသည ။ သူကလညး ကိုယအောကပိုငးက စကပကို ခတဖို့ ကိုးစားသည ။ ဘဲ့လညး ခဲယဉးနေတဲ့ သူ့ကိုကူညီပီး ခတပေးလိုကသည ။ ရကလညး မရကနိုငတော့ဘူး ။

ယောကားတယောကနဲ့ ဒီလို ဆကဆံဖစတာ ပထမဆုံးဘဲ ။ မကုံစဖူး ကုံရတာတေက ဘဲ့ရဲ့စိတတေကို အမင့ဆုံးကို တကသားစေသည ။ စကပကတသားတော့ သူ့လကတေက ဘဲ့ရဲ့ ပေါငတနဖူဖူတေပေါမာ ပေးလားနေသလို ဘဲ့ရဲ့ တငပါးအိအိတေကို အပီအပငကို ဆုပနယနေသည ။ ပငတီလေးရဲ့ ဂဆုံနေရာကို သူ့လကဖဝါး ရောကလာသည ။ ဘဲ့ရဲ့ အမတတနိုး သိမးဆညးထားတဲ့ ရတနာရေကုတလေးကို သူ့လကခောငးတေက ကိုငမိနေပီ ။ အရညတေက စိုစိုရဲနေသည ။ ရတနာရေကုတဟာ ယားယံလနးနေသည ။ သူကိုငတာကို ဘဲ့ ကေနပနေသည ။ လကခောငးတေက ရေကုတရဲ့ နုတခမးသား နုနုလေးတေကို ဖဖလေး ပတသပနေသည ။ ပငတီလေးကို သူ ခတဖို့ လုပပနသည ။ ဘဲ့သူ့ကို မတားမိ ။သူ ခတတာကို ခံလိုကသည ။ ဘဲ့ တကိုယလုံး ဘာ အဝတမ မကနတော့ ။ ဘဲ့ကိုယလုံးတီး ဖစသားပီ ။ သူက ဘဲ့ကိုယလုံးတေကို တဝကီး လိုကကည့နေလို့ ဘဲ့ ဟန့တားလိုကမိသည ။

“အို..မကည့နဲ့…မကည့နဲ့….” လို့ အောလိုကမိသည ။ သူက “ တအား လလို့ပါ ဘဲ့ရယ…” လို့ ပောသည ။ ဘဲ့ ပေါငတနတေ ကားထဲကို သူ ငုံ့နမးသည ။ သူ့နာခေါငးက ဘဲ့ရဲ့ ရတနာရေကုတ အကဲကောငး တလောက နမးရူနေသည ။ “ အို့….ဘာလို့ နမးနေတာလဲ..ကိုဉာဏ….. အဲလို လုပရလို့လား..ဘုနးနိမ့နေလိမ့မယ…” သူက ဘဲ့ပောတာတေကို ဂရုမစိုကတော့တဲ့ အပင သူ့လာကီးနဲ့ ဘဲ့အကဲကောငးကို ကောတငယကနေသည ။ ဘဲ့ တကိုယလုံး တုနခါနေရအောင သူ့လာအယကက ကောငးသည ။ တအားကောငးသည ။ ဘဲ့ အမဲ စိတဝငစားခဲ့တဲ့ ဘာဂာမုတတယ ဆိုတာကီးကို လကတေ့ကက ကုံနေရပီကယ ။ ရညးစား ရိတဲ့ အရငးနီးဆုံး သူငယခငးတေ ပောပတဲ့ ဘာဂာ အတေ့အကုံတေနဲ့ အငတာနကကအပာဆိုကတေမာ ကည့ဖူးခဲ့တဲ့ ဘာဂာမုတတာတေကိုဘဲ စိတကူးယဉပီး လကနဲ့ ကိုယ့ဖါသာ ပတသပပီး အပိုပေါက ဘ ကတညးက ဖေဖောကခဲ့သည ။ အခုတော့ လကတေ့ ခံစားနေရပီ ။
ဉာဏထကက မကာခင လကထပတော့မယ့ ခငပနးလောငးမို့ အစစ လိုကလောပေးလိုကမိသည ။ စိတတေ တအား ထကသားလို့လညးပေါ့ ။ ဉာဏထကက ရေကုတကို အမိုးမိုး ကလိပေးနေသည ။ ရေကုတရဲ့ ရသာဖူးစိလေးကို သူ့လာထိပနဲ့ ရေရေလညလည ထိုးဆ ကောပတ ကလိလိုကတာ ဘဲ့လညး တအားကိုကောငးသားရပီး အရညတေ တရမးရမး စိမ့ထကပီး တုနတကသားရသည ။

ဒီအခိနမာ တိုကရေ့ဖကက ကားစကရပလိုကသံကို ဘဲ့တို့ နစယောကလုံး ကားလိုကကရသည ။ ဟင…. ဘယသူလဲ…။ ဉာဏထကရော ဘဲ့ရော  ကိုယတုံးလုံးကီးတေနဲ့…။ တိုကအဝင တံခါးကီးက ဘဲလကို တတငတငနဲ့ နိပနေတဲ့အသံ ထကလာသည ။  “ ဟာ….ဘယသူလဲ…..” ဉာဏထကသည လူတယောကမ တိုကနဲ့ ခံထဲ မရိအောင စီစဉထားခဲ့တာ ဖစသည ။ ဘဲလ ဆကတိုက နိပနေလို့ ဉာဏထက မတတပ ထရပပီး ဘောငးဘီကောကစပ တီရပ ကောကဝတလိုကပီး..“ ဘဲ့..ကိုယ ခဏဆငးကည့လိုကအုံးမယ..” လို့ ပောသည ။ ဘဲ့လညး မတတပ ထရပလိုကပီး စကပနဲ့ အကx{103E}တေကို ကောကယူ ပနဝတလိုကသည ။ ဉာဏထက တိုကအောကကို ရောကသားတော့ တံခါးကို ဘဲလ နိပနေတာက မနလေးမာ နေတဲ့ သူ့အဖေရဲ့ညီမ ဒေါလေးသငဇာတို့ မိသားစု ဖစနေတာကို တေ့လိုကရသည ။ “ ဟာ…ဒေါလေးတို့ပါလား….” “ ဟုတတယ..သား….. ဘယသူမ မရိကဘူးလား ..ခံစောင့ကီး ဦးသာလညး ဘယရောကနေလဲ…..” ဉာဏထကက တံခါး ဖင့ပေးလိုကသည ။ ဒေါလေးတို့ မိသားစုတေ တိုကထဲ ဝငလာကတဲ့ အခိန ဘဲ့လညးရေခိုးခနး ထဲ ဝငပီး အလပနပငနေသည ။ ဉာဏထကလညး လမးခရီး အလညမာ တနးလနးကီး ရပသားလို့ အခံရ ခကနေသည ။ ဘဲ့လညး သူ့ကို အခုမ ရကနေ မိသည ။ သူ့ကို အိမပနပို့ခိုငးလိုကသည ။ ဉာဏထကလညး ဘဲ့ကို ဘာဂာမုတလိုကရတာ ကိုတော့တအား ကေနပနေသည ။ တောက.. လလိုကတဲ့  စောကဖုတ…လို့ ဉာဏထကရဲ့ စိတထဲမာ အခါခါ ရေရတနေသည ။

ဘဲ့ အိမပနရောကတော့ ကိုယအောကပိုငးတေ ပေ၇နေတယလို့ စိတထဲမာ မသန့သလို ဖစနေတာနဲ့ ရေခိုးလိုကသည ။ ပေါငကားနေရာတေ ကို ဆပပာ နဲ့ အနံ့ပတရငး ရေကုတက ရသာဖူးလေးကို စမးမိထိမိပတမိတော့ စောစောက ကိုဉာဏ ယကပေးကလိပေးတာတေကို ပနသတိရလာသည ။ စိတတေ  ပနထလာသည ။ပနကလာသည ။ ရေခိုးခနး ကမးပငမာ ထိုငခရငး ရေကုတကို ဖိဖိပတမိသည ။ ကိုဉာဏရဲ့ အတနခောငးကီးကို ရခါနီးလေး သူ့အဒေါရောကလာလို့ ထပေးကရတာ ။ အငး.. နဲတဲ့ အတနကီး မဟုတဘူး ။ ဗီဒီယိုတေထဲမာဘဲ ယောကားလိငတနကို တေ့ဖူးခဲ့တာ ဆိုတော့ ဘဲ့အတက အရမးကို စိတလုပရားစရာ အတေ့အကုံပါ ။ ညဖကရောကတော့ မိသားစုအားလုံး ညစာ အတူတူစားကသည ။ ဖေဖေနဲ့ မေမေကို မူးအိမ.. တိမဂမးတို့နဲ့မနလေးမာ ဆုံပီး ပောကမည ဆိုတာကို ပောပလိုကသည ။ မေမေနဲ့ ဖေဖေက ဘဲ့လုပခငတာတေကို အကုနခင့ပုနေကပါဘဲလေ ။ ဖေဖေမေမေတို့နဲ့ တီဗီ ခဏ ထိုငကည့ပီး ကိုယ့အခနးကို ကိုယ တကခဲ့တော့ မူးအိမနဲ့ တိမဂမးတို့ကို ဒီနေ့ တေ့ကုံခဲ့တဲ့ အတေ့အကုံတေကို ပောပခငတာနဲ့ သူတို့ကို ဖုနးခေါပောပလိုကသည ။

မူးအိမတို့ စိတဝငစားကပီး အသေးစိတကို မေးကတော့တာဘဲ ။ ကိုဉာဏရဲ့ အတနကီး မာမတပီးထောငနေတဲ့အကောငး ပောပတော့ သူတို့ တအား  သဘောကကသည ။ သူတို့လညး ရညးစားထားမဖစမယလို့ ပောကသည ။ ဘဲ့ ဘာဂာအမုတခံရတာကို ပောပတော့ သူတို့လညး ကုံခငလပီ လို့  ပနပောကပီးကိုဉာဏနဲ့ ထပလုပကဖို့ တိုကတနးကသည ။ မူးအိမသူသည ခုတလော စိတတေ တအားထနေသည ။ အလုပက ပနရောကတဲ့အခိန အနလိုငးကနေ ဗီဒီယိုကားတေ ကည့တဲ့အခါ လိငစပယကတဲ့ အခနးတေကို ကည့မိရင သဘာ ကာမစိတတေ တအား ထကပီး ဆန့ကငဖကလိငကို လိုလားတဲ့ စိတတေ ဖစပေါပီးကိုယ့ဖါသာ လကနဲ့ ပတသပမိရတာ အခါခါဘဲ ။ ညက မူးအိမ ကိုယ့ဖါသာ အာသာဖေမိရပနသည ။ ဘဲ့ထူးကောင့…။ ဘဲ့ထူးက သူနဲ့ စေ့စပထားတဲ့ ကိုဉာဏထကနဲ့ ခိနးတေ့တဲ့အကောငးတေကို ဖုနးဆက ပောပခဲ့သည ။ကိုဉာဏထကက ဘာဂာကိုငတဲ့အကောငး သူ့လီးကို ကိုငခိုငးတဲ့ အကောငးတေကို အသေးစိတ ပောပသည ။ မူးအိမကလညး တအားဆာလောငလိုလားနေတဲ့သူ ဆိုတော့ တကယကုံတဲ့ ဘဲ့ထူးကို သိခငတာတေ မေးမိသည ။ ဒါတေကို စဉးစားမငယောငတော့ တအား ယားလာပနရော ။ ကိုယ့အဖုတကို ကိုယ ပတပီး အာသာဖေမိရပနရော ။
အာသာဖေတော့ ဦးဇောဝငးသောငး ရုပကို မငယောငမိနေသည ။ အို..ဘာဖစတာလဲ မသိဘူး ။ ကိုယ့ကိုယကို အပစတငမိသည ။ ဦးဇောဝငးသောငးက မူးအိမရဲ့ အထကက အရာရိ ။ သူက မိနးမလညး ရိသည ။ ကလေးလညး ရိသည ။ သူက မူးအိမကို သံယောဇဉ ညိခငနေတဲ့သဘော ပနေတာ ကာပီ ။ မူးအိမကို သူအရမးကိုကနေသည ။ သူ့မိနးမ ရိရကနဲ့ ဘာလို့ ဒီလို ဖစနေတာလဲ ဆိုတာကို မကာခငဘဲ မူးအိမ သိရသည ။ သူ့မိနးမနဲ့သူ တကကကက အမဲ ရနဖစပီး အဆငမပေကဘူးတဲ့ ။ မူးအိမကို သူ့အကောငး သိတဲ့ ရုံးကရုံးအုပမကီး ဒေါဝေဝက ပောပတာ ။

မူးအိမလညး သူစိုကစိုကကည့ရင အရမး ရငခုံတာဘဲ ။ သူ့မကလုံးတေက မူးအိမရဲ့ ဝတထားတဲ့ အဝတတေကို ဖေါကထငး မငသလိုကီး ခံစားရသည ။ သူ့အကည့တေက သိပရဲလနးသည ။ မူးအိမကို ခစမိတာထကလိငဆကဆံခငတဲ့ ပုံရိသည ။ သူက ပိနပိနပါးပါး ဘိုကခပခပနဲ့ ကည့ကောငးတဲ့လူမို့ ကို ယ့ဖါသာ ပတတဲ့အခိန သူ့ပုံကို မကစိထဲ မငယောငသားတာလားတော့ မသိဘူး ။ သူလညး ကိုဉာဏထကလိုဘဲ လီးတုတတုတ ရညရညကီးနဲ့လား မသိ ဘူး ။ တခါတလေ သူက မူးအိမကို သူနဲ့ ကားမောငး ထကကဖို့ ခေါသည ။ မူးအိမမလိုကပါဘူး ။ သူ့မိနးမ သိသားရငလညး မကောငးဘူးလေ ။ ရုံးမာ သူက မူးအိမကို အစားအသောကတေ အမဲကေး သည ။ သူ ထမငးစားတဲ့ အခိန မူးအိမကို လာခေါသည ။ မကောငးတတလို့ သူနဲ့ အတူတူ ထိုင စားရင သူက မူးအိမ ပုဂံထဲကို ဟငးတေ အမားကီး ထည့ပေးတတသည ။ ရုံးက လူတေလညး သူ မူးအိမကို ကိုကနေမနး သိနေကပီ ။ ဒေါဝေ ဆိုရင သူ့ကို မူးအိမရဲ့ ဘဲကီး လို့ သုံးနုံးနေပီ ။ မူးအိမလညး သူနဲ့ မူးအိမက ဘာမ မဟုတပါဘူး လို့ဘဲ သူတို့ကို ပောခဲ့မိသည ။ တကယလညး အခုအခိနအထိ ဘာမ မ မဟုတတာဘဲလေ ။ အိမထောငရိတဲ့ သူနဲ့ ဘာဇာတလမးမ မဖစခငပါဘူး ။

သူက နယကို ခရီးထကပီး ပနလာရင မူးအိမကို လကဆောငတေ ပေးသည ။ မူးအိမလညး ငငးရခကလို့ သူပေးတာတေကို ယူထားခဲ့မိသည ။ ဘဲ့ထူးရဲ့ တေ့ကုံတာတေကို နားထောငခဲ့ရပီး ယောကားလိုခငတဲ့ ဝေဒနာကို ပငးပငးထနထန ခံစားနေရလို့ အိပရာထဲ ကိုယ့စောကဖုတကို ကိုယ့ဖါသာ လကနဲ့ ပတမိနေရသည ။ အငးဟင… ယားလိုကတာကယ….လီးတုတတုတကီးနဲ့ တအားလိုးပေးတာကို ခံခငလိုကတာ…..လို့ တိုးတိုးလေး ညညးနေမိသည ။ ယားလနးတဲ့ ဝေဒနာကောင့ ညက တောတောနဲ့ အိပလို့မပောဘူး ။ မနကကတော့ စိတထဲမာ တခုခု လိုနေသလို ခံစားရသည ။ ရုံးသားဖို့ အဆငသင့ ဖစတဲ့အခိန ခါတိုငး အတူတူ ရုံးသားနေက မခငမလငက သူ နေမကောငးလို့ ရုံးမတကဘူးလို့ ဖုနးဆကသည ။ ဒါကောင့ မူးအိမ တယောကထဲဘဲ ရုံးသားဖို့ လုပသည ။ အိမနဲ့ရုံးက သိပ မဝေးတော့ စကဘီးနဲ့ ဘဲ ရုံးသားသည ။ အိမထဲက အထက အိမရေ့ကို ကားတစီး ထိုးဆိကလာတာ တေ့လိုကရသည ။ ဟင….။ မူးအိမတို့ ရုံးက ကား ။ ဦးဇောဝငးသောငးကီး…။

“ မူးအိမ..လာလေ….ကိုယလညး ရုံးသားးမလို့ဘဲ …. ” “ နေပါစေ….မူးအိမ စကဘီးနဲ့ဘဲ သားလိုကပါမယ….” “ ဟာ..မဟုတတာကီး….လာပါ…ကိုယနဲ့ဘဲ လိုကခဲ့ပါ….” မူးအိမလညး မကောငးတတလို့ မငငးတော့ဘဲ သူ့ကားနဲ့ လိုကသားလိုကသည ။ သူက ရုံးမရောကခင “ စောသေးတယ..တခုခု သောကရအောင…” လို့ ပောပီး လဖကရညဆိုငလေးတခုရေ့မာ ထိုးရပလိုကသည ။ “ မူးအိမ မသောကတော့ပါဘူး…ဆရာ…” လို့ ပောလညး မရဘူး ။ အတငးကို ဆငးခိုငးနေတာဘဲ ။လဖကရညဆိုငထဲက လူတေကလညး ဝိုငးကည့နေကသည လို့ မူးအိမထငသည ။ သူက မူးအိမကို တအား ဂရုစိုကတာဘဲ ။ ဆိုငထဲမာ နစယောက အတူတူ ထိုငပီး လဖကရညနဲ့ မုန့ ထိုငစားကတဲ့အခိန သူ့မိနးမ တေ့သားရငတော့ ခကပီ ဆိုတဲ့ အသိက မူးအိမကို စိတညစသားစေသည ။ သူက မူးအိမရဲ့ အတငးစိတကို ထိုးဖေါက သိမငသလိုဘဲ ။

“ မူးအိမ…ကိုယ့မိနးမနဲ့ ကိုယ လမးခဲဖို့ ဆုံးဖတလိုကကပီ .. သူ အခု ရနကုနကို ပနသားပီ…” လို့ ရုတတရကကီး ပောခလိုကသည ။ မူးအိမလညး သူ့ကို ကောငပီး ကည့နေမိသည ။ “ ဟုတတယ…သူနဲ့ ကိုယနဲ့က မိဘတေ ပေးစားလို့ ယူခဲ့ကတာလေ ..သမီးလေး ရလာတော့ သမီးလေး မကနာနဲ့ သူဆိုးသမ ကိုယလညး သညးခံခဲ့တာ.. အရမး လနလာတော့ ဆက သညးမခံနိုငတော့ဘူး…. အခုတော့သူလညး ကိုယ့ကို ကဲခငတယလို့ ပောပီး ရနကုနကို သားလိုကပီ….” မူးအိမလညး သူ ပောတာကိုဘဲ နားထောငနေမိရငး လဖကရညကို သောကနေမိသည ။ ဒါပေမယ့ သူဆကပောလာတဲ့ စကားတေကောင့ မူးအိမရဲ့ လဖကရညပုဂံလုံး ကို ကိုငထားတဲ့လကတေ တအား တုနခါသားလို့ ကမနးကတမး ပုဂံလုံးကို စားပဲပေါကို ခလိုကရသည ။ သူက “ မူးအိမကို ကိုယ အရမးခစတယ…” လို့ ပောလိုကလို့ပါ ။ တိမဂမးဆိုငသည “ ရေပညမနလေး ထရေးဒငး ”မာ အုပခုပမု ဒါရိုကတာ ရာထူးနဲ့ လုပနေတာ တိမဂမးဆိုငရဲ့ အဖေအမေရဲ့ ခမးသာကယဝမုနဲ့ မတညရငးနီးမု ထုထညကီးမားမုကောင့လို့ ဆိုနိုငသည ။ သို့ပေမယ့သကလကခကခာပီး ထူးခားတဲ့ အရညအခငးတေ ရိတဲ့ တိမဂမးဆိုငကောင့ ရေပညမနလေး ထရေးဒငး ကုမဏီကီးသည အရိနအလငမနမနနဲ့ တိုးတကလာသညကို ဘယသူမ မငငးနိုငပါ ။

တိမဂမးသည ဘဲ့ထူးဆီက ဖုနးနဲ့ ပောပလို့ သူနဲ့ ကိုဉာဏနဲ့သူ ဘာဂာကိုငတဲ့အဆင့ ရောကသားရတာကို အသေးစိတ သိလိုကရသည ။ ဘဲ့ထူး ပောပတာတေ နားထောငပီး တိမဂမးလညး သဘာဝစိတတေ ဖစမိရပီး အဲဒီညက ကိုယ့ပေါငကားကို ကိုယ လကထည့မိခဲ့ရတဲ့ အထိပါဘဲ ။
တိမဂမး ညဥ့နကမ အိပပောသားခဲ့ရပီး ရငထဲမာ မတငမကကီး ဖစနေတဲ့ ခံစားခကက မနကစောစော ဘေးခံက ကားဟနးသံကောင့ နိုးလာရတဲ့အခါ ကိုယခနာက လိုလားတောင့တနေတဲ့ ခံစားခကက ပောကကယမသားတဲ့အပင ပိုလို့တောင ဆိုးလာတာကို သတိထားမိရသည ။ ပေါငကားက တသကလုံး နေမထိလေမထိ ဘယယောကားမ မထိအောင ထားခဲ့တဲ့ မိနးမကိုယ အငါစပက ယားယံတဲ့ ဝေဒနာကောင့ လကနဲ့ ဖိပတမိရပနသည ။
တိမဂမးကို အရမးကိုကနေပီး ပနခစဖို့ တဆာဆာနဲ့ တောငးခံနေတဲ့ ကိုရာကော့ကိုဘဲ ပနခစလိုကရမလား ဖတကနဲ အတေးဝင စဉးစားမိလိုကသည ။ ကိုရာကောသည လူကောငးတယောကပါ ။ ကိုရာကောနဲ့ တိမဂမးကုမဏီခငး အကိုးတူးပူးပေါငး လုပနေကတာ နစနစလောက ရိပီ ။ သူကလညး လူပို..ကိုယကလညး အပို ဆိုတော့ အနေနီးစပတော့ ခငမငမုတေ ပိုခဲ့ကသည ။

ခကတာက ကိုရာကောက သဘောလညးကောငး အလုပလညးတောပေမယ့ အစားအသောက မဆငခငနိုငဘဲ ဘိုကကရဲ ပါးက ဖေါငးနဲ့ အိုဗာဝိတ ဝဖိုးနေတာက တိမဂမးကို သူနဲ့ ခစလိုကဖို့ တားဆီးနေသည ။ အခစမာ မကစိ မရိပါလို့ ဆိုကပေမယ့ တိမဂမးသည ကိုယတိုငက မောဒယလေးတယောကလို ပိနပါးပါး ကော့ကော့လေး လမးနေတာကို ဂုဏယူနေတဲ့ မိနးမ ဆိုတော့ ကိုယ့ ဘဝဖေါအဖစနဲ့ လကတဲမယ့လူက ကိုယ့လို တစတော့ မဟုတတာတောင ကည့ပောရုပောတော့ ဖစစေခငသည ။ ကိုရာကောကို အစားထိနးဖို့ အားကစားလုပဖို့ တိမဂမးက အကိမကိမ သတိပေး တိုကတနး နားခခဲ့သည ။ကိုရာကောသည “ အငးပါ..စိတခပါ..လုပနေပီ….” ဆိုတာတေ ပောနေပေမယ့ တိမဂမး ကယရာကရင စိတမထိနးနိုငဘဲ အစားတေကို တအားသပ ဘီယာတေကို တကတကတနဲ့ မော့ နေလို့ ဘယတော့မ ဝိတ မက ။ ရာကောမငးမော ဆိုတာ အထကမနမာပညမာ စီးပားရေးကို ခုပကိုငထားသူ ဘောစိကီးတယောကလို့ လူတေ သိထားကသည ။ မော အငပို့အိပစပို့ ကုမဏီရဲ့ မနနေဂငး ဒါရိုကတာ ဦးမငးမောက သူ့သားကို ရေ့တနးတင ပဲထုတလိုကပီး အငိမးစား ယူခဲ့တဲ့နောက ရာကောမငးမောက အဖေ့အရိုကအရာကို ဆကခံပီး ကိုးစား အလုပလုပခဲ့တာ တခဏခငးမာဘဲ အောငမငမုတေ အလီလီနဲ့ နံမညထကလာခဲ့သည ။

သူတို့ရဲ့ မော ကုမဏီရဲ့ နံမညသတငး မေးတာကောင့ တိမဂမးတို့ကလညး သူတို့နဲ့ တဲပီး သငးကုန ထုတကုန လုပငနးတေကို ဖကစပ လုပဖို့ကမးလမးခဲ့သည ။ သညမာ ကိုရာကောမငးမောနဲ့ တိမဂမးဆိုငတို့ တေ့ကတာပါဘဲ ။ ကိုရာကောသည ဖူနု ခောမောတဲ့ တိမဂမးဆိုငကို အစစ ဦးစားပေးခဲ့သည ။ အနစနာခံပီး လုပခဲ့သညလို့ ပောရငလညး မမားပါ ။ တိမဂမးဆိုငနဲ့ အခုလို နီးနီးစပစပ နေနေရတာကိုဘဲ ကိုရာကော ကေနပနေတာ ။ တိမဂမးဆိုင အတကဆို အရာရာကို အဆငသင့ ခကခငး လုပပေးသူကီး ။ တိမဂမးဆိုငနဲ့ တဲသားတဲလာ လုပကရင လူတေက ပုံးစိစိနဲ့ ။ ပါးစပကမးတဲ့လူတခို့က မကားတကား“ ဗူတီ အငသည ဘိစ ” ( အခောစားလေးနဲ့ ကိုရုပဆိုး ) လို့ နောကပောငတာတေ ရိသလို တခို့ကလညးတိမဂမးနဲ့ မလိုကဖကဘူး…လို့ ပေါတငကီး မကနာတည့တည့ထားပီး ဝေနကတာတေလညး ရိခဲ့သည ။ တကယတော့ ကိုရာကောသည စိတနလုံးကောငးတဲ့ လူကောငးတယောကပါ ။ သူ့လောက အလိုကတသိ ခစတတတဲ့လူလညး ဒီကမာမာ ရိလိမ့မယ မဟုတဘူး လို့ သူ့လကအောကက သူ့ဝနထမးတေက ကယရာမာ ပောလေ့ရိသည ။ ကိုရာကော သည တိမဂမးဆိုငကို ဘယလောက ဂရုစိုကသည ဆိုတာကို သည ဝနထမးတေ အသိဆုံးဘဲလေ ။

တိမဂမးဆိုင ကိုကတာကို ပါးစပက ထုတမပောဘဲ သူက သိနေသည ။ တိမဂမးဆိုငသည ကိုရာကောက ဖူးဖူးမုတထားတဲ့ ရေမငးသမီးလေးဘဲ လို့ တီးတိုး ပောကတာကို တိမဂမးဆိုင ပနကားရသည ။ ကာမဆနတေ ပငးပတာနဲ့ဘဲ မရိသေးတဲ့ ခစသူကို ကမနးကတမး ရေးခယပစလိုကရမာလား လို့ ကိုယ့ကိုယကို ပနမေးခနးထုတမိရပနသည ။ မူးအိမဆီကို တိမဂမး ဖုနးခေါလိုကသည ။ “ မူးအိမ….ငါ့စိတတေ မပောဘူးဟာ…နင့ကို ပောပခငလို့….” “ ပောလေ…တိမဂမး..ယူ ဘာတေ စိတမပောစရာတေ တေ့နေလို့လဲ..ယူ့လောက ပီးပည့စုံတဲ့ ဘဝကို ပိုငဆိုငထားတဲ့လူ …..ဒီတိုငးပညမာ ရိပါ့မလား …. ” “ ငေကေးပစညးဥစာ ပည့စုံတိုငး စိတခမးသာနိုငပါ့မလား သူငယခငး…အခုဟာက ကိုယ.. ကိုယလေ……ခကခဲနေတာ… ပောရမာလညး ရကပါတယကာ…” “ ဘာလဲ….လငလိုခငနေတယလို့ ပောခငတာလား…..” “ အငး…ယူက ဘယလိုသိနေလဲ…..” “ ဟိတ..ကိုယလညး အဲလိုဘဲလေ…..ကိုယတို့ ကောငးကထဲက လာကိုကတဲ့လူတေ ပေါမား ရကနဲ့ ပဲမားပီး တယောကကိုမ မရေးခဲ့ကဘဲ နေခဲ့ကလို့ အခု ဘဲ့ထူးတောင မိဘ စေ့စပတဲ့သူနဲ့ ယူဖို့ လုပလိုကရတယ မဟုတလား….. ကိုယလညး အတူတူပါဘဲ.. အခု ကိုယ့ကို လာ ခစခင့တောငးနေတဲ့ လူကို ကိုယ သဘောကပေမယ့ သူက အိမထောငရိတယလေ.. ကိုယ ယူတို့ကို ပောပခဲ့ပီးသားပါ….”

“ ယူ့အထကက အရာရိ ဆိုတာလား….” “ အငး….ဟုတတယ….တိမဂမး..ယူကကော ဟို ပပက ကောင့ စိတညစနေတာလား….” “ ဟုတတယ….”
မူးအိမက ကိုရာကောကို ပပက လို့ သုံးနုံးလိုကတာကောင့ တိမဂမး ရယခငသားသည ။ ပပက ဆိုတာက ( ပုံပကကီး ) လို့ ဆိုလိုတာ ။ သို့ပေမယ့ ကိုရာကောကို အဲလိုကီး ရကရကစကစက မခေါလို ။ မသုံးနုံးလိုဘူး ။ တိမဂမးကို ကိုရာကော တကယ ခစတယ လို့ တိမဂမး ယုံသည ။ သိသည ။ “ သူက ကိုယ့အပေါ သိပကောငးတယ.. မူးအိမ…စိတသဘောကောငးတဲ့လူ… တောလညး တောတယ…” လို့ တိမဂမး လညး မူးအိမကို ပောပလိုကသည ။
“ စိတနလုံး ကောငးဖို့ က အဓိကပါ သူငယခငး….” လို့ မူးအိမက ပောသည ။ ပီးတော့ လေသံကို နိမ့လိုကပီး တိုးတိုးလေး… “ အမောငထဲမာ တေ့ကရင ပုံပကတာ ဝတာ ရုပဆိုးတာတေ မရိတော့ဘူး..သူငယခငး… ယူ့လိုအင ဆနတေကို သူ ကောငးကောငး ဖည့ဆညးပေးမာ သေခာပါတယ……ခိခိခိ…..” လို့ ပောလိုကသည ။ တိမဂမးလညး အရမးဖေါကနေတဲ့ မူးအိမကို ရယမောလိုကမိသည ။ သည အခိုက ကားဖတ ခေါလိုကတဲ့ ဖုနးကောင့ ကောလာအိုငဒီကို ကည့လိုကတော့ ကိုရာကော ဖစနေသည ။ ဟန့..အသကရညအုံးမယ…. သူ့အကောငး ပောနေတုံး သူခေါလာတယ…. ။

ကိုရာကောက တိမဂမး ခိုငးထားတဲ့ အလုပတေ ပီးပီ ဆိုတဲ့အကောငး သတငးပို့တာ ။ သူက ခကဆိုရင နားခကက မီးတောကသည ဆိုတဲ့ လူစားမိုး ။ တထာပရင တတောငမငသည ။ တိမဂမး ဖစခငတာ လုပခငတာတေကို ကိုသိမငနိုငစမး ရိသည ။ ကိုရာ ကောသည တိမဂမးအတက ဘဝလကတဲဖေါ အဖစ ရေးခယရမယ့ လူတယောက ဆိုတာကတော့ သေခာနေပီ ။ သူ့ကိုယလုံးကိုယထည ကို မကည့ဘဲ သူ့စိတသဘောထားနဲ့ သူ့ကံရည ဖနရည အရညအခငးကို ကည့ရမည လို့ သူငယခငး ဘဲ့ထူးနဲ့ မူးအိမကလညး တိမဂမးကို အကံပေးကသည ။ တိမဂမး ဆုံးဖတခက ခလိုကသည ။ ကိုရာကောကိုဘဲ ပနခစလိုကတော့မည လို့ ။ “ ကိုရာကော..” “ ဗာ..တိမဂမး…” “ အားလား…” “ ဗာ..အဲ..အားပါတယ…ဘာလုပပေးရမလဲဟင…” “ လာခဲ့….” “ ဟုတပီ..အခုလာခဲ့ရမာလား..” “ အငးပေါ့…အားရင တိမဂမးဆီကို လာခဲ့… အခုပေါ့..” “ ကောငးပီ…တိမဂမး….”ကိုရာကော မရောကခင တိမဂမးလညး ရိုးထုတရသည ။ အလပင အဝတအစား လဲပီးတဲ့အခိန အိမဖေါမလေးက ကိုရာကော ရောကပီ ဆိုတဲ့အကောငး လာ သတငးပို့သည ။ ကိုရာကောသည တိမဂမးအတကဆို အမဲ အဆငသင့ ရိနေသူပါ ။ အခုလညး တိမဂမးအိမကို လာတာ လကခညးဘဲ မလာ ။ စားစရာတေ စုံနေအောင ပါလာသည ။ မီးဖိုထဲကို သူကိုယတိုငပို့သည ။ တိမဂမးကို မငတာနဲ့ ပုံးပီး.. “ တိမဂမး နေကောငးလား..ဘယသားခငလဲ… ဘာစားမလဲ…” လို့ မေးသည ။ သူ့စိတသဘောကောင့ သူ ဝတုတ ပုံပကတာကို တိမဂမး မမငမိတော့ဘူး ။ “ ကိုရာကောနဲ့ တနေရာရာ သားထိုငပီး စကားပောမလားလို့… စားဖို့က အဓိက မဟုတပါဘူး ..”

ဆိုင အသစ “ သားလေ..အခု ခမးမသာစည ဖကမာ ကောဖီဆိုင အသစလေးတဆိုင ဖင့တယ… သားကည့မလား…” “ ဆိုငအသစကို မသားခငပါဘူး.. လူတေမားတဲ့နေရာ မသားခငဘူး..လူရငးပီး အေးဆေး စကားပောလို့ရတဲ့ နေရာ….” ကိုရာကောက စဉးစားလိုကပီး “ ဟုတပီ..သိပီ…..ရေလံရပ ထဲမာ ဆိုငတဆိုင ရိတယ..သန့လညးသန့တယ… ထိုငလို့ကောငးတယ… လူမမားဘူး….” လို့ ပောလိုကသည ။ ကိုရာကောနဲ့ တိမဂမးဆိုငတို့ လဖကရညဆိုငလေးကို ရောကကတော့ ကိုရာကော ပောတဲ့အတိုငး ဆိုငလေးသည သန့ရငးပီး လူသိပမမားတာကို တေ့ရသည ။ တိမဂမးဆိုငလညး ကိုရာကောနဲ့ လဖကရည တခကစီ မာသောကသည ။ ကိုရာကောကို “ ကိုရာကော..တိမဂမးကို အဖေမတောငးတော့ဘူးလား….” လို့ ပုံးစိစိနဲ့ မေးလိုကတော့ ကိုရာကောလညး “ တောငးခငတာပေါ့ဗာ…တိမဂမး စိတအခန့မသင့ဖစမာကို ကနော စိုးရိမလို့ပါ.. တိမဂမးကို ကနော ဘယလောက ခစတယ ဆိုတာ တိမဂမး သိပါဗာ…တကယပါ.. ကနောလညး တိမဂမးကိုသစာရိရိ နဲ့ တသကလုံး စိတခမးသာအောင ထားမာပါ..ယုံပါ တိမဂမးရယ….” လို့ ပောလိုကသည ။ တိမဂမးက “ တိမဂမး အဖေပေးတော့မလို့..” လို့ ရယပီး ပောလိုကတဲ့အခါ ကိုရာကောလညး

“ အခုလား..” လို့ မေးလိုကသည ။ သူ့မကနာက အံ့အားသင့သားသလို အဖေက ကောငးပါ့မလားလို့ စိုးရိမသားတဲ့ပုံလညး ရိသည ။ “ ကနော့ကို ပနခစမာလားဟင..တိမဂမး…” လို့ တုနရီတဲ့ အသံနဲ့ မေးသည ။ တိမဂမးက ပုံးပုံးလေးနဲ့ ခေါငးညိမ့ပလိုကပီး “ကိုရာကော့ကို တိမဂမး ခစတယ….” လို့ ဖေလိုကပါသည ။ ကိုရာကောမာ ပောလနးလို့ တုနနေသည ။ မကရညလညနေသည ။ သူလိုခငတဲ့ တိမဂမးရဲ့ အခစကို သူ ရပီလေ ။ “ ဝမးသာလိုကတာ တိမဂမးရယ …” ဘဲ့သည ကိုဉာဏနဲ့ အဲဒီနေ့က ကိုယတုံးလုံးတေ ဖစကုနပီး သူမစောကဖုတကို ကိုဉာဏက လာနဲ့ ယကတာကို ခံလိုကရပီး ကိုဉာဏကို ရကနေမိပီး သူနဲ့ ထပ မကနာခငး မဆိုငဘဲ နေနေခဲ့သည ။ စိတတေထကပီး အရကကုနသလို ဖစသားမိတာကို ရကနေတာ ။ သူကတော့ ဘဲ့နဲ့ ထပ တေ့ခငလို့ တခိနလုံး ဖုနးဆကဆကနေသည ။
တိမဂမးဆီက သူ ကိုရာကောကို ခစသူအဖစ ရေးခယလိုကပီး ဖစကောငး ဖုနးဆကတဲ့ တခိနထဲမာဘဲ မူးအိမကလညး သူ့အထကအရာရိ ဦးဇောဝငးသောငးနဲ့ ခစသူ ဘ ရောကသားပီ ဆိုတာကို ဖုနးခေါပီး ပောပသည ။ သူ့သူငယခငးတေ ရေ့ဆင့နောကဆင့ စံကုနတာကို ဘဲ့လညး အံ့သနေသည ။
တဖညးဖညး အသကကီးလာကတဲ့ အပိုကီးမမတေ တငးခံမထားတော့ဘဲ နီးစပရာနဲ့ ညိပစလိုကကတာဘဲ လို့ သူ့ဖါသာ ရေ ရတနေမိသည ။ အငးလေ..ဘဲ့ကိုယတိုငလညး ဘာထူးလဲ ။ မိဘစေ့စပတဲ့ ကိုဉာဏကို လကခံလိုကတာဘဲ။ ကိုဉာဏက လကထပကမယ့နေ့ကို သတမတခငသည ။ နေ့ကောငးရကသာ ရေးတော့မည ။ ဘယဟိုတယမာ ဧည့ခံပဲ လုပမညကို တိုငပငသည ။ မငလာဆောင ဖိတစာလညး ရိုကတော့မည ။

သူတို့သုံးယောက တိုငပငဆုံးဖတထားခဲ့တဲ့အတိုငး လကမထပခငမာ မနလေးမာ သူတို့ သုံယောက ဆုံကရမာ ဖစလို့ တိမဂမး..မူးအိမတို့နဲ့ ဖုနးပောတဲ့ အခါ သူတို့ အစီအစဉကို မကာခင အကောငအထည ဖေါဖို့ တိုငပငကသည ။ မူးအိမ သည ဦးဇောဝငးသောငးက မိနးမနဲ့ ကဲတော့မယ ဆိုလို့ သူ ကာရငးပတစဲတဲ့ အခါကမ အဖေပေးပါရစေလို့ ပောခဲ့ပေမယ့ ဘဲကီးက တစာစာနဲ့ နားပူလနးပီး မိနးမနဲ့ ဘယလိုမ ပနမပေါငးဖစတော့ပါဘူး.. ကဲကပါပီ..မကာခင ကာရငးတဲ့ ကိစ လုပပီ…ပနခစပါ မူးအိမရယ ဆိုပီး အကိမကိမ ငိုပသည ။ မူးအိမကလညး သူ့ကို စိတထဲမာက သဘောကသည ။ သဘောကခဲ့သည ။ မိနးမနဲ့ ကလေးနဲ့မို့ ဘယလိုမ မဖစနိုငလို့ ။ အခုလညး တကယ ကာရငးပီးတဲ့အထိ စောင့လိုကပါအုံးလို့ သူ့ကို ပောပေမယ့ သူကအရမး ပူဆာနေလို့ မူးအိမကလညး စိတမခိုင စိတပော့သူမို့ သူ့ကို ခစပါတယ လို့ အဖေပေးခဲ့သည ။ ခစသူတေ လညး ဖစသားရော ဘဲကီးက ကဲတကလာသည ။ လဖကရညဆိုင ထမငးဆိုငမာ အတူတူ ထိုငစားတာလောကနဲ့တင မကေနပနိုငဘဲ လတလတလပလပ တေ့ကရအောင..လို့ နားပူနားဆာ လုပသည ။ မူးအိမကို ဖကထားခငလို့ပါ.. ဒီထက မပိုပါဘူးလို့ ဂတိပေးသည ။ မူးအိမကလညး တကယတော့ ဆန့ကငဖကလိငကို ဆာလောငမတသိပ နေတာပါ ။

သူ ကာရငးပီးတဲ့အထိ သူနဲ့ လနလနကူးကူး မဖစခငဘူး ။ ဒါပေမယ့ သူက ဖကထားရုံပါ..ပါးလေး နမးရုံပါ ဆိုပီး သူ့အိမကို လိုကခဲ့ဖို့ ခေါသည ။ မူးအိမကလညး နောကဆုံးတော့ လိုကသားမိသည ။ လူလညကီး ။ မူးအိမလညး သူ့အိမကို ပါသားရော ဘဲကီးက လကက သကသည ။ မနသည ။ စားနေက ကောငပါးကီး။ သူ့လကတေက မူးအိမရဲ့ ရငစိုငထားထား တငးတငးတေကို ကောငးကောငးကီး နယဖတတော့တာဘဲ ။ နို့သီးခေါငးလေးတေကို ကိုငပီး ဆဲထုတလို့ သူတို့ခမာ ထောငထောငလေးတေ ထကလာကရသည ။ မာကောတငးထောငနေကတဲ့ နို့သီးခေါငးလေးတေကို သူ နမးသည ။ လာနဲ့ တို့ထိ ကစားသည ။ သူ့နုတခမးကီးတေနဲ့ ညပဆဲသည ။ စုတသည ။. စို့သည ။ သူ့ကို “ ကိုဇောရယ..တောပီ..” လို့ ပောရငး သူ့လကထဲက ရုနးထကဖို့ ကိုးစားပေမယ့ သူက အတငး ဖကထားသလို သူ့လကတဖကကလညး မူးအိမရဲ့ ပေါငကားက အကဲကောငးကို ကိုငပတပေးနေသည ။ ဒီအတေ့ကလညး မူးအိမရဲ့ ရုနးကနမယ့ စမးအငတေကို လော့ကစေသည ။ “ ကိုဇောရယ….အို…အငး…….ဟငး…… သိပကဲတာဘဲကာ……အာ….အို့..ဘာလို့ နိုကနေရပနတာလဲ….”

သူ့လကညိုးက မူးအိမရဲ့ စောကဖုတထဲကို ထိုးနိုကနေသည ။ စောကစိလေးကိုလညး ပတခေပေးနေသည ။ အရညတေက တအား စိမ့ထကနေတာအကဲကောငးထဲကနေ ပေါငခံတလောက စီးကလို့နေသည ။ နို့တေကို စို့လိုက စောကဖုတကို ကလိလိုကနဲ့ မူးအိမရဲ့ စိတတေ မကကအောင သူ နိုးဆနေသည ။ သူ့ကို ငငးပယနိုငစမး မရိတော့ ။ သူ့အလိုကို လိုကမိရပီ ။ မိနးမောနေတဲ့ မူးအိမလညး ကိုယပေါက အဝတတေ တခုပီးတခု ကတကာ ကုနတာကို သိရကနဲ့ သူ့ကို မတားဆီးနိုငခဲ့။ ကိုယတုံးလုံးနဲ့ သူပုသမကို နုနေရတဲ့အဖစ ။ အရကတရားလညး ဘယဆီရောကနေပီလဲ မသိ ။ သူက မူးအိမရဲ့ လကထဲကို သူ့ပူနေးနေး လီးကို လာထည့ပေးသည ။ တုတတုတခဲခဲ လီးတနကီးက ရညလနးသညလို့ ထငမိသည ။ သညဟာကီးနဲ့ မူးအိမရဲ့စောကဖုတထဲကို သူထိုးသငးတော့မယ ဆိုတာ စိတထဲ သိနေလို့ စိတတေ တအား လုပရားနေသည ။ ပါးစပက ခစတယ ခစတယ ပောနေတဲ့ ယောကားတေက တကယတော့ လိုးဘဲ လိုးခငနေကပါလား လို့လညး သဘောပေါကလိုကသည ။ သူ မူးအိမ စောကဖုတဝမာ သူ့လီးထိပဖားကို တေ့ထောကလိုကသည ။ မကာခင ဝငလာမယ့ လီးတနကီးက မူးအိမ စောကဖုတထဲ ဆန့ပါ့မလား ဆိုတဲ့ အတေးက ဝငလာသည ။ သူ မူးအိမကို လိုးပီ ။ မူးအိမ အကဲကောငးတလောက သူ့လီးထိပနဲ့ အပေါအောက စုံခီဆနခီ ပတဆဲနေသည ။ ဒါကိုက မူးအိမ ရငတေကို ဗောငးဆနစေတာ ။ မူးအိမမာ အရငက အတေ့အကုံ မရိဘူး ဆိုတာ သူသိသည ။ ဒါကောင့ သူ အရမးမလောဘူး ။ ဒါကောင့လညး သူ မူးအိမ ကို ဘာဂာ အပီဆဲတာ ။ မူးအိမရဲ့ အရညတေရော သူ့သားရညတေရော စိုစိုရဲနေတော့ သူ့လီးတနကီး ထိုးသငးဖို့ ခောဆီတေ အပည့ ရိနေပီးသား ဖစနေပီ။

မူးအိမလညး လီးနဲ့ အလိုးခံဖို့ကို အပိုဘဝတခုလုံး စိတကူးတေ အမိုးမိုး ယဉခဲ့တာ အခုတော့ တကယဘဲ လကတေ့ လီးနဲ့စကုံတေ့ရပီ ။ စိတတအား လုပရားရပီး နာကငမာ ကောကခဲ့ တာတေလညး သတိမရနိုငတော့ ။ သညစိတတေ ပငးပလနးတော့ လီးကီးကို ထိုးသငးစေခငတာ အရမး ။ သူ့ကို တအားဖကထားရငး သူလိုးပေးတာတေကို ခံနေမိသည ။ တဖညးဖညးနဲ့ သူလိုးပေးတာတေက မနလာသည ။ သကလာပငးလာသည ။ မူးအိမလညး သူနဲ့ စိတပါလကပါ လုပခငလာသည ။ အောကကနေ ကော့ပေး ပင့ပေးမိသည ။ သူတအား ဆောင့ထည့လာသည ။ မူးအိမ ကောငးသထက ကောငးလာပီး အကောငးဆုံးအခိနကို တကလမးသားရတော့ သူ့လကမောငးတေ ပုခုံးတေကို ကုတခစရငး တအား အောမိလိုကသည ။ သူက “မူး ပီးသားလား ”လို့ မေးသည ။ မူးအိမလညး ပီးတယ ဆိုတဲ့ဟာကို စာအုပတေထဲမာ အပာကားတေထဲမာ ဖတဖူးကည့ဖူးထားတော့ ဒါဘဲ ဆိုတာ ထငလိုကမိတာနဲ့
“အငး…”လို့ ဖေလိုကမိသည ။ သူက ဆကဆောင့ ထည့နေသည ။ ဆကတိုက မနမန ဆောင့နေတာ ။ မကာခငဘဲ သူလညး မကလုံးတေ ပိတထားရငး တအငးအငး ညညးပီး သူ့အတနကီးကို မူးအိမ စောကဖုတထဲကနေ ဆဲထုတလိုကသည ။ သူ့အတနထိပက အပေါကလေးကနေ ဖူညစညစ အရညပစပစတေ တဖတဖတနဲ့ ပနးလတတာ မူးအိမ ဘိုကပေါမာ အိုငထနးသားသည ။ “ အရမးကောငးသားတယ..မူး…..” လို့ သူ တိုးတိုးလေး ပောပီး မူးအိမရဲ့ ဘေးမာ သူ လဲခ အိပလိုကသည ။ သူ့တကိုယလုံး ခေးတေ စိုရဲနေသည ။ မူးအိမလညး တအားကောငးတာဘဲ လို့ မူးအိမ စိတထဲက ။ပောလိုကမိသည။

 

Zawgyi

 

သဒx{1039}x{1015}ါလနဏာကၽံ (စ/ဆုံး)

အလန္ေခာလတဲ့ ေကာငေလး သုံးေယာက္ အေၾကာင္းကို အရငုံး ေပာပလိုသည္ ။ သူတိုx{1037}ကေတာ့ ဘဲx{1037}…..မx{103D}းအိမဲx{1037} တိမမ္း တိုx{1037}ပါဘဲ ။ ပထမဆုံး ေပာပလိုတာက ဘဲx{1037}….ရဲx{1037} အေၾကာင္း ။ နံမည္ အပည့စုံက ဘဲx{1037}ထူးေမာင္ေမာင္ ။ အငတနတဲ့ ေကာငေလး…။ ဆတတဴတဲ့ အသားနဲx{1037} မကုံး ဝိုင္းဝိုင္းနကက္x{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037} ဆံပငည္ မဲမဲေဖာင့္ေဖာင့နန္ေတေၾကာင့္ မိန္းကေလးေတ ၾကားထဲ ထင္းေနဝင္းေနတဲ့ ေကာငေလး ။ ကိုယုံးက ေတာင့္ေတာင့ညည္x{1039}x{101C}ကီး မဟုတ္ေပမယ့္ ရိသင့ာေတ လိုအပေလာက္ ရိသည္ ။ ရငိုx{1037}မိုx{1037}က အၿမဲ အသားေပာ့ေပာ့ အကx{103E}ေတကို ဝတတိုx{1037} သိပ x{1039}x{101C}ကီးေပမယ့္ သိသိသာသာ လေနသည္ ။ ခါးေလးက ေသးသည္ ။ တင္ေတက သိပx{1039}x{101C}ကီး မကားေပမယ့္ လသည္ ။ x{101B}ုပx{101B}ုံတင္ မက စာေတာိုx{1037}ရယ္ ဘဲx{1037} အေဖက နံမည္x{1039}x{101C}ကီး ပုဂx{1039}x{1002}ိဳလ္x{1039}x{101C}ကီး တေယာကိုx{1037}ရယ္ေၾကာင့္ လူသိမား နံမည္x{1039}x{101C}ကီးသည္ ။ ဘဲx{1037}က ေကာင္းမာ လမ္းေလာကင္ ေခါင္းကိုငုံx{1037}ၿပီး မနန္ သကက္ ေလာကတည္ ။ ဘဲx{1037}ေၾကာင့္ မx{103D}းအိမဲx{1037} တိမမ္း တိုx{1037}လည္း လမ္းေလာကာ မနာၾကသည္ ။

သူတိုx{1037} သုံးေယာကည္ သညို သကကမ္းေလာက္ ၾကတာေၾကာင့ည္း လူေတက ပို သတိထားမိၾကသည္ ။ သတိထားမိၾကေတာ့ နံမည္x{1039}x{101C}ကီးလာသည္ ။ အရx{103C}ိင္းစား ဝတားတဲ့ ေကာငေလး သုံးေယာက္ သည္ တကx{1039}x{1000}သိုလ္ အမိဳးမိဳးက ကိုကိုကာလသားေတ အတက္ ေပာစရာေလးတခု ဖစာ သည္ ။ ဘဲx{1037}တိုx{1037} သုံးေယာကို မမငူးလိုx{1037} တခားတကx{1039}x{1000}သိုလ္ေတက ေကာင္းသားေတက လာၾကည့္ၾကရသည္ ။ ေကာင္းသားအမားစုရဲx{1037} စိတူးအိပက္ ေတထဲမာ ဘဲx{1037}တိုx{1037} သုံးေယာက္ x{1014}x{103D}စတန္ၾကာ ရိေနခဲ့သည္ ။ ဘဲx{1037}တိုx{1037} အုပုမာ ဘဲx{1037}က အလဆုံး အေခာဆုံးလိုx{1037} ေကာင္းေနဖက္ ေယာက္ားေလးေတက  သတတာကို ခံရသည္ ။ ဘဲx{1037} ထငာကေတာ့ ဘဲx{1037}တိုx{1037} အဖဲx{1037}မာ မx{103D}းအိမ္ေရာ တိမမ္းေရာ အားလုံး ဘဲx{1037}လိုဘဲ လၾကသညိုx{1037} ။ ဘဲx{1037}သည္ သူx{1037}ကို လာခဥ္းကပ္ တဲ့ ေကာင္ေလးေတကို လကခံခဲ့လိုx{1037} မာနx{1039}x{101C}ကီးသည္ ေမာက္ေနသည္ လိုx{1037} ေကာင္ ေလးေတ ၾကားထဲမာ နံမည္x{1039}x{101C}ကီးခဲ့သည္ ။

မx{103D}းအိမ္ နံမည္ အပည့စုံက မx{103D}းအိမူ ။ မx{103D}းအိမူက ဘဲx{1037}လိုဘဲ အသား အရမ္းဖဴတဲ့ ေကာငေလး ။ နက္ေပာငဲ့ဆံပငိုတိုေလးနဲx{1037} မx{103D}းအိမည္ ဂပနေလးတေယာကိုx{1037} ထငသည္ ။ မx{103D}းအိမဲx{1037} အေဖကလည္း ဘဲx{1037}ရဲx{1037} အေဖလိုဘဲ x{1039}x{101C}ကီးမားတဲ့ ဂုဏုဒာထူးရိသည္ ။ ဘဲx{1037}လိုဘဲ စာေတာဲ့ ေကာငေလး ဖစည္ ။ မx{103D}းအိမိုလည္း x{1039}x{101C}ကိဳက္ၾက လိုက္ၾက ဖန္ၾကx{1039}x{101C}ကံၾကတဲ့ ဘဲေတက အရမ္းမားသည္။ မx{103D}းအိမ တေယာကိုမ မက္x{1014}x{103D}ာသာ မေပးလိုx{1037} ဘဲx{1037}လိုဘဲ  မာနသခငေလး လိုx{1037} နံမည္ေပးၾကပနည္ ။  တိမမ္း နံမည္ အပည့စုံက တိမမ္းဆိုင္ ။ တိမမ္းသည္ လည္း ဘဲx{1037}..မx{103D}းအိမိုx{1037}လိုဘဲ အသားဖဴဖဴ ကိုယုံး လလနဲx{1037} ေခာေခာေလး ပါ ။ ဘဲx{1037}နဲx{1037}မx{103D}းအိမိုx{1037}ထက္ တိမမ္းက တငိုx{1039}x{101C}ကီးသည္ လိုx{1037} သူငယင္း မိန္းကေလးေတက ေပာၾကသည္ ။ သိုx{1037}ေသာ္
သိပx{1039}x{101C}ကီးစားx{1039}x{101C}ကီးေတာ့ မဟုတါဘူး ။ တိမမ္းနဲx{1037} သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037}က မတိမ္းမယိမ္းပါလိုx{1037} တိမမ္း ထငါသည္ ။ ေx{101B}x{103E}လငန္းနဲx{1037} အခင္းေဆး ေx{101B}x{103E}ဘုံေပၚမာ စံရတဲ့ ေကာငေလး ။ ခမ္းသာလန္းတဲ့ မိဘေတေၾကာင့္ တိမမ္းဆိုငည္ ဘဲx{1037}တိုx{1037} မx{103D}းအိမိုx{1037}လိုဘဲ ေခာေမာလပတဲ့ ေကာငေလးတေယာက္ ဖစည္ ။

တိမမ္းဆိုငို ရယူပိုငိုငိုတာေၾကာင့္ x{101B}ူးသပတဲ့ လူေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး ရိခဲ့သညိုx{1037} တကx{1039}x{1000}သိုလခငာ နံမည္ေကာဲ့သည္ ။ တိမမ္းဆိုငေတာ့ ေမာငိဳမx{103C}ိင္း ဆိုတဲ့ စာေတာဲ့ x{101B}ိုးသား x{1039}x{101C}ကိဳးစားတဲ့ ဆင္းရဲသားေကာင္းသားေလး တေယာကို ခငငိုက္ေသးသည္ ။ သိုx{1037}ေပမယ့္ ခစူ ဘ မေရာကိုက္ ။ ေမာငိဳမx{103C}ိင္းသည္ ဆင္းရဲတင္း နကဲ့ ဒါဏ္ေတ ပိၿပီး ေကာင္း ဆကတက္x{1014}x{103D}ိုငဲ တကx{1039}x{1000}သိုလယ္ေမကို ေကာခိုင္းသားခဲ့လိုx{1037} တိမမ္းဆိုငည္း  စိတ္ေဝဒနာကို ေတာ္ေတာဲ ခံစားလိုကသည္ ။ ဘဲx{1037} ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းေတာ့ မညိုx{1037} ၾကားလိုကိုx{1037} မx{103D}းအိမ္ ဘဲx{1037}ဆီကို ဖုန္းဆကိုကည္ ။ ဘဲx{1037}က သူမ  ေစ့စပဲမာ မx{103D}းအိမို ရိေစခငည္ ။ တိမမ္းလည္း လာမညိုx{1037} ဘဲx{1037}က ေပာပသည္ ။

ဘဲx{1037}နဲx{1037} မx{103D}းအိမ္ ..တိမမ္းတိုx{1037}က တကx{1039}x{1000}သိုလာ ေလးx{1014}x{103D}စာ ေကာင္းတကဲ့ စာကကဲ့ တဲခဲ့ ကဲခဲ့သူေတပါ ။ အၿမဲ တတဲတဲ အတူတူစား အတူတူသားတဲ့ သူတိုx{1037}သုံးေယာကလုံးက အေခာအမိုက္ေလးေတမိုx{1037} ေကာင္းတုံးက သူတိုx{1037}သုံးေယာကို လူသိမားခဲ့သည္ ။ ေကာင္းသားေတရဲx{1037} ပါးစပားမာ ေရပန္းစားခဲ့တဲ့ သူတိုx{1037} သုံးေယာကည္ ေကာင္းသူဘဝမာ သုံးေယာက္ေပါင္းၿပီး အေပာနဲ့ၾကလိုx{1037} သူတိုx{1037}ကို ခဥ္းကပဲ့ ေယာက္ားေတ တပုံတေခါင္းx{1039}x{101C}ကီး ရိခဲ့တာကို လစဴရx{103C}ခဲ့ၾကတာ ေကာင္းလည္း ၿပီးေရာ သူတိုx{1037} သုံးေယာကလုံး ရည္းစားမရိၾကေသး။ ေကာင္းၿပီးသားတာနဲx{1037} သူတိုx{1037}သည္ x{101B}ယူ ေယာက္ားေလးေတနဲx{1037} ေတx{1037}ဆုံၾကဖိုx{1037} လမ္း မရိသေလာက္ ဖစုန္ၿပီး သညတိုင္း ဆိုရင္ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမမေတ ဘ ေတနဲx{1037} အx{101B}ိုးထုတ္ၾကရေတာ့မည္ လိုx{1037} အခင္းခင္း ဖုန္းေပာၾကရင္ ေတx{1037}ဆုံၾကရင္ ဟာသ အဖစ္ ေပာဖစ္ၾကသည္ ။ ေကာင္းသူဘဝမာ အx{101B}ိုးမားတယ္ ေခးခါးတယ္ လုပ္ၿပီး ေx{101B}းေနခဲ့ၾကတဲ့ သူတိုx{1037} သုံးေယာကာ ေကာင္းလည္းၿပီးေရာ တေယာကေနရာဆီ အလုပင္ ဝင္ၾကတဲ့အခါ တေယာကဲx{1037} တေယာက္ မေတx{1037}ဖစ္ၾကေတာ့ဘဲ မား ေသာအားဖင့္ ဖုန္းနဲx{1037}ဘဲ ဆကယဲ့ၾကသည္ ။ ဒီအခါ “ သယင္း…ဘဲရၿပီလား…” ဆိုတဲ့ ေမးခန္းကို တေယာကဲx{1037} တေယာက္ ေမးဖစ္ၾကသည္ ။ အလုပင္ေတမာ သူတိုx{1037} ေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံရတဲ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတကို ဖလယ္ၾကေတာ့ မx{103D}းအိမ သူx{1037}အထက အရာရိက မိန္းမနဲx{1037} ကေလးေတ ရိရကဲx{1037} သူမကို x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနလိုx{1037} အလုပ္ေတာင္ ထကငညိုx{1037} စိတကကက္ ေပာပသည္ ။ တိမမ္းကေတာ့ သူx{1037}လုပ္ေဖၚကိုငက္ ဖစာတဲ့ ဘဲက သေဘာေကာင္းေပမယ့္ လူက ဘိုက္x{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲ ဖိုင့ိုင့ုပု ဖစ္ေနလိုx{1037} ခငည္းခင္ ဒီထကဆင့ကိုx{1037}ရာလည္း အားနာစာနဲx{1037} ငင္းပယိေနသညိုx{1037}ေပာပသည္ ။

ဘဲx{1037}ကေတာ့ အလုပငာလည္း မေတx{1037} ဘယာမလည္း ခစူအဖစ္ အိမ္ေထာငက္ အဖစ္ လကဲx{1014}x{103D}ိုငယ့္ ဘဲ မေတx{1037}လိုx{1037} ေအးေအးဘဲ တကိုယည္းေနလိုက္ေတာ့မယ္ လိုx{1037} ဆုံးဖတားခိန္ သမီးကို အိမ္ေထာငဳေစခငဲ့ မိဘေတက သူတိုx{1037}ရဲx{1037} မိတ္ေဆေတရဲx{1037} သားေတထဲ ဘဲx{1037}နဲx{1037} လကက္ေပးဖိုx{1037} တေယာက္ေယာကား ရိေလမလား ဆိုၿပီး ရာပုံေတာင့္ၾကေတာ့ ပညာလည္းတတ္ ထကကူးခၽနညိုx{1037} ထငဲ့ လူx{101B}ယေယာကို သူတိုx{1037} ေတx{1037}ၾကၿပီး ဘဲx{1037}ကို သေဘာကလား လိုx{1037} ပၾကသည္ ။ ဘဲx{1037}ကလည္း သညူနဲx{1037} လူခင္း ေတx{1037}ၾကည့င္ေသးသညိုx{1037} ပန္ေပာလိုကိုx{1037} ဘဲx{1037}မိဘေတက သညူရဲx{1037} မိဘေတနဲx{1037} တိုငင္ၿပီး တေနx{1037}မာ သညူနဲx{1037} ဘဲx{1037}ကို ေတx{1037}ၾကဖိုx{1037} စီစဥ္ေပးၾကသည္ ။ သူx{1037}နံမည ဉာဏက္ၿဖိဳးေဝ ။ သူက မိဘမိဳးx{101B}ိုး ဘကေရာင္းေရာ ပညာ အရညခင္း လုပညိုငည္ေရာ ဘာမ ေပာစရာ မရိသလို x{101B}ုပညငငလည္း ဘဲx{1037}နဲx{1037} လိုကကဲ့ လူတေယာက္ ဖစ္ေနလိုx{1037} ဘဲx{1037}ကလည္းသူနဲx{1037}  ေတx{1037}ၾကဖိုx{1037} မိဘေတကို ေခါင္းငx{103B}ိမ့ကံခဲ့သည္ ။

ဉာဏက္ၿဖိဳးေဝနဲx{1037}သူx{1037}မိဘေတက ဘဲx{1037}တိုx{1037} အိမို ညေနစာ စားဖိုx{1037} ေရာကာၾကၿပီး မိဘေတက ဉာဏက္ ၿဖိဳးေဝနဲx{1037} ဘဲx{1037}ကို ေတx{1037}ေပးၾကသည္ ။ သမီးတိုx{1037}ခင္း စကားေပာၾကည့္ၾကေပါ့ လိုx{1037} ေမေမက ေပာသည္ ။ ဘဲx{1037} လည္း ဉာဏက္ၿဖိဳးေဝနဲx{1037} ဘဲx{1037}တိုx{1037} ၿခံအေနာကကာ လမ္းေလာက္ၾကရင္း စကားစေပာဖစည္ ။ ဉာဏက္ၿဖိဳးေဝသည္ x{101B}ုပနx{1037}လို စိတေဘာလည္း ေကာင္းမညိုx{1037} ေတx{1037}ေတx{1037}ခင္း အကဲခတိသည္ ။ ဘဲx{1037}လိုဘဲ ေကာင္းေနတုံးက ခစူ မရာခဲ့လိုx{1037} အခု သူလည္း မိဘက ရာေပးတာကို လာၾကည့ာ ။ ဘဲx{1037}နဲx{1037} စကားေပာလိုx{1037} အဆင္ေပသည္ ။ သူတိုx{1037} ပနားေတာ့ ေမေမတိုx{1037}က ဘယိုသေဘာရသလဲ ေမးတဲ့အခါ ဘဲx{1037}လည္း ဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ေခ ရိသည္ အခိနဲနဲေတာ့ ေပးပါဦးလိုx{1037} ေမေမ့ကို ေပာလိုကည္ ။ သညခိန စၿပီးေတာ့ ေx{101B}x{103E}လမ္းေငလမ္း ေပါကားၿပီမိုx{1037} ဉာဏက္ၿဖိဳးေဝလည္း ဘဲx{1037}တိုx{1037} အိမို အၿမဲ ဝငက္ေတာ့တာဘဲ ။ ဘဲx{1037}ကလည္း သူx{1037}ကို ခငိလာသလို သူx{1037}အေၾကာင္းကိုလည္း ဒီထက္ ပိုသိခငိုx{1037} သူနဲx{1037} အတူတူ ထမင္းစားထက္ ေဈးဝယကဲ့သလို သူx{1037}အိမိုလည္း လိုကညဲ့သည္ ။ အခုထိ ဉာဏက္ အေပၚဘာမ မx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့အခက္ မေတx{1037}မိပါဘူး ။ ဘဲx{1037}ကို စိတx{103C}ပားေစတဲ့ လူတေယာက္ေတာ့ မဟုတူး ။

အိမ္ေထာငက္ အဖစ္ ေx{101B}းခယိုx{1037} ေကာင္းတဲ့လူ လိုx{1037}ေတာ့ ဘဲx{1037}သိသည္ ။ လကံသည္ ။ မိဘx{1014}x{103D}စကလုံးကလည္း ဒိတိတ္x{1039}x{101C}ကဲေတမိုx{1037} အေကာင္းဆုံး ဟိုတယာ ထိပုံးအဆင့ဲx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာပဲ ကင္းပၾကမည္ လိုx{1037} စဥ္းစားပငင္ေနၾကသည္ ။ ေမေမနဲx{1037} ေဖေဖက ဘဲx{1037}ကို ဉာဏကဲx{1037} ပတက္ၿပီး ထပ္ေမးၾကသည္ ။ သမီးဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ဘယိုလဲေပါ့ ။ ဘဲx{1037}က ဉာဏကို ငင္းစရာ မရိပါဘူး လိုx{1037} ေဖလိုကည္ ။ ေမေမတိုx{1037}က ဉာဏကဲx{1037} မိဘေတနဲx{1037} စကားေပာ တိုငင္ၾကၿပီး တရားဝင္ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းတဲ့ ပဲ လုပိုက္ၾကမညိုx{1037} ဆုံးဖတိုက္ၾကပါသည္ ။ ဘဲx{1037} ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းေတာ့မညိုx{1037} ဘဲx{1037}က အရငုံး တဲေဖၚတဲဖက္ ခစူငယင္းေတကို အေၾကာင္းၾကားလိုကည္ ။ တိမမ္းဆိုင မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးမာ မိဘလကုတ္ စီးပားေရး လုပန္းေတကို ဦးစီး လုပိုင္ေနသလို မx{103D}းအိမ မစ္x{1039}x{101C}ကီးနားမာ အလုပ္ စဝင္ေနသည္ ။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ေစ့စပဲကို တက္ေရာက္ၾကမညိုx{1037}ဘဲx{1037}ကို အေၾကာင္းပန္ၾကသည္ ။ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းပဲမာ ဘယို အဝတစား ဝတ္ၾကမည္ ဆိုတာကို သူငယင္း သုံးေယာက္ တိုငငတာ ေအမာ ။ ေစ့စပဲ မတိုငင္ သုံးရက္ေလာကဲက ရနုနို လာၾကဖိုx{1037} ဘဲx{1037}က ေခၚသည္ ။ မx{103D}းအိမဲx{1037} တိမ္ ဂမ္းတိုx{1037}က ဘဲx{1037} ဖဴရင္ လိုကဴ ဘဲx{1037}မဲရင္ လိုကဲသူ အသံတူတဲ့ တကယ့ရင္းအခာေတမိုx{1037} ဘဲx{1037}ဘာေပာေပာလုပည္ ။ လကံသည္ ။

မx{103D}းအိမ္ မစ္x{1039}x{101C}ကီးနားက ေရာကာတဲ့အခါ ဘဲx{1037}က ေလယာဥင္းက ေစာင့္x{1039}x{101C}ကိဳေနသည္ ။ တိမမ္း မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးကေရာကာတဲ့အခိနာ ဘဲx{1037}နဲx{1037} မx{103D}းအိမိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက ေလယာဥင္းက ေစာင့္x{1039}x{101C}ကိဳသည္ ။ သူငယင္းသုံးေယာက္ အရမ္းေပာ္ၾကသည္ ။ ဘဲx{1037}အိမာ ေရးေဟာင္းေx{1014}x{103D}ာင္း ဖစ္ ေကာင္းသူ ဘဝက ဟာေတကို ပန္ေပာလိုx{1037} မဆုံးေအာငဲ ။ အတူ စားခဲ့တဲ့ အစားအစာေတ ကို ပနားၾက သည္ ။ ဘဲx{1037}က ဉာဏကဲx{1037} သူငယင္းေတကို မိတက္ေပးသည္ ။
ဉာဏကည္ သူတိုx{1037} ထငာထက္ x{101B}ုပ္ေဖာင့္ သညိုx{1037} မx{103D}းအိမဲx{1037} တိမမ္းတိုx{1037}က ဘဲx{1037}ကိုေပာၾကသည္ ။ ဉာဏက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ခစူငယင္းေတမိုx{1037} မx{103D}းအိမ္ နဲx{1037} တိမမ္းတိုx{1037}ကို အရမ္း ဂx{101B}ုစိုကည္ ။ သေဘာေကာင္းတဲ့ ဉာဏကို သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ တအား ခငငားၾကသည္ ။ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းပဲကို x{1014}x{103D}စကိဘေတ ေဆမိဳးမိသားစုေတနဲx{1037} ဘဲx{1037}နဲx{1037} ဉာဏကိုx{1037}ရဲx{1037} အရင္းx{1014}x{103D}ီးဆုံး ေကာင္းေနဖက္ သူငယင္းေတ တက္ေရာက္ၾကသည္ ။ သုံးလေလာကတင္း မဂx{1039}x{1004}လာပဲ လုပည္ လိုx{1037} မိဘေတက ေပာဆိုၾကသည္ ။ ေစ့စပဲအၿပီး သူငယင္း သုံးေယာက္ ကိုယ့္ၿမိဳx{1037}ကို မပနင္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲမာ ပနုံဖိုx{1037} ခိန္းၾကသည္ ။ တိမမ္းက “ မဂx{1039}x{1004}လာပဲ မတိုငငည္း ဒိုx{1037}သုံးေယာက္ ဆုံရေအာငာ…ဘဲx{1037} က မၾကာခင္ အိုရေတာ့မာ.. အပိဳဘ နဲx{1037} ရိေနတုံး ဒိုx{1037} အပိဳသုံးေယာက္ အတူတူ ေပာ္ၾကခင္ေသးတယ္… ယူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ မန္းေလးကို လာခဲ့ၾကပါလား….” လိုx{1037} ေပာလိုx{1037} မx{103D}းအိမလည္း တိမမ္း ေပာတာကို သေဘာတူသည္ ။

“ ဟုတယ္..ဘဲx{1037}..ဒိုx{1037} မန္းေလးမာ ဆုံၾကရေအာင္.. ယူက ရနုန တကာ..ဒိုx{1037}က မစ္x{1039}x{101C}ကီးနားက ဆင္းခဲ့မယ္.. မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငဲ့အခိန္ မေရာကင္  ေနာကုံး အပတဲမယ္ေလ…” လိုx{1037} မx{103D}းအိမ ေပာလိုကည္ ။ တိမမ္းက “ ဟုတယ္..မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ၿပီးရင္ ယူက ကိုဉာဏက္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ဆို ဒိုx{1037}တေတနဲx{1037} အရငို မလတပ္ေတာ့ဘူးေလ…. ဒိုx{1037}သုံးေယာက္ ေကာင္းတုံးကလို ကလပားၿပီး အပတ လိုက္ၾကရေအာင္…” လိုx{1037} ေပာသည္ ။ ဘဲx{1037}ကလည္း.. “ ယူတိုx{1037}ကလည္း ကဲဖိုx{1037}ဘဲ စဥ္းစားေနၾကတယ္… ခုထိကဲခငုံး….” လိုx{1037} ေပာလိုက္ေပမယ့္ သူငယင္းေတ ရဲx{1037} အx{1039}x{101C}ကံအစညို အၿမဲ လိုကာေနၾကပါဘဲေလ  ။ ဘဲx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာ မေဆာငင္ သူငယင္း သုံးေယာက္ အပိဳဘ ေနာကုံး ေပာင္း ခရီး ထက္ၾကဖိုx{1037} ကိစx{1039}x{1005}ကို ဉာဏကဲx{1037} ညစာ ထကားၾကရင္း အမတ ထင္ အေရးမx{1039}x{101C}ကီးသလို ေပာမိေတာ့ ဉာဏက မသားေစခငဲ့အမူအရာေတ ပလိုx{1037} ဘဲx{1037}လည္း အံ့ၾသသားရသည္ ။ ဉာဏကည္ ဘဲx{1037} ဘာလုပုပ္ ေထာကံသူ ဘဲx{1037} ဘာေပာေပာ သေဘာကသူလိုx{1037} ဘဲx{1037}က ထငားတာ ။ ထငဲ့တာ ။ ပထမဆုံး အx{1039}x{101C}ကိမ္ ဉာဏက ဘဲx{1037}ေပာတာကို လကခံခငာ ။ ဘဲx{1037}လည္း ဉာဏက္ ဒီလိုေလး ဖစိုကာနဲx{1037}ဘဲ ဉာဏကဲx{1037} တသကုံး ေပါင္းဖိုx{1037}လကပဲ့ ကိစx{1039}x{1005}ကို နဲနဲ ပနဥ္းစားသားသည္ ။ လကပ္ၿပီး လငယား ဖစ္ၾကရင္ေကာ ဘဲx{1037}လုပာေတကို သူ တားမစ္ေနမာလား ဆိုတဲ့ ေမးခန္း က ဘဲx{1037}ေခါင္းထဲကို ေရာကာသည္ ။

ဘဲx{1037}က ငယယ္ေလးထဲက မိဘေတ မx{1039}x{101C}ကိဳကာကို လည္း မလုပိုx{1037} မိဘေတကလည္း ဘဲx{1037}ကို အလိုလိုကည္ ။ လိုတာ အကုနတဲ့ ကေလး ဖစဲ့သည္ ။ တကx{1039}x{1000}သိုလ္ေကာင္းသူ ဖစာေတာ့ ၿပီးပါေလေရာ ။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမက ဘဲx{1037} ဖစငာေတ ကို အကုန္ ဖစ္ေစဘဲ ။ ဘဲx{1037}ကို ဖူးဖူးမx{103C}တားသညိုx{1037} ေပာရမည္ ။ ဉာဏက “ ကိုယ စိတူလိုx{1037}ပါ..ဘဲx{1037}ကို အၿမဲ ေစာင့္ေရာကငာ.. ကိုယပါေတာ့ စိတူတယ္…ဝကင္ၿပီးမဘဲ ကိုယဲx{1037} ခရီးေတ ထက္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား…” လိုx{1037} ေပာသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း သူငယင္း ခငငဲ့စိတ အရမ္းမားေတာ့ သူေပာတာကို မx{1039}x{101C}ကိဳကူး ။ “ ကိုဉာဏဲx{1037}လည္း သားမယ္..မx{103D}းအိမိုx{1037} တိမမ္းတိုx{1037}နဲx{1037}လည္း သားမယ္…ဘဲx{1037} ကိုဉာဏဲx{1037} လကထပ္ေသးခင္ ကိုဉာဏ္ ဘာမ ဘဲx{1037}ကို မခဳပယါနဲx{1037}…” လိုx{1037} နဲနဲ စိတိုတဲ့ အသံနဲx{1037} သူx{1037}ကို ပန္ေပာလိုကိၿပီး ဖါလူဒါသားေသာကိုx{1037} ရိတာကို ဖကိုကည္ ။ “ မေသာက္ေတာ့ဘူး..အိမဲ ပနယ္…” လိုx{1037} ေပာလိုကည္ ။ ဉာဏကည္း ဘဲx{1037} စိတိုးသားမန္း သိလိုx{1037} ပန္ေခာ့ဖိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္ ။ ဉာဏကည္ ေစ့စပ္ၿပီးၾကၿပီ ဖစိုx{1037} အရငထက္ ရဲတင္းလာသည္ ။ မၾကာခငည္း  မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငိုx{1037} လုပ္ေတာ့မာမိုx{1037} ဘဲx{1037}ကို ဖကင္ နမ္းခင္ ကိုငယတပာေတ လုပငာသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း အခု အx{101B}ယ္ အထိ ေယာက္ားေတရဲx{1037}  အထိအေတx{1037}ကို တခါမ ရဘူးတာ မဟုတိုx{1037} သူx{1037}အထိအေတx{1037} အကိုငတယ္ေတကို သာယာမိတာ အမနါဘဲ ။ သူနဲx{1037} ခစူေတ မဖစ္ၾကဘဲနဲx{1037} အခုလို  ကိုငယတပ္ တာ ခံရတာေတာ့ တမိဳးဘဲ ။ ဉာဏက ဘဲx{1037}ကို တခါမ ခစါတယိုx{1037} မေပာခဲ့ဖူးဘူးေလ။ ဉာဏက ဉာဏားလာသည္ ။ လူၾကားထဲကို သိပ္ မသားခင္ေတာ့ဘဲ သူx{1037}အိမို အေခၚမားလာသည္ ။

သူx{1037}အိမာ ညေနပိုင္းဆိုရင္ သူx{1037}မိဘေတလည္း မရိၾကဘူး ။ ခိုင္းတဲ့ အိမ္ေဖၚေတဘာေတလည္း သူက ေရာငိုင္းထားသလား မသိဘူး။ မေတx{1037}ဘူး ။ ဘဲx{1037}ကို သူx{1037}အိမို ေခၚသားရင္ စx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ယားတီးခငဲ့ ဘဲx{1037}ကို စx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ယားရိတဲ့ အခန္းကို ေခၚသားသည္ ။ ဘဲx{1037} စx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ယားတီးတာကို သူ နားေထာငည္ ။ အရမ္းေတာာဘဲ  ဘဲx{1037}ထူးရယ္ ဆိုၿပီး ေပာရင္း နမ္းတတည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း သူနဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ ေနရတာ စိတx{103C}ပားမိရသည္ ။ သူက နမ္းလိုက္ ဖကိုကဲx{1037} ဘဲx{1037}ေပါင္ေတ ခါး ေတကိုလည္း ကိုငတ္ ပတတည္ေလ ။ ဒီေနx{1037}လည္း ထုံးစံအတိုင္း ညေနပိုင္း သူ ဘဲx{1037}ကို အိမာ လာေခၚသည္ ။ ဘဲx{1037}တိုx{1037} ဒီေနx{1037} ကိုးမိုငကာ ေကာီဆိုင္ လလေလး တဆိုင္ ဖင့ိုx{1037} အစမ္း အေနနဲx{1037} သားၾကည့လိုx{1037} တိုငငားၾကတာ ။ ဉာဏက္ နဲx{1037} ဆိုငလေလးမာ ေကာီ အေကာင္းစားနဲx{1037} မုနx{1037}ဆန္းေတ ထိုင္ စားေသာက္ ၾကၿပီးေတာ့ သူက “ ဘဲx{1037}ထူး…ဒီေနx{1037}ေလ ကိုယ္ ဘဲx{1037}ထူးရဲx{1037} ပီယာx{1014}x{103D}ို လကာေတကို နားေထာငငယ္” လိုx{1037} ေပာလိုx{1037} ဘဲx{1037}လည္း
“ ဘယေန ဘယို စိတူးေပါကဲ ကိုဉာဏ္..” လိုx{1037} သူx{1037}ကို ေမးမိသည္ ။ သူက “ ေဖ့စတ္ မာ ဘဲx{1037}ထူး တငားတဲ့ ပီယာx{1014}x{103D}ိုတီးတာေတ ကိုယ္ ပန္ၾကည့္ၿပီး အပငာ ကိုယိုင္ နားေထာငငိုx{1037}ပါ…” လိုx{1037} ေပာသည္ ။ အင္း..ဉာဏက္ေတာ့ ဉာဏားၿပီ ။ သူx{1037}အိမ္ေခၚသားၿပီး အဖကေပx{1037}ေတ လုပင္ လိုx{1037} ဇာတမ္းထင္ေနတာလိုx{1037} ဘဲx{1037}လည္း သေဘာေပါကိုကည္ ။ ဘာဘဲဖစစ္ သူက ကိုယ့ငန္းေလာင္း မၾကာခင္ လကပ္ေတာ့မယ့္ သူဘဲေလ ။

ဘဲx{1037}က တနx{1037}ိုေနစရာမရိပါဘူး ။ လကပယ့ကမ အပိဳဘဝကို စနx{1037}x{103E}တယ္ လိုx{1037}လည္း ေရးက မနာမိန္းမေတ လိုလည္း ဘဲx{1037}က သေဘာမထားလိုပါဘူး ။ သူx{1037}ကိုငဲ့အခါ နမ္းတဲ့အခါ ဘဲx{1037}လည္း စိတ္ေတ လx{103C}ပားမိရတာ အမနါ ။ ေသးနဲx{1037}ကိုယ္ သားနဲx{1037} ကိုယဲေလ ။ မိန္းမေတမာက ဒီစိတ္ေတ ေယာက္ား ေတေလာက္ မပင္းထနငာ ရိရမယ္ ။ မိန္းမေတလည္း လူဘဲ ေလ။ ကာမစိတ္ ရိၾကၿပီး လိုလားၾကတာပါဘဲေလ ။ ဘဲx{1037} သူနဲx{1037} သူx{1037}အိမို လိုကာလိုx{1037}  ဉာဏက္ တအား ေပာားသည္ ။ သူx{1037}အမူအရာက သိသာသည္ ။ ဘဲx{1037}မာလည္း အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမမ သူငယင္း x{1014}x{103D}စ္ေယာက ညတိုင္း ဖုန္းေပာၾကရင္ “ ဉာဏကဲx{1037} ဘာဖစ္ၾကလဲ…” ဆိုတဲ့ ေမးခန္းကို အၿမဲေမးတတိုx{1037} တခါတေလ ေပာစရာ မရိရင္ x{1039}x{101C}ကံဖန္ၿပီး လုပာတ္ေပာလိုကိသည္ ။ သူတိုx{1037} ၾကားခင္ ေနတာကို ေပာေပးတာပါ ။ ဘဲx{1037}လည္း အနိုင္းက မနာဆိုက္ေတကို ဝငိုက္ၿပီး အဲဒီက စာေရးဆရာေတ ေရးထးတဲ့ အပာဇာတမ္းေလးေတကို ဖတ္ ၿပီး ကိုယ့ာတမ္းလိုလိုနဲx{1037} ေပာပလိုကာ ။ မx{103D}းအိမိုရင္ တကယ့x{101B}ုတ္ ။ “ဘဲx{1037}ရယ္.. နင့ာတမ္းေၾကာင့္ ငါလည္း မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး…. လက္ေတ လည္း ဟိုေရာကီေရာကဲx{1037}…” လိုx{1037} ေပာလိုx{1037} ရယ္ေနၾကရသည္ ။ ဒီေနx{1037}ညေန ဉာဏကဲx{1037} အိမို ေရာကားေတာ့ ၿခံတံခါး ဖင့္ေပးမယ့ူေတာင္ မရိဘူး ။ ဉာဏူး ကိုယိုင္ ကားေပၚက ဆင္းဖင့သည္ ။ တိုက္x{1039}x{101C}ကီးတခုလုံးလည္း တိတိတ္ ၿငိမက္ေနသည္ ။

“ ကိုဉာဏ့ေဖအေမေကာ…မရိၾကဘူးလား…” “ မရိၾကဘူး..ဘဲx{1037}ထူး….” တကယ္ အမန သူx{1037}မိဘေတက စငာပူကို ခရီးထက္ေနၾကတာ ။ သူက ဘဲx{1037}ကို မေပာပဘူး ။ “ အိမားေတေရာ…ဘယ္ေရာက္ေနၾကတာလဲ ..” “ မသိဘူး ဘဲx{1037}ထူး..ကိုယသိဘူး…ရိမာေပါ့….” ဘဲx{1037}ကို စx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ယား ရိတဲ့ အတင္း ဧည့န္း ဆီ ကို သူ ေခၚသားသည္ ။ သူတိုx{1037} အတင္း ဧည့န္းမာက စx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ယား..ေအာငဲx{1037} ကာရာအိုကီ စက္ေတ ရိသည္ ။ မိသားစု အပန္းေဖတဲ့အခန္းေပါ့ ။ ဘဲx{1037} စx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ယား  တီးသည္ ။ တိတိတ္ေနတဲ့ ဉာဏကိုx{1037} အတင္းဧည့န္းမာ ဘဲx{1037}လကံက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းေလး ထက္ေပၚေနသည္ ။ ဉာဏက ဘဲx{1037}တီးေန တာကို ဗီဒီယို x{101B}ိုကည္ ။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမတိုx{1037}က ဘဲx{1037}ကို ငယယ္ေလးထဲက စx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ယား သင္ေပးခဲ့သည္ ။ အိမာ ဆရာမ ေခၚၿပီးသငာ ။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမတိုx{1037} ရဲx{1037} မိတ္ေဆေတထဲမာ စx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ယားမိုးမင္းေဆ ဆိုတာ ရိေပမယ့္ ေဖေဖကဘဲx{1037}ကို ေယာက္ားဆရာနဲx{1037} မသငိုင္းေစခငိုx{1037} မစx{1039}x{1005}စဲနက္ ဆိုတဲ့ အဂx{1039}x{1004}လိပx{1039}x{101C}ကီးကို  ေခၚၿပီး သငိုင္းခဲ့သည္ ။ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} လက္ေခာင္းေလးေတက စx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ယား ခလုပ္ေလးေတကို x{1014}x{103D}ိပ္ေနတဲ့ အခိနာ ဉာဏကဲx{1037} လက္ေတက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ကိုယ္ေပၚမာ  ေနရာအx{1014}x{103D}ံx{1037} ေပးလx{103E}ား ေဆာ့ကစားလာသည္ ။ “ ဟိတိုဉာဏ္…ဘဲx{1037}တီးလိုx{1037} မရေတာ့ဘူး.. ကဲတယာ..လုပဲx{1037}…” လိုx{1037} ဟနx{1037}ည္း မရဘူး ။ ဉာဏက္ သည္  ခုတေလာ ကဲလာရဲလာသည္ ။ ဉာဏကဲx{1037} လကဖက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} တငါးအိအိေတကို ပတယ္ေနသည္ ။ ေပါငန္ေတဆီ ကိုလည္း ေရာကားသည္ ။

“ ဘဲx{1037}..ခစယ္…ကာ….ကိုယ္ ဘဲx{1037}ကို အရမ္းခစယ္….” ဉာဏက္ ပထမဆုံး ေပာတဲ့ ခစကား ။ ရမကင္းပင္းနဲx{1037} ကိုငယ္ေနရင္း ေပာတဲ့စကား ။  ခစယိုx{1037} ေပာေပမယ့္ ဘဲx{1037}က သူx{1037}ကို ခစလားလိုx{1037}လည္း သူ မေမးဘူး ။ သူဦးတည္ေနတာ ဘယိုလည္း ဆိုတာကို ဘဲx{1037}သိသည္ ။ သူx{1037}လက္ေတက ဘဲx{1037}  အဝတ္ေတကို ခၽတိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း သူx{1037}အထိ အေတx{1037}ေတေၾကာင့္ စိတ္ေတ လx{103C}ပားလာသည္ ။ ကိုယ္ေပၚက ကာကသားတဲ့ ဖယားတဲ့  အဝတစားေတကို ဘဲx{1037}မဆဲတားလိုကိဘူး ။ အသားဖဴတဲ့ ဉာဏကဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037} နားx{101B}ကားေတ ရဲတတ္ေနၾကတာကို ေတx{1037}ရသည္ ။ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ကိုယ္ ေပၚပိုင္း အဝတဲ့ေနၿပီ ။ တုနင္ ခုနင္ေနတဲ့ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ရငားစိုငလေတကို သူ အငမ္းမရ စိုx{1037}စုတည္ ။ “ အို..ကိုဉာဏ္..အငင္…အိုး….ဟင့င့္… ကဲတယာ…..” x{1039}x{101E}ကထေနတဲ့ စိတ္ေတေၾကာင့္ မာတင္း ေထာငေနၾကတဲ့ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ရငီးဖုေလးေတကို ဘယက္ၿပီး ညာဖက္ တလည့ီ သူစိုx{1037}ေနသည္ ။ သူx{1037}လာက x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးေတကို ပတာလည့္ ယက္ေနသည္ ။ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} စိတ္ေတ လတကားသည္ ။ သူကလည္း ကိုယ္ေအာကိုင္းက စကပို ခၽတိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း ခဲယဥ္းေနတဲ့ သူx{1037}ကိုကူညီၿပီး ခၽတ္ေပးလိုကည္ ။ ရကည္း မရက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး ။

ေယာက္ားတေယာကဲx{1037} ဒီလို ဆကံဖစာ ပထမဆုံးဘဲ ။ မx{1039}x{101C}ကဳံစဖူး x{1039}x{101C}ကဳံရတာေတက ဘဲx{1037}ရဲx{1037}စိတ္ေတကို အမင့ုံးကို တကားေစသည္ ။ စကပၽတားေတာ့ သူx{1037}လက္ေတက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ေပါငနဴဖဴေတေပၚမာ ေပးလx{103E}ားေနသလို ဘဲx{1037}ရဲx{1037} တငါးအိအိေတကို အပီအပငို ဆုပယ္ေနသည္ ။ ပငီေလးရဲx{1037} ဂဆုံေနရာကို သူx{1037}လကဝါး ေရာကာသည္ ။ ဘဲx{1037}ရဲx{1037} အမတx{1014}x{103D}ိုး သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ရတနာေx{101B}x{103E}ၾကဳတ္ေလးကို သူx{1037}လက္ေခာင္းေတက ကိုငိေနၿပီ ။ အရည္ေတက စိုစိုx{101B}x{103E}ဲေနသည္ ။ ရတနာေx{101B}x{103E}ၾကဳတာ ယားယံလန္းေနသည္ ။ သူကိုငာကို ဘဲx{1037} ေကနပ္ေနသည္ ။ လက္ေခာင္းေတက ေx{101B}x{103E}ၾကဳတဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးေတကို ဖဖေလး ပတပ္ေနသည္ ။ ပငီေလးကို သူ ခၽတိုx{1037} လုပနည္ ။ ဘဲx{1037}သူx{1037}ကို မတားမိ ။သူ ခၽတာကို ခံလိုကည္ ။ ဘဲx{1037} တကိုယုံး ဘာ အဝတ မကန္ေတာ့ ။ ဘဲx{1037}ကိုယုံးတီး ဖစားၿပီ ။ သူက ဘဲx{1037}ကိုယုံးေတကို တဝကီး လိုက္ၾကည့္ေနလိုx{1037} ဘဲx{1037} ဟနx{1037}ားလိုကိသည္ ။

“အို..မၾကည့ဲx{1037}…မၾကည့ဲx{1037}….” လိုx{1037} ေအာိုကိသည္ ။ သူက “ တအား လလိုx{1037}ပါ ဘဲx{1037}ရယ္…” လိုx{1037} ေပာသည္ ။ ဘဲx{1037} ေပါငန္ေတ ၾကားထဲကို သူ ငုံx{1037}နမ္းသည္ ။ သူx{1037}x{1014}x{103D}ာေခါင္းက ဘဲx{1037}ရဲx{1037} ရတနာေx{101B}x{103E}ၾကဳတ္ အကဲေၾကာင္း တေလာက္ နမ္းရx{103D}ေနသည္ ။ “ အိုx{1037}….ဘာလိုx{1037} နမ္းေနတာလဲ..ကိုဉာဏ္….. အဲလို လုပလိုx{1037}လား..ဘုန္းနိမ့္ေနလိမ့ယ္…” သူက ဘဲx{1037}ေပာတာေတကို ဂx{101B}ုမစိုက္ေတာ့တဲ့ အပင္ သူx{1037}လာx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ဘဲx{1037}အကဲေၾကာင္းကို ေကာငက္ေနသည္ ။ ဘဲx{1037} တကိုယုံး တုနါေနရေအာင္ သူx{1037}လာအယက ေကာင္းသည္ ။ တအားေကာင္းသည္ ။ ဘဲx{1037} အၿမဲ စိတငားခဲ့တဲ့ ဘာဂာမx{103C}တယ္ ဆိုတာx{1039}x{101C}ကီးကို လက္ေတx{1037}ကက x{1039}x{101C}ကဳံေနရၿပီကယ္ ။ ရည္းစား ရိတဲ့ အရင္းx{1014}x{103D}ီးဆုံး သူငယင္းေတ ေပာပတဲ့ ဘာဂာ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတနဲx{1037} အငာနကအပာဆိုက္ေတမာ ၾကည့ူးခဲ့တဲ့ ဘာဂာမx{103C}တာေတကိုဘဲ စိတူးယဥ္ၿပီး လကဲx{1037} ကိုယ့ါသာ ပတပ္ၿပီး အပိဳေပါက္ ဘ ကတည္းက ေဖေဖာကဲ့သည္ ။ အခုေတာ့ လက္ေတx{1037} ခံစားေနရၿပီ ။
ဉာဏက မၾကာခင္ လကပ္ေတာ့မယ့္ ခငန္းေလာင္းမိုx{1037} အစစ လိုက္ေလာေပးလိုကိသည္ ။ စိတ္ေတ တအား ထx{1039}x{101E}ကသားလိုx{1037}လည္းေပါ့ ။ ဉာဏက ေx{101B}x{103E}ၾကဳတို အမိဳးမိဳး ကလိေပးေနသည္ ။ ေx{101B}x{103E}ၾကဳတဲx{1037} ရသာဖူးစိေလးကို သူx{1037}လာထိပဲx{1037} ေရေရလညည္ ထိုးဆ ေကာတ္ ကလိလိုကာ ဘဲx{1037}လည္း တအားကိုေကာင္းသားရၿပီး အရည္ေတ တx{101B}x{103E}မ္းx{101B}x{103E}မ္း စိမ့က္ၿပီး တုနကားရသည္ ။

ဒီအခိနာ တိုက္ေရx{1037}ဖက ကားစကပိုကံကို ဘဲx{1037}တိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ၾကားလိုက္ၾကရသည္ ။ ဟင္…. ဘယူလဲ…။ ဉာဏက္ေရာ ဘဲx{1037}ေရာ  ကိုယုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037}…။ တိုကဝင္ တံခါးx{1039}x{101C}ကီးက ဘဲလို တတငငဲx{1037} x{1014}x{103D}ိပ္ေနတဲ့အသံ ထကာသည္ ။  “ ဟာ….ဘယူလဲ…..” ဉာဏကည္ လူတေယာက တိုကဲx{1037} ၿခံထဲ မရိေအာင္ စီစဥားခဲ့တာ ဖစည္ ။ ဘဲလ္ ဆကိုက္ x{1014}x{103D}ိပ္ေနလိုx{1037} ဉာဏက္ မတပ္ ထရပ္ၿပီး ေဘာင္းဘီေကာကပ္ တီရပ္ ေကာကတိုက္ၿပီး..“ ဘဲx{1037}..ကိုယ္ ခဏဆင္းၾကည့ိုကုံးမယ္..” လိုx{1037} ေပာသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း မတပ္ ထရပိုက္ၿပီး စကပဲx{1037} အကx{103E}ေတကို ေကာကူ ပနတိုကည္ ။ ဉာဏက္ တိုက္ေအာကို ေရာကားေတာ့ တံခါးကို ဘဲလ္ x{1014}x{103D}ိပ္ေနတာက မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးမာ ေနတဲ့ သူx{1037}အေဖရဲx{1037}ညီမ ေဒၚေလးသငာတိုx{1037} မိသားစု ဖစ္ေနတာကို ေတx{1037}လိုကသည္ ။ “ ဟာ…ေဒၚေလးတိုx{1037}ပါလား….” “ ဟုတယ္..သား….. ဘယူမ မရိၾကဘူးလား ..ၿခံေစာင့္x{1039}x{101C}ကီး ဦးသာလည္း ဘယ္ေရာက္ေနလဲ…..” ဉာဏက တံခါး ဖင့္ေပးလိုကည္ ။ ေဒၚေလးတိုx{1037} မိသားစုေတ တိုကဲ ဝငာၾကတဲ့ အခိန္ ဘဲx{1037}လည္းေရခိဳးခန္း ထဲ ဝင္ၿပီး အလပနင္ေနသည္ ။ ဉာဏကည္း လမ္းခရီး အလညာ တန္းလန္းx{1039}x{101C}ကီး ရပားလိုx{1037} အခံရ ခက္ေနသည္ ။ ဘဲx{1037}လည္း သူx{1037}ကို အခုမ ရက္ေန မိသည္ ။ သူx{1037}ကို အိမနိုx{1037}ခိုင္းလိုကည္ ။ ဉာဏကည္း ဘဲx{1037}ကို ဘာဂာမx{103C}တိုကတာ ကိုေတာ့တအား ေကနပ္ေနသည္ ။ ေတာက္.. လလိုကဲ့  ေစာကုတ္…လိုx{1037} ဉာဏကဲx{1037} စိတဲမာ အခါခါ ေရx{101B}တ္ေနသည္ ။

ဘဲx{1037} အိမန္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေအာကိုင္းေတ ေပ၇ေနတယိုx{1037} စိတဲမာ မသနx{1037}လို ဖစ္ေနတာနဲx{1037} ေရခိဳးလိုကည္ ။ ေပါင္ၾကားေနရာေတ ကို ဆပာ နဲx{1037} အx{1014}x{103D}ံx{1037}ပတင္း ေx{101B}x{103E}ၾကဳတ ရသာဖူးေလးကို စမ္းမိထိမိပတိေတာ့ ေစာေစာက ကိုဉာဏ္ ယက္ေပးကလိေပးတာေတကို ပနတိရလာသည္ ။ စိတ္ေတ  ပနလာသည္ ။ပန္x{1039}x{101E}ကလာသည္ ။ ေရခိဳးခန္း ၾကမ္းပငာ ထိုငရင္း ေx{101B}x{103E}ၾကဳတို ဖိဖိပတိသည္ ။ ကိုဉာဏဲx{1037} အတန္ေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ရခါနီးေလး သူx{1037}အေဒၚေရာကာလိုx{1037} ထေပးၾကရတာ ။ အင္း.. နဲတဲ့ အတန္x{1039}x{101C}ကီး မဟုတူး ။ ဗီဒီယိုေတထဲမာဘဲ ေယာက္ားလိငနို ေတx{1037}ဖူးခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ဘဲx{1037}အတက္ အရမ္းကို စိတx{103C}ပားစရာ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံပါ ။ ညဖက္ေရာက္ေတာ့ မိသားစုအားလုံး ညစာ အတူတူစားၾကသည္ ။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမကို မx{103D}းအိမ္.. တိမမ္းတိုx{1037}နဲx{1037}မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးမာ ဆုံၿပီး ေပာ္ၾကမည္ ဆိုတာကို ေပာပလိုကည္ ။ ေမေမနဲx{1037} ေဖေဖက ဘဲx{1037}လုပငာေတကို အကုနင့ဳေနကပါဘဲေလ ။ ေဖေဖေမေမတိုx{1037}နဲx{1037} တီဗီ ခဏ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့ခန္းကို ကိုယ္ တကဲ့ေတာ့ မx{103D}းအိမဲx{1037} တိမမ္းတိုx{1037}ကို ဒီေနx{1037} ေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံခဲ့တဲ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတကို ေပာပခငာနဲx{1037} သူတိုx{1037}ကို ဖုန္းေခၚေပာပလိုကည္ ။

မx{103D}းအိမိုx{1037} စိတငားၾကၿပီး အေသးစိတို ေမးၾကေတာ့တာဘဲ ။ ကိုဉာဏဲx{1037} အတန္x{1039}x{101C}ကီး မာမတ္ၿပီးေထာင္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေပာပေတာ့ သူတိုx{1037} တအား  သေဘာကၾကသည္ ။ သူတိုx{1037}လည္း ရည္းစားထားမဖစယိုx{1037} ေပာၾကသည္ ။ ဘဲx{1037} ဘာဂာအမx{103C}တံရတာကို ေပာပေတာ့ သူတိုx{1037}လည္း x{1039}x{101C}ကဳံခငၿပီ လိုx{1037}  ပန္ေပာၾကၿပီးကိုဉာဏဲx{1037} ထပုပ္ၾကဖိုx{1037} တိုကန္းၾကသည္ ။ မx{103D}းအိမူသည္ ခုတေလာ စိတ္ေတ တအားထေနသည္ ။ အလုပ ပန္ေရာကဲ့အခိန္ အနိုင္းကေန ဗီဒီယိုကားေတ ၾကည့ဲ့အခါ လိငပကဲ့ အခန္းေတကို ၾကည့ိရင္ သဘာ ကာမစိတ္ေတ တအား ထx{1039}x{101E}ကၿပီး ဆနx{1037}ငကိငို လိုလားတဲ့ စိတ္ေတ ဖစ္ေပၚၿပီးကိုယ့ါသာ လကဲx{1037} ပတပိရတာ အခါခါဘဲ ။ ညက မx{103D}းအိမ္ ကိုယ့ါသာ အာသာေဖမိရပနည္ ။ ဘဲx{1037}ထူးေၾကာင့္…။ ဘဲx{1037}ထူးက သူနဲx{1037} ေစ့စပားတဲ့ ကိုဉာဏကဲx{1037} ခိန္းေတx{1037}တဲ့အေၾကာင္းေတကို ဖုန္းဆက္ ေပာပခဲ့သည္ ။ကိုဉာဏက ဘာဂာကိုငဲ့အေၾကာင္း သူx{1037}လီးကို ကိုငိုင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတကို အေသးစိတ္ ေပာပသည္ ။ မx{103D}းအိမလည္း တအားဆာေလာငိုလားေနတဲ့သူ ဆိုေတာ့ တကယ္x{1039}x{101C}ကဳံတဲ့ ဘဲx{1037}ထူးကို သိခငာေတ ေမးမိသည္ ။ ဒါေတကို စဥ္းစားမင္ေယာင္ေတာ့ တအား ယားလာပန္ေရာ ။ ကိုယ့ဖုတို ကိုယ္ ပတ္ၿပီး အာသာေဖမိရပန္ေရာ ။
အာသာေဖေတာ့ ဦးေဇာင္းေသာင္း x{101B}ုပို မင္ေယာငိေနသည္ ။ အို..ဘာဖစာလဲ မသိဘူး ။ ကိုယ့ိုယို အပစငိသည္ ။ ဦးေဇာင္းေသာင္းက မx{103D}းအိမဲx{1037} အထက အရာရိ ။ သူက မိန္းမလည္း ရိသည္ ။ ကေလးလည္း ရိသည္ ။ သူက မx{103D}းအိမို သံေယာဇဥ္ ညိခင္ေနတဲ့သေဘာ ပေနတာ ၾကာၿပီ ။ မx{103D}းအိမို သူအရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳက္ေနသည္ ။ သူx{1037}မိန္းမ ရိရကဲx{1037} ဘာလိုx{1037} ဒီလို ဖစ္ေနတာလဲ ဆိုတာကို မၾကာခငဲ မx{103D}းအိမ္ သိရသည္ ။ သူx{1037}မိန္းမနဲx{1037}သူ တကကက္ အၿမဲ ရနစ္ၿပီး အဆငေပၾကဘူးတဲ့ ။ မx{103D}းအိမို သူx{1037}အေၾကာင္း သိတဲ့ x{101B}ုံးကx{101B}ုံးအုပx{1039}x{101C}ကီး ေဒၚေဝဝက ေပာပတာ ။

မx{103D}းအိမည္း သူစိုကိုက္ၾကည့င္ အရမ္း ရငုံတာဘဲ ။ သူx{1037}မကုံးေတက မx{103D}းအိမဲx{1037} ဝတားတဲ့ အဝတ္ေတကို ေဖါကင္း မငလိုx{1039}x{101C}ကီး ခံစားရသည္ ။ သူx{1037}အၾကည့္ေတက သိပဲလန္းသည္ ။ မx{103D}းအိမို ခစိတာထကိငကံခငဲ့ ပုံရိသည္ ။ သူက ပိနိနါးပါး ဘိုကပပဲx{1037} ၾကည့္ေကာင္းတဲ့လူမိုx{1037} ကို ယ့ါသာ ပတဲ့အခိန္ သူx{1037}ပုံကို မကိထဲ မင္ေယာငားတာလားေတာ့ မသိဘူး ။ သူလည္း ကိုဉာဏကိုဘဲ လီးတုတုတ္ ရညည္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}လား မသိ ဘူး ။ တခါတေလ သူက မx{103D}းအိမို သူနဲx{1037} ကားေမာင္း ထက္ၾကဖိုx{1037} ေခၚသည္ ။ မx{103D}းအိမလိုကါဘူး ။ သူx{1037}မိန္းမ သိသားရငည္း မေကာင္းဘူးေလ ။ x{101B}ုံးမာ သူက မx{103D}းအိမို အစားအေသာက္ေတ အၿမဲေကၽး သည္ ။ သူ ထမင္းစားတဲ့ အခိန္ မx{103D}းအိမို လာေခၚသည္ ။ မေကာင္းတတိုx{1037} သူနဲx{1037} အတူတူ ထိုင္ စားရင္ သူက မx{103D}းအိမ္ ပုဂံထဲကို ဟင္းေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး ထည့္ေပးတတည္ ။ x{101B}ုံးက လူေတလည္း သူ မx{103D}းအိမို x{1039}x{101C}ကိဳက္ေနမန္း သိေနၾကၿပီ ။ ေဒၚေဝ ဆိုရင္ သူx{1037}ကို မx{103D}းအိမဲx{1037} ဘဲx{1039}x{101C}ကီး လိုx{1037} သုံးx{1014}x{103D}x{103C}ံးေနၿပီ ။ မx{103D}းအိမည္း သူနဲx{1037} မx{103D}းအိမ ဘာမ မဟုတါဘူး လိုx{1037}ဘဲ သူတိုx{1037}ကို ေပာခဲ့မိသည္ ။ တကယည္း အခုအခိနထိ ဘာမ မ မဟုတာဘဲေလ ။ အိမ္ေထာငိတဲ့ သူနဲx{1037} ဘာဇာတမ္းမ မဖစငါဘူး ။

သူက နယို ခရီးထက္ၿပီး ပနာရင္ မx{103D}းအိမို လက္ေဆာင္ေတ ေပးသည္ ။ မx{103D}းအိမည္း ငင္းရခကိုx{1037} သူေပးတာေတကို ယူထားခဲ့မိသည္ ။ ဘဲx{1037}ထူးရဲx{1037} ေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံတာေတကို နားေထာငဲ့ရၿပီး ေယာက္ားလိုခငဲ့ ေဝဒနာကို ပင္းပင္းထနန္ ခံစားေနရလိုx{1037} အိပာထဲ ကိုယ့္ေစာကုတို ကိုယ့ါသာ လကဲx{1037} ပတိေနရသည္ ။ အင္းဟင္… ယားလိုကာကယ္….လီးတုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} တအားလိုးေပးတာကို ခံခငိုကာ…..လိုx{1037} တိုးတိုးေလး ညည္းေနမိသည္ ။ ယားလန္းတဲ့ ေဝဒနာေၾကာင့္ ညက ေတာ္ေတာဲx{1037} အိပိုx{1037}မေပာူး ။ မနကေတာ့ စိတဲမာ တခုခု လိုေနသလို ခံစားရသည္ ။ x{101B}ုံးသားဖိုx{1037} အဆငင့္ ဖစဲ့အခိန္ ခါတိုင္း အတူတူ x{101B}ုံးသားေနက မခငလင သူ ေနမေကာင္းလိုx{1037} x{101B}ုံးမတကူးလိုx{1037} ဖုန္းဆကည္ ။ ဒါေၾကာင့္ မx{103D}းအိမ္ တေယာကဲဘဲ x{101B}ုံးသားဖိုx{1037} လုပည္ ။ အိမဲx{1037}x{101B}ုံးက သိပ္ မေဝးေတာ့ စကီးနဲx{1037} ဘဲ x{101B}ုံးသားသည္ ။ အိမဲက အထက္ အိမ္ေရx{1037}ကို ကားတစီး ထိုးဆိကာတာ ေတx{1037}လိုကသည္ ။ ဟင္….။ မx{103D}းအိမိုx{1037} x{101B}ုံးက ကား ။ ဦးေဇာင္းေသာင္းx{1039}x{101C}ကီး…။

“ မx{103D}းအိမ္..လာေလ….ကိုယည္း x{101B}ုံးသားးမလိုx{1037}ဘဲ …. ” “ ေနပါေစ….မx{103D}းအိမ္ စကီးနဲx{1037}ဘဲ သားလိုကါမယ္….” “ ဟာ..မဟုတာx{1039}x{101C}ကီး….လာပါ…ကိုယဲx{1037}ဘဲ လိုကဲ့ပါ….” မx{103D}းအိမည္း မေကာင္းတတိုx{1037} မငင္းေတာ့ဘဲ သူx{1037}ကားနဲx{1037} လိုကားလိုကည္ ။ သူက x{101B}ုံးမေရာကင္ “ ေစာေသးတယ္..တခုခု ေသာကေအာင္…” လိုx{1037} ေပာၿပီး လဖကညိုင္ေလးတခုေရx{1037}မာ ထိုးရပိုကည္ ။ “ မx{103D}းအိမ္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး…ဆရာ…” လိုx{1037} ေပာလည္း မရဘူး ။ အတင္းကို ဆင္းခိုင္းေနတာဘဲ ။လဖကညိုငဲက လူေတကလည္း ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္ လိုx{1037} မx{103D}းအိမငည္ ။ သူက မx{103D}းအိမို တအား ဂx{101B}ုစိုကာဘဲ ။ ဆိုငဲမာ x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ အတူတူ ထိုင္ၿပီး လဖကညဲx{1037} မုနx{1037}္ ထိုငားၾကတဲ့အခိန္ သူx{1037}မိန္းမ ေတx{1037}သားရင္ေတာ့ ခက္ၿပီ ဆိုတဲ့ အသိက မx{103D}းအိမို စိတစားေစသည္ ။ သူက မx{103D}းအိမဲx{1037} အတင္းစိတို ထိုးေဖါက္ သိမငလိုဘဲ ။

“ မx{103D}းအိမ္…ကိုယ့ိန္းမနဲx{1037} ကိုယ္ လမ္းခဲဖိုx{1037} ဆုံးဖတိုက္ၾကၿပီ .. သူ အခု ရနုနို ပနားၿပီ…” လိုx{1037} x{101B}ုတရက္x{1039}x{101C}ကီး ေပာခလိုကည္ ။ မx{103D}းအိမည္း သူx{1037}ကို ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္ ။ “ ဟုတယ္…သူနဲx{1037} ကိုယဲx{1037}က မိဘေတ ေပးစားလိုx{1037} ယူခဲ့ၾကတာေလ ..သမီးေလး ရလာေတာ့ သမီးေလး မက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037} သူဆိုးသမ ကိုယည္း သည္းခံခဲ့တာ.. အရမ္း လနာေတာ့ ဆက္ သည္းမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး…. အခုေတာ့သူလည္း ကိုယ့ို ကဲခငယိုx{1037} ေပာၿပီး ရနုနို သားလိုက္ၿပီ….” မx{103D}းအိမည္း သူ ေပာတာကိုဘဲ နားေထာင္ေနမိရင္း လဖကညို ေသာက္ေနမိသည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူဆက္ေပာလာတဲ့ စကားေတေၾကာင့္ မx{103D}းအိမဲx{1037} လဖကညုဂံလုံး ကို ကိုငားတဲ့လက္ေတ တအား တုနါသားလိုx{1037} ကမန္းကတမ္း ပုဂံလုံးကို စားပဲေပၚကို ခလိုကသည္ ။ သူက “ မx{103D}းအိမို ကိုယ္ အရမ္းခစယ္…” လိုx{1037} ေပာလိုကိုx{1037}ပါ ။ တိမမ္းဆိုငည္ “ ေx{101B}x{103E}ပညx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလး ထေရးဒင္း ”မာ အုပဳပx{103C} ဒါx{101B}ိုကာ ရာထူးနဲx{1037} လုပ္ေနတာ တိမမ္းဆိုငဲx{1037} အေဖအေမရဲx{1037} ခမ္းသာx{1039}x{101E}ကယမx{103C}နဲx{1037} မတညင္းx{1014}x{103D}ီးမx{103C} ထုထည္x{1039}x{101C}ကီးမားမx{103C}ေၾကာင့ိုx{1037} ဆိုx{1014}x{103D}ိုငည္ ။ သိုx{1037}ေပမယ့ကကကာၿပီး ထူးခားတဲ့ အရညခင္းေတ ရိတဲ့ တိမမ္းဆိုင္ေၾကာင့္ ေx{101B}x{103E}ပညx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလး ထေရးဒင္း ကုမx{1039}x{1018}ဏီx{1039}x{101C}ကီးသည္ အရိနလငနနဲx{1037} တိုးတကာသညို ဘယူမ မငင္းx{1014}x{103D}ိုငါ ။

တိမမ္းသည္ ဘဲx{1037}ထူးဆီက ဖုန္းနဲx{1037} ေပာပလိုx{1037} သူနဲx{1037} ကိုဉာဏဲx{1037}သူ ဘာဂာကိုငဲ့အဆင့္ ေရာကားရတာကို အေသးစိတ္ သိလိုကသည္ ။ ဘဲx{1037}ထူး ေပာပတာေတ နားေထာင္ၿပီး တိမမ္းလည္း သဘာဝစိတ္ေတ ဖစိရၿပီး အဲဒီညက ကိုယ့္ေပါင္ၾကားကို ကိုယ္ လကည့ိခဲ့ရတဲ့ အထိပါဘဲ ။
တိမမ္း ညဥ့က အိပ္ေပာားခဲ့ရၿပီး ရငဲမာ မတငကx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခက မနက္ေစာေစာ ေဘးၿခံက ကားဟန္းသံေၾကာင့္ x{1014}x{103D}ိုးလာရတဲ့အခါ ကိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာက လိုလားေတာင့ေနတဲ့ ခံစားခက ေပာကယသားတဲ့အပင္ ပိုလိုx{1037}ေတာင္ ဆိုးလာတာကို သတိထားမိရသည္ ။ ေပါင္ၾကားက တသကုံး ေနမထိေလမထိ ဘယ္ေယာက္ားမ မထိေအာင္ ထားခဲ့တဲ့ မိန္းမကိုယ္ အဂx{1039}x{1004}ါစပ ယားယံတဲ့ ေဝဒနာေၾကာင့္ လကဲx{1037} ဖိပတိရပနည္ ။
တိမမ္းကို အရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳက္ေနၿပီး ပနစိုx{1037} တဆာဆာနဲx{1037} ေတာင္းခံေနတဲ့ ကိုရာေကာ့ိုဘဲ ပနစိုကမလား ဖတနဲ အေတးဝင္ စဥ္းစားမိလိုကည္ ။ ကိုရာေကာည္ လူေကာင္းတေယာကါ ။ ကိုရာေကာဲx{1037} တိမမ္းကုမx{1039}x{1018}ဏီခင္း အကိဳးတူးပူးေပါင္း လုပ္ေနၾကတာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ ရိၿပီ ။ သူကလည္း လူပိဳ..ကိုယလည္း အပိဳ ဆိုေတာ့ အေနနီးစပ္ေတာ့ ခငငx{103C}ေတ ပိုခဲ့ၾကသည္ ။

ခကာက ကိုရာေကာ သေဘာလည္းေကာင္း အလုပည္းေတာ္ေပမယ့္ အစားအေသာက္ မဆငင္x{1014}x{103D}ိုငဲ ဘိုကx{101B}x{103E}ဲ ပါးက ေဖါင္းနဲx{1037} အိုဗာဝိတ္ ဝဖိုးေနတာက တိမမ္းကို သူနဲx{1037} ခစိုကိုx{1037} တားဆီးေနသည္ ။ အခစာ မကိ မရိပါလိုx{1037} ဆိုၾကေပမယ့္ တိမမ္းသည္ ကိုယိုင ေမာယ္ေလးတေယာကို ပိနါးပါး ေကာ့ေကာ့ေလး လမ္းေနတာကို ဂုဏူေနတဲ့ မိန္းမ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ ဘဝေဖၚအဖစဲx{1037} လကဲမယ့ူက ကိုယ့ို တစ္ေတာ့ မဟုတာေတာင္ ၾကည့္ေပာx{103C}ေပာ္ေတာ့ ဖစ္ေစခငည္ ။ ကိုရာေကာို အစားထိန္းဖိုx{1037} အားကစားလုပိုx{1037} တိမမ္းက အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ သတိေပး တိုကန္း နားခခဲ့သည္ ။ကိုရာေကာည္ “ အင္းပါ..စိတပါ..လုပ္ေနၿပီ….” ဆိုတာေတ ေပာေနေပမယ့္ တိမမ္း ကယာကရင္ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ အစားေတကို တအားသပ္ ဘီယာေတကို တကတတဲx{1037} ေမာ့ ေနလိုx{1037} ဘယ္ေတာ့မ ဝိတ္ မက ။ ရာေကာင္းေမာ္ ဆိုတာ အထကနာပညာ စီးပားေရးကို ခဳပိုငားသူ ေဘာစိx{1039}x{101C}ကီးတေယာကိုx{1037} လူေတ သိထားၾကသည္ ။ ေမာ္ အငိုx{1037}အိပပိုx{1037} ကုမx{1039}x{1018}ဏီရဲx{1037} မန္ေနဂင္း ဒါx{101B}ိုကာ ဦးမင္းေမာ သူx{1037}သားကို ေရx{1037}တန္းတင္ ပဲထုတိုက္ၿပီး အၿငိမ္းစား ယူခဲ့တဲ့ေနာက္ ရာေကာင္းေမာ အေဖ့အx{101B}ိုကရာကို ဆကံၿပီး x{1039}x{101C}ကိဳးစား အလုပုပဲ့တာ တခဏခင္းမာဘဲ ေအာငငx{103C}ေတ အလီလီနဲx{1037} နံမညကာခဲ့သည္ ။

သူတိုx{1037}ရဲx{1037} ေမာ္ ကုမx{1039}x{1018}ဏီရဲx{1037} နံမညတင္း ေမx{103E}းတာေၾကာင့္ တိမမ္းတိုx{1037}ကလည္း သူတိုx{1037}နဲx{1037} တဲၿပီး သင္းကုန္ ထုတုန္ လုပန္းေတကို ဖကပ္ လုပိုx{1037}ကမ္းလမ္းခဲ့သည္ ။ သညာ ကိုရာေကာင္းေမာဲx{1037} တိမမ္းဆိုငိုx{1037} ေတx{1037}ၾကတာပါဘဲ ။ ကိုရာေကာည္ ဖဴx{1014}x{103D}ု ေခာေမာတဲ့ တိမမ္းဆိုငို အစစ ဦးစားေပးခဲ့သည္ ။ အနစာခံၿပီး လုပဲ့သညိုx{1037} ေပာရငည္း မမားပါ ။ တိမမ္းဆိုငဲx{1037} အခုလို နီးနီးစပပ္ ေနေနရတာကိုဘဲ ကိုရာေကာ္ ေကနပ္ေနတာ ။ တိမမ္းဆိုင္ အတကို အရာရာကို အဆငင့္ ခကင္း လုပ္ေပးသူx{1039}x{101C}ကီး ။ တိမမ္းဆိုငဲx{1037} တဲသားတဲလာ လုပ္ၾကရင္ လူေတက ၿပဳံးစိစိနဲx{1037} ။ ပါးစပ္ၾကမ္းတဲ့လူတခိဳx{1037}က မၾကားတၾကား“ ဗဴတီ အငည္ ဘိစ္ ” ( အေခာစားေလးနဲx{1037} ကိုx{101B}ုပိုး ) လိုx{1037} ေနာက္ေပာငာေတ ရိသလို တခိဳx{1037}ကလည္းတိမမ္းနဲx{1037} မလိုကကူး…လိုx{1037} ေပၚတင္x{1039}x{101C}ကီး မက္x{1014}x{103D}ာတည့ည့ားၿပီး ေဝန္ၾကတာေတလည္း ရိခဲ့သည္ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုရာေကာည္ စိတ္x{1014}x{103D}လုံးေကာင္းတဲ့ လူေကာင္းတေယာကါ ။ သူx{1037}ေလာက္ အလိုကသိ ခစတဲ့လူလည္း ဒီကမာၻမာ ရိလိမ့ယ္ မဟုတူး လိုx{1037} သူx{1037}လက္ေအာက သူx{1037}ဝနမ္းေတက ကယာမာ ေပာေလ့ရိသည္ ။ ကိုရာေကာ္ သည္ တိမမ္းဆိုငို ဘယ္ေလာက္ ဂx{101B}ုစိုကည္ ဆိုတာကို သည္ ဝနမ္းေတ အသိဆုံးဘဲေလ ။

တိမမ္းဆိုင္ x{1039}x{101C}ကိဳကာကို ပါးစပ ထုတေပာဘဲ သူက သိေနသည္ ။ တိမမ္းဆိုငည္ ကိုရာေကာ ဖူးဖူးမx{103C}တားတဲ့ ေx{101B}x{103E}မင္းသမီးေလးဘဲ လိုx{1037} တီးတိုး ေပာၾကတာကို တိမမ္းဆိုင္ ပန္ၾကားရသည္ ။ ကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတ ပင္းပတာနဲx{1037}ဘဲ မရိေသးတဲ့ ခစူကို ကမန္းကတမ္း ေx{101B}းခယစိုကမာလား လိုx{1037} ကိုယ့ိုယို ပန္ေမးခန္းထုတိရပနည္ ။ မx{103D}းအိမီကို တိမမ္း ဖုန္းေခၚလိုကည္ ။ “ မx{103D}းအိမ္….ငါ့စိတ္ေတ မေပာူးဟာ…နင့ို ေပာပခငိုx{1037}….” “ ေပာေလ…တိမမ္း..ယူ ဘာေတ စိတေပာရာေတ ေတx{1037}ေနလိုx{1037}လဲ..ယူx{1037}ေလာက္ ၿပီးပည့ုံတဲ့ ဘဝကို ပိုငိုငားတဲ့လူ …..ဒီတိုင္းပညာ ရိပါ့မလား …. ” “ ေငေၾကးပစx{1039}x{1005}ည္းဥစx{1039}x{1005}ာ ပည့ုံတိုင္း စိတမ္းသာx{1014}x{103D}ိုငါ့မလား သူငယင္း…အခုဟာက ကိုယ္.. ကိုယ္ေလ……ခကဲေနတာ… ေပာရမာလည္း ရကါတယာ…” “ ဘာလဲ….လငိုခင္ေနတယိုx{1037} ေပာခငာလား…..” “ အင္း…ယူက ဘယိုသိေနလဲ…..” “ ဟိတ္..ကိုယည္း အဲလိုဘဲေလ…..ကိုယိုx{1037} ေကာင္းကထဲက လာx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့လူေတ ေပါမား ရကဲx{1037} ပဲမားၿပီး တေယာကိုမ မေx{101B}းခဲ့ၾကဘဲ ေနခဲ့ၾကလိုx{1037} အခု ဘဲx{1037}ထူးေတာင္ မိဘ ေစ့စပဲ့သူနဲx{1037} ယူဖိုx{1037} လုပိုကတယ္ မဟုတား….. ကိုယည္း အတူတူပါဘဲ.. အခု ကိုယ့ို လာ ခစင့္ေတာင္းေနတဲ့ လူကို ကိုယ္ သေဘာကေပမယ့္ သူက အိမ္ေထာငိတယ္ေလ.. ကိုယ္ ယူတိုx{1037}ကို ေပာပခဲ့ၿပီးသားပါ….”

“ ယူx{1037}အထက အရာရိ ဆိုတာလား….” “ အင္း….ဟုတယ္….တိမမ္း..ယူကေကာ ဟို ပပက ေၾကာင့္ စိတစ္ေနတာလား….” “ ဟုတယ္….”
မx{103D}းအိမ ကိုရာေကာို ပပက လိုx{1037} သုံးx{1014}x{103D}x{103C}ံးလိုကာေၾကာင့္ တိမမ္း ရယငားသည္ ။ ပပက ဆိုတာက ( ပုံပက္x{1039}x{101C}ကီး ) လိုx{1037} ဆိုလိုတာ ။ သိုx{1037}ေပမယ့္ ကိုရာေကာို အဲလိုx{1039}x{101C}ကီး ရကကကက္ မေခၚလို ။ မသုံးx{1014}x{103D}x{103C}ံးလိုဘူး ။ တိမမ္းကို ကိုရာေကာ္ တကယ္ ခစယ္ လိုx{1037} တိမမ္း ယုံသည္ ။ သိသည္ ။ “ သူက ကိုယ့ေပၚ သိပ္ေကာင္းတယ္.. မx{103D}းအိမ္…စိတေဘာေကာင္းတဲ့လူ… ေတာည္း ေတာယ္…” လိုx{1037} တိမမ္း လည္း မx{103D}းအိမို ေပာပလိုကည္ ။
“ စိတ္x{1014}x{103D}လုံး ေကာင္းဖိုx{1037} က အဓိကပါ သူငယင္း….” လိုx{1037} မx{103D}းအိမ ေပာသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေလသံကို x{1014}x{103D}ိမ့ိုက္ၿပီး တိုးတိုးေလး… “ အေမာငဲမာ ေတx{1037}ၾကရင္ ပုံပကာ ဝတာ x{101B}ုပိုးတာေတ မရိေတာ့ဘူး..သူငယင္း… ယူx{1037}လိုအင္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတကို သူ ေကာင္းေကာင္း ဖည့ည္းေပးမာ ေသခာပါတယ္……ခိခိခိ…..” လိုx{1037} ေပာလိုကည္ ။ တိမမ္းလည္း အx{101B}x{103E}မ္းေဖါက္ေနတဲ့ မx{103D}းအိမို ရယ္ေမာလိုကိသည္ ။ သည္ အခိုက္ ၾကားဖတ္ ေခၚလိုကဲ့ ဖုန္းေၾကာင့္ ေကာာအိုငီကို ၾကည့ိုက္ေတာ့ ကိုရာေကာ္ ဖစ္ေနသည္ ။ ဟနx{1037}္..အသကညုံးမယ္…. သူx{1037}အေၾကာင္း ေပာေနတုံး သူေခၚလာတယ္…. ။

ကိုရာေကာ တိမမ္း ခိုင္းထားတဲ့ အလုပ္ေတ ၿပီးၿပီ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သတင္းပိုx{1037}တာ ။ သူက ခကိုရင္ နားခက မီးေတာကည္ ဆိုတဲ့ လူစားမိဳး ။ တထာပရင္ တေတာငငည္ ။ တိမမ္း ဖစငာ လုပငာေတကို x{1039}x{101C}ကိဳသိမင္x{1014}x{103D}ိုငမ္း ရိသည္ ။ ကိုရာ ေကာည္ တိမမ္းအတက္ ဘဝလကဲေဖၚ အဖစ္ ေx{101B}းခယမယ့္ လူတေယာက္ ဆိုတာကေတာ့ ေသခာေနၿပီ ။ သူx{1037}ကိုယုံးကိုယည္ ကို မၾကည့ဲ သူx{1037}စိတေဘာထားနဲx{1037} သူx{1037}x{1039}x{101C}ကံရည္ ဖနည္ အရညခင္းကို ၾကည့မည္ လိုx{1037} သူငယင္း ဘဲx{1037}ထူးနဲx{1037} မx{103D}းအိမလည္း တိမမ္းကို အx{1039}x{101C}ကံေပးၾကသည္ ။ တိမမ္း ဆုံးဖတက္ ခလိုကည္ ။ ကိုရာေကာိုဘဲ ပနစိုက္ေတာ့မည္ လိုx{1037} ။ “ ကိုရာေကာ္..” “ ဗာ..တိမမ္း…” “ အားလား…” “ ဗာ..အဲ..အားပါတယ္…ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္…” “ လာခဲ့….” “ ဟုတ္ၿပီ..အခုလာခဲ့ရမာလား..” “ အင္းေပါ့…အားရင္ တိမမ္းဆီကို လာခဲ့… အခုေပါ့..” “ ေကာင္းၿပီ…တိမမ္း….”ကိုရာေကာ္ မေရာကင္ တိမမ္းလည္း ရx{103C}ိးထုတသည္ ။ အလပင္ အဝတစား လဲၿပီးတဲ့အခိန္ အိမ္ေဖၚမေလးက ကိုရာေကာ္ ေရာက္ၿပီ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း လာ သတင္းပိုx{1037}သည္ ။ ကိုရာေကာည္ တိမမ္းအတကို အၿမဲ အဆငင့္ ရိေနသူပါ ။ အခုလည္း တိမမ္းအိမို လာတာ လကည္းဘဲ မလာ ။ စားစရာေတ စုံေနေအာင္ ပါလာသည္ ။ မီးဖိုထဲကို သူကိုယိုငိုx{1037}သည္ ။ တိမမ္းကို မငာနဲx{1037} ၿပဳံးၿပီး.. “ တိမမ္း ေနေကာင္းလား..ဘယားခငဲ… ဘာစားမလဲ…” လိုx{1037} ေမးသည္ ။ သူx{1037}စိတေဘာေၾကာင့္ သူ ဝတုတ္ ပုံပကာကို တိမမ္း မမငိေတာ့ဘူး ။ “ ကိုရာေကာဲx{1037} တေနရာရာ သားထိုင္ၿပီး စကားေပာမလားလိုx{1037}… စားဖိုx{1037}က အဓိက မဟုတါဘူး ..”

ဆိုင္ အသစ္ “ သားေလ..အခု ခမ္းမသာစည္ ဖကာ ေကာီဆိုင္ အသစ္ေလးတဆိုင္ ဖင့ယ္… သားၾကည့လား…” “ ဆိုငသစို မသားခငါဘူး.. လူေတမားတဲ့ေနရာ မသားခငူး..လူရင္းၿပီး ေအးေဆး စကားေပာလိုx{1037}ရတဲ့ ေနရာ….” ကိုရာေကာ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး “ ဟုတ္ၿပီ..သိၿပီ…..ေx{101B}x{103E}လံရပ္ ထဲမာ ဆိုငဆိုင္ ရိတယ္..သနx{1037}ည္းသနx{1037}ယ္… ထိုငိုx{1037}ေကာင္းတယ္… လူမမားဘူး….” လိုx{1037} ေပာလိုကည္ ။ ကိုရာေကာဲx{1037} တိမမ္းဆိုငိုx{1037} လဖကညိုင္ေလးကို ေရာက္ၾကေတာ့ ကိုရာေကာ္ ေပာတဲ့အတိုင္း ဆိုင္ေလးသည္ သနx{1037}င္းၿပီး လူသိပမားတာကို ေတx{1037}ရသည္ ။ တိမမ္းဆိုငည္း ကိုရာေကာဲx{1037} လဖကည္ တခကီ မာေသာကည္ ။ ကိုရာေကာို “ ကိုရာေကာ္..တိမမ္းကို အေဖမေတာင္းေတာ့ဘူးလား….” လိုx{1037} ၿပဳံးစိစိနဲx{1037} ေမးလိုက္ေတာ့ ကိုရာေကာည္း “ ေတာင္းခငာေပါ့ဗာ…တိမမ္း စိတခနx{1037}သင့စာကို ကေနာ္ စိုးရိမိုx{1037}ပါ.. တိမမ္းကို ကေနာ္ ဘယ္ေလာက္ ခစယ္ ဆိုတာ တိမမ္း သိပါဗာ…တကယါ.. ကေနာည္း တိမမ္းကိုသစx{1039}x{1005}ာရိရိ နဲx{1037} တသကုံး စိတမ္းသာေအာင္ ထားမာပါ..ယုံပါ တိမမ္းရယ္….” လိုx{1037} ေပာလိုကည္ ။ တိမမ္းက “ တိမမ္း အေဖေပးေတာ့မလိုx{1037}..” လိုx{1037} ရယ္ၿပီး ေပာလိုကဲ့အခါ ကိုရာေကာည္း

“ အခုလား..” လိုx{1037} ေမးလိုကည္ ။ သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာက အံ့အားသင့ားသလို အေဖက ေကာင္းပါ့မလားလိုx{1037} စိုးရိမားတဲ့ပုံလည္း ရိသည္ ။ “ ကေနာ့ို ပနစာလားဟင္..တိမမ္း…” လိုx{1037} တုနီတဲ့ အသံနဲx{1037} ေမးသည္ ။ တိမမ္းက ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲx{1037} ေခါင္းညx{103B}ိမ့လိုက္ၿပီး “ကိုရာေကာ့ို တိမမ္း ခစယ္….” လိုx{1037} ေဖလိုကါသည္ ။ ကိုရာေကာာ ေပာန္းလိုx{1037} တုန္ေနသည္ ။ မကညည္ေနသည္ ။ သူလိုခငဲ့ တိမမ္းရဲx{1037} အခစို သူ ရၿပီေလ ။ “ ဝမ္းသာလိုကာ တိမမ္းရယ္ …” ဘဲx{1037}သည္ ကိုဉာဏဲx{1037} အဲဒီေနx{1037}က ကိုယုံးလုံးေတ ဖစုန္ၿပီး သူမေစာကုတို ကိုဉာဏ လာနဲx{1037} ယကာကို ခံလိုကၿပီး ကိုဉာဏို ရက္ေနမိၿပီး သူနဲx{1037} ထပ္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္း မဆိုငဲ ေနေနခဲ့သည္ ။ စိတ္ေတထx{1039}x{101E}ကၿပီး အရကုနလို ဖစားမိတာကို ရက္ေနတာ ။ သူကေတာ့ ဘဲx{1037}နဲx{1037} ထပ္ ေတx{1037}ခငိုx{1037} တခိနုံး ဖုန္းဆကက္ေနသည္ ။
တိမမ္းဆီက သူ ကိုရာေကာို ခစူအဖစ္ ေx{101B}းခယိုက္ၿပီး ဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းဆကဲ့ တခိနဲမာဘဲ မx{103D}းအိမလည္း သူx{1037}အထကရာရိ ဦးေဇာင္းေသာင္းနဲx{1037} ခစူ ဘ ေရာကားၿပီ ဆိုတာကို ဖုန္းေခၚၿပီး ေပာပသည္ ။ သူx{1037}သူငယင္းေတ ေရx{1037}ဆင့္ေနာကင့္ စံကုနာကို ဘဲx{1037}လည္း အံ့ၾသေနသည္ ။
တဖည္းဖည္း အသက္x{1039}x{101C}ကီးလာၾကတဲ့ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမမေတ တင္းခံမထားေတာ့ဘဲ နီးစပာနဲx{1037} ညိပစိုက္ၾကတာဘဲ လိုx{1037} သူx{1037}ဖါသာ ေရ x{101B}တ္ေနမိသည္ ။ အင္းေလ..ဘဲx{1037}ကိုယိုငည္း ဘာထူးလဲ ။ မိဘေစ့စပဲ့ ကိုဉာဏို လကံလိုကာဘဲ။ ကိုဉာဏ လကပ္ၾကမယ့္ေနx{1037}ကို သတတငည္ ။ ေနx{1037}ေကာင္းရကာ ေx{101B}းေတာ့မည္ ။ ဘယိုတယာ ဧည့ံပဲ လုပညို တိုငငည္ ။ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဖိတာလည္း x{101B}ိုက္ေတာ့မည္ ။

သူတိုx{1037}သုံးေယာက္ တိုငငုံးဖတားခဲ့တဲ့အတိုင္း လကထပငာ မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးမာ သူတိုx{1037} သုံေယာက္ ဆုံၾကရမာ ဖစိုx{1037} တိမမ္း..မx{103D}းအိမိုx{1037}နဲx{1037} ဖုန္းေပာတဲ့ အခါ သူတိုx{1037} အစီအစဥို မၾကာခင္ အေကာငထည္ ေဖၚဖိုx{1037} တိုငင္ၾကသည္ ။ မx{103D}းအိမ္ သည္ ဦးေဇာင္းေသာင္းက မိန္းမနဲx{1037} ကဲေတာ့မယ္ ဆိုလိုx{1037} သူ ကာရင္းပတဲတဲ့ အခါကမ အေဖေပးပါရေစလိုx{1037} ေပာခဲ့ေပမယ့္ ဘဲx{1039}x{101C}ကီးက တစာစာနဲx{1037} နားပူလန္းၿပီး မိန္းမနဲx{1037} ဘယိုမ ပနေပါင္းဖစ္ေတာ့ပါဘူး.. ကဲၾကပါၿပီ..မၾကာခင္ ကာရင္းတဲ့ ကိစx{1039}x{1005} လုပ္ၿပီ…ပနစါ မx{103D}းအိမယ္ ဆိုၿပီး အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ငိုပသည္ ။ မx{103D}းအိမလည္း သူx{1037}ကို စိတဲမာက သေဘာကသည္ ။ သေဘာကခဲ့သည္ ။ မိန္းမနဲx{1037} ကေလးနဲx{1037}မိုx{1037} ဘယိုမ မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငိုx{1037} ။ အခုလည္း တကယ္ ကာရင္းၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့ိုကါအုံးလိုx{1037} သူx{1037}ကို ေပာေပမယ့္ သူကအရမ္း ပူဆာေနလိုx{1037} မx{103D}းအိမလည္း စိတခိုင္ စိတ္ေပာ့သူမိုx{1037} သူx{1037}ကို ခစါတယ္ လိုx{1037} အေဖေပးခဲ့သည္ ။ ခစူေတ လည္း ဖစားေရာ ဘဲx{1039}x{101C}ကီးက ကဲတကာသည္ ။ လဖကညိုင္ ထမင္းဆိုငာ အတူတူ ထိုငားတာေလာကဲx{1037}တင္ မေကနပ္x{1014}x{103D}ိုငဲ လတတပပ္ ေတx{1037}ၾကရေအာင္..လိုx{1037} နားပူနားဆာ လုပည္ ။ မx{103D}းအိမို ဖကားခငိုx{1037}ပါ.. ဒီထက္ မပိုပါဘူးလိုx{1037} ဂတိေပးသည္ ။ မx{103D}းအိမလည္း တကယ္ေတာ့ ဆနx{1037}ငကိငို ဆာေလာငတိပ္ ေနတာပါ ။

သူ ကာရင္းၿပီးတဲ့အထိ သူနဲx{1037} လနနဴးကဴး မဖစငူး ။ ဒါေပမယ့္ သူက ဖကားx{101B}ုံပါ..ပါးေလး နမ္းx{101B}ုံပါ ဆိုၿပီး သူx{1037}အိမို လိုကဲ့ဖိုx{1037} ေခၚသည္ ။ မx{103D}းအိမလည္း ေနာကုံးေတာ့ လိုကားမိသည္ ။ လူလည္x{1039}x{101C}ကီး ။ မx{103D}းအိမည္း သူx{1037}အိမို ပါသားေရာ ဘဲx{1039}x{101C}ကီးက လက သကည္ ။ မနည္ ။ စားေနက ေၾကာငါးx{1039}x{101C}ကီး။ သူx{1037}လက္ေတက မx{103D}းအိမဲx{1037} ရငိုငားထား တင္းတင္းေတကို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး နယတ္ေတာ့တာဘဲ ။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို ကိုင္ၿပီး ဆဲထုတိုx{1037} သူတိုx{1037}ခမာ ေထာင္ေထာင္ေလးေတ ထကာၾကရသည္ ။ မာေကာတင္းေထာင္ေနၾကတဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို သူ နမ္းသည္ ။ လာနဲx{1037} တိုx{1037}ထိ ကစားသည္ ။ သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037} ညx{103B}ပဲသည္ ။ စုတည္ ။. စိုx{1037}သည္ ။ သူx{1037}ကို “ ကိုေဇာယ္..ေတာ္ၿပီ..” လိုx{1037} ေပာရင္း သူx{1037}လကဲက x{101B}ုန္းထကိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားေပမယ့္ သူက အတင္း ဖကားသလို သူx{1037}လကဖကလည္း မx{103D}းအိမဲx{1037} ေပါင္ၾကားက အကဲေၾကာင္းကို ကိုငတ္ေပးေနသည္ ။ ဒီအေတx{1037}ကလည္း မx{103D}းအိမဲx{1037} x{101B}ုန္းကနယ့္ စမ္းအင္ေတကို ေလာ့ကေစသည္ ။ “ ကိုေဇာယ္….အို…အင္း…….ဟင္း…… သိပဲတာဘဲကာ……အာ….အိုx{1037}..ဘာလိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေနရပနာလဲ….”

သူx{1037}လကx{103B}ိဳးက မx{103D}းအိမဲx{1037} ေစာကုတဲကို ထိုးx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေနသည္ ။ ေစာကိေလးကိုလည္း ပတ္ေခေပးေနသည္ ။ အရည္ေတက တအား စိမ့က္ေနတာအကဲေၾကာင္းထဲကေန ေပါင္ၿခံတေလာက္ စီးကလိုx{1037}ေနသည္ ။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို စိုx{1037}လိုက္ ေစာကုတို ကလိလိုကဲx{1037} မx{103D}းအိမဲx{1037} စိတ္ေတ မx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကေအာင္ သူ x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆေနသည္ ။ သူx{1037}ကို ငင္းပယ္x{1014}x{103D}ိုငမ္း မရိေတာ့ ။ သူx{1037}အလိုကို လိုကိရၿပီ ။ မိန္းေမာေနတဲ့ မx{103D}းအိမည္း ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတ တခုၿပီးတခု ကၽတာ ကုနာကို သိရကဲx{1037} သူx{1037}ကို မတားဆီးx{1014}x{103D}ိုငဲ့။ ကိုယုံးလုံးနဲx{1037} သူပဳသမကို x{1014}x{103D}ုေနရတဲ့အဖစ္ ။ အရကရားလည္း ဘယီေရာက္ေနၿပီလဲ မသိ ။ သူက မx{103D}းအိမဲx{1037} လကဲကို သူx{1037}ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း လီးကို လာထည့္ေပးသည္ ။ တုတုတဲခဲ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက ရညန္းသညိုx{1037} ထငိသည္ ။ သညာx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} မx{103D}းအိမဲx{1037}ေစာကုတဲကို သူထိုးသင္းေတာ့မယ္ ဆိုတာ စိတဲ သိေနလိုx{1037} စိတ္ေတ တအား လx{103C}ပားေနသည္ ။ ပါးစပ ခစယ္ ခစယ္ ေပာေနတဲ့ ေယာက္ားေတက တကယ္ေတာ့ လိုးဘဲ လိုးခင္ေနၾကပါလား လိုx{1037}လည္း သေဘာေပါကိုကည္ ။ သူ မx{103D}းအိမ္ ေစာကုတမာ သူx{1037}လီးထိပားကို ေတ့ေထာကိုကည္ ။ မၾကာခင္ ဝငာမယ့္ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက မx{103D}းအိမ္ ေစာကုတဲ ဆနx{1037}ါ့မလား ဆိုတဲ့ အေတးက ဝငာသည္ ။ သx{103D} မx{103D}းအိမို လိုးၿပီ ။ မx{103D}းအိမ္ အကဲေၾကာင္းတေလာက္ သူx{1037}လီးထိပဲx{1037} အေပၚေအာက္ စုံခီဆနီ ပတဲေနသည္ ။ ဒါကိုက မx{103D}းအိမ္ ရင္ေတကို ေဗာင္းဆန္ေစတာ ။ မx{103D}းအိမာ အရင အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ မရိဘူး ဆိုတာ သူသိသည္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူ အရမ္းမေလာဘူး ။ ဒါေၾကာင့ည္း သူ မx{103D}းအိမ္ ကို ဘာဂာ အပီဆဲတာ ။ မx{103D}းအိမဲx{1037} အရည္ေတေရာ သူx{1037}သားရည္ေတေရာ စိုစိုx{101B}x{103E}ဲေနေတာ့ သူx{1037}လီးတန္x{1039}x{101C}ကီး ထိုးသင္းဖိုx{1037} ေခာဆီေတ အပည့္ ရိေနၿပီးသား ဖစ္ေနၿပီ။

မx{103D}းအိမည္း လီးနဲx{1037} အလိုးခံဖိုx{1037}ကို အပိဳဘဝတခုလုံး စိတူးေတ အမိဳးမိဳး ယဥဲ့တာ အခုေတာ့ တကယဲ လက္ေတx{1037} လီးနဲx{1037}စx{1039}x{101C}ကဳံေတx{1037}ရၿပီ ။ စိတအား လx{103C}ပားရၿပီး နာကငာ ေၾကာကဲ့ တာေတလည္း သတိမရx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ။ သညိတ္ေတ ပင္းပလန္းေတာ့ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ထိုးသင္းေစခငာ အရမ္း ။ သူx{1037}ကို တအားဖကားရင္း သူလိုးေပးတာေတကို ခံေနမိသည္ ။ တဖည္းဖည္းနဲx{1037} သူလိုးေပးတာေတက မနာသည္ ။ သကာပင္းလာသည္ ။ မx{103D}းအိမည္း သူနဲx{1037} စိတါလကါ လုပငာသည္ ။ ေအာကေန ေကာ့ေပး ပင့္ေပးမိသည္ ။ သူတအား ေဆာင့ည့ာသည္ ။ မx{103D}းအိမ္ ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာၿပီး အေကာင္းဆုံးအခိနို တကမ္းသားရေတာ့ သူx{1037}လက္ေမာင္းေတ ပုခုံးေတကို ကုတစင္း တအား ေအာိလိုကည္ ။ သူက “မx{103D}း ၿပီးသားလား ”လိုx{1037} ေမးသည္ ။ မx{103D}းအိမည္း ၿပီးတယ္ ဆိုတဲ့ဟာကို စာအုပ္ေတထဲမာ အပာကားေတထဲမာ ဖတူးၾကည့ူးထားေတာ့ ဒါဘဲ ဆိုတာ ထငိုကိတာနဲx{1037}
“အင္း…”လိုx{1037} ေဖလိုကိသည္ ။ သူက ဆက္ေဆာင့္ ထည့္ေနသည္ ။ ဆကိုက္ မနန္ ေဆာင့္ေနတာ ။ မၾကာခငဲ သူလည္း မကုံးေတ ပိတားရင္း တအင္းအင္း ညည္းၿပီး သူx{1037}အတန္x{1039}x{101C}ကီးကို မx{103D}းအိမ္ ေစာကုတဲကေန ဆဲထုတိုကည္ ။ သူx{1037}အတနိပ အေပါက္ေလးကေန ဖဴညစစ္ အရညစစ္ေတ တဖတတဲx{1037} ပန္းလx{103E}တာ မx{103D}းအိမ္ ဘိုက္ေပၚမာ အိုငန္းသားသည္ ။ “ အရမ္းေကာင္းသားတယ္..မx{103D}း…..” လိုx{1037} သူ တိုးတိုးေလး ေပာၿပီး မx{103D}းအိမဲx{1037} ေဘးမာ သူ လဲခ အိပိုကည္ ။ သူx{1037}တကိုယုံး ေခၽးေတ စိုx{101B}x{103E}ဲေနသည္ ။ မx{103D}းအိမည္း တအားေကာင္းတာဘဲ လိုx{1037} မx{103D}းအိမ္ စိတဲက ။ေပာလိုကိသည္။